ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ – αντιτετράδια της εκπαίδευσης
1. Ικανά τα 30 χρόνια για ασφαλή συμπεράσματα. Μετά 30 χρόνια καταστροφικής για το λαό πορείας μέσα στο μόρφωμα του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, το καρυδότσουφλο της ελληνικής οικονομίας φτάνει πια στο σημείο όπου αποδεικνύεται ότι οι θυσίες στις οποίες υποβάλλεται κοντά δύο χρόνια ο λαός μας, όχι μόνο δεν κατάφεραν να εξευμενίσουν τον Μολώχ της οικονομικής εξάρτησης, αλλά αντίθετα, δημοσιονομικό έλλειμμα και δημόσιο χρέος εκτοξεύτηκαν το πρώτο στο 10% του ΑΕΠ και το δεύτερο στα 378 δις €!. Η ύφεση, την οποία βιώνουμε για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, φαίνεται ότι θα ξεπεράσει το 6%, η ανεργία έχει ήδη σκαρφαλώσει στο 17,7%. Τα εργατολαϊκά στρώματα και η φτωχομεσαία αγροτιά βρίσκονται σε κατάσταση απόγνωσης και το εκρηκτικό μείγμα οργής και αγανάκτησης που έχει δημιουργηθεί, χρειάζεται επανειλημμένες και «στημένες» δημοσκοπήσεις αποδοχής και προσήλωσης προς την κυβέρνηση Παπαδήμου, χρειάζεται τον «κοινωνικό διάλογο» και την «κοινωνική ειρήνη» από πλευράς κυβέρνησης και τέλος χρειάζεται την πλήρη ομοψυχία και στήριξη των ΜΜΕ, προκειμένου να κρατηθεί σε πρόσκαιρη ηρεμία. Ο ίδιος ο Παπαδήμος, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι το 2012 θα είναι μία χρονιά καταιγιστικών αντιλαϊκών μέτρων, στο πρόσφατο Υπουργικό Συμβούλιο, αποφάνθηκε ότι: «Είναι απαραίτητο να ξεκινήσει ο κοινωνικός διάλογος μεταξύ των εταίρων, ο οποίος θα πρέπει να γίνει με την κατάλληλη καθοδήγηση από την κυβέρνηση, προκειμένου να ληφθούν αποφάσεις μέσα σε ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας…».
2. Μπροστά σε μία σκοτεινή εποχή. Τον ερχόμενο Μάρτη θα πρέπει να πληρωθούν στους δανειστές-τοκογλύφους 14,4 δις € σε τοκοχρεολύσια, την ίδια στιγμή που το θνησιγενές επιτελείο της κυβέρνησης ακροβατεί στα όρια της επιβίωσής του, βαλλόμενο από τους ίδιους τους συνεργούς του, σε σημείο ώστε να χρειασθεί παρέμβαση Παπούλια για να πέσουν οι τόνοι! Ωστόσο, παρά τις εσωτερικές αντιφάσεις της, η κυβέρνηση δεν παύει να σείει τη σημαία της πατριδοκαπηλείας και της υποτέλειας, δηλώνοντας μέσω του κυβερνητικού εκπροσώπου της, ότι: «…η διαπραγμάτευση με την τρόικα για το νέο δάνειο θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη, γι΄ αυτό και η συζήτηση με την κοινωνία είναι αναγκαία προκειμένου να δημιουργηθεί κλίμα εμπιστοσύνης(…) Όλα θα κριθούν στις συνομιλίες τους επόμενους μήνες συμπεριλαμβανομένης και της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη. Σε περίπτωση αποτυχίας των συνομιλιών είμαστε εκτός ευρώ…». Η επαναλαμβανόμενη κινδυνολογία «περί επιστροφής στη δραχμή», τι άραγε περισσότερο από την ήδη πτώχευση του 25% των ελληνικών νοικοκυριών και τη συνεχιζόμενη κατάρρευση άλλων τόσων, θα σημαίνει η επιστροφή στη δραχμή; Ποιος (κυβέρνηση, κόμματα, ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ, οικονομολόγοι, κλπ.) μπορεί να καθορίσει το τέλος της ελληνικής κατρακύλας, μέσα στο ήδη διαμορφωμένο υφεσιακό κλίμα της Ευρωζώνης; Πως μπορεί να λυθεί το κουβάρι των πολλαπλών αντιθέσεων (αντιθέσεις μέσα στους κόλπους των ίδιων των ευρωπαϊκών αστικών τάξεων, αντιθέσεις μεταξύ των αστικών τάξεων των κρατών-μελών της ΕΕ και της Ευρωζώνης, αντιθέσεις μεταξύ του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα), που προκαλούν συνεχείς αναζωπυρώσεις της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης; Ολόκληρη η ανθρωπότητα μπαίνει σε μία σκοτεινή εποχή, με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα σε θέση μάχης.
4. Σήμανε η ώρα της χρεοκοπίας; Πάντως, προς το παρόν και δια στόματος του εκπροσώπου της Ο. Μπαγί, η Κομισιόν δηλώνει πως δεν υπάρχει «πρόθεση ή σχέδιο» κάποιο κράτος μέλος του ευρώ να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη το 2012 ή αργότερα, την ίδια στιγμή που πυκνώνουν οι φωνές αναλυτών και οικονομολόγων, οι οποίοι εκτιμούν ότι έχει σημάνει η αρχή του τέλους για την ευρωζώνη. Αναφερόμενος και στην περίπτωση της Ελλάδας, ο Μπαγί τόνισε ότι αυτό που προέχει είναι να ολοκληρωθούν οι συζητήσεις για τη συμμετοχή των ιδιωτών (PSI) προκειμένου στη συνέχεια να υπάρξει συμφωνία της ευρωζώνης και της τρόικας με την ελληνική κυβέρνηση για τη νέα δανειακή σύμβαση. Θυμίζουμε πως η συμφωνία του ελληνικού Δημοσίου με τους κερδοσκόπους-δανειστές (Επιτροπή Διαπραγμάτευσης που έχουν συστήσει οι διεθνείς τράπεζες), για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους (PSI), σκοντάφτει πάνω στο ύψος του επιτοκίου των νέων ομολόγων, από το οποίο εξαρτάται το ύψος της «χασούρας» που θα εγγράψουν οι τράπεζες. Ωστόσο, η έκβαση του εγχειρήματος αυτού θα εξαρτηθεί και από τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις και από την εξέλιξη της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη και από την εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών (τράπεζες, σκόρπιοι επενδυτές, ασφαλιστικές εταιρείες, κ.α.) στο «κούρεμα». Αν οι ιδιώτες υποχρεωθούν μέσω της θεσμοθέτησης των «Collective ActioClauses» (CACs) (των όρων δηλ. που δεσμεύουν τη μειοψηφία των επενδυτών έναντι της πλειοψηφίας), αυτό θα θεωρηθεί από τους οίκους αξιολόγησης σαν «πιστωτικό γεγονός» και άρα η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει. Η τελική, όμως, πολιτική απόφαση για τη χρεοκοπία ή μη της χώρας μας, θα ληφθεί όταν η ΕΚΤ ξεκαθαρίσει ότι θα συνεχίσει άμεσα ή έμμεσα να χρηματοδοτεί τις ελληνικές τράπεζες, παρά το γεγονός ότι το «κούρεμα» θα έχει χάσει τον εθελοντικό χαρακτήρα του. Από την πλευρά του το ΔΝΤ, στο πλαίσιο του νομισματικού πολέμου ευρώ-δολαρίου, εκτιμά ότι θα πρέπει να γίνει μια νέα ανάλυση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Κάτι τέτοιο οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερο «κούρεμα» από το 50% που είχε αποφασίσει τον Οκτώβριο η Σύνοδος Κορυφής, οπότε θα είναι δύσκολο να πεισθούν οι αγοραστές-επενδυτές-κερδοσκόποι των ελληνικών ομολόγων να δεχθούν «κούρεμα» πάνω από 50% και μάλιστα σε εθελοντική βάση. Σε αυτή την περίπτωση, η Ελλάδα γίνεται το «μήλο της έριδος» στο νομισματικό πόλεμο ευρώ-δολαρίου. Θα πρέπει να τονίσουμε ότι τον ελληνικό λαό, δεν τον αφορά το τεχνικό μέρος των διαπραγματεύσεων της διαγραφής ποσοστού του χρέους. Ωστόσο, το πολιτικό μέρος, που προδιαγράφει νέα δεινά για τον τόπο και νέα βάρη για το λαό, είναι απαραίτητο να το γνωρίζει, ώστε να μπορεί να εκτιμήσει σωστά το βάθος της αντιλαϊκής επίθεσης των αστικών κομμάτων και των ψευτοαριστερών δεκανικιών του.
5. Η έλευση της τρόικας. Η τρόικα φτάνει στις 16 Γενάρη, έχοντας στις αποσκευές της σαρωτικές πολιτικές και ακόμα πιο σκληρά μέτρα για τα μόνιμα υποζύγια, με αντάλλαγμα τη νέα Δανειακή Σύμβαση ύψους 130 δις €. Το «μενού» των μέτρων που προτείνουν Κομισιόν, ΕΚΤ και ΔΝΤ ξεπερνούν τα 10 δις €, σύμφωνα με τις Εκθέσεις αξιολόγησης, αλλά και τις δηλώσεις των επικεφαλής των παραπάνω, που εστιάζουν τις παρεμβάσεις στο σκέλος των δαπανών, ομολογώντας με περισσή υποκρισία, ότι: «…ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλους φόρους!». Ένα μέρος των μέτρων ύψους τουλάχιστον 2 δις €, αφορά τις δημοσιονομικές αποκλίσεις του 2011 και θα χαρατσωθούν στο λαό μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2012! Και τούτο γιατί το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2011, θα ξεπεράσει πιθανόν το 10% του ΑΕΠ. Η εντολή που έχει η τρόικα είναι να καταλήξει σε μια οριστική λύση για την Ελλάδα. Οι δημοσιονομικοί στόχοι είναι δεδομένοι από το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, και έμφαση θα δοθεί πλέον στα μέτρα διαρθρωτικού χαρακτήρα και στο νέο σύστημα αυστηρότερης εποπτείας, με τη μόνιμη εγκατάσταση στην Αθήνα στελεχών της Κομισιόν. Με δυο λόγια, η προτεκτορατοποίηση επισπεύδεται.
6. Η «μεταρρύθμιση» του κράτους. Η μεταρρύθμιση του κράτους, που θα έχει «γαλλική σφραγίδα» σύμφωνα με το μνημόνιο συνεργασίας που υπεγράφη μεταξύ Ελλάδας-Γαλλίας, σημαίνει πρωτόγνωρες και βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές στο Δημόσιο, σύμφωνα και με τις επιταγές της εξειδικευμένης Έκθεσης του ΟΟΣΑ, για το κράτος. Το ήδη έτοιμο σχέδιο των Γάλλων «εμπειρογνωμόνων» που αφορά στις αλλαγές, βασίζεται στην υπόθεση ότι η πηγή της κακοδαιμονίας για το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας συνδέεται άρρηκτα με το προβληματικό και δυσκίνητο Δημόσιο! Οι απολύσεις των πρώτων 150.000 δημοσίων υπαλλήλων δείχνουν κατά την τρόικα και το ντόπιο πολιτικό της προσωπικό, προς κάθε κατεύθυνση, τους ενόχους της κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας! Απαλλάσσονται η φοροαπαλλαγή, η φοροκλοπή, οι εισφοροδιαφυγή, η αχαλίνωτη κερδοσκοπία των εξοπλιστικών προγραμμάτων, η τραπεζική τοκογλυφία, η αρπαγή των αγροτικών επιδοτήσεων από τους εμποροβιομήχανους, το φαγοπότι των κοινοτικών προγραμμάτων, ο χρηματισμός πρωτοκλασάτων υπουργών από τον εσμό των ευρωπαϊκών και άλλων μονοπωλίων, η καταλήστευση του Δημοσίου από τα πολιτικά κόμματα, κλπ. Ο κόσμος της ρεμούλας και του Κεφαλαίου αθωώνεται, ενώ οι «υπεράριθμοι» εργαζόμενοι στο δημόσιο, θύματα του ρουσφετολογικού συστήματος αυτού του ίδιου κράτους που ευαγγελίζεται την κάθαρση, τιμωρούνται σαν ένοχοι, γιατί ζήτησαν δουλειά μέσα από τους μηχανισμούς των κομμάτων που επέβαλαν το ρουσφέτι! Τόση υποκρισία, τέτοια βρωμιά!
7. Σαρωτικές αντιδραστικές αλλαγές στο Δημόσιο. Ιδιαίτερο βάρος θα δοθεί στις δραστικές μειώσεις των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, τη συρρίκνωση του δημόσιου τομέα μέσω συγχωνεύσεων και καταργήσεων υπηρεσιών και οργανισμών, τις περικοπές στις κύριες και τις επικουρικές συντάξεις, καθώς και στις κοινωνικές παροχές (επιδόματα, ασφάλιση, περίθαλψη κ.ά.). Σοβαρές παρεμβάσεις θα γίνουν και στο μισθολογικό και εργασιακό καθεστώς στον ιδιωτικό τομέα, στην κατεύθυνση του περιορισμού ακόμα και των κατώτατων μισθών, της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών και της περαιτέρω εξάπλωσης των ευέλικτων μορφών απασχόλησης (γενίκευση της μερικής ή εκ περιτροπής εργασίας κ.ά.). Προβλέπονται λοιπόν πάνω από 150.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, καταργήσεις Φορέων, Οργανισμών, Ανεξάρτητων Αρχών, ακόμη και υπουργείων, και δεκάδες συγχωνεύσεις. Το ν/σ για την αναμόρφωση του κράτους που θα έλθει για ψήφιση στη Βουλή στις 15 Ιανουαρίου, ανατρέπει τις υπάρχουσες «παρωχημένες» δομές και δημιουργεί τάχατες «νέες», πάνω στο ίδιο έδαφος των καπιταλιστικών παραγωγικών σχέσεων, με τις ίδιες σύμφυτες με το σύστημα “αδυναμίες” που ακούν στο όνομα διαφθορά, συναλλαγή και αδιαφάνεια.
8. Η γερμανογαλλική “ηθική” της υψηλής ρεμούλας. Κρατώντας τον κανόνα της ηθικής στα χέρια, Γερμανοί και Γάλλοι αποφαίνονται για τους «διεφθαρμένους» και «τεμπέληδες» Έλληνες, την ίδια στιγμή που η γερμανική Δικαιοσύνη επέβαλε πρόστιμο ύψους 140 εκατ. € στο γερμανικό μονοπώλιο Ferrostaal, κρίνοντας ότι κατέβαλε μίζες ύψους 62 εκατ. € σε κυβερνητικούς και κρατικούς παράγοντες της Πορτογαλίας και της Ελλάδας προκειμένου να εξασφαλίσει παραγγελίες υποβρυχίων τύπου 214 από τις κυβερνήσεις τους. Στην περίπτωση της Ελλάδας δόθηκαν μίζες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ σε αρμόδιους κυβερνητικούς και κρατικούς παράγοντες, προκειμένου να εξασφαλιστεί παραγγελία τεσσάρων υποβρυχίων για τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού. Ο ελληνικός λαός πλήρωσε το 75% του συνολικού κόστους της παραγγελίας –2 δις €– προκαταβολικά, επειδή υποτίθεται ότι έπρεπε να καλυφθούν οι άμεσες ανάγκες της εθνικής άμυνας. Δέκα χρόνια αργότερα έχει παραληφθεί μόνο ένα από τα τέσσερα γερμανικά υποβρύχια τύπου 214, κι αυτό χωρίς τα οπλικά συστήματα, η κάλυψη του κόστους των οποίων θα γίνει από άλλο λογαριασμό! Οι Γερμανοί έδωσαν μίζες για να ανεβάσουν το ελληνικό δημόσιο χρέος, μόνο μέσα από τη συγκεκριμένη συμφωνία, κατά 2 δις € χωρίς να υπάρχει ουσιαστικό όφελος για την ελληνική πλευρά. Αποδεικνύεται περίτρανα στην πράξη και με αυτή την απόφαση του γερμανικού δικαστηρίου ότι οι διαφθορείς είναι τα ισχυρά μονοπώλια και διεφθαρμένοι κάποιοι υπουργοί ή ανώτατα στελέχη του κρατικού μηχανισμού. Όχι πάντως οι εργαζόμενοι που απολύονται κατά χιλιάδες.
9. Ιδιωτικοποιήσεις παντού. Συνεχίζοντας στο ίδιο τροπάρι των ιδιωτικοποιήσεων –χωρίς καν να υπάρχει έστω και για τα μάτια, καμία απόδειξη αποτελεσματικότητας- ένα μεγάλο μέρος του Δημοσίου εκχωρείται στον ιδιωτικό τομέα, με πρώτο έργο την ανάληψη από ιδιώτες των υποστηρικτικών μηχανισμών των υπουργείων. Με λίγα λόγια, οι υποστηρικτικές διαδικασίες του κράτους (πρωτόκολλο, μισθοδοσίες, προμήθειες, διοικητική μέριμνα-τεχνική βοήθεια, ελεγκτικός μηχανισμός των Φορέων) καταργούνται και περνούν στα χέρια ιδιωτών. Το 50% του ανθρώπινου δυναμικού στο ελληνικό Δημόσιο (υπολογίζονται σε 150.000), που εργάζεται σε αυτόν τον μηχανισμό υποστήριξης, μοιραία θα οδηγηθεί στην απόλυση. Διοικητικοί υπάλληλοι που ασχολούνται με τη μισθοδοσία, υπάλληλοι πρωτοκόλλου, κλητήρες, τεχνικοί υπολογιστών, υπάλληλοι προμηθειών, καθαριστές των κτιρίων και άλλοι, χάνουν τις θέσεις τους. Η πολυδιάσπαση και η αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων και δομών περιγράφονται στην Εκθεση του ΟΟΣΑ σαν «…μια άνευ προηγουμένου κατάσταση». Θεωρούνται δε, υπεύθυνες, για την αποστροφή των επενδυτών από τη χώρα μας, ενώ τις ταυτίζουν και με την τραγική εξέλιξη του δημοσιονομικού μας προβλήματος!
10. Έτοιμο και το φορολογικό σφαγείο. Αλλά και στον φορολογικό τομέα η Έκθεση προβλέπει αύξηση της φορολογίας στην κατοχή και στα εισοδήματα από ακίνητα, νέο ψαλίδισμα των φοροαπαλλαγών για τα φυσικά πρόσωπα, κατάργηση της αυτοτελούς φορολογίας και των ειδικών εξαιρέσεων στο εισόδημα, την περιουσία και τους έμμεσους φόρους (ΦΠΑ, ειδικοί φόροι κατανάλωσης κ.ά.), γενικευμένο «πόθεν έσχες» και νέου τύπου τεκμήρια για τον προσδιορισμό της εισοδηματικής και περιουσιακής κατάστασης, και συνεπώς της φοροδοτικής ικανότητας όλων των φορολογουμένων, και θέσπιση αντικειμενικών κριτηρίων για τη φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Όλη αυτή η άρτια τεχνοκρατική ανάλυση, που αφορά συνολικά τον «εθνικό κορμό», παραδίδεται «έτοιμη προς χρήση» στα χέρια αυτών που ανυπομονούν να την εφαρμόσουν μονομερώς και αποσπασματικά. Σε όλη αυτή τη μηχανιστική αντίληψη των ατσαλάκωτων τεχνοκρατών, παραμένει, καλά προφυλαγμένη, στη σκοτεινή πτυχή η τεράστια δυνατότητα της «δημιουργικής λογιστικής» [που κρατούν στα χέρια τους οι κεφαλαιοκράτες, με τους νομικούς Συμβούλους, τα οργανωμένα Λογιστήρια, τη δωροδοκία, τις πολιτικές πιέσεις], να βρίσκει κάθε λογής πονηριές και τεχνάσματα για να ξεπερνά τα «εμπόδια» που θέτει το ίδιο το αστικό κράτος, με τους διάτρητους νόμους, τα αλληλοαναιρούμενα προεδρικά διατάγματα και τις υπουργικές αποφάσεις των πολλαπλών ερμηνειών. Και κατά πως λέει ο λαός μας: «Τι του λείπει του ψειριάρη, σκούφια με μαργαριτάρι!».
11. Πλήρης διάλυση της Ασφάλισης. Για το Ασφαλιστικό, τα μέτρα αρχίζουν να εφαρμόζονται ήδη από το πρώτο δίμηνο του 2012. Το επόμενο δεκαπενθήμερο οριστικοποιούνται οι ανατροπές στις επικουρικές συντάξεις και τα εφάπαξ, ενώ στα τέλη Φλεβάρη θα κριθεί το μέλλον των κύριων συντάξεων. Σε ότι αφορά τις τελευταίες, καθοριστικός μήνας θα είναι ο Φλεβάρης, καθώς θα υπάρχει μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για την πορεία των εσόδων τη νέα χρονιά. Σε περίπτωση που συνεχιστεί η πτωτική πορεία των εσόδων λόγω της κρίσης, τότε θεωρείται δεδομένο πως θα ληφθούν πρόσθετα μέτρα (π.χ. αυστηρότερο πλαφόν στις υψηλές συντάξεις). Σημειώνεται πως το 2011 οι απώλειες των Ταμείων εξαιτίας της μείωσης των εσόδων από τις εισφορές (περικοπές μισθών και αύξηση ανεργίας) έφτασαν τα 4,5 δις €. Ενδεικτικό της κρισιμότητας της κατάστασης είναι πως τα δύο μεγαλύτερα Ταμεία της χώρας -δηλαδή το ΙΚΑ και ο ΟΑΕΕ- στρέφονται στον εσωτερικό δανεισμό προκειμένου να ανταποκριθούν στις τρέχουσες υποχρεώσεις (πληρωμή συντάξεων κ.α.).
12. Τα εργασιακά στο απόσπασμα. Για τα εργασιακά, και εν όψει της επίσκεψης της τρόικας, ξεκινά νέος γύρος επαφών του πρωθυπουργού με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις προκειμένου να ζητηθεί η συνδρομή των ξεπουλημένων ηγεσιών της ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΣΕΓΕΣ, κλπ., στην παραπέρα συμπίεση των αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα, μείωση του «μη μισθολογικού κόστους», δηλ. τις ασφαλιστικές εισφορές, τη διευκόλυνση της εξάπλωσης των «ευέλικτων» μορφών απασχόλησης, δηλ. τη μερική ή την εκ περιτροπής απασχόληση. Κι όλ’ αυτά στο όνομα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, δηλ. της αύξησης των κερδών της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας. Το επιχείρημα της τρόικας είναι πως η ακόμη πιο φτηνή εργασία θα περιορίσει τα λουκέτα στην αγορά και θα φρενάρει την αλματώδη ανάπτυξη της ανεργίας. Σε ότι αφορά το «μη μισθολογικό κόστος», το υπουργείο Εργασίας ετοιμάζει σειρά πρωτοβουλιών για τη μείωση των εισφορών. [ Σημ.: Η έννοια του «μισθολογικού κόστους» και η ένταξή του στο «Κυκλοφοριακό κεφάλαιο», σε αντιδιαστολή με το «Πάγιο κεφάλαιο» μιας επιχείρησης, είναι επινόηση της καπιταλιστικής οικονομίας, στην προσπάθειά της να συσκοτίσει το ρόλο της εργατικής δύναμης στη δημιουργία της υπεραξίας. Για τη μαρξιστική πολιτική οικονομία η διαίρεση του κεφαλαίου περιλαμβάνει το «Σταθερό κεφάλαιο» (κτίρια, μηχανήματα, πρώτες ύλες, αποσβέσεις, καύσιμα, κλπ.) και το «Μεταβλητό κεφάλαιο» (μισθός εργασίας των εργατών)].
13. Οι αντιδραστικές επιλογές της κυβέρνησης Παπαδήμου. Συνοψίζοντας θα πρέπει να τονισθεί ότι το επόμενο διάστημα η κυβέρνηση ετοιμάζεται να προωθήσει και θα εφαρμόσει:
• Μείωση των επικουρικών συντάξεων για τρίτη φορά. Οι περικοπές που θα κινηθούν από 15% μέχρι 25%. Το σχετικό νομοσχέδιο θα κατατεθεί στη Βουλή μέχρι τις 15 Γενάρη και θα έχει αναδρομική ισχύ από 1/1/2012.
• Παραπέρα μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και την προώθηση νέων ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις. Με την είσοδο του νέου χρόνου, η κυβέρνηση θα επιδιώξει να ανοίξει ο «διάλογος» μεταξύ των «κοινωνικών εταίρων», με στόχο την καθολική επέκταση των επιχειρησιακών συμβάσεων, που θα οδηγήσουν σε μεγάλη μείωση των μισθών και την προώθηση νέου γύρου διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, με στόχο την παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
• Σαρωτικές ανατροπές και περικοπές στις αναπηρικές συντάξεις και τα επιδόματα. Με στόχο την περιστολή του αριθμού των δικαιούχων και τη μείωση των αποδοχών τους.
• Παρεμβάσεις που αφορούν τις κύριες συντάξεις. Κυβερνητικά στελέχη δεν απέκλειαν, μετά τις συνεννοήσεις με την τρόικα, να υπάρξει και η ψήφιση «νέου ασφαλιστικού», μέσα στους πρώτους μήνες του 2012.
• Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για τους εργοδότες. Με στόχο την παραπέρα μείωση του λεγόμενου «εργατικού κόστους», προς όφελος των επιχειρηματιών, που θα επιφέρει ταυτόχρονα τεράστιες απώλειες εσόδων για τα ασφαλιστικά ταμεία.
• Πολυνομοσχέδιο που επεξεργάζεται το υπουργείο Οικονομικών και σύμφωνα με πληροφορίες θα περιέχει τα πρόσθετα μέτρα ύψους 2 με 3 δις € που θα καλύψουν την «τρύπα» του προϋπολογισμού του 2011.
• Νέο φορολογικό νομοσχέδιο, που προοιωνίζεται νέα βάρη στις πλάτες μισθωτών, συνταξιούχων, αγροτών και αυτοαπασχολούμενων.
• Νομοσχέδιο για το άνοιγμα των λεγόμενων «κλειστών επαγγελμάτων».
Θεωρείται πλέον βέβαιο ότι τα λαϊκά εισοδήματα θα στραγγιστούν μέχρι αίματος, στην προσπάθεια της ντόπιας ολιγαρχίας να βγει από την κρίση και να δώσει δείγματα υπακοής, εθελοδουλείας και υποτέλειας στα αφεντικά των Βρυξελλών. Τα γιατροσόφια της τρόικας και τα επαναλαμβανόμενα «συμπληρωματικά μέτρα», αποτελούν δείγμα υποταγής και συμβιβασμού των κομμάτων της ντόπιας ολιγαρχίας (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ) και της κυβέρνησης Παπαδήμου, προς το γερμανογαλλικό άξονα, προκειμένου να ρυθμιστούν κατά το δυνατόν το ελληνικό δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος, σε βάρος πάντα του κόσμου της εργασίας. Παράλληλα αποτελούν και ένα ακόμα δείγμα ολόπλευρης εξάρτησης της χώρας από τα ξένα κέντρα, από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση υπακούοντας δουλικά στις επιταγές του μονοπωλιακού κεφαλαίου, είναι πρόθυμη να προσαρμοστεί στους όρους που αυτό της θέτει, μη αποκλείοντας ακόμα πιο επώδυνες προσαρμογές. Αυτή η άνευ όρων παράδοση της ντόπιας αστικής τάξης στην κυριαρχία του ευρωπαϊκού μονοπωλιακού κεφαλαίου, δίνει αποστομωτική απάντηση σε δεξιά και αριστερίστικα ιδεολογήματα περί «ισχυρής Ελλάδας», «ισότιμης σχέσης με τα ισχυρά κράτη-μέλη της ΟΝΕ», «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας», κλπ. Και της υποτίμησης -έως εξαφάνισης- της ζωτικής για το λαό αναγκαιότητας της αντιιμπεριαλιστικής πάλης.
Άμεση ανάγκη αντίστασης και παρατεταμένων αποφασιστικών αγώνων
για την ανατροπή αυτής της καταστροφικής για το λαό πολιτικής
Ο ελληνικός λαός έχει μπει στο μάτι του κυκλώνα. Απειλούνται με οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση εκατομμύρια εργαζομένων, με πραγματικό εξανδραποδισμό, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή χαραμάδα εξόδου, αν η πολιτική αυτή συνεχιστεί. Η παραγωγική βάση της χώρας είναι διαλυμένη και κατά συνέπεια η ύφεση μόνο με ενέσιμα κεφάλαια μπορεί να ανακοπεί, στοιχείο που επιβεβαιώνει τη βαθειά εξάρτηση του ελληνικού κεφαλαίου από τα ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Για το λαϊκό και πραγματικά αριστερό, αλλά και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα όλων των κλάδων είναι ζωτικής σημασίας το ξεσκέπασμα της αντιδραστικής προπαγάνδας που αναμασούν τα ΜΜΕ και τα αστικά κόμματα, γύρω από τη ψευδεπίγραφη «πολιτική στήριξη», την «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη» και τη «σωτηρία της πατρίδας», τους μοχλούς δηλαδή ιδεολογικοπολιτικής χειραγώγησης, ενσωμάτωσης και εξαπάτησης των μαζών. Απέναντι σ’ αυτήν τη χυδαία προπαγάνδα θα πρέπει να αντιτάξουμε την πιο πλατιά κινητοποίηση του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας. Προβάλλει ολοένα και εντονότερη η ανάγκη της αντίστασης και του παρατεταμένου αγώνα ενάντια στην ξενόδουλη αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό, η πιο πλατιά κινητοποίηση των λαϊκών-εργατικών δυνάμεων, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, για την εκδίωξη της τρόϊκας, για την έξοδο της χώρας μας από την ΕΕ – το ΔΝΤ – το ΝΑΤΟ και κάθε άλλο ιμπεριαλιστικό μηχανισμό, για την Εθνική Ανεξαρτησία και το Σοσιαλισμό.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012
6974438720, antitetradia@gmail.com
—————————————————————————-
1988-2012: 24 χρόνια ανελλιπούς έκδοσης του περιοδικού “αντιτετράδια της εκπαίδευσης”, στην υπηρεσία του μαχητικού, αυθεντικά αριστερού εκπαιδευτικού κινήματος. Το Φεβρουάριο κυκλοφορεί το 100ο τεύχος!
Αφήστε μια απάντηση