Τα αφεντικά μιλώντας για την κρίση τους προχωρούν σε μειώσεις μισθών, σε παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, σε απολύσεις. Ζητάνε ακόμα πιο εκβιαστικά αυτό που ζητάνε πάντα. Ζητάνε να συνεχίσουμε να σκύβουμε το κεφάλι, να μπορούν να μας ξεζουμίζουν όσο γίνεται περισσότερο, να μπορούν να μας πετάνε σαν τα σκουπίδια όταν τους περισσεύουμε.
Αλλά είναι στο χέρι μας να μετατρέψουμε τη κρίση τους σε δική μας ευκαιρία. Να αντιληφθούμε τη συλλογική μας δύναμη, να αυτοοργανωθούμε και να πράξουμε. Και αυτό κανείς άλλος δεν μπορεί να το κάνει για εμάς, παρά ο καθένας μας με τις επιλογές και τις πρωτοβουλίες του.
Όλα μας ανήκουν και όλα τα θέλουμε εδώ και τώρα. Οι εισβολές στα supermarket δεν εκκινούνται μόνο από την ανάγκη για τα όποια προϊόντα, αλλά και για τη χαρά να αντιγυρίζουμε στα αφεντικά κάποια από τα χτυπήματα που καθημερινά δεχόμαστε.
Ούτε οι κάμερες, ούτε οι μπάτσοι, ούτε τα δικαστήρια, ούτε η ψευτοηθική τους, τίποτα δεν θα μας εμποδίσει να απαλλοτριώσουμε την αξιοπρεπειά μας από αυτούς που μας την κλέβουν και να φτιάξουμε ελεύθερα τη ζωή μας.
Προλετάριοι σε κρίση
Ντου στα supermarket
Αφήστε μια απάντηση