Στις 6 Απριλίου 1950 δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Βήμα» η μετάφραση ενός κειμένου του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζόζεφ Χάρισον, που πρωτοδημοσιεύτηκε στο «Κρίστιαν Σάιανς Μόνιτορ» και κανενός το αυτί δεν ιδρώνει. Όλοι είναι απασχολημένοι με την ανοικοδόμηση της Ελλάδας. Δηλαδή, με τη μάσα.
Ιδού ένα απόσπασμα που διατηρεί πάντα την επικαιρότητα του, αφού η Ελλάδα -όσο υπάρχουν δάνεια- θα ξηλώνεται και θα ράβεται αενάως: «Το πρώτον μέτρον που πρέπει να ληφθή είναι να ευρεθούν μέσα όπως καμφθή ο αληθώς αρπακτικός εγωισμός των ανθρώπων των Αθηνών. Ούτοι αποτελούνται από 5.000 περίπου πολιτικούς, βιομηχάνους και εισαγωγείς οι οποίοι κυβερνούν την χώραν και οι οποίοι εκ συστήματος και με αναισθησίαν απομυζούν τον πλούτον της χώρας, είτε ούτος παράγεται εντός αυτής, είτε στέλλεται από τας ΗΠΑ. Αυτοί είναι οι άνθρωποι οι οποίοι υπενόμευσαν την προσπάθειαν της κυβερνήσεως, χρησιμοποιούντες εις τα αυτοκίνητα των την βενζίνην την προοριζομένην διά τα τρακτέρ που χρειάζονται διά την παραγωγήν τροφίμων εις την Ελλάδα. Αυτοί είναι οι άνθρωποι οι οποίοι εκραύγαζον πατριωτικά συνθήματα, ενώ ηρνούντο να πληρώσουν φόρους ή να συμμετάσχουν εις τας απώλειας που απαιτούσε η νίκη, και οι οποίοι είχον καταθέσει τα χρήματα των εις τράπεζας της Ν. Υόρκης, της Αιγύπτου και της Ελβετίας. Οι άνθρωποι αυτοί εσώθησαν από τους κομουνιστάς χάρις εις την αμερικανικήν βοήθειαν».
chrismos
Αφήστε μια απάντηση