Κύριε διευθυντά
Με αφορμή το άρθρο του συντάκτη σας Απ. Λακασά «Γκρίζες ζώνες στα Διαπολιτισμικά σχολεία», θέλουμε, ως Συντονιστικό των φορέων για τη διατήρηση των διαπολιτισμικών σχολείων, να εκφράσουμε την αγανάκτηση και την απογοήτευσή μας. Αλήθεια είναι τα όσα γράφει, δεν γνωρίζει τι είναι τα σχολεία στα οποία αναφέρεται, δεν τα έχει επισκεφθεί ποτέ, δεν έχει μιλήσει με μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς των σχολείων αυτών, με αποτέλεσμα να παρουσιάζει την εικόνα της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης εξοργιστικά διαστρεβλωμένη. Απογοητευόμαστε τέλος, και ταυτόχρονα ανησυχούμε, γιατί με αυτού του είδους τη «δημοσιογραφία» κάποιοι δείχνουν να «παίζουν» με τα αντανακλαστικά μιας κοινωνίας που βρίσκεται στη δίνη μιας οικονομικής κρίσης και να «ποντάρουν» στα αντανακλαστικά αυτά(;) όπως στο παρελθόν τα αντανακλαστικά κοινωνιών, σε άλλες, παραπλήσιες εποχές, χρησιμοποιήθηκαν έτσι ώστε να πλημμυρίσει η Ευρώπη με απολυταρχικά, ρατσιστικά καθεστώτα την εποχή του μεσοπολέμου και ένα από αυτά, στη Γερμανία, να γεννήσει τελικά τον μεγαλύτερο εφιάλτη που γνώρισε ποτέ αυτός ο πλανήτης.
Η διαπολιτισμική εκπαίδευση δεν έχει σχέση με «γκέτο» και «φάμπρικες» όπως ισχυρίζεται ο συντάκτης σας, είναι, αντίθετα, μια ανάγκη της σημερινής εποχής. Μέσα σε κοινωνίες που χαρακτηρίζονται ολοένα και περισσότερο από πολιτισμική και γλωσσική πολυμορφία, η ανάγκη αυτή οδήγησε στη δημιουργία, στα ευρωπαϊκά κράτη, διαπολιτισμικών σχολείων (όπως ζητείται και με το ψήφισμα 819/95 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου). Στην Ελλάδα ιδρύθηκαν το 1996, όχι για παλιννοστούντες μαθητές, όπως εσφαλμένα αναγράφει ο συντάκτης σας, αλλά για να βοηθήσουν τους νέους που ζουν σε αυτή τη χώρα (Eλληνες και αλλοδαπούς) να συνειδητοποιήσουν την ύπαρξη του «διαφορετικού» που συνυπάρχει μαζί τους, να το αποδεχθούν και να σκεφτούν πάνω σε αυτό.
Επειτα από τόσα χρόνια λειτουργίας των διαπολιτισμικών σχολείων, με τόση σημαντική προσφορά στην εκπαίδευση και την αρμονική ένταξη των αλλοδαπών μαθητών στην ελληνική κοινωνία, φτάσαμε στο σημείο της πιο χυδαίας στοχοποίησης, με τελικό στόχο τη σπίλωση, τη συκοφάντηση, την εξάλειψή τους.
Από την αρχή της σχολικής χρονιάς, άρχισε μια μεθοδευμένη προσπάθεια από τη διοίκηση της Εκπαίδευσης, με πρωταγωνίστρια την Περιφέρεια Αττικής, που έβαζε συνεχή εμπόδια στη λειτουργία των σχολείων (ωράριο εκπαιδευτικών, λειτουργία τμημάτων, έλεγχος μαθητικού δυναμικού), προσπάθεια που οξύνθηκε το τελευταίο διάστημα και πήρε χαρακτήρα δίωξης και εξόντωσης των εκπαιδευτικών και των διευθυντών των σχολείων με αιχμή το Γυμνάσιο Διαπολιτισμικής Ελληνικού, με απαγόρευση αντιρατσιστικών εκδηλώσεων ακριβώς την ημέρα κατά των ρατσιστικών διακρίσεων στα σχολεία(!), προσχηματική ΕΔΕ μέσα σε κλίμα εκβιασμού, πιέσεων και φόβου.
Μέχρι που ήρθε και το συγκεκριμένο δημοσίευμα της εφημερίδας σας, όπου ανοιχτά συκοφαντεί και στοχοποιεί τα σχολεία ως κέντρα παρανόμων και επικίνδυνων μεταναστών.
Oμως, τίποτε από αυτά δεν είναι αλήθεια. Στα διαπολιτισμικά σχολεία δεν υπάρχουν τρομοκράτες μαθητές. Ούτε κακοποιά στοιχεία. Παιδιά υπάρχουν, με ενδιαφέροντα, με ανησυχίες, κάποιες φορές και με τις αταξίες τους. Κανείς δεν ασχολείται με «πειραματικές εκρήξεις» στα σχολεία αυτά. Ούτε με γκαζάκια. Με σπρέι για γκραφίτι, ναι, είναι κι αυτός ένας καλλιτεχνικός τρόπος έκφρασης. Και η «έκρηξη» που αναφέρει στο άρθρο του ο κ. Λακασάς στην τυχαία ανάφλεξη τέτοιου σπρέι οφειλόταν, θα μπορούσε, αν είχε την περιέργεια, να ρωτήσει και να μάθει, αντί να εκθέτει τον εαυτό του και την εφημερίδα στην οποία αρθρογραφεί. Για κάποιο λόγο δεν το θέλησε, όμως… Oσο για τις ΜΚΟ, που παραπλανούν τα σχολεία και τα καθιστούν «φάμπρικες χορήγησης παρανόμων αδειών παραμονής», η πιο δραστήρια από αυτές στο γυμνάσιο και το λύκειο (γιατί δεν φανταζόμαστε ότι ο κ. Λακασάς νομίζει πως «εξαπατούνται» και τα δημοτικά…) είναι ο ξενώνας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών… Oλες βοηθούν νεαρούς πρόσφυγες να επιζήσουν υπό δύσκολες συνθήκες, προσπαθώντας παράλληλα το αυτονόητο: να εξασφαλιστεί η μόρφωση των νέων μεταναστών, με βάση και τις διεθνείς συνθήκες οι οποίες εφαρμόζονται στη χώρα μας και σε όλες τις άλλες χώρες του κόσμου… Αλλά αυτά είναι «ψιλά γράμματα», προκειμένου, σπιλώνοντας μαθητές και φορείς, να πετύχεις το σκοπό σου…
Αυτοί που έχουν βάλει στόχο το κλείσιμο αυτών των σχολείων, εκτός από τις πολιτικές μειώσεις δημοσίων δαπανών που υπηρετούν, παίζουν ταυτόχρονα επικίνδυνα, καλλιεργώντας τα πιο ξενοφοβικά σύνδρομα της ελληνικής κοινωνίας. Τώρα που ξεκίνησαν οι διώξεις και τα πογκρόμ των μεταναστών βρήκαν ευκαιρία να στοχοποίησουν δημόσια σχολεία, εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές, χαρακτηρίζοντας τα σχολεία γκέτο και κέντρα παρανομίας, ποινικοποιώντας τη λειτουργία τους.
Αναρωτιόμαστε αν ο συντάκτης σας, παράλληλα και αυτοί που τον «ενημερώνουν», έχουν συναίσθηση τι είδους υπηρεσίες προσφέρουν, ποιες αντιλήψεις τροφοδοτούν όταν χτυπούν δημόσια σχολεία με τέτοιου είδους ρατσιστικές αντιλήψεις.
Για το Συντονιστικό:
ΕΛΜΕ Νοτιας Αθηνας, Α΄ ΕΛΜΕ Αθηνας, Συλλογος Εκπαιδευτικων Π.Ε. «Παρθενωνας», Eνωση Γονεων Νεας
Ιωνιας, Eνωση Γονεων 3ης Δημοτικης Κοινοτητας Αθηναιων
Απάντηση
Το ρεπορτάζ ανέδειξε δύο «γκρίζες» ζώνες στη λειτουργία των διαπολιτιστισμικών: H πρώτη, ότι ορισμένες(;) μη κυβερνητικές οργανώσεις εγγράφουν στα διαπολιτισμικά σχολεία αλλοδαπούς ώστε να τους εξασφαλίζουν προσωρινή άδεια παραμονής. Μάλιστα, υπάρχουν καταγγελίες ότι σε διαπολιτισμικά φοιτούν αλλοδαποί, οι οποίοι ζουν από την πώληση ναρκωτικών και το παρεμπόριο, ενώ άλλοι έχουν εμπλακεί σε βανδαλισμούς. Η δεύτερη είναι ότι υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι μαθητές που μένουν στο κέντρο της Αθήνας (όπου υπάρχει διαπολιτισμικό σχολείο) φοιτούν στο διαπολιτισμικό του Ελληνικού, επιβαρύνοντας το Δημόσιο με το κόστος μεταφοράς και τα ενοίκια. Παρ’ ότι είναι εύλογο το ερώτημα γιατί οι αλλοδαποί μαθητές ενσωματώνονται καλύτερα σε ένα σχολείο που έχει μόνο αλλοδαπούς και όχι σε κάποιο της γειτονιάς τους, ήταν ευκρινέστατο ότι το ρεπορτάζ δεν ήθελε να θίξει το ζήτημα της χρησιμότητας των διαπολιτισμικών στην ελληνική εκπαίδευση. Αυτό είναι θέμα διαλόγου ανάμεσα στο υπουργείο Παιδείας και τους θεσμοθετημένους φορείς.
ΑΠ. Λ.
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Αφήστε μια απάντηση