Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένω​ν ΤΙΜ-ΠΑ.Σ.Ε​.ΤΙΜ (Wind) Ανακοινωση για τη μη συγχωνευση wind vodafone

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ

Οι εργαζόμενοι μπροστά στη ματαίωση της συγχώνευσης Wind – Vodafone

ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΕΣ

Συνάδελφοι,

πριν λίγες μέρες βρεθήκαμε μπροστά στην αιφνιδιαστική ανακοίνωση της διακοπής των διαδικασιών για την συγχώνευση μεταξύ Vodafone και Wind.

Πολλοί βιάστηκαν να αποδώσουν αυτή την εξέλιξη στην στάση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Άλλοι προσπάθησαν να καλλιεργήσουν ένα κλίμα ευφορίας, δηλαδή ότι δήθεν τώρα τα πράγματα είναι πιο καλά για τους εργαζόμενους, μιας και η συγχώνευση θα ήταν ιδιαίτερα απειλητική για τις θέσεις εργασίας.

Δεν πρέπει να φανούμε ευκολόπιστοι απέναντι σ’ αυτές τις ερμηνείες και εκτιμήσεις.

Λίγες μέρες πριν, η ίδια διοίκηση της Vodafone, σε ενημέρωσή της προς το εκεί επιχειρησιακό Σωματείο, είχε αναφέρει ότι ο φάκελος προχωράει προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ότι οι εκτιμήσεις ήταν ιδιαίτερα αισιόδοξες για την έγκριση της συγχώνευσης. Αλλά και γενικά το κλίμα ήταν μάλλον θετικό για τη συγχώνευση – οι δύο εταιρίες άλλωστε πόνταραν στο χαρτί ότι τέτοιες κινήσεις «επιβάλλονται λόγω της κρίσης». Ενώ και ο τρίτος “παίκτης” (Cosmote) είχε τοποθετηθεί θετικά, με το επιχείρημα της «σταθερότητας της αγοράς».

ΓΙΑ TOΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΕΞΗΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ, ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΚΑΛΕΙ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΗ ΣΤΗΜΕΝΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ «ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ». Και φέτος, η γραμμή της διοίκησης για ρίξιμο των αξιολογήσεων είναι ακόμα πιο επικίνδυνη, για να στοχοποιήσει συναδέλφους και να περάσει κλίμα πανικού, απολύσεων κλπ. Το παράδειγμα συναδέλφων που αφού συμμετείχαν κανονικά στην αξιολόγηση άλλων ετών, πήραν μετά ως «επιβράβευση» μια απόλυση, ας γίνει σε όλους μας μάθημα. ΔΕ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟ «ΣΦΑΞΙΜΟ» ΜΑΣ, από «αξιολογητές» που μόνο κριτήριο έχουν την υπονόμευση των δικαιωμάτων μας στην αξιοπρεπή εργασία.

Η απότομη αλλαγή του σκηνικού δεν αφήνει περιθώριο για πολλές αμφιβολίες: όποιοι κι αν είναι οι ακριβείς λόγοι, όποια επιχειρηματική πλευρά κι αν είχε την πρωτοβουλία, όποιο ειδικότερο συμφέρον κι αν κρύβεται από τη μια ή την άλλη πλευρά, η απότομη ματαίωση της συγχώνευσης οφείλεται στην ραγδαία επιδείνωση της συνολικής οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης στην Ελλάδα, στο ορατό πλέον ενδεχόμενο της οριστικής χρεοκοπίας, «ελεγχόμενης» ή «άτακτης».

Τις τελευταίες εβδομάδες, με την ατέρμονη «συζήτηση» και τους εκβιασμούς της Τρόικας και της κυβέρνησης Παπαδήμου για το νέο Μνημόνιο και τη νέα Δανειακή Σύμβαση, αυτό φαίνεται όλο και πιο καθαρά.  Έτσι, μέσα σε συνθήκες που το διαθέσιμο εισόδημα συρρικνώνεται δραματικά για τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού, μειώνοντας τη ζήτηση για προϊόντα και υπηρεσίες μέρα με τη μέρα, οι επιχειρηματίες δεν θέλουν να δεσμευτούν σε «μεγάλες» συμφωνίες. Ποιος θα ήταν τόσο αφελής να πιστέψει ότι μέσα σε μια τέτοια κατάρρευση δεν θα θιχτούν (ή θα θιχτούν λίγο) μόνο οι δικές μας θέσεις εργασίας και μισθοί;

Είναι άλλωστε ενδεικτικά γι’ αυτή την κατάσταση τα νέα για το διαρκές τράβηγμα χρημάτων του παγκόσμιου ομίλου της Vodafone από την Ελλάδα προς την μητρική. Γι’ αυτούς τους λόγους και επειδή περνάνε διαρκώς όλο και πιο βάναυσα μέτρα ενάντια στους εργαζόμενους (όπως με το πρόσφατο νέο Μνημόνιο), η κατάσταση όχι μόνο δεν επιτρέπει κανέναν εφησυχασμό αλλά μάλλον προμηνύεται ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ.

=> Η μείωση του προσωπικού και στις δύο εταιρίες, αλλά και σε όλο τον κλάδο, είναι στην ημερήσια διάταξη. Με απολύσεις, μη ανανέωση των συμβάσεων, πίεση για «παραιτήσεις» (είτε άμεσα είτε με τη δημιουργία ενός αφόρητου εργασιακού κλίματος). Χαρακτηριστικά παραδείγματα: (1) Η Forthnet πάει σύντομα για 150 απολύσεις. (2) Μπορεί η συγχώνευση Alpha – Eurobank επίσης να «κόλλησε», αλλά αυτό δεν εμπόδισε τη μείωση του προσωπικού.

Άλλωστε, τα σενάρια για «συνέργιες» σε διάφορα πεδία (π.χ. δίκτυο) καθώς και η πάγια τακτική της χρήσης υπεργολάβων (Teleperformance κ.α.), με μοναδικό κριτήριο όχι την ποιοτική εξυπηρέτηση αλλά την «παράκαμψη» των συλλογικών συμβάσεων και των σωματείων, είναι μια διαρκής απειλή για τις θέσεις εργασίας – και στη Wind και στη Vodafone και γενικά. Το ίδιο αρνητικό αποτέλεσμα απειλούν να έχουν για τους εργαζόμενους οι ενδεχόμενες συγχωνεύσεις στον κλάδο της σταθερής τηλεφωνίας.

=> Η μείωση των μισθών και η ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, με την κατάργηση της μετενέργειας, είναι ταφόπλακα για τα δικαιώματά μας.

Δεν είναι μόνο οι αντίστοιχες πρόσφατες συμφωνίες στον ΟΤΕ αλλά και τα μέτρα μείωσης των μισθών και εκ περιτροπής εργασίας που επέβαλλε η διοίκηση της Ίντρακομ (κάνοντας την «αρχή» στον κλάδο). Σύντομα θα δούμε κι άλλα τέτοια βήματα – π.χ. καθώς η επιχειρησιακή ΣΣΕ στη Vodafone λήγει το Μάρτιο και πρέπει να αναμένεται ότι η διοίκησή της θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει το νέο αντεργατικό θεσμικό πλαίσιο που ψηφίστηκε με το νέο Μνημόνιο.

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ

ΓΙΑ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ – ΜΙΣΘΟΥΣ – ΣΣΕ

Κάθε συζήτηση για ν’ αποδεχτούμε «κάποιες μειώσεις μισθών» ή «κάποιες απολύσεις», όχι μόνο δεν θα «σώσει κάποια πράγματα» αλλά είναι σκέτη αυτοκτονία. Σε όλες τις επιχειρήσεις, η αποδοχή από τους εργαζόμενους «κάποιων υποχωρήσεων» δεν αντιμετωπίστηκε από τους εργοδότες ούτε με σεβασμό ούτε με ανθρωπιά – αντίθετα, τους άνοιξε την όρεξη για ακόμα πιο μεγάλες επιθέσεις, με μειώσεις μισθών, μη καταβολή δεδουλευμένων, εκ περιτροπής εργασία… Είναι το ίδιο που συμβαίνει με τα απανωτά «μνημονιακά» μέτρα: κάθε φορά που «σωζόμαστε», ακολουθούν κι άλλα χειρότερα!

Αντίθετα, μόνο όπου οι εργαζόμενοι έδειξαν τα δόντια τους, μόνο όπου κινητοποιήθηκαν ενωμένοι και αποφασιστικά, μπόρεσαν να συγκρατήσουν την κατρακύλα: είτε πρόσφατα στην Vodafone και στην Ίντρακομ (με τους αγώνες που έγιναν εκεί) – είτε στη Wind, με την επιτυχία της υπογραφής της ΕΣΣΕ το Σεπτέμβριο (αποτέλεσμα των αγώνων του Σωματείου που είχαν προηγηθεί όλη την χρονιά) – είτε και αλλού (Χαλυβουργία κ.α.)

Μέτοχοι και διοικήσεις κάνουν τη δουλειά τους: με ή χωρίς τη συγχώνευση, κοιτάζουν μόνο τα κέρδη τους. Ζητάνε ή θα ζητήσουν από εμάς «αναπόφευκτες θυσίες», χέρι-χέρι με τους «τροϊκανούς» που ψηφίζουν όλα τα βάρβαρα μέτρα, αυτοί που θησαύρισαν για χρόνια από τη δική μας εργασία. Ο Ν. Ζαρκαλής μίλησε πρόσφατα για την κερδοφορία της Wind. Για ποιες λοιπόν «θυσίες» μας μιλάνε; Γιατί να δεχτούμε να πληρώσουμε την κρίση του συστήματός τους;

Ας κάνουμε λοιπόν κι εμείς, οι εργαζόμενοι τη δική μας «δουλειά». Δηλαδή να μην περιμένουμε σωτηρία από κανέναν μάνατζερ ή διευθυντή, που υπόσχεται να κάνει για μας «ό,τι καλύτερο μπορεί» αν εμείς «κάνουμε καλά τη δουλειά μας». Να μην επιτρέψουμε καμία συζήτηση για «κακούς συναδέλφους» ή για τμήματα που αξίζει να αφεθούν να κλείσουν και οι συνάδελφοι να πεταχτούν στον δρόμο – όλα αυτά που καλλιεργούν οι καλοθελητές της διοίκησης, σπέρνοντας σκόπιμα ένα κλίμα απογοήτευσης, διαίρεσης, κυνισμού. Να συσπειρωθούμε γύρω από το Σωματείο και να παλέψουμε αποφασιστικά για τα δικαιώματά μας, για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας, για τους μισθούς, για τη συλλογική σύμβαση.

Το Διοικητικό Συμβούλιο

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *