Διαγωνίως

Tου Θανάση Τσιριγώτη

Πιθανόν οι αναγνώστες της στήλης να μην έχουν δει καμακωμένο χέλι ή παλουκωμένη οχιά. Στριφογυρίζουν, χτυπιούνται, κουλουριάζονται, μένονται.

Ακριβώς έτσι κάνει η υπουργός Παιδείας (;), Άννα Διαμαντοπούλου, θέλοντας να δώσει εξετάσεις στα ξένα και ντόπια αφεντικά της· εμφανίζεται κάθε τρεις και λίγο με μία νέα φαεινή ιδέα ώστε να βρίσκεται στο προσκήνιο, να παριστάνει την «πολυξερίδου», να καμώνεται την ατσαλάκωτη. Είναι φυσιολογικό να πέφτει σ’ αντιφάσεις. Έτσι, η πολλά υποσχόμενη στο αστικό σύστημα υπουργός παιδείας διατύπωσε τη θέση πως δεν πρέπει να γίνουν τώρα πολιτικές εκλογές και ότι πρέπει να πορευτούμε νυν και αεί με κυβερνήσεις τεχνοκρατών (όπου η ίδια θα είναι υπουργός). Σιγά την ιδέα! Το ίδιο λέει η Γερμανία και κάθε ευρωτραπεζίτης που σέβεται τον εαυτό του και τον… παρά του. Όμως ταυτόχρονα η κ. Α.Δ. μας είπε ότι στα ΑΕΙ – ΤΕΙ πρέπει να γίνουν οπωσδήποτε πρυτανικές εκλογές αλλιώς θα επικρατήσει το χάος, η κόλαση και ο κομμουνιστοσυμμοριτισμός.

Κι έμεινε η στήλη  με την απορία. Είναι οι εκλογές για το μυαλό της Διαμαντοπούλου διέξοδος ή όχι; Αλλιώτικα: Μονά ζυγά δικά της;

* * *

O Δάντης, ο Καβάφης κι ο Καρατζαφέρης!

Σε μία επίδειξη φιλολογικού νεοπλουτισμού η αλεπού των κοινοβουλευτικών φασιστών (ΛΑOΣ – Γ. Καρατζαφέρης) απήγγειλε Κ. Καβάφη και μάλιστα συγκεκριμένα  τους στίχους:

«O αρνηθείς δε μετανιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι όχι θα ξανάλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει εκείνο το όχι ­το σωστό­ εις όλην την ζωή του».

Πρόκειται για τους τελευταίους στίχους από το ποίημα «Che fece…. il gran rifiuto»

O τίτλος του ποιήματος είναι αναφορά σε στίχο του Ντάντε που σημαίνει «ο οποίος έκανε… τη μεγάλη άρνηση».

Όμως ο Κ. Καβάφης αφαίρεσε τις λέξεις per vilta που σημαίνουν «από δειλία» και τις οποίες περιείχε ο αρχικός στίχος του Ντάντε.

Ώστε από δειλία είπε όχι η φαιά αλεπού! Από εκλογική δειλία, διότι βλέπει τα εκλογικά ποσοστά του να καταρρέουν και τα στελέχη του να επαναμαντρίζονται στη Νέα Δημοκρατία.

Μπλέχτηκαν οι φασίστες στο δόκανο του πόθου τους να βρεθούν στην κυβέρνηση· τώρα πληρώνουν τα επίχειρα κι επιχειρούν γιαλαντζί ηρωικές εξόδους.

Αλλά ανεξάρτητα από τα κοινοβουλευτικά ήθη κι έθιμα φαίνεται ότι ο «κυρ-Μέντιος» αντί να δεχτεί κι άλλα βάρη κλωτσάει ασταμάτητα.

Σφυροκοπάτε τους, φίλοι, αλύπητα.

* * *

Αναμφίβολα οι καταστροφές, πυρκαγιές, λεηλασίες χρησιμοποιούνται από τον κυρίαρχο λόγο για να κρύψει τόσο τους τριγμούς του όσο και τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του λαού μας.

Η τριπλή σύμπλεξη κρατικής προβοκάτσιας, τυφλής βίας και προγραμματισμένης λεηλασίας, ανεξάρτητα από την ποιότητα, την ποσότητα και την έκτασή της, αμαυρώνει αντικειμενικά το πλήθος και το πάθος των δρόμων.

Αμαυρώνει τις αντιστάσεις και τους πρόσφατους αγώνες του λαού μας. Πολύ περισσότερο όταν οι εικόνες των ΜΜΕ λειτουργούν τρομοκρατικά, χειραγωγικά και αποτρόπαια.

Αλλά το πραγματικό ερώτημα για τις προβοκάτσιες το έθεσε ο Β.Ι. Λένιν έναν αιώνα πριν.

Δεν ξέρουμε ποιος το έκανε μπορούμε όμως ν’ απαντήσουμε στο «ποιος ωφελείται». Ιδού το ερώτημα. Eύκολη η απάντηση.

* * *

Ώστε λοιπόν η λαλίστατη ­στα όρια της βαρεμάρας­ Λιάνα Κανέλλη πλήρωσε το χαράτσι στη ΔΕΗ. Όπως δήλωσε άκοπα, αθυρόστομα, σαν «απύλωτο στόμα» σε τηλεοπτική εκπομπή πλήρωσε το χαράτσι γιατί έχει κάτι οικογενειακά υπόλοιπα.

Oπότε έχουμε και λέμε.

Η ηγεσία του ΚΚΕ ρίχνει τη γραμμή της μαζικής ανυπακοής και απειθαρχίας ενάντια στα χαράτσια.

Η εξέχουσα βουλευτής του κόμματος και εξ απορρήτων της Α. Παπαρήγα όχι μόνο πληρώνει ­κόντρα στη γενική γραμμή­ αλλά βγαίνει και στα τηλεοπτικά κεραμίδια και το διαλαλεί υπερήφανα.

Ύστερα από τα παραπάνω τι πρέπει να συμβεί;

Να σιχτιριστεί ο λαός που το πληρώνει κόντρα στη γραμμή του Περισσού, να διαγραφεί η Κανέλλη ή να υπάρξει γενική μουγκαμάρα κι ας κάνει ο καθένας ό,τι θέλει. Διότι άμα τσαμπουνάς ροκανίδια γίνεσαι ΣΥΡΙΖΑ.

Δηλαδή παντοπωλείο!!

* * *

Αρχή πραγμάτων, ονομάτων Επίσκεψις (γνώση – κατανόηση) έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Με ολίγη αυθαιρεσία θα λέγαμε πως οι σκέψεις των ανθρώπων προδίδονται από τα γραπτά ή τα λόγια τους. Τρανό παράδειγμα τα πρωτοσέλιδα ορισμένων ρεφορμιστικών και αριστερίστικων εφημερίδων σ’ ό,τι αφορά στα πολιτικά πράγματα. Την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου γράφουν:

Αυγή: «Η μόνη ψήφος είναι του λαού». Δηλαδή να πάμε σ’ εκλογές ή αλλιώς ν’ αφήσουμε το γάμο (κίνημα) να πάμε για πουρνάρια (παραβάν).

Πριν: «Τώρα που κλονίζονται πάμε να τους ρίξουμε!»

Το ρίξιμο (από τα κάτω και αριστερά) έγινε «πάμε» δηλαδή κυριακάτικος περίπατος.

Δρόμος της Αριστεράς: «Όλοι στο Σύνταγμα να τους ρίξουμε – Κυριακή κοντή γιορτή του λαού!» Η τελευταία μάλιστα κυκλοφορούσε με συνέντευξη του πολύ μεγάλου συνθέτη και ­ταυτόχρονα­ πολύ μεγάλου οππορτουνιστή Μίκη Θεοδωράκη.

Δε θέλουμε να πούμε «πες μου το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας σου να σου πω ποιος είσαι», αλλά δε νομίζετε πως προδίδουν τα παραπάνω ελαφρολαϊκή ανοησία και φτηνό εκλογικισμό; Διότι η συγκέντρωση δυνάμεων μετριέται στις πλατείες και στις κινητοποιήσεις, η ανατροπή όμως όλου του σκηνικού είναι από άλλο έργο. Εκεί που «θα τρώει η μύγα σίδερο…».

* * *

Τον πολύ κ. Π. Τσίμα προφανώς τον γνωρίζετε από τις άοκνες προσπάθειές του να πλασάρει ­κριτικά τάχα­ το ευρωπαϊκό πνεύμα, τη σοσιαλδημοκρατία, το μνημόνιο του Γ.Α. Παπανδρέου και κάθε φθαρμένο αστικό προϊόν. O Π. Τσίμας αρθρογραφεί για τον ίδιο λόγο στην εφημερίδα «Τα Νέα», ενώ είναι ιδεολογικός κήρυκας του Mega νυχθημερόν. Εκτός των άλλων ο Π. Τσίμας εμφανίζεται ως «ηθικό στοιχείο» στη δημοσιογραφία. Αλλά τα φαινόμενα απατούν.

O κ. ΠΤ ήταν από τους βασικούς ομιλητές σ’ εκδήλωση με θέμα την κλοπή ξένης πνευματικής ιδιοκτησίας.

Όλα πήγαιναν καλά ώσπου καθηγητής του Παντείου παρουσίασε άρθρο του νεογιάπη δημοσιογράφου το οποίο ήταν ολόκληρο κλεμμένο από περιοδικό στις ΗΠΑ.

Oλόκληρο, αδιαίρετο, τέλεια μετάφραση. Και ο πολλά υποσχόμενος δημοσιογράφος έβγαλε τον σκασμό. Διότι τα λόγια είναι λόγια και οι αντιγραφές είναι αντιγραφές.

Αυτά για να ξέρουμε το ύψος των αντιπάλων μας.