«Αναγκάστηκα να πουλάω πράγματα για να πληρώνω τουλάχιστον το ενοίκιο και το φαγητό μου. Τη Δευτέρα ήρθε ένας αστυνομικός στην πλατεία Κοραή, με πήρε στο αστυνομικό τμήμα και εκεί με κλώτσαγε και με χτυπούσε. Αρχισα να αιμορραγώ από το στόμα και με πήγαν στο Τζάνειο νοσοκομείο. Εγώ φοβήθηκα και έφυγα από το νοσοκομείο. Την Τρίτη το πρωί ήρθε πάλι ο ίδιος αστυνομικός και με πήρε στο αστυνομικό τμήμα μέχρι τις 6 το απόγευμα. Την Πέμπτη ήρθε ξανά και με χτύπησε επιτόπου και μου έλεγε να γυρίσω πίσω στο Μπαγκλαντές».
Αυτά καταγγέλλει ο μετανάστης Σ. Ζ., 33 χρόνων σε ημερήσια εφημερίδα.
Ανάλογο κυνηγητό μ’ εκείνο που είχε υποστεί και περιγράψει ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος («άγιες» μέρες έρχονται για τους Χριστιανούς, να κάνουμε και εμείς την «ασέβεια» μας): «Κόπους, φυλακίσεις, ξυλοδαρμούς, όλα αυτά τα γεύτηκα εν αφθονία. Πέντε φορές οι Εβραίοι φιλοδώρησαν το σώμα μου με τα συνηθισμένα τριάντα εννέα χτυπήματα με σκοινί, τρεις φορές με ραβδί και μια φορά με πετροβόλησαν. Πείνα, δίψα, γύμνια, κυνηγητό, αυτή είναι η ζωή μου».
Αφήστε μια απάντηση