Πανεργατικός -παλλαϊκός ξεσηκωμός ενάντια στο νέο μνημόνιο

Κοινοβουλευτικό πραξι κόπημα μακράς πνοής, με στόχο σκανδαλώδεις επιθέσεις στα εργατικά δικαιώματα και στο δημόσιο πλούτο της χώρας, μεθοδεύουν τα αστικά επιτελεία, όπως εκφράστηκε και στη συνάντηση, την Πέμπτη το απόγευμα, της συμμορίας των τεσσάρων: Παπαδήμος, Παπανδρέου, Σαμαράς, Καρατζαφέρης. Καμπανάκι πρέπει να κτυπήσει άμεσα για το εργατικό κίνημα και την Αριστερά, με στόχο την απόκρουση της επιδρομής και την ανατροπή της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου.

Στη συνάντηση των κυβερνητικών εταίρων εκφράστηκε και η κοινή τους θέληση να προχωρήσει η πολιτική που υπαγορεύουν το κεφάλαιο, η EE και το ΔΝΤ, αλλά και οι εκατέρωθεν ανταγωνισμοί και καχυποψίες, που γίνονται πιο έντονες, καθώς νιώθουν την καυτή ανάσα της λαϊκής αγανάκτησης και το εκλογικό κόστος μπορεί να «πέσει» βαρύ. Έτσι, το ΠΑΣΟΚ εγκάλεσε τη ΝΔ ότι δεν στηρίζει ολόψυχα τη συγκυβέρνηση, για να λάβει την απάντηση ότι οι γαλάζιοι στήριξαν το πολυνομοσχέδιο. Βεβαίως, 11 κρίσιμα άρθρα του αντιδραστικού πολυνομοσχεδίου (από την «απελευθέρωση» των φορτηγών και του δικηγορικού επαγγέλματος, μέχρι το ιδιαίτερα σημαντικό άρθρο 7 που περνά όλη τη δημόσια περιουσία σε ένα Ταμείο, έτσι ώστε να μπορεί να «αξιοποιηθεί» ή πουληθεί!) μεταφέρθηκαν για ψήφιση την Τρίτη.

Αν και η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών δεν κατέληξε σε ολοκληρωμένη τοποθέτηση για τα επόμενα βήματα της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ (αναμένουν και την παρέμβαση της τρόικας που ήρθε πάλι), δόθηκε -σύμφωνα με τα δημοσιεύματα- το πράσινο φως στον Παπαδήμο να προχωρήσει σε ανασχηματισμό της κυβέρνησης! Μιας κυβέρνησης που υποτίθεται πρέπει να αποσυρθεί το πολύ σε δύο μήνες…

Ο ανασχηματισμός της δοτής κυβέρνησης θα ενισχύσει τη δυναμική της πραξικοπηματικής πολύμηνης παραμονής της (που ήδη προωθείται από κύκλους του κεφαλαίου) ενώ ταυτόχρονα ένας πιθανός διορισμός «τεχνοκρατών» (που δεν κοκκινίζουν καν από το εργατικό «αίμα» που χύνεται) πιστεύεται ότι μπορεί να εξασφαλίσει αποστάσεις ασφαλείας των αστικών κομμάτων από το μακελειό.

Αν ο ανασχηματισμός είναι αβέβαιος, η προώθηση της κανιβαλικής επίθεσης του κεφαλαίου -και με τη βούλα των Παπαδήμ(ι)ων- είναι το μόνο σίγουρο. Μέσα στο Φεβρουάριο η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου πρέπει να περάσει τη νέα σκανδαλώδη δανειακή σύμβαση και το νέο μνημόνιο, που δένουν χειροπόδαρα το λαό για δεκαετίες.

Τώρα είναι η ώρα να κινητοποιηθούν οι μαχόμενες και πρωτοπόρες δυνάμεις του κινήματος και της Αριστεράς, να ταράξουν τα νερά της μοιρολατρίας, της ηττοπάθειας και της εκλογικής αναμονής και να προετοιμάσουν ένα μπαράζ αγώνων και απεργιών, που θα συνενωθεί σε ένα πανεργατικό και παλλαϊκό ξεσηκωμό. Είναι αναγκαιότητα να γίνει άμεσα μια ενωτική συμπόρευση όλων των αγωνιζόμενων πρωτοβάθμιων σωματείων και συνδικάτων, συνελεύσεων και επιτροπών αγώνα εργασιακών χώρων και γειτονιών, φοιτητικών συλλόγων, πρωτοβουλιών ανέργων, διανοουμένων και καλλιτεχνών, κινήσεων μικρομεσαίων και αγροτών για να εκδηλωθούν μεγάλης κλίμακας κινητοποιήσεις με στόχους: ‘Οχι στη νέα δανειακή σύμβαση της αντεργατικής λεηλασίας και του ξεπουλήματος και την ευρω-χούντα του Συμφώνου για το ευρώ. ‘Οχι στη χρεωκο-πία και στην πτώχευση των εργαζομένων, διαγραφή του χρέους και έξοδο από το ευρώ και την EE. Κάτω τα χέρια από τσυς μισθούς, κανένα νέο μέτρο, να τα πάρουν όλα πίσω. Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, προστασία των ανέργων. Κάτω η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, έξω η τρόικα και οι δούλοι των τραπεζών και του κεφαλαίου. Ψωμί, δουλειά, ελευθερία.

Με φωτεινό φάρο την ηρωική απεργία στη Χαλυβουργία Ελλάδος και τους άλλους αγώνες διαρκείας του ιδιωτικού τομέα, έχει έρθει η (όρα για ένα μπαράζ κινητοποιήσεων με διαδηλώσεις, απεργίες και πανελλαδική απεργία τον Φλεβάρη. Ο αγώνας αυτός δεν μπορεί να εκφραστεί από τις ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, που μπαίνουν πιο ανοικτά τώρα στο κάδρο τσυ διαλόγου και της συνεταιρικής στάσης απέναντι στο κεφάλαιο. Ίσα ίσα, πρέπει να είναι σε ρήξη με τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό και να οργανωθεί με αυτοτελή τρόπο, για να μπορέσει να ξεσπάσει και να νικήσει.

Ιδού λοιπόν πεδίο δόξης λαμπρό για μια Αριστερά, που θέλει να εκφράσει τα συμφέροντα των εργαζομένων και πολύ περισσότερο να συμβάλει στην αγωνιστική τους κινητοποίηση. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι ταξικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος πιστεύουν ότι πρέπει σε αυτό τον άμεσο στόχο τσυ αγωνιστικού μετώπου ανατροπής να συμπορευτούν όλες οι μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς και να συμβάλουν με την κοινή τους δράση και βεβαίως και με τον αυτοτελή τους τρόπο. Ιδιαίτερη σημασία έχει η ανταπόκριση του ΠΑΜΕ, αλλά και της Αυτόνομης Παρέμβασης σε αυτό το κάλεσμα.

Αντί γι’ αυτό όμως, η επίσημη Αριστερά κινείται σε ρυθμό εκλογικής αντιπαράθεσης και μικροκομματικών κερδών. Κι αυτό την ώρα που το σπίτι του κάθε εργαζόμενου γκρεμίζεται. Κάθε πράγμα στον καιρό του. Η αντικαπιταλισιική Αριστερά θα δώσει αποφασιστικά και τη μάχη των εκλογών. Σήμερα όμως είναι η ώρα του αγώνα στο κίνημα, πάλι από θέσεις ανατροπής. Κι όμως, το ΚΚΕ υψώνει τείχη λάσπης απέναντι σης άλλες δυνάμεις της Αριστεράς. ειδικά της επαναστατικής και κομμουνιστικής, ενώ συνδικάτα που επηρεάζει διεκδικούν εκλογές τώρα «για να τιμωρήσουν σκληρά οι εργαζόμενοι τα κόμματα της συγκυβέρνη σης»! Αντί να βάλουν στόχο τη ματαίωση των μέτρων και την ανατροπή της συγκυβέρνησης, ζητούν εκλογές. Δεν σπέρνουν έτσι την ηττοπάθεια για τσυς αγώνες; Δεν ενισχύουν τις κοινοβουλευτικές λογικές; Από την άλλη, ο ΣΥΝ όσο περισσότερο μιλά για ενότητα, τόσο περισσότερο επιτίθεται στην υπόλοιπη Αριστερά. ‘Οσο αποκαλύπτει τον έρωτά του για τους κεντροαριστερούς όψιμους αντιμνημονιακούς του ΠΑΣΟΚ τόσο δυσκολεύεται να ψηφίσει απεργίες και να ενωθεί με την αγωνιστική εργατική τάση της βάσης.

Υπάρχει ακόμα καιρός για να γίνει μια μεγάλη στροφή. Η Αριστερά δεν είναι ρακοσυλλέκτης για να μαζέψει ψήφους από τα απομεινάρια των εργατικών δικαιωμάτων. Πρέπει να είναι πρωτοπόρα στσν αγώνα, να ενωθεί με το σκοπό της (την κοινωνική απελευθέρωση) και την ίδια την εργατική τάξη. Μακριά από τη φθορά και την παρακμή των παραγοντισμών, των διαδρόμων, των ενωτικών κόλπων και των μικροκομματικών εκλογικών σκοπιμοτήτων. Ανοικτά, πολιτικά, με σταράτες κουβέντες, μέσα στο λαό, για χάρη τσυ λαού.

Πηγή: Γιάννης Ελαφρός “Πριν”

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *