Παναγιώτης Μαυροειδής,
υποψήφιος στην Περιφέρεια Αττικής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Η προεκλογική περίοδος έκλεισε. Όχι όμως και η σκέψη μας. Όχι και η αγωνία μας. Τα προβλήματα χάσκουν μπροστά μας. Δεν το βάζουμε κάτω μέχρι την τελευταία στιγμή. Άλλωστε τα δύο τελευταία χρόνια διανύσαμε μια πολιτική απόσταση χρόνων νιρβάνας και αφασίας.
Η στιγμή των εκλογών έχει ένα ΠΡΙΝ έχει και ένα ΜΕΤΑ
Σε ότι αφορά το ΠΡΙΝ, η στιγμή της κάλπης έχει πίσω της:
- την άγρια επίθεση της τρόικας σε μισθούς, κοινωνικές πολιτικές και δημόσια περιουσία
- ένα δίχρονο σκληρών αγώνων των εργαζομένων και του λαού ενάντια στη χούντα κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ. Αγώνων, που δεν νίκησαν, αλλά δεν ηττήθηκαν. Αγώνων που άνοιξαν λογαριασμούς.
Σε ότι αφορά το ΜΕΤΑ των εκλογών, έχουμε κατά νου:
- το πακέτο των 11,5 δις που μας ετοιμάζουν να σκάσουν στο κεφάλι μας τον Ιούνη
- Την εφιαλτική προοπτική εφαρμογή της Δεύτερης Δανειακής Συνθήκης, σε μια στιγμή που με την καταγραφή των αποτελεσμάτων μόνο του πρώτου Μνημονίου, έχουμε 1 εκατομμύριο ανέργους, μισό εκατομμύριο να δουλευουν χωρίς να πληρώνονται και μείωση των μισθών κατά 25% μέσο όρο, αλλά και ως 80% (στοιχεία ΟΟΣΑ)
- τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, δηλαδή τις μηδενισμένες κοινωνικές πολιτικές, που προβλέπει η Νέα Δημοσιονομική Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μιας και το κεφάλαιο φοροαπαλλάσσεται όλο και περισσότερο.
- Το σύμφωνο για το ευρώ, που προβλέπει γενική κατεύθυνση μείωσης των μισθών σε όλη την ΕΕ, με στόχο ανταγωνιστικότητα σε σχέση με Κινα, Ινδονησία, Ινδία ΚΛΠ.
Να ενώσουμε τις τρεις αυτές στιγμές
Την στιγμή της κάλπης, αντί να τρέμουν τα χέρια και τα πόδια, αντί να σταματά το μυαλό, πρέπει να αντιγυρίσουμε στη σκέψη μας τις εικόνες του ΠΡΙΝ και του ΜΕΤΑ
Λογαριαζόμαστε καλά με το ΠΡΙΝ.
Έχουμε κριτήριο για την στάση όλων.
Δεν ξεχνάμε το βιασμό της κοινωνίας και των δικαιωμάτων μας.
Μαυρίζουμε το μαύρο μέτωπο ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, τους στυλοβάτες της πολιτικής των μνημονίων.
Δεν απαλλάσσουμε τους λαθρεπιβάτες των αντιμνημονιακών διαθέσεων, όπως η Κοινωνική Συμφωνία (η Κατσέλη αρχιτέκτονας του πρώτου μνημονίου) ή της ακροδεξιάς εφεδρείας του συστήματος που ακούει στο όνομα Π. Καμμένος.
Δεν βάζουμε τα χέρια μας για να βγάλουμε μόνοι μας τα μάτια μας, όπως θέλουν οι φασίστες της Χρυσής Αυγής.
Δεν ξεχνάμε ότι η τρόικα έχει όνομα, δηλαδή:
Πρώτο: ΕΕ
Δεύτερο: ΕΚΤ, δηλαδή πάλι ΕΕ
Τρίτο: ΔΝΤ, δηλαδή διεθνής κεφαλαιοκρατία
Δεν εμπιστευόμαστε όποιους τους κρύβουν και δεν τους ονοματίζουν, πολύ περισσότερο όσους τους αθωώνουν και τους λιβανίζουν.
Απαντάμε αντικαπιταλιστικά με μέτρα κατά της ελληνικής ολιγαρχίας και του πολιτικού της συστήματος,.
Διεκδικούμε διαγραφή χρέους
Απαιτούμε έξοδο από ευρωζώνη και ΕΕ
Προετοιμαζόμαστε καλά για το ΜΕΤΑ
Ο στόχος των τυράννων, είναι μια νέα τρικομματική (τουλάχιστον) κυβέρνηση άθλιων προθύμων, σε πρώτη προτίμηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ.
Σε δεύτερη γραμμή, προσπαθούν να μη κάψουν εφεδρείες όπως ο Καμμένος και η ΔΗΜΑΡ. Η Χρυσή Αυγή μένει σε ρόλο απειλής και αμολητού μαντρόσκυλου.
Ονειρεύονται μια ‘’εθνική συμφωνία’’ με το ΚΚΕ, όπως το έθεσε ο Μητσοτάκης. Ζαχαρώνουν το ΣΥΡΙΖΑ με ονειροφαντασίες, κυβερνητικά σπιτάκια στην άμμο, και χυδαία πασοκοποίηση της αριστεράς σε στιγμές κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ. Ποιος θυμάται το αλήστου μνήμης ‘’στις 18 σοσιαλισμός!’’ του ΠΑΣΟΚ;
Άλλος Δρόμος από την ανατροπή δεν υπάρχει
Με επιβολή από το κίνημα. Από το δρόμο.
Από ένα λαό οργανωμένο.
Με εργατικό κίνημα που δεν θα είναι ομοατραπέζο της Μέρκελ, κατά πως έτρεχε ο Παναγόπουλος να πιει τσάι μαζί της.
Με οργάνωση των ανέργων και των φτωχών. Των ξεκληρισμένων αγροτών και μικρομάγαζων.
Πρέπει να τους βάλουμε το πιστόλι στον κρόταφο.
Μόνο ένα ανατρεπτικό, πολιτικά απειλητικά κοινωνικό κίνημα, αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής, μπορεί να τους σταματήσει και να ανοίξει παράθυρο σε ένα άλλο δρόμο έξω από την ΕΕ και τον καπιταλισμό. Για αξιοβίωτη ζωή, δημοκρατία, ελευθερία, πολιτισμό.
Με κριτήριο τα λαϊκά συμφέροντα, τις ανάγκες των εργαζομένων, των ανέργων, των φτωχών, των νέων.
Αριστερά που να εμψυχώνει το λαό και να την τρέμει το σύστημα
Πολιτική ραχοκοκαλιά αυτού του μετώπου ανατροπής πρέπει να είναι μια αριστερά με ανατρεπτικά χαρακτηριστικά.
Η αριστερά ή θα ενωθεί ξανά με το σκοπό της, δηλαδή την επιβίωση και την απελευθέρωση του λαού μέσα από την ανατροπή της τυραννίας του κεφαλαίου, ή θα δοκιμαστεί πολύ άσχημα, ακόμη και μετά από μια εκλογική επιτυχία. Λαός που ηττάται δεν στηρίζει για πολύ αριστερά
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απεύθυνε και απευθύνει κάλεσμα κοινής δράσης και συνάντησης στον αγώνα για την ανατροπή.
Το ΚΚΕ έχει μεγάλες ευθύνες με την επιλογή μιας μοναχικής πορείας. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, επιμένει πεισματικά και δογματικά να αρνείται τη συμβολή σε ένα αναγκαίο πρόγραμμα ανατροπής. Περιστρέφεται γύρω από την αναζήτηση σωτηρίας μέσα στην ΕΕ και στην ανακύκλωση κοινοβουλευτικών αυταπατών
Χρειαζόμαστε μια Αριστερά της εξέγερσης, του αγώνα, της επανάστασης, για να ζήσει ο λαός τώρα.
Όχι του καθωσπρεπισμού, των ομαλών πολιτικών εξελίξεων, της κοινοβουλευτικής λαγνείας.
Όχι αριστερά της ‘’δευτέρας παρουσίας’’, είτε στη μορφή της του σοσιαλισμού της Σοβιετικής Ένωσης ‘’που (δεν) γνωρίσαμε’’, είτε στη μορφή του δημοκρατικού μετασχηματισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι μεγάλη αυταπάτη. Χρειαζόμαστε ανατρεπτική αριστερά του αντικαπιταλιστικού αγώνα και της σοσιαλιστικής και σύγχρονης κομμουνιστικής προοπτικής, απελευθέρωσης του ανθρώπου.
Οι εκλογές δεν θα λύσουν αυτό το πρόβλημα. Μπορούν όμως να δώσουν ένα ισχυρό ‘’σήμα’’. Σήμα αντεπίθεσης, σκληρού και νικηφόρου αγώνα, ανατροπής.
Έχει ο καθένας μας ΚΑΙ προσωπικούς λόγους.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στην κάλπη και στον αγώνα.
Με αισιοδοξία για τη νίκη.
Μπορούμε να φέρουμε τα πάνω κάτω ΚΑΙ μέσα στην Βουλή.
Στον επόμενο γύρο, η αριστερά δεν θα καταψηφίζει απλά, όμορφα και ήσυχα μέσα στη Βουλή, όταν ο λαός θα ματώνει. Θα σφραγίζει τη Βουλή και θα μπαίνει στην πρώτη γραμμή.
Τελεία και παύλα…
Αφήστε μια απάντηση