ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΣΤΗ Β. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

Εδώ και δεκαετίες η ιστορία επαναλαμβάνεται στη Β. Χαλκιδική καθώς η περιοχή αποτελεί έρμαιο πολυεθνικών μεταλλευτικών εταιριών με τις ευλογίες του κράτους. Όπως όλος ο πλουτοπαραγωγικός ιστός και ο ορυκτός πλούτος της χώρας εκχωρείται στο κεφάλαιο για ένα κομμάτι ψωμί, έτσι και ολόκληρη η Β. Χαλκιδική παραδίδεται στο βωμό του κέρδους.

Όταν το 2003 η προηγούμενη μεταλλευτική πολυεθνική (TVX) έφυγε κάτω από την πίεση και τον ηρωικό αγώνα των κατοίκων του Στρυμονικού, η κυβέρνηση Σημίτη με τον υφυπουργό οικονομικών – και νυν δήμαρχο της περιοχής – Πάχτα παρέδωσε την εκμετάλλευση των ήδη υπαρχόντων μεταλλείων στην «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.», συμφερόντων Μπόμπολα. Στο χρηματιστηριακό πάρτυ που ακολούθησε συμμετείχαν διεθνή επενδυτικά funds με δισεκατομμύρια κέρδη από σχεδόν μηδενικό αρχικό επενδυτικό κεφάλαιο. Η έγκριση επέκτασης του έργου (περιοχή Σκουριές) έγινε με συνοπτικές διαδικασίες τις πρώτες 4 ημέρες της μετακίνησης του υπουργού της Τρόικας Παπακωνσταντίνου στο ΥΠΕΚΑ.

Έξω οι αρΠάχτες από το βουνό

 Το νέο επενδυτικό σχέδιο προβλέπει τη δημιουργία, σε απόσταση μόλις 3 χλμ από τον κοντινότερο οικισμό της Μεγάλης Παναγίας, τεράστιου κρατήρα επιφανειακής εξόρυξης, εργοστασίου επεξεργασίας χρυσού και μετατροπή των δυο ρεμάτων της περιοχής σε λίμνες τελμάτων. Η μετατροπή της περιοχής σε βαριά βιομηχανική ζώνη σημαίνει ερημοποίηση τεράστιας δασικής έκτασης, μόλυνση και κατασπατάληση του υδροφόρου ορίζοντα και «συμβίωση» των κατοίκων της περιοχής με ισχυρά δηλητήρια όπως αρσενικό, κυάνιο και θειικό οξύ.

Η οργανωμένη αντίδραση των κατοίκων από τη πρώτη στιγμή διεκδικεί ματαίωση των σχεδίων αυτών και παλεύει σε συντονισμό με αντίστοιχες πρωτοβουλίες στους νομούς Κιλκίς, Έβρου και Ροδόπης. Με συνεχή παρουσία στο βουνό και συνελεύσεις κατοίκων στα χωριά κατάφερε να αποσπάσει πλειοψηφική στήριξη των κατοίκων ενάντια στους εκβιασμούς και τα διλήμματα του μαύρου μετώπου εταιρίας – κυβέρνησης – δημοτικής αρχής. Συνυπεύθυνοι στο κλίμα τρομοκρατίας της τοπικής κοινωνίας είναι το Εργατικό Κέντρο Χαλκιδικής και το εργοδοτικό σωματείο των εργαζομένων των μεταλλείων που χρησιμοποιούν τους εργαζόμενους σαν όργανα της εταιρίας.

 

Όταν τα σωματεία παίρνουν το χρώμα του χρυσού

 

            Στο πλαίσιο αυτό, στις 20 Μαρτίου η εταιρία διακόπτοντας τις εργασίες στην υπάρχουσα εξόρυξη (Στρατώνι) μετέφερε τις υπάρχουσες βάρδιες με πούλμαν της εταιρίας στο βουνό (περιοχή Σκουριές). Με πλήρως οργανωμένο σχέδιο, οι 400 εργαζόμενοι εκτελώντας εντολές του διοικητικού προσωπικού της εταιρίας, με την παρουσία μελών του δημοτικού συμβουλίου και την ανοχή της αστυνομίας μεταφέρθηκαν στο βουνό και επιτέθηκαν με τραμπούκικο τρόπο στους λιγοστούς κατοίκους που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή εκεί και  περιφρουρούσαν το φυλάκιο αγώνα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τον βαρύ τραυματισμό ενός κατοίκου και τον ελαφρότερο πολλών άλλων. Έτσι, στο δίπολο ή στο βουνό ή στον ΟΑΕΔ, τελικά  έπαιξαν τον ρόλο των ΜΑΤ και φρόντισαν να μπει η εταιρία στο βουνό.

Το επιχείρημα της ανάπτυξης μέσω του έργου σαν απάντηση στη κρίση και την ανεργία δεν πείθει κανένα. Η πρόταση του σημαίνει μόνο κέρδη για τους χρυσοθήρες και καταστροφή για την περιοχή. Όχι μόνο οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται κλείνουν χιλιάδες άλλες στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και η ίδια περιβαλλοντική ερήμωση καταστρέφει κυριολεκτικά τις ζωές των κατοίκων.

            Η πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ θέλει να διαγράψει ολόκληρες γενιές φτωχοποιώντας και υποβαθμίζοντας τις ζωές τους. Η απάντηση στην πολιτική του κεφαλαίου και τους απολογητές της θα είναι η αγωνιστική ταξική ενότητα όλων των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων και των αγωνιζόμενων κατοίκων στην κατεύθυνση της ανατροπής. Η εργατική τάξη μπορεί να αυτοπροσδιοριστεί και να ανοίξει το δρόμο της χειραφέτησης της, μόνο σε ρήξη με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των αφεντικών.

 

ñ  Έξω οι χρυσοθήρες από τη Β. Χαλκιδική.

ñ  Εθνικοποίηση του ορυκτού πλούτου με κοινωνικό έλεγχο.

ñ  Κατάργηση του χουντικού μεταλλευτικού κώδικα – Αποχαρακτηρισμός της περιοχής από μεταλλευτική.

ñ  Άμεση αποκατάσταση της περιοχής από τις ζημιές που έχει προκαλέσει η ανεξέλεγκτη δράση των εταιριών.

ñ  Όχι στην βίαιη επιβολή τριτοκοσμικών μοντέλων «ανάπτυξης» – Αυτοδιάθεση των τοπικών κοινωνιών.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *