Φάκελος Εξοπλισμοί-ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΑΓΟΡΕΣ ΟΠΛΩΝ: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΑΣ ΦΕΡΑΝΕ ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ

Φάκελος Εξοπλισμοί-ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Το σκάνδαλο της προμήθειας πολεμικών  εξοπλισμών φυσικά δε περιορίζεται στα όσα έχουν αποκαλυφθεί μέχρι τώρα και στη μονοδιάστατη χρέωση όλων των ευθυνών στον Άκη Τσοχατζόπουλο, που φυσικά το 2004 είχε δώσει μάχη το ΠΑΣΟΚ να αθωώσει, με ηγέτη το Γ.Παπανδρέου και Τομεάρχη Άμυνας την Άννα Διαμαντοπούλου. Αξίζει όμως να θυμηθούμε ότι  το ΠΑΣΟΚ, τότε, στο πόρισμα που συνέταξε εκ μέρους του ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δεν κράτησε ούτε τα προσχήματα: «Δεν προκύπτει κανένα στοιχείο πιθανής τέλεσης ποινικού αδικήματος από τους κυρίους Τσοχατζόπουλο και Παπαντωνίου (…), που επί μήνες προσεβλήθησαν και διασύρθηκαν αδίκως».

Το μνημειώδες αυτό κείμενο κοσμούν ακόμα και σήμερα οι υπογραφές των Ευ. Βενιζέλου, Αλ. Ακριβάκη, Αν. Λοβέρδου, Μ. Καρχιμάκη, Κ. Κουλούρη, Γ. Νιώτη, Σ. Κοσμίδη, Γ. Παπαγεωργίου και Ηλ. Παπαηλία.

Θέλοντας επομένως να αναδείξουμε συνολικότερα το ζήτημα αυτό που συνδέεται με τις διεθνείς συμμαχίες της ελληνικής αστικής τάξης, το ρόλο της στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., τον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό ελληνικού και τουρκικού κράτους σε Βαλκάνια και στην Νοτιοανατολική λεκάνη της Μεσογείου, την ανάπτυξη της ελληνικής μετοχοποιημένης και ιδιωτικής πολεμικής βιομηχανίας, αλλά και τον αμαρτωλό ρόλο των πολιτικών των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και των στρατιωτικών, παρουσιάζουμε το παρακάτω Αφιέρωμα.

Ένα αφιέρωμα στην αμαρτωλή πορεία των εξοπλιστικών προγραμμάτων των τελευταίων ετών, μέσω μιας ενδεικτικής αρθρογραφίας, που φυσικά διαρκώς ανανεώνεται, αφού εκτός των άλλων τα καθεστωτικά ΜΜΕ αποτελούν όπλα στα χέρια των ξένων και ελληνικών πολεμικών βιομηχανιών, που όχι μόνο τα χρηματοδοτούν για να εξασφαλίσουν τα πολύτιμα συμβόλαια, αλλά και τα χρησιμοποιούν για να αναδείξουν τις παράνομες ενέργειες των ανταγωνιστών τους και τη διαπλοκή τους με τα κόμματα εξουσίας.

Σε μεγάλο βαθμό επικεντρώνουμε στο ζήτημα της αγοράς των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων TOR M1 και θέλουμε να θυμίσουμε μεταξύ άλλων τα εξής: Με την άνοδο της ΝΔ στην κυβέρνηση τοποθετήθηκε σαν υπουργός Εθνικής Άμυνας ο Σπηλιωτόπουλος και στη θέση του γενικού γραμματέα του ΥΕΘΑ ο πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ζορμπάς, που άνοιξαν το φάκελο του σκανδάλου των αγορών όπλων και ιδιαίτερα τη διερεύνηση της αγοράς αυτής, ακολουθώντας τις οδηγίες του Κ.Καραμανλή. Όπως καταγγέλθηκε κατά τη συζήτηση στη Βουλή από τον Βενιζέλο “Ο Ζορμπάς κρύβεται πίσω από τις έρευνες των εισαγγελέων παρουσιάζοντας μάλιστα και έγγραφο του γενικού γραμματέα εξοπλισμών προς τον αρμόδιο εισαγγελέα, με το οποίο – όπως τόνισε – στην πραγματικότητα “τον καθοδηγεί και του επισημαίνει τις ευθύνες των δύο πρώην υπουργών για τέλεση ποινικών πράξεων”” (Νέα, 13-10). Η συντονίστρια Εξωτερικών και Άμυνας του ΠΑΣΟΚ Διαμαντοπούλου στην ίδια συζήτηση έδειξε τον αντίπαλο στους δύο διωκόμενους: “αίσθηση προκάλεσε η αποκάλυψή της ότι στις καταγγελίες για τα δύο οπλικά συστήματα είχαν πρωτοστατήσει αρχικώς οι γνωστοί για το χουντικό παρελθόν τους δικηγόροι K. Πλεύρης και Γ. Αλφαντάκης και πως οι πολυσέλιδες αναφορές τους περιέχονται στη δικογραφία” (στο ίδιο).

Δύο αντιεισαγγελείς του Αρείου Πάγου έκαναν αναφορές προς τη Βουλή για την εξέταση τυχόν αξιόποινων πράξεων από τους Παπαντωνίου-Τσοχατζόπουλο κατά την υπογραφή της σύμβασης για τα ραντάρ TPQ-37 μεταξύ του υπουργείου Άμυνας και της αμερικανικής εταιρείας Raytheon και για τη σύμβαση των αντιαεροπορικών συστημάτων ΤΟR-Μ1 μεταξύ του υπουργείου Άμυνας και του ρωσικού κράτους. Ο Τσοχατζόπουλος κατηγορείται για τα ραντάρ TPQ-37 ότι δεν τηρήθηκε ο νόμος σύμφωνα με τον οποίον δε μπορεί να γίνει -όπως συνέβη στην προκειμένη περίπτωση- απευθείας ανάθεση χωρίς διαγωνισμό εφ’ όσον το προτεινόμενο είδος έχει κι άλλους κατασκευαστές, κατόχους ή εισαγωγείς και μάλιστα ότι ο ίδιος πήρε την ευθύνη αυτής της σύμβασης. Ο Παπαντωνίου κατηγορείται πάλι για τα ραντάρ διότι όταν ήταν υπουργός Άμυνας και ενώ “βάσει της σύμβασης -μετά τις προβλεφθείσες τεχνικές βελτιώσεις- και με δεδομένο ότι κι αυτές δεν στάθηκαν ικανές να το καταστήσουν αποδοτικό το 2003 και το 2004, θα μπορούσε να διαρρήξει τη σύμβαση και να κηρύξει έκπτωτο τον προμηθευτή, κάτι που δεν έπραξε” (Καθημερινή, 29-9). Για τα ρωσικά αντιαεροπορικά ΤΟR-M1 κατηγορούνται και οι δύο για το ότι τα αντισταθμιστικά οφέλη ήταν χαμηλότερα από ότι έπρεπε και για το γεγονός ότι προχώρησαν στην προμήθεια παρόλο που το ΓΕΣ τα είχε κατατάξει τρίτα στην αξιολόγηση, ενώ το ΓΕΑ τα είχε αποκλείσει, δημιουργώντας ερωτηματικά για την καθαίρεση του τότε αρχηγού ΓΕΑ από τον τότε ΥΕΘΑ Σπ.Σπηλιωτόπουλο με υπόδειξη του Κ.Καραμανλή, έχοντας ως πρόσχημα το ατύχημα ή σαμποτάζ του ελικοπτέρου της Αεροπορίας Στρατού που μετέφερε τον Πατριάρχη Πέτρο.

Αυτό όμως που κανένα κόμμα δεν αμφισβήτησε στη Βουλή ήταν αυτή καθ’ εαυτή η προμήθεια όπλων από τη Ρωσία, η οποία από μόνη της αποτελεί το μεγαλύτερο σκάνδαλο. Όπως έχει αναλυθεί οι προμήθειες όπλων είναι μια βασική μέθοδος για την εξάρτηση κρατών και στρατών από ένα ιμπεριαλιστικό κράτος. Το κράτος που πουλάει όπλα παρέχει τεχνογνωσία, ιδιαίτερα αν πρόκειται για όπλα με ηλεκτρονικά συστήματα, εκπαιδεύει προσωπικό του αγοραστή, αποκτά πρόσβαση στη χώρα παρέχοντας προμήθειες μέσω των αντισταθμιστικών σε διάφορους ανθρώπους και εταιρείες που συμμετέχουν στο κύκλωμα των προμηθειών και εξαρτά για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα το κράτος-αγοραστή μέσω των ανταλλακτικών για τα όπλα που πούλησε. Όμως σε ότι αφορά τα ρωσικά όπλα υπάρχουν πρόσθετα προβλήματα. Αυτά για να γίνουν συμβατά με αντίστοιχα ελληνικά που είναι δυτικής προέλευσης θα πρέπει οι ρώσοι τεχνικοί που θα τα βάλουν σε λειτουργία να έχουν πρόσβαση σε μια σειρά από τεχνικά τους χαρακτηριστικά που αποτελούν απόρρητα στοιχεία του ΝΑΤΟ.

Η αγορά των ΤΟR-M1 προχώρησε, παρόλο που είχε απορριφθεί αρχικά λόγω ασυμβατότητας με τα υπάρχοντα όπλα δυτικής προέλευσης, αποτελώντας μια σαφής μήνυμα ότι η ελληνική άρχουσα τάξη στρέφεται για συνεργασία και προς τη Ρωσία, ενώ εκείνη επίσης την περίοδο ήταν έντονη η διάθεση συμμαχίας και σε ενεργειακό επίπεδο, προκαλώντας τις απότομες αμερικανικές αντιδράσεις, αλλά και τα πληρωμένα δημοσιεύματα στο σύνολο του καθεστωτικού τύπου. Στον πόλεμο των εξοπλισμών καταγράφεται και «στρατηγική» παράπλευρη απώλεια γνωστού εκδότη μιλιταριστικών εντύπων που είχε αναλάβει ρόλο στο Πεντάγωνο!

Αμέσως μετά την κρίση στα Ίμια και μόλις αγοράστηκαν, τα έξι από αυτά εστάλησαν αμέσως στην Κύπρο. Μάλιστα ένας λόγος που βάρυνε στην αγορά τους ήταν ότι αυτά “ήταν το μόνο (σσ. οπλικό σύστημα) για το οποίο δεν ετίθετο θέμα εμπάργκο μεταφοράς του στην Κύπρο” (Νέα, 2-10). Είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική η κατάθεση στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής του πρώην αρχηγού του ΓΕΣ Χαρβάλα για τη σύμβαση αυτή. Αξίζει να παραθέσουμε ένα τμήμα της: “ο κ. Xαρβάλας απάντησε ευθέως ότι… δεν θα έπαιρνε συστήματα τα οποία θα ήταν βαθμολογημένα ως τελευταία. Παρ’ όλα αυτά παραδέχθηκε ότι πρυτανεύουν ενίοτε και άλλα κριτήρια στα οποία δεν ήταν αρμόδιος. Παραδέχθηκε …ότι δεν υλοποιήθηκαν (μόλις 15 από τα 830 εκ.) τα αντισταθμιστικά ωφελήματα: “Θεωρώ ότι ήταν συμβατική υποχρέωση της εταιρείας να υλοποιήσει αυτά τα προγράμματα”… Ο μάρτυρας παραδέχθηκε, απαντώντας στον κ. Λυκουρέζο, ότι προκειμένου να προσαρμοσθεί το σύστημα “η όποια επιμήκυνση του χρόνου και άρα όποια χρήματα μπορούσαν να ξοδευτούν, ήταν επιβαρυντικά στην αρχική τιμή της σύμβασης”, όπως επίσης παραδέχθηκε ότι η χώρα μας δεν έχει καρπωθεί αυτά που θα έπρεπε από τη σύμβαση των αντισταθμιστικών ωφελημάτων. Παραδέχθηκε ότι από το 1999 που έγινε η προμήθεια δεν έχει ακόμη επιτευχθεί η λεγόμενη διασύνδεση με το σύστημα αεράμυνας …ενώ έκανε λόγο για απροθυμία των Pώσων να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, γεγονός που τον ανάγκασε να χαρακτηρίσει τη ρωσική πλευρά αφερέγγυα: “Ζητήσαμε 82 ανταλλακτικά και μας χορηγούσαν 32” (Καθημερινή, 5-11). Τα ίδια παραδέχτηκε και ο Σπηλιωτόπουλος σε συνέντευξη που έδωσε στη Μόσχα. Στη συνέντευξη αυτή ο Σπηλιωτόπουλος ήταν αποκαλυπτικός για την υπόθεση της εξεταστικής: “O κ. Σπηλιωτόπουλος, ο οποίος επέλεξε να μεταβεί στη Mόσχα την ώρα που στην Aθήνα η εξεταστική επιτροπή διερευνά την υπόθεση των TOR, υπογράμμισε σε όλους τους τόνους, απαντώντας στις ερωτήσεις εκπροσώπων των μέσων ενημέρωσης και παρουσία του Pώσου ομολόγου του κ. Σεργκέι Iβανόφ, ότι στην επιτροπή “δεν τίθενται σε αμφισβήτηση τα ρωσικά όπλα, εκείνο που αμφισβητείται είναι η νομιμότητα των διαδικασιών προμήθειας με ευθύνη της ελληνικής πλευράς και η πρόβλεψη που υπήρχε σε ό,τι αφορά τις δυνατότητες διασύνδεσης του συστήματος με την υπόλοιπη ελληνική αεράμυνα”. Yπογράμμισε ακόμη ότι “δεν υπάρχει θέμα για τα ανταλλακτικά” ούτε για τη διαθεσιμότητα” (στο ίδιο, οι επισημάνσεις είναι δικές μας).

Η απόφαση λοιπόν για την αγορά των ΤΟR-M1 είναι οικονομικά και στρατιωτικά ασύμφορη. Στην ουσία της είναι πολιτική και όχι στρατιωτική και έχει ακριβώς να κάνει με τον στρατηγικό προσανατολισμό της χώρας. Η αγορά αυτή, που έρχεται να συμπληρώσει τη αγορά των αντιαεροπορικών πυραύλων S-300 που είναι εγκατεστημένοι στην Κρήτη, δεν αμφισβητείται από κανέναν, ούτε βέβαια από τη ΝΔ, που προχωρά σε αυτήν. Σιγά-σιγά το σύστημα αεράμυνας της χώρας παραδίδεται στα χέρια των Ρώσων. Το σενάριο είναι το ίδιο. Η Τουρκία απειλεί και το καθεστώς αγοράζει όπλα από τη Ρωσία.

Όσον αφορά δε την αγορά των ραντάρ από τη Raytheon πρέπει να σημειώσουμε τις σχέσεις της εν λόγω εταιρείας με τον Κόκκαλη. Όμως, σε ότι αφορά στις αγορές τα ραντάρ ΤPQ-37 “την αγορά αυτή πρότεινε το Γενικό Επιτελείο Στρατού, για λόγους ομοιοτυπίας, αφού ο Ελληνικός Στρατός διέθετε ήδη πέντε (5) ραντάρ τύπου TPQ-36. Το πρόγραμμα αυτό με εισήγηση του ΓΕΣ είχε συμπεριληφθεί στο ΕΜΠΑΕ (1996-2000), που έχει εγκριθεί από το ΚΥΣΕΑ” (εφημερίδα Απόφαση, 26-10, οι επισημάνσεις είναι δικές μας). Για δε τα ρώσικα αντιαεροπορικά “τον Oκτώβριο του 1998, το KYΣEA αποφασίζει την προμήθειά του με απευθείας ανάθεση στη ρωσική εταιρεία Antey, με τη δικαιολογία του “μοναδικού κατασκευαστή”” (Καθημερινή, 29-9).

Βλέπουμε λοιπόν ότι τις αγορές δεν τις αποφάσισαν μόνοι τους οι δύο διωκόμενοι Τσοχατζόπουλος και Παπαντωνίου αλλά το ΚΥΣΕΑ, στο οποίο εκτός από τους ίδιους υπήρχαν και μάλιστα επικεφαλής οι Γ. Παπανδρέου και ο Κ. Σημίτης. Την πολιτική ευθύνη για τις επιλογές του ΚΥΣΕΑ και μάλιστα επιλογές που ήταν στη συγκεκριμένη περίπτωση καθαρά πολιτικές, τις έχει ο Σημίτης σαν πρωθυπουργός της χώρας. Αν λοιπόν έπρεπε κάποιοι να διωχθούν αυτοί θα ήταν όλα τα μέλη του ΚΥΣΕΑ με πρώτους και καλύτερους το Σημίτη και τον Γ. Παπανδρέου, πρωθυπουργό και υπουργό εξωτερικών αντίστοιχα. Αντίθετα κανείς δεν αναφέρει τις δικές τους ευθύνες και διώκονται επιλεκτικά, και μάλιστα σκανδαλωδώς επιλεκτικά, μόνο οι δύο. Και σήμερα μόνο ο Τσοχατζόπουλος…

Τι έγινε στην εξεταστική: O Tσοχατζόπουλος για τα ΤΟR-M1 υπογράφει 2 τροποποιήσεις και 2 συμπληρώσεις (η τελευταία 6 ημέρες πριν από τις εκλογές του 2000), ενώ το 2003 γίνεται από τον Παπαντωνίου τρίτη τροποποίηση, απαλείφοντας βασικούς όρους τόσο για τα αντισταθμιστικά όσο και ως προς το ποια εταιρεία είναι ο κύριος εκτελεστής του συμβολαίου, αφού άλλαξε η εταιρεία από πλευράς Pώσων. Όμως “με βάση το αναθεωρημένο Σύνταγμα η Bουλή δε μπορεί να προχωρήσει σε σύσταση προανακριτικής επιτροπής, που τυχόν θα ασκήσει ποινική δίωξη εναντίον του, καθώς κάτι τέτοιο εν προκειμένω θα έπρεπε να είχε συμβεί το αργότερο σε δύο συνόδους μετά την έναρξη της νέας βουλευτικής περιόδου, δηλαδή μέχρι το 2002. Aντιθέτως, τα πιθανά αδικήματα του κ. Παπαντωνίου δύνανται να διερευνηθούν μέχρι και το καλοκαίρι του 2006” (Καθημερινή, 29-9). Η μόνη ευθύνη του Παπαντωνίου είναι η τρίτη τροποποίηση και το γεγονός ότι δεν άλλαξε τη σύμβαση για τα ΤPQ, πράγμα για το οποίο όμως δεν ήταν υποχρεωμένος.

Η εξεταστική επιτροπή που πρότεινε η ΝΔ λοιπόν ψηφίστηκε με ψήφους 184 υπέρ. Δηλαδή 164 των βουλευτών της ΝΔ και άλλους 20 ψήφους από το ΚΚΕ, τον ΣΥΝ και τρεις ανεξάρτητους βουλευτές. Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για εξεταστική επιτροπή που θα διερευνήσει τις επίμαχες προμήθειες, δηλαδή και πιθανές ευθύνες του Σπηλιωτόπουλου (ο οποίος είπε ψέματα ότι υπέγραψε νέα σύμβαση με τη Ρωσία για τα TOR κερδίζοντας μάλιστα και 30 περίπου εκατομμύρια ευρώ παραπάνω στα αντισταθμιστικά, αλλά αποδείχτηκε στη Μόσχα ότι δεν είχε γίνει τίποτα από αυτά που έλεγε) πήρε 134 ψήφους, δηλαδή 114 των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και οι παραπάνω 20 του ΚΚΕ και ΣΥΝ. Το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ ψήφισαν και τις δύο προτάσεις.

Από τότε βέβαια, πολλά έγιναν, τίποτε δεν άλλαξε.

Και αν ο Τσοχατζόπουλος για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας βρέθηκε πρόσκαιρα στον Κορυδαλλό, αυτό δε σημαίνει ότι τα σκάνδαλα των πολεμικών προμηθειών δεν συνεχίστηκαν και συνεχίζονται.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι το πιο μεγάλο σκάνδαλο είναι οι ίδιες οι πολεμικές προμήθειες: χαρακτηριστικά τα όσα συμβαίνουν στα Ναυπηγεία, όπου με πρόσχημα τη διατήρηση των θέσεων εργασίας, που δεν σώθηκαν, επί της ουσάις διασώθηκαν τα κέρδη των Γερμανών ιδιοκτητών με την απίστευτη σύμβαση για την προμήθεια υποβρυχίων από τον Ευ.Βενιζέλο.

Σήμερα, το ελληνικό κράτος υποχρεούται να καταβάλει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ χωρίς τα υποβρύχια να κατασκευάζονται. Ο νέος εργοδότης Σάφα θέλει να επιβάλλει την μονοήμερη εκ περιτροπής εργασία…

Τα συμπεράσματα δικά σας.

Και μετά το ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-Μπακογιάννη, οι τράπεζες και οι εφοπλιστές, οι καναλάρχες και οι μεγαλοδημοσιογράφοι τους θέλουν να μας σώσουν από το ΧΑΟΣ και την ΑΚΥΒΕΡΝΗΣΙΑ…

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΑΡΘΡΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

1.       Οι εξοπλισμοί του Άκη! Μια ιστορία που εξαγγέλθηκε πάνω σ΄ ένα… καφάσι και κλείνει (;) στη φυλακή (17 Απριλίου 2012)

Στα Ίμια άρχισαν όλα…

2.      Έγγραφα-σοκ για TOR M1 και TPQ 37! Οι στρατιωτικοί έλεγαν όχι σ΄ όλα για “τα καλύτερα όπλα” του Άκη!

Γιατί οι στρατιωτικοί δεν ήθελαν τα ρωσικά αντιπυραυλικά συστήματα, ποιος ο ρόλος των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, ποιος ο ρόλος του Τσοχατζόπουλου, τι έγινε τελικά.

3.      Εξαιρετικά δαπανηρά τα TOR, μη αποδεκτά τα TPQ  Tων Φ. Kαλλιαγκόπουλου – N. Tσιούτσια

Αντιδράσεις ανώτατων αξιωματικών στην αγορά των TOR όπως διατυπώθηκαν στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τα εξοπλιστικά. Αποκάλυψη: υλοποιήθηκαν μόλις 15 από τα 830 εκατ. για τα Αντισταθμιστικά Ωφελήματα

4.       ΣΠ. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας ανακοινώνει τη δραστική μείωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων και την επιστροφή στον προϋπολογισμό 2 δισ. ευρώ (ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  27/06/2004)

Μεταξύ του 2ου και 3ου άρθρου διαπιστώνουμε το πώς η δέσμευση δραστικής μείωσης των εξοπλιστικών προγραμμάτων έμεινε στα χαρτιά, παραγγέλνοντας επιπλέον αντιπυραυλικά συστήματα TOR M1 , που κατάγγελνε ο Σπ.Σπηλιωτόπουλος

5.      Συνέντευξη ΥΕΘΑ κ.ΣΠ.Π.Σπηλιωτόπουλου και Υπουργού Άμυνας της Ρώσικης Ομοσπονδίας κ.Sergei B. Ivanov… (από την ηλεκτρονική διεύθυνση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, 4-11-2004)

Τι δηλώνει ο τότε ΥΕΘΑ, Σπ.Σπηλιωτόπουλος, της κυβέρνησης ΝΔ, για την προμήθεια των ρωσικών αντιαεροπορικών που τόσο ο ίδιος, όσο και η κυβέρνηση του θεωρούσαν μέγα σκάνδαλο.

6.      Σύγχυση προκαλεί ο Σπηλιωτόπουλος

Απίστευτες κωλοτούμπες του ΥΕΘΑ Σπηλιωτόπουλου καθώς τόσο οι καταγγελίες του, όσο και οι συμφωνίες του αποδεικνύονται έωλες.

7.      Εξοπλιστικά: Παρεμβαίνει εισαγγελέας για την υπόθεση 25/11/2004

«Για το θέμα περί παραίτησης του γενικού γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Οικονομικού Σχεδιασμού και Αμυντικών Επενδύσεων Γιώργου Ζορμπά, ο κ. Σπηλιωτόπουλος τόνισε ότι “κάθε μέρα ένας παραιτείται. Τι θα γίνει μ’ αυτό;”».

8.       Ο βίος και η πολιτεία του Γεωργίου Ζορμπά

Το χρονικό ενός άγνωστου ενδοπαραταξιακού πολέμου στο Υπουργείο Άμυνας

9.       Αποχαιρετισμός στους TOR από τον Σπήλιο Σπηλιωτόπουλο Η” 19/12/2004 

Πως η κυβέρνηση της ΝΔ του Κ.Καραμανλή και ο ΥΕΘΑ Σπ.Σπηλιωτόπουλος έκλεισαν την υπόθεση και χαροποίησαν Τσοχατζόπουλο-Βενιζέλο-Λοβέρδο.

10.   TOR MI και Τραγ- ΑΚΗΣ

“Οι ρωσικοί πύραυλοι TOR MI αποτελούν ένα του «εθνικού αφηγήματος» με τίτλο Αναξιοπιστία και διαπλοκή του δικομματισμού”[…] “Μετά από έρευνες μηνών, η επιτροπή της Βουλής (προήδρευε ο Αντιπρόεδρος της Βουλή Γ.Τραγάκης), δεν άσκησε ποινικές διώξεις στους πρώην υπουργούς Άμυνας και οι ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες των Τσοχατζόπουλου και Παπαντωνίου ουσιαστικά παραγράφηκαν με τη θυροκόλληση του διατάγματος λήξης της «Β’ τακτικής συνόδου της ΙΑ κοινοβουλευτικής περιόδου», στις 29 Σεπτεμβρίου του 2006”.

 

11.  «TOR M1:Τα ρωσικά αντιαεροπορικά -που έχει και η Ελλάδα- σε δράση!», της Σ.Βούλτεψη.

Το χρονικό της Μίζας. Ποιος ο ρόλος του Τσοχατζόπουλου, του Σμπώκου και των δανειστών.

12.   «ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ» ΓΙΑ 3 ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΑΜΥΝΑΣ

Τσοχατζόπουλος: αγάπες και μίση στα πελάγη της διαπλοκής και της μίζας. Ποιος ο ρόλος Σπηλιωτόπουλου-Ζορμπά.         

13.  Όλα όσα κρύβουν για τον Άκη και το σκάνδαλο των TOR (Από factorx στις 14/04/2012)

Φόνοι. Αντισταθμιστικά και μίζες.

14.   Από την κυβέρνηση Καραμανλή θυμάται κανείς τους TOR; (Από factorx στις 19/01/2011 )

Υπήρξε συνδιαλλαγή μεταξύ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ; Ποια η πορεία της μίζας!

15.  Πως “στήνονταν” οι εξοπλισμοί. Από τα “πεδία ασκήσεων” στο ΚΥΣΕΑ και τα “πουλέν” των εμπόρων

Από την Σχολή Ευελπίδων στήνεται η διαπλοκή στρατιωτικών-εμπόρων όπλων για να φτάσει στο ΚΥΣΕΑ.

16. Όταν Βενιζέλος και Λοβέρδος «καθάριζαν» για τους TOR M1! (17 Απριλίου 2012)

17.   Ο Άκης και το φιάσκο της εξεταστικής, του ΚΩΣΤΑ ΑΛΑΤΖΑ

18.   Αθωώνει τον Άκη και “δείχνει” τον Γιάννο (21/05/2011)

Σμπώκος και υποναύαρχος Κρυονέρης υπερασπίζονται τον Τσοχατζόπουλο, ενώ ο εφοπλιστής Μ.Ματάντος που κατηγορείται ότι εμπλέκεται σε διακίνηση μαύρου χρήματος «κρύβεται».

ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΥΠΡΙΑΚΩΝ ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

19.  Άκης – Κύπρος: Ενιαίο αμυντικό δόγμα εθνικοπατριωτικών μιζών (Τετάρτη, 18 Απρίλιος 2012)

20.    Οι εθνικοπατριωτικές συντεταγμένες των σκανδάλων του Μιζ – Άκη (Τρίτη, 24 Απρίλιος 2012)

ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ

21.   Έλληνες έμποροι και βιομήχανοι του πολέμου… (Από το http://diktiospartakos.blogspot.com/)

 

ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ

Οι εξοπλισμοί του Άκη! Μια ιστορία που εξαγγέλθηκε πάνω σ΄ ένα… καφάσι και κλείνει (;) στη φυλακή (17 Απριλίου 2012)

Η κρίση των Ιμίων μόλις έχει περάσει. Το σοκ στην ελληνική κοινή γνώμη είναι μεγάλο. Ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης έχει αποστρατεύσει τον ναύαρχο Χρίστο Λυμπέρη και έχει “μεταθέσει” το Γεράσιμο Αρσένη από το ΥΕΘΑ, στο υπουργείο Παιδείας. Στη θέση του τοποθέτησε τον μεγάλο του αντίπαλο Άκη Τσοχατζόπουλο.
Λίγες εβδομάδες μετά από την….ανάληψη των καθηκόντων του ο Α.Τσοχατζόπουλος υποδέχεται τον πρωθυπουργό στο ΥΕΘΑ. Ο κ.Σημίτης που αρνήθηκε πεισματικά να πάει στο ΥΕΘΑ τη νύχτα της κρίσης των Ιμίων και να συγκαλέσει εκεί το ΚΥΣΕΑ, δέχεται να πάει και να ενημερωθεί από τον νέο υπουργό. Λίγο πριν τελειώσει η συνάντηση και η ενημέρωση του κ.Σημίτη, έχει γίνει σαφές από τις προετοιμασίες ότι κάτι σημαντικό θα ανακοινωθεί. Το αναλόγιο με την επιγραφή “Υπουργείο Εθνικής Άμυνας” έχει στηθεί και περιμένει τον πρωθυπουργό για τις δηλώσεις. Λίγα μόλις λεπτά πριν ο Κ.Σημίτης εμφανιστεί, κάποιος από το επιτελείο Τσοχατζόπουλου παρατηρεί ότι το ύψος του αναλογίου δεν θα επέτρεπε …καλό πλάνο του πρωθυπουργού που δεν φημίζεται για το ύψος του. Στα γρήγορα επιστρατεύθηκε ένα άδειο …καφάσι πάνω από το οποίο ο κ.Σημίτης εξήγγειλε τον επανεξοπλισμό των Ελληνικών ΕΔ.
Και η κούρσα των εξοπλισμών άρχισε. Για την ακρίβεια η κοσμογονία των εξοπλισμών. Κάποιοι την υπολογίζουν -συμπεριλαμβάνοντας και τη “γαλάζια” αγορά των 30 F 16 το 2005- σε περίπου 14 δις. Το χειρότερο όμως δεν ήταν αυτό. Ήταν ότι όλα γίνονταν πολύ γρήγορα και η αίσθηση που υπήρχε ήταν ότι γίνονταν χωρίς πρόγραμμα και σχέδιο.
Η Αθήνα γίνεται το “Ελ Ντοράντο” όλων των μεγάλων αμυντικών βιομηχανιών του κόσμου. Γραφεία ανοίγουν ή αναβαθμίζονται στην Αθήνα. Αντιπρόσωποι ενεργοποιούνται και νέοι αντιπρόσωποι “βαφτίζονται”. Δημόσιες σχέσεις, πιέσεις, δημοσιεύματα ,εκδηλώσεις, όλα παίζουν το ρόλο τους στη τρελή κούρσα εξοπλισμών. Μια ολόκληρη επαγγελματική τάξη “οπλάδων” και παρατρεχάμενων βγάζει λεφτά και κάποιοι πλουτίζουν.
Άλλες αγορές γίνονται μέσω διαγωνισμών και κάποιες απ΄ αυτές τελικά κόστισαν πανάκριβα, ακριβώς γιατί “φορτώθηκαν” με όλα τα έξοδα -φανερά και κρυφά- που έκαναν οι εταιρείες.
Άλλες γίνονται απ΄ ευθείας και δικαιολογούνται με το επιχείρημα της “στρατιωτικής διπλωματίας”. Όποιος τολμά να πει ότι κάτι δεν γίνεται σωστά, απλά δεν ακούγεται. Μέσα στη “καταιγίδα εξοπλισμών” γίνονται και χρήσιμες αγορές. Υπάρχει όμως και πολύ υλικό που αποδεικνύεται άχρηστο, όπως για παράδειγμα τα συστήματα αντιπυροβολικού TPQ που έχουν πια ξεχαστεί. Ή τα πυροβόλα… Σουζάνα που η τύχη τους αγνοείται. Τα Zubr από Ρωσία και Ουκρανία και άλλα.
Όλα όμως εγκρίνονται από το ΚΥΣΕΑ, από το οποίο περνάνε οι εισηγήσεις του Άκη Τσοχατζόπουλου. Δεν εγκρίνονται όλες με πιο χαρακτηριστική την αγορά των μαχητικών αεροσκαφών το 1999 ,όταν το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε F 16 ,παρά την αντίθετη άποψη του Άκη Τσοχατζόπουλου.
Οι παραγγελίες και οι αγορές συγκεντρώνουν τα πυρά της ΝΔ ,που κάνει λόγο για μίζες, ”σκοτεινές πτυχές” και άλλα σχετικά.
Το 2004 που η κυβέρνηση Καραμανλή αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας ,ο Άκης Τσοχατζόπουλος βρίσκεται στο στόχαστρο των ΜΜΕ αλλά και της κοινής γνώμης λόγω της επιλογής του να τελέσει το γάμο του με τη Βίκυ Σταμάτη στο Παρίσι. Στη Βουλή ξεκινά η εξεταστική επιτροπή για τους TOR M1 η οποία τελειώνει όπως όλες οι εξεταστικές επιτροπές …άδοξα το έργο της και με τον τότε ΥΕΘΑ Σ.Σπηλιωτόπουλο να δηλώνει από τη Μόσχα ότι τα TOR M1 ,λειτουργούν επαρκώς. Γίνονται κάποιες επαναδιαπραγματεύσεις για διάφορα προγράμματα που είχαν υπογραφεί επί Τσοχατζόπουλου και Παπαντωνίου και το θέμα κλείνει εκεί.
Άπαντες θεωρούν ότι οι υποθέσεις των εξοπλισμών επί εποχής Άκη , μπαίνουν “στο χρονοντούλαπο της ιστορίας”. Όμως οι αποκαλύψεις για τη προσωπική του ζωή και τις αγορές σπιτιών κράτησαν …τη ντουλάπα ανοιχτή. Ο Άκης είχε βγει …από το μαντρί της μάχιμης πολιτικής και σιγά σιγά οι αποκαλύψεις για εταιρείες, διαδρομές μαύρου χρήματος και άλλα σχετικά τον αποδυνάμωναν όλο και περισσότερο, χωρίς πια να έχει καμία πολιτική κάλυψη από το κόμμα του το ΠΑΣΟΚ, το οποίο ελέγχεται απολύτως από το Γιώργο Παπανδρέου.
Η πίεση να εξηγήσει πως μπορούσε να ζει κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης ,στο νεοκλασικό της Δ.Αεροπαγίτου γινόταν όλο και μεγαλύτερη και οι εξηγήσεις που έδινε δεν έπειθαν. Ακόμη κι έτσι όμως η κοινή γνώμη πίστευε ότι σοβαρή έρευνα δεν γινόταν για το θέμα και όλα ήταν ένα πολιτικό “θέατρο”.
Και ξαφνικά ,λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές το θέμα Τσοχατζόπουλου επανέρχεται με τις θεαματικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών. Τόσο θεαματικές που η ίδια κοινή γνώμη είναι μάλλον δύσπιστη για την ειλικρίνεια των προθέσεων του πολιτικού και δικαστικού συστήματος που αποφάσισε τη προφυλάκιση υπουργού για πρώτη φορά.
Είναι μια νέα αρχή; Θα φανεί από το κατά πόσο θα συνεχιστούν οι έρευνες και προς άλλες κατευθύνσεις και προς άλλα πρόσωπα. Γιατί όλη αυτή την ιστορία που ξεκίνησε από …ένα καφάσι στο ισόγειο του ΥΕΘΑ, πράγματι δεν μπορεί να την έγραψε μόνος του ο Τσοχατζόπουλος. http://www.onalert.gr/

 

Έγγραφα-σοκ για TOR M1 και TPQ 37!Οι στρατιωτικοί έλεγαν όχι σ΄ όλα για “τα καλύτερα όπλα” του Άκη!

Τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα TOR M1 αγοράστηκαν επί υπουργίας Άκη Τσοχατζόπουλου και η επιμονή του γι΄ αυτή την αγορά κυριολεκτικά τον “κατέρριψε” από το πολιτικό στερέωμα. Στην προμήθεια αυτή δεν είχαν πραγματικά τηρηθεί ούτε τα προσχήματα, όπως προκύπτει από τα έγγραφα που αποκαλύπτουμε και αποδεικνύουν ότι οι στρατιωτικοί είχαν απορρίψει με τρόπο κατηγορηματικό την αγορά! Παρόλα αυτά η πολιτική ηγεσία υπό τον Άκη Τσοχατζόπουλο επέμεινε στην αγορά.

Τα έγγραφα περιέχουν τα αποτελέσματα της αξιολόγησης των αντιαεροπορικών συστημάτων που θα μπορούσε να προμηθευτεί η Ελλάδα για να καλύψει συγκεκριμένες επιχειρησιακές ανάγκες. Είναι απίστευτο ,αλλά από τα 23 κριτήρια τα οποία είχαν τεθεί, οι ρωσικοί TOR M1, δεν πληρούσαν κανένα και δεν είχαν καν τη δυνατότητα εκπλήρωσης αυτών των κριτηρίων! Κι όμως αγοράστηκαν!

Το πόρισμα των στρατιωτικών κατατέθηκε στην ιεραρχία και εκείνη με τη σειρά της το προώθησε στη πολιτική ηγεσία. Οι στρατηγοί που υπογράφουν δεν παίρνουν μεν θέση αλλά είναι σαφές ότι έχουν επιφυλάξεις και προσπαθούν με τα σχόλιά τους τουλάχιστον να “παγώσουν” το θέμα. Παρόλα αυτά η προμήθεια προχώρησε κανονικά!

Οι στρατιωτικοί δεν είχαν δει ποτέ θετικά τη προμήθεια των TOR M1 ,γιατί και ανησυχούσαν για την συνέπεια των κατασκευαστών στη τεχνική υποστήριξα αλλά κυρίως γιατί θεωρούσαν δεδομένο ότι τα συστήματα αυτά δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να διασυνδεθούν με τα υπόλοιπα συστήματα δυτικού τύπου που διαθέτουμε. Ακόμη κι αν αυτό τεχνικά γινόταν εφικτό δεν θα το επέτρεπε το ΝΑΤΟ. Κι έτσι πραγματικά έγινε. Τα TOR M1 αναπτύχθηκαν σε διάφορες στρατιωτικές εγκαταστάσεις για να παρέχουν αντιαεροπορική κάλυψη …κατά μόνας, χωρίς καμία διασύνδεση. Προβλήματα σημαντικά παρουσιάστηκαν πράγματι και στην υποστήριξή τους.

Η δικαιολογία για την αγορά των TOR M1 ήταν ότι έπρεπε να κάνουμε αγορές και από τη Ρωσία στο πλαίσιο της “στρατιωτικής διπλωματίας” που δεν ήταν τίποτα άλλα από αλόγιστες αγορές οπλικών συστημάτων απ΄ οποιονδήποτε πουλούσε όπλα. Οι Ρώσοι όχι απλά είχαν λόγο να πουλήσουν στην Ελλάδα, αλλά “καίγονταν” κυριολεκτικά ,αφού θα έβαζαν στη “βιτρίνα” μιας νατοϊκής χώρας οπλικά τους συστήματα, κάτι που μερικά χρόνια πριν ήταν αδιανόητο.


Και δεν αρκέστηκαν μόνο στα TOR M1.Από τη Ρωσία και την Ουκρανία είχαμε προμηθευτεί τα σκάφη ταχείας μεταφοράς, τα Zubr! Πρόκειται για σκάφη όμοια με τα αμερικανικά αερόστωμνα ,μόνο που είναι πολύ μεγαλύτερα και είχαν σχεδιαστεί …για λίμνες και όχι για το Αιγαίο, όπου με ανέμους πάνω από 4-5 μποφόρ…έχουν πρόβλημα! Επί της ουσίας μπορούμε να πούμε ότι μετά βίας είναι ενεργά τα δύο  και στο ΠΝ ποτέ κανείς δεν κατάλαβε γιατί αγοράστηκαν.

Η ξεχασμένη υπόθεση των TPQ 37.”Να ακυρωθούν” έλεγαν οι στρατιωτικοί, “προχωράμε” έλεγε ο Άκης. Μία υπόθεση που περιέργως έχει ξεχαστεί από την εποχή της υπουργίας του Άκη Τσοχατζόπουλου, είναι αυτή των ραντάρ αντιπυροβολικού TPQ-37. Τον Αύγουστο του 1997 το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο ενέκρινε την προμήθεια έξι ραντάρ αντιπυροβολικού TPQ 37 ,αφού ήδη αναμενόταν η παραλαβή ακόμη δύο.

Το Μάιο του 1999 εκδόθηκε εντολή προμήθειας με απ΄ ευθείας ανάθεση στην εταιρεία RAYTHEON. Με το που άρχισαν οι βολές αξιολόγησης …έγινε πανηγύρι, γιατί τα ραντάρ αποδείχτηκαν ότι ήταν …αλλού.
Η Διεύθυνση Πυροβολικού του ΓΕΣ με έγγραφό της είχε εισηγηθεί:

•Τη διακοπή των διαπραγματεύσεων με την εταιρεία RAYTHEON.

•Την έναρξη της διαδικασίας συναξιολόγησης σε πεδίο βολής όλων των υπαρχόντων σύγχρονων συστημάτων ραντάρ.
Οι εισηγήσεις των στρατιωτικών δεν έγιναν δεκτές και η ΓΔΕ προχώρησε στη προμήθεια με απ΄ ευθείας ανάθεση.
Κι όχι μόνο αυτό. Στα έγγραφά του το ΓΕΣ κρίνει το κόστος πολύ υψηλό και εισηγείται τη διακοπή των διαπραγματεύσεων με την εταιρεία και την ακύρωση της εντολής προμήθειας. Όχι μόνο δεν έγινε αποδεκτή αυτή η θέση αλλά στο χαρτί των υπογραφών φαίνεται ότι αυτές καταλήγουν στον Άκη Τσοχατζόπουλο ,ο οποίος γράφει: ”ΟΠΩΣ ΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ”.



Τον Δεκέμβριο του 2003, επαναλήφθηκαν οι βολές που είχαν γίνει και τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου. Όπως προκύπτει από τον πίνακα των αποτελεσμάτων το TPQ πήρε σ΄ όλα ΟΧΙ! Τότε υπουργός ήταν ο Γ.Παπαντωνίου.
Με την άνοδο της ΝΔ στην εξουσία η υπόθεση πήγε σε εξεταστική. Τίποτα δεν προέκυψε. Όπως και με τους TOR M1!

Εξαιρετικά δαπανηρά τα TOR, μη αποδεκτά τα TPQ  Tων Φ. Kαλλιαγκόπουλου – N. Tσιούτσια

Σαφής ως προς τη διαπίστωσή του ότι η προμήθεια των αντιαεροπορικών συστημάτων TOR-M1 συνεπάγετο απώλεια εξαιρετικού χρόνου προκειμένου να καταστούν αξιόμαχα, αλλά και εξαιρετικά δαπανηρά προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες μετατροπές, που θα τα καθιστούσαν απολύτως συμβατά με το όλο πλέγμα της ελληνικής αεράμυνας, ήταν ο επίτιμος αρχηγός ΓEΣ κ. Παναγιώτης Xαρβάλας, εξεταζόμενος χθες για δεύτερη ημέρα στην εξεταστική επιτροπή της Bουλής για τους εξοπλισμούς. O πρώην αρχηγός του ΓEΣ παραδέχθηκε ότι είναι ρίσκο οικονομικό και για την άμυνα οι απευθείας αναθέσεις, χωρίς αξιολόγηση των συστημάτων, χωρίς δοκιμασία και ποιοτικούς ελέγχους, ενώ εμμέσως εξέθεσε και τον κ. Γιάννο Παπαντωνίου, λέγοντας ότι αν και γνώριζε ότι δεν έχουν εκτελεσθεί τα αντισταθμιστικά, προχώρησε στην τελευταία αναθεώρησή τους χωρίς μάλιστα να ζητήσει τραπεζική εγγυητική επιστολή.

Όμως ο κ. Xαρβάλας  ήταν  αποκαλυπτικός και όσον αφορά την εκκρεμούσα περίπτωση της εξεταζόμενης, επίσης από την επιτροπή, συμβάσεως των αμερικανικών ραντάρ TPQ, αφού παραδέχθηκε ότι μέχρι πριν από λίγους μήνες, που ήταν ο ίδιος αρχηγός δεν είχαν πετύχει στις δοκιμές και το σύστημα δεν έχει παραληφθεί. Δήλωσε αδυναμία να απαντήσει, γιατί ο κ. Tσοχατζόπουλος παρέκαμψε την ομόφωνη απόρριψη από τη στρατιωτική ηγεσία του συγκεκριμένου τύπου όπλων, ενώ επανέλαβε την πρόταση του ΓEΣ, αν στην επόμενη δοκιμή δεν ανταποκριθούν, θα έχουμε λύση της συμβάσεως.

Aν και εξαιρετικά διαφωτιστικός και σοβαρός μάρτυρας, που προσπαθούσε με προσεκτικές απαντήσεις να μην εκθέσει την απελθούσα πολιτική ηγεσία του YΠEΘA και να μην υποβαθμίσει τα TOR, ο κ. Xαρβάλας απάντησε ευθέως ότι αν ήταν ο ίδιος αρμόδιος και υπεύθυνος δεν θα έπαιρνε συστήματα τα οποία θα ήταν βαθμολογημένα ως τελευταία. Παρ’ όλα αυτά παραδέχθηκε ότι πρυτανεύουν ενίοτε και άλλα κριτήρια στα οποία δεν ήταν αρμόδιος. Παραδέχθηκε, απαντώντας στον κ. E. Ζαγορίτη, ότι δεν υλοποιήθηκαν (μόλις 15 από τα 830 εκ.) τα αντισταθμιστικά ωφελήματα: «Θεωρώ ότι ήταν συμβατική υποχρέωση της εταιρείας να υλοποιήσει αυτά τα προγράμματα»

Eλ. Ζαγορίτης: Yπέστη ζημιά η χώρα από αυτήν την αιτία μέχρι τώρα που μιλάμε;

Xαρβάλας: Πιστεύω πως ναι.

O μάρτυρας παραδέχθηκε, απαντώντας στον κ. Λυκουρέντζο, ότι προκειμένου να προσαρμοσθεί το σύστημα «η όποια επιμήκυνση του χρόνου και άρα όποια χρήματα μπορούσαν να ξοδευτούν, ήταν επιβαρυντικά στην αρχική τιμή της σύμβασης», όπως επίσης παραδέχθηκε ότι η χώρα μας δεν έχει καρπωθεί αυτά που θα έπρεπε από τη σύμβαση των αντισταθμιστικών ωφελημάτων. Παραδέχθηκε ότι από το 1999 που έγινε η προμήθεια δεν έχει ακόμη επιτευχθεί η λεγόμενη διασύνδεση με το σύστημα αεράμυνας. Απαντώντας στον κ. Σ. Kοσμίδη, είπε ότι ο ίδιος εφάρμοσε «σκληρό και ανυπόφορο» management για την κωδικοποίηση του υλικού που επετεύχθη μόλις το δεύτερο εξάμηνο του 2003, ενώ έκανε λόγο για απροθυμία των Pώσων να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, γεγονός που τον ανάγκασε να χαρακτηρίσει τη ρωσική πλευρά αφερέγγυα: «Ζητήσαμε 82 ανταλλακτικά και μας χορηγούσαν 32». O κ. Xαρβάλας σαφώς είπε ότι δεν έχει προκατάληψη με τα ανατολικής προελεύσεως συστήματα. Σε ερώτηση του κ. Σ. Kεδίκογλου, αν σήμερα υποθετικώς ξεσπούσε η κρίση στα Ίμια, θα ανταποκρίνονταν τα TOR, είπε ότι θα ανταποκρίνονταν αν υπήρχαν τα ανταλλακτικά, αλλά η διασύνδεση (ανταλλαγή πληροφοριών και στόχων) δεν θα ήταν ανωτάτου επιπέδου, γιατί δεν θα ήταν αυτόματη.

Αποκαλυπτικός ήταν αναφερόμενος στα ραντάρ TPQ. Φάνηκε μάλιστα να αιφνιδιάζεται όταν του έθεσε το θέμα ο κ. Ζαγορίτης. Δήλωσε ότι δεν γνωρίζει γιατί ο κ. Tσοχατζόπουλος παρέκαμψε με απευθείας ανάθεση την ομόφωνη απόρριψή τους από τη στρατιωτική ηγεσία, ενώ  παραδέχθηκε ότι το σύστημα δεν έχει γίνει ακόμη αποδεκτό.

Ζαγορίτης: Γνωρίζετε ότι τον Νοέμβριο 1999 διεξήχθη αξιολόγηση δύο παραληφθέντων TPQ που προέρχονταν από διακρατική συμφωνία. Είχαν πετύχει οι δοκιμές;

Xαρβάλας: Δεν θυμάμαι.

Ζαγορίτης: Έχει πετύχει δοκιμή τους;

Xαρβάλας: Επί των ημερών μου ως το 2004 όχι.

Ζαγορίτης: Επομένως αφού είχαμε την εμπειρία του 1999 ήταν σωστό να προχωρήσουμε στην παραγγελία άλλων έξι παρά την αντίθεση της στρατιωτικής ηγεσίας;

Xαρβάλας: Mε βάζετε τώρα σε θέση άλλου αρχηγού. Εγώ θα φρόντιζα να τακτοποιηθούν τα δύο πρώτα και μετά να τα προμηθευτώ. Πρώτα να ελέγξουμε το υλικό και μετά να καλέσουμε την εταιρεία να ανταποκριθεί.


ΣΠ. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας ανακοινώνει τη δραστική μείωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων και την επιστροφή στον προϋπολογισμό 2 δισ. ευρώ (ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  27/06/2004)

«Είναι δεδομένη η απόφασή μας να κάνουμε πιο “ορθολογικό” το εξοπλιστικό πρόγραμμα των Ενόπλων Δυνάμεων» επισημαίνει ο κ. Σπ. Σπηλιωτόπουλος    ” Περικόπτω κατά 20% τους εξοπλισμούς ”

Δύο δισεκατομμύρια ευρώ θα επιστρέψει το υπουργείο Εθνικής Άμυνας στον κρατικό προϋπολογισμό από τη δραστική περικοπή των εξοπλιστικών προγραμμάτων, όπως ανακοινώνει σήμερα με συνέντευξή του στο «Βήμα» ο υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Σπ. Σπηλιωτόπουλος. Όπως έχει προαναγγείλει ο Πρωθυπουργός, τα χρήματα με τα οποία θα αγοράζαμε κανόνια δεν θα διατεθούν για κοινωνικές δαπάνες, αλλά προφανώς θα καλύψουν ένα μέρος των αυξημένων αναγκών των ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους. Στη συνέντευξη που παραχωρεί σήμερα στο «Βήμα» ο υπουργός Άμυνας ανακοινώνει ότι το εξοπλιστικό πρόγραμμα που έχει καταρτιστεί για τις Ενοπλες Δυνάμεις θα περικοπεί τουλάχιστον κατά 20%, με δυνατότητες περαιτέρω μείωσης. Ο κ. Σπηλιωτόπουλος θα συνοδεύσει σήμερα τον Πρωθυπουργό στην Κωνσταντινούπολη για τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ με την ελπίδα περαιτέρω βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, που ενδεχομένως θα του επιτρέψει και άλλες περικοπές σε προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και τη μείωση της στρατιωτικής θητείας, η οποία όμως έτσι κι αλλιώς θα αρχίσει να μειώνεται κι άλλο σε έναν χρόνο. Όπως εξαγγέλλει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, μετά την πιλοτική λειτουργία ενός νέου σώματος Εφέδρων Υψηλής Ετοιμότητας, η θητεία θα αρχίσει να μειώνεται σημαντικά από το τέλος του 2005.

– Θα συνοδεύσετε αύριο τον Πρωθυπουργό στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ που θα διεξαχθεί στην Κωνσταντινούπολη. Σε μια σύνοδο όπου θα συμμετάσχουν επίσης ο κ. Μπους και ο κ. Ερντογάν και οι σημαντικότεροι ηγέτες της Ευρώπης τι αναμένει η ελληνική κυβέρνηση;  «Είναι μία από τις σημαντικότερες συνόδους του ΝΑΤΟ από ιδρύσεώς του και αυτό γιατί η Συμμαχία ουσιαστικά αλλάζει τον τρόπο δράσης της. H ανάπτυξη των δυνάμεων της Συμμαχίας πέραν των ως σήμερα ορίων του ΝΑΤΟ είναι κάτι πολύ σημαντικό το οποίο παρακολουθούμε με πολύ μεγάλη προσοχή. Είμαστε μέλος της Συμμαχίας αλλά προέχουν τα εθνικά μας συμφέροντα. Το σημαντικό δεν είναι να στέλνεις στρατιωτικές δυνάμεις οπουδήποτε στον πλανήτη. Το σημαντικό είναι να ξέρεις γιατί τις στέλνεις, να έχεις ένα ολοκληρωμένο σχέδιο άφιξης, υλοποίησης του στόχου σου και αναδίπλωσης στη βάση σου».

– Στη σύνοδο αυτή θα κλείσει και το «πακέτο» της συνδρομής που έχουμε ζητήσει από το ΝΑΤΟ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες;  «Όχι. Αυτά τα θέματα έχουν κλείσει εδώ και πολύ καιρό, από τις αρχές του περασμένου φθινοπώρου. Αναφερόμαστε σε μια πολύ συγκεκριμένη βοήθεια που προσφέρει η Συμμαχία με μέσα για αεροπορική επιτήρηση, σκάφη για ναυτική επιτήρηση σε διεθνή ύδατα, πάντα εκτός των ελληνικών χωρικών υδάτων, εξοπλισμό και προσωπικό για αντιμετώπιση ΠΒΧ απειλών και συλλογή πληροφοριών».

– Είναι προφανές ότι η πρώτη επίσημη επίσκεψη του κ. Καραμανλή σε τουρκικό έδαφος με την ιδιότητα του πρωθυπουργού δημιουργεί προσδοκίες και για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Περιμένετε να υπάρξει κάποια πρόοδος στην Κωνσταντινούπολη;  «Βρισκόμαστε σε μια ιδιαίτερα λεπτή φάση των σχέσεων των δύο χωρών, αφού σήμερα η Τουρκία έχει μια ιστορική ευκαιρία να αποδείξει ότι είναι μια χώρα κοινωνικά και οικονομικά έτοιμη, που έχει προετοιμαστεί κατάλληλα για να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση».

– Θεωρείτε και εσείς τον Δεκέμβριο ορόσημο;  «Όχι, και δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε ημερολογιακά τις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας. Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής έχει τοποθετηθεί με σαφήνεια στο θέμα και έχει ξεκαθαρίσει ότι ο Δεκέμβριος δεν πρέπει να είναι καθοριστικός για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ανεξάρτητα του αν θα δοθεί ημερομηνία στην Τουρκία ή όχι. Πρέπει και οι δύο λαοί να κοιτάξουμε μακριά στο μέλλον για να μπορέσουμε να ζήσουμε ειρηνικά».

– H θητεία σας στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας συνδέθηκε με δύο σημαντικές εξαγγελίες. H πρώτη ήταν η μείωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Θα μειωθούν τελικά και πόσο;  «Είναι δεδομένη η απόφασή μας να κάνουμε πιο “ορθολογικό” το εξοπλιστικό πρόγραμμα των Ενόπλων Δυνάμεων. Εννοώ ότι στο πρόσφατο παρελθόν δαπανήθηκαν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ για οπλικά συστήματα τα οποία αυτή τη στιγμή δεν έχουν την αρμόζουσα επιχειρησιακή χρήση. Ίσως γιατί δεν μελετήθηκε όσο έπρεπε η προμήθειά τους, ίσως γιατί επικράτησαν άλλοι λόγοι πέραν των επιχειρησιακών δυνατοτήτων τους. Το βέβαιον είναι ότι η επιχειρησιακή αξιοποίησή τους βρίσκεται σε πλήρη δυσαρμονία με το κόστος απόκτησής τους».

– Τα έχετε ξαναπεί αυτά, αλλά δεν γίνεστε πιο συγκεκριμένος…  «Να γίνω λοιπόν. Υπήρξε μια προμήθεια, των ραντάρ αντιπυροβολικού TPQ 37, για την οποία δαπανήθηκαν περίπου 110 εκατ. δολάρια. Τα ραντάρ αυτά βρίσκονται στις αποθήκες του στρατού. Το αντιαεροπορικό σύστημα μικρού βεληνεκούς TOR 1, λόγω αδυναμίας διασύνδεσής του με τα λοιπά συστήματα αεράμυνας, λειτουργεί επιχειρησιακά σε επίπεδα πολύ χαμηλότερα των προβλεπομένων. Το σύστημα αυτό κόστισε στους Έλληνες περίπου 500 εκατ. δολάρια.

Από εκεί και πέρα, το πρωτεύον και το ζητούμενο είναι η ασφάλεια. Άλλωστε επί της έννοιας της ασφαλείας εδράζονται τα πάντα σε ένα κράτος και είμαστε υποχρεωμένοι να δαπανούμε για την ασφάλειά μας, όχι όμως περισσότερα από όσα μπορούμε να αντέξουμε, με κίνδυνο να προκληθούν ως και κοινωνικές κρίσεις. Μην ξεχνάμε ότι ένας από τους βασικούς λόγους κατάρρευσης της πρώην Σοβιετικής Ένωσης ήταν ο υπερεξοπλισμός της, που εν πολλοίς προκάλεσε την κατάρρευση της δομής της οικονομίας της. Τα τελευταία δέκα χρόνια δεν υποστηρίχθηκε αρκετά η εγχώρια αμυντική βιομηχανία, με αποτέλεσμα το συντριπτικό μέρος των πόρων που διαθέτουμε για την άμυνα να φεύγει εκτός συνόρων. Είμαστε αποφασισμένοι λοιπόν να προχωρήσουμε σε μείωση, η οποία στην παρούσα φάση υπολογίζεται σε 20% του ΕΜΠΑΕ 2005-2010 ή 2 δισ. ευρώ. Μπορεί να υπάρξει περαιτέρω μείωση, αλλά δεν θέλω να δώσω υποσχέσεις που θα δυσκολευθώ να τηρήσω. Και όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι το εναπομείναν ποσό των 6,5 δισ. ευρώ θα διατεθεί με τέτοιον τρόπο που πρακτικά θα αυξηθεί το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων. Ταυτόχρονα με την αναθεώρηση του ΕΜΠΑΕ θα στηρίξουμε αποφασιστικά και την εγχώρια αμυντική βιομηχανία».

– H δεύτερη δέσμευσή σας ήταν η επαναδιαπραγμάτευση κάποιων προμηθειών των Ενόπλων Δυνάμεων. Θα προχωρήσει και σε ποιον βαθμό;  «Προχωρούμε σε επαναδιαπραγμάτευση συγκεκριμένων συμβάσεων, από τις οποίες θα προκύψουν σημαντικότατα οικονομικά και επιχειρησιακά οφέλη, τα οποία στερήθηκαν οι Ενοπλες Δυνάμεις από την πολιτική που ως πρόσφατα ασκούσε η προηγούμενη κυβέρνηση. Μελετούμε πάντως και προτείνουμε στο ΚΥΣΕΑ την περικοπή συγκεκριμένων προγραμμάτων, όπως η προμήθεια Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης (ΤΟΜΑ) και η κατασκευή μιας πρωτότυπης φρεγατοκορβέτας».

– Πρέπει πάντως να παραδεχθείτε ότι τα ατυχήματα στον στρατό πυκνώνουν. Ορισμένα ήταν τραγικά, όπως αυτό στην Κορνοφωλιά Έβρου, όπου έχασαν τη ζωή τους από ηλεκτροπληξία πέντε στρατιώτες. Τι σκοπεύετε να πράξετε για να μειωθεί δραστικά ο δείκτης ατυχημάτων;  «Έχουμε ήδη συστήσει κοινές ομάδες επιθεωρητών στρατιωτικών εγκαταστάσεων, μαζί με το υπουργείο Εργασίας, οι οποίες έχουν ξεκινήσει τη διενέργεια επιθεωρήσεων σε μεγάλο αριθμό στρατοπέδων προκειμένου να υπάρξει ένα τελικό πόρισμα και βάσει αυτού να ξεκινήσουμε άμεσα ένα πρόγραμμα απάλειψης των σημείων που θεωρούνται επικίνδυνα για την ασφάλεια και την υγιεινή του προσωπικού. Αυτό που μας θορύβησε είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις οι ομάδες επιθεωρητών εντόπισαν βασικές ελλείψεις, όπως π.χ. οι διακόπτες ασφαλείας του ηλεκτρικού ρεύματος, τα οποία απουσιάζουν από πολλές εγκαταστάσεις στρατοπέδων. Εργαζόμαστε σκληρά για να πετύχουμε πολλά σε αυτόν τον τομέα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα προκειμένου να μην επαναληφθούν τέτοια ατυχήματα. Στο ΕΠΥΕΘΑ ιδρύσαμε Τμήμα Περιβάλλοντος και Υποδομών με ξεχωριστό Γραφείο Υγιεινής και Ασφαλείας, το οποίο θα ασχολείται αποκλειστικά με τη βελτίωση των εγκαταστάσεων στο εσωτερικό των στρατοπέδων. Επίσης σχεδιάζουμε τη δημιουργία ενός στρατιωτικού Κέντρου Πρόληψης Ατυχημάτων με παραρτήματα σε όλους τους μεγάλους σχηματισμούς».

– Αναφέρεστε στη μεταρρύθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων. Ποια είναι τα πρώτα βήματα που έχετε κάνει ως πολιτική ηγεσία;

«Έχουμε ήδη ολοκληρώσει σε συνεργασία με τη στρατιωτική ηγεσία το σχέδιο της νέας δομής δυνάμεων και πολύ σύντομα θα είμαστε πλήρως έτοιμοι να επικυρώσουμε τον επιχειρησιακό και οικονομικό σχεδιασμό μας με απόφαση του ΚΥΣΕΑ τον ερχόμενο Οκτώβριο. Ταυτοχρόνως έχει δοθεί εντολή για την πιλοτική εφαρμογή σε ένα νησί του Αιγαίου του προγράμματος των Εφέδρων Υψηλής Ετοιμότητας (ΕΦΥΕΣ), το οποίο θα επιτρέψει την έναρξη μείωσης της θητείας από το τέλος του 2005. Είναι ένα πρόγραμμα το οποίο πιστεύουμε ότι θα προσφέρει πολλά στις παραμεθόριες περιοχές, τόσο σε επίπεδο μείωσης της εποχικής ανεργίας όσο και σε επίπεδο αύξησης της επιχειρησιακής ικανότητας των μονάδων που εδρεύουν εκεί. Σε πρώτη φάση έχει υπολογιστεί ένα δυναμικό 38.500 πολιτών στον Έβρο και στα νησιά που δυνητικά θα μπορούσαν να πάρουν μέρος στο πρόγραμμα».

– Επισκέπτεστε μονάδες στις οποίες συνέβησαν ατυχήματα…  «Για να γίνει σε όλη την ιεραρχία συνείδηση η πολιτική της μηδενικής ανοχής στα ατυχήματα στην ξηρά, στη θάλασσα και στον αέρα».

– «Το Βήμα» φιλοξένησε ένα ρεπορτάζ την περασμένη εβδομάδα που επεσήμανε ότι έχουν αυξηθεί τα ρουσφέτια στο Πεντάγωνο. Είστε πράγματι ο υπουργός που δέχεται τις περισσότερες πιέσεις;  «Θα σας απαντούσα αν γνώριζα τι πιέσεις υφίστανται ο συνάδελφοί μου υπουργοί. (γέλια) Κοιτάξτε, στο πλαίσιο του νόμιμου και του εφικτού, οι κρατικές υπηρεσίες οφείλουν να εξυπηρετούν τους πολίτες και αυτό πράττουμε και εμείς, πάντα στο μέτρο του δυνατού. Θεωρούμε ότι η σταδιακή μείωση της θητείας στους έξι μήνες θα αποσυμπιέσει τις όποιες πιέσεις υφίσταται ακόμη το σύστημα, οι οποίες είναι πολύ λιγότερες απ’ ό,τι στο παρελθόν».

 

Συνέντευξη ΥΕΘΑ κ.ΣΠ.Π.Σπηλιωτόπουλου και Υπουργού Άμυνας της Ρώσικης Ομοσπονδίας κ.Sergei B. Ivanov… (από την ηλεκτρονική διεύθυνση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, 4-11-2004)

SERGEI B. IVANOV: «Εξ όσων γνωρίζω, οι διαπραγματεύσεις για τα Τοr-M1 έχουν ολοκληρωθεί εδώ και καιρό. Γνωρίζουμε ότι δημιουργήθηκαν προβλήματα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο σχετικά με το πρόγραμμα των αντισταθμιστικών. Το αντιμετωπίζουμε ως εσωτερικό ζήτημα της Ελλάδας. Ενημερώθηκα ότι συχνά εκφράζεται η άποψη ή ακούγονται φωνές ότι το σύστημα Τορ-Μ1 δεν έχει αρκετά υψηλά τακτικό-τεχνικά χαρακτηριστικά και δεν συμβιβάζεται με Νατοϊκές προδιαγραφές. Δεν είναι έτσι. Η ποιότητα των ρωσικών οπλικών συστημάτων, που διατίθενται τόσο στη διεθνή αγορά όσο και στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, είναι αρκετά υψηλή. Εάν δεν ήταν υψηλή, η Ρωσία δε θα κρατούσε τη δεύτερη θέση στον κόσμο στον όγκο πωλήσεων των στρατιωτικών της εξοπλισμών. Όσον αφορά τη νομική πτυχή, συμφωνήσαμε με τον αξιότιμο συνάδελφό μου να δώσουμε εντολές προκειμένου να διευθετηθούν αυτά τα ζητήματα όσο γίνεται πιο γρήγορα. Εντός ολίγου οι αρμόδιοι ρωσικές αρχές – από ρωσικής πλευράς είναι η «Ροσομπορονέξπορτ» – θα προβούν σε σχετικές διαπραγματεύσεις. Παράλληλα θα ήθελα να σημειώσω ότι η Ελλάδα είναι παραδοσιακός και στενός εταίρος μας στον στρατιωτικό-τεχνικό τομέα. Οι σχέσεις μας – κι όχι μόνο μεταξύ των ενόπλων μας δυνάμεων αλλά και μεταξύ των λαών μας – έχουν μακραίωνες ρίζες. Μόλις σήμερα στη Σεβαστούπολη επέστρεψε ένα από τα πλοία μας, που βρισκόταν στην Ελλάδα για επίσκεψη. Σε όλα τα βασικά κρίσιμα ζητήματα της διεθνούς ασφάλειας έχουμε παρόμοιες ή και τις ίδιες προσεγγίσεις και συμμεριζόμαστε τα ίδια πρότυπα στην καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας».

ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Σήμερα επιβεβαιώθηκαν οι άριστες σχέσεις εμπιστοσύνης και συνεργασίας μεταξύ της ελληνικής και της ρωσικής κυβέρνησης. Όσον αφορά τη στρατιωτικό-τεχνική συνεργασία, οι σχέσεις μας συνεχίζονται κανονικά και αναφορικά κι αναφορικά με τους TOR-M1, υπάρχουν σήμερα δυο θέματα: το ένα θέμα αφορά τη διερεύνηση που γίνεται στην Βουλή των Ελλήνων για τη σύμβαση αυτή. Είναι αποκλειστικά ελληνική υπόθεση κι αφορά την τήρηση της ελληνικής νομοθεσίας κατά την σύναψη της σύμβασης αυτής. Το δεύτερο θέμα που αφορά τους Τορ- Μ1 είναι η τροποποίηση της σύμβασης αντισταθμιστικών, η οποία έχει ένα πρόβλημα νομικό, το οποίο βεβαίως θα λυθεί μεταξύ των δυο πλευρών, σύμφωνα και με τις οδηγίες της πολιτικής ηγεσίας, προκειμένου το θέμα να λυθεί το ταχύτερο δυνατόν, ούτω ώστε το αντιαεροπορικό σύστημα Tor-Μ1 να ενταχθεί πλήρως και λειτουργικά στην Ελληνική άμυνα».

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σε ορισμένα ΜΜΕ συμπεριλαμβανομένων και των ελληνικών εμφανίσθηκαν εκτιμήσεις που αμφισβήτησαν την ποιότητα των ρωσικών οπλικών συστημάτων. Πώς μπορείτε να σχολιάστε το θέμα;

ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ : «Δεν αμφισβητείται η ποιότητα των ρωσικών οπλικών συστημάτων. Εκείνο που αμφισβητείται είναι η νομιμότητα των διαδικασιών προμήθειας με ευθύνη της Ελληνικής πλευράς, και η πρόβλεψη που υπήρχε σε ότι αφορά τις δυνατότητες διασύνδεσης του συστήματος με την υπόλοιπη ελληνική αεράμυνα».
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής. Θα συνεχιστεί η ελληνο-ρωσική αμυντική συνεργασία ; Και σε ποιο επίπεδο; Συμφωνήσατε να υπάρχουν κοινές ασκήσεις των Ελληνικών και Ρωσικών δυνάμεων;
ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Η στρατιωτικο-τεχνική συνεργασία μας βεβαίως συνεχίζεται και θα συνεχιστεί. Η πολιτική μας απόφαση είναι να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο. Όσον αφορά τις αμυντικές ασκήσεις, προς το παρόν βρισκόμαστε στο επίπεδο ανταλλαγής παρατηρητών κατά τη διεξαγωγή τους.»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εκπρόσωποι της Ρωσίας επανειλημμένα άσκησαν κριτική σε βάρος της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ, ιδιαίτερα μετά το Μπεσλάν, καθώς και σε άλλες χώρες, για την υποστήριξη της τρομοκρατίας. Από την άλλη πλευρά εσείς, δηλαδή η ρωσική πλευρά, δηλώνετε συχνά ότι είστε σύμμαχοι με τις χώρες αυτές στα πλαίσια της αντιτρομοκρατικής συμμαχίας. Είναι κάπως παράδοξο, είτε κάποιος υποκρίνεται;

SERGEI B. IVANOV: «Δεν βλέπω εδώ τίποτε παράδοξο. Εμείς – εννοώ τη Ρωσία και το ΝΑΤΟ – πράγματι σε υψηλό επίπεδο καθορίσαμε τις αντιδράσεις στις τρομοκρατικές απειλές ως μια από τις βάσεις και τα επίκαιρα θέματα στη συνεργασία Ρωσίας-ΝΑΤΟ. Η συνεργασία αυτή πραγματικά προχωράει. Αυτό δε σημαίνει ότι προχωράει ομαλά, χωρίς οπισθοδρομήσεις και χωρίς αντιφάσεις που αφορούν και στα πρόσωπα που καταζητούνται από τη Ρωσία ή καταζητούνται με διεθνές ένταλμα, ως ύποπτοι για συμμετοχή στην πραγματοποίηση τρομοκρατικών ενεργειών. Παράλληλα κατανοούμε ότι η τρομοκρατία είναι μια παράπλευρη έννοια. Έχουμε να κάνουμε όχι μόνο με τους δράστες των τρομοκρατικών ενεργειών, αλλά και με όσους τους υποστηρίζουν οικονομικά, ενημερωτικά και πολιτικά. Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα. Οι δυνάμεις μόνο του Υπουργείου Άμυνας στο έδαφος του Βορ. Καυκάσου τα τελευταία χρόνια έχουν εξοντώσει στις γραμμές των τρομοκρατών υπηκόους 52 κρατών του κόσμου. Όταν εξοντώνουμε τέτοιο τρομοκράτη, δεν κατηγορούμε το κράτος του οποίου το διαβατήριο κατέχει για το ότι το κράτος αυτό πραγματοποιεί επίθεση κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Το ζήτημα είναι πως αυτό το συγκεκριμένο κράτος προσπαθεί να μας διευκολύνει τη διερεύνηση. Το ζήτημα είναι αν μας παρέχει πληροφορίες για το πώς αυτός ο άνθρωπος διείσδυσε παράνομα στο έδαφός μας, ποιες είναι οι σχέσεις του, τι έκανε προηγουμένως, π.χ. στο Πακιστάν, αν έχει θεώρηση εισόδου στο Πακιστάν ή στη Γεωργία. Για τουρισμό πήγε εκεί, στη Γεωργία, όπως προκύπτει από το διαβατήριό του, κατά τη διάρκεια δύο ετών; ‘Η με κάτι άλλο ασχολήθηκε; Ανάλογα με την αντίδραση της χώρας στα αιτήματά μας, κρίνουμε αν είναι ειλικρινής αυτή η χώρα στη συνεργασία για την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας. Κρίνοντας έτσι, διαμορφώνουμε την προσέγγισή μας έναντι αυτού του συγκεκριμένου – υπογραμμίζω – κράτους στον εν λόγω τομέα.»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να σας ρωτήσω, αν ενημερώσατε τον ομόλογό σας για τις τελευταίες τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο; Επειδή η Ρωσία είναι μεγάλη δύναμη και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα συμβαίνοντα στην περιοχή ποια ήταν η αντίδρασή της στην προκλητικότητα αυτή των Τούρκων;
ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Ενημερώθηκε ο συνάδελφος Υπουργός. Βεβαίως η διεθνής κοινότητα και επομένως και η Ρωσία και οποιαδήποτε κυβέρνηση ενδιαφέρεται στο μέτρο που η συμπεριφορά αυτή επηρεάζει τη σταθερότητα και την ασφάλεια στην περιοχή, δηλαδή την ασφάλεια των πτήσεων στην περιοχή.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι μπορείτε να μας πείτε για τον απόπλου ρωσικών πολεμικών για την Ανατολική Μεσόγειο;
SERGEI B. IVANOV: «Πραγματικά, δύο πλοία του Ναυτικού της Μαύρης Θάλασσας, τα «Σμετλίβι» και «Πιτλίβι» απέπλευσαν για να περιπολήσουν στο ανατολικό μέρος της Μεσογείου. Είναι μία επιχείρηση ρουτίνας. Ελπίζω ότι έχετε προσέξει πως τελευταία τα πολεμικά πλοία του Ναυτικού μας έχουν εντατικοποιήσει τη δραστηριότητά τους. Ένα χαρακτηριστικό όμως αυτής της περίπτωσης είναι ότι εκτός από την εκτέλεση των καθιερωμένων τους αποστολών, και την επίσκεψη στη βάση τους, για πρώτη φορά, πειραματικά ας πούμε, θα συνεργάζονται με τα Νατοϊκά πλοία που βρίσκονται στα ίδια ύδατα στο πλαίσιο της επιχείρησης «Active Endeavor» για την αποτροπή αποπειρών προμήθειας όπλων μαζικής καταστροφής ή των συστατικών τους μερών με προϋπόθεση την αυστηρή τήρηση του Διεθνούς Δικαίου και των σχετικών θεσμικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ. Πρόκειται για περίπλοκη υπόθεση. Από μια πρώτη ματιά φαίνεται εύκολη, αλλά να με πιστέψετε, τα ζητήματα της επιχειρησιακής συμβατότητας, όπως είναι π.χ. οι διαβιβάσεις με τα πλοία του ΝΑΤΟ, δηλαδή ο συντονισμός, η ενημέρωσή τους, κλπ είναι περίπλοκες διαδικασίες και χρειάζονται πολλά χρόνια άσκησης για να τα πετύχουμε. Είμαστε μόνο στην αρχή της πορείας μας».
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η ελληνική Δικαιοσύνη δεν έχει μόνο κατηγορήσει για την υπόθεση των Τοr-M1. Υπάρχει και η υπόθεση των hover-craft, των «ΖUBR», και υπάρχει μια κατάσταση που δείχνει ότι το 50% των υποθέσεων που διερευνώνται δικαστικώς αφορούν όπλα ρωσικής κατασκευής.
ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Όσον αφορά το πρώτο ερώτημα. Να επαναλάβω ότι δεν τίθενται σε αμφισβήτηση τα ρωσικά όπλα. Απλά και μόνο διερευνάται η παραβίαση της ελληνικής νομοθεσίας κατά το στάδιο σύναψης των συμβάσεων προμηθείας των οπλικών αυτών συστημάτων. Όσον αφορά στη δεύτερη ερώτηση, στη διμερή συζήτηση που κάναμε με τον ομόλογό μου κ. Ivanov, ετέθησαν όλα τα θέματα περιφερειακής ασφάλειας και μεταξύ αυτών βεβαίως και κάποιες συμπεριφορές, και συγκεκριμένα η συμπεριφορά της Τουρκίας στο Αιγαίο, που παραβιάζουν τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και τους κανονισμούς της Διεθνούς Οργάνωσης Πολιτικής Αεροπορίας (ΙΚΑΟ). Απ΄ αυτήν την άποψη ο σεβασμός της διεθνούς νομιμότητας αφορά όλους και προκειμένου να υπάρξει σταθερότητα και ασφάλεια στην περιοχή μας απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο σεβασμός των αρχών του Διεθνούς Δικαίου».

SERGEI B. IVANOV: «Ο κ. Σπηλιωτόπουλος έχει απαντήσει ουσιαστικά στην ερώτησή σας. Μου είναι δύσκολο να προσθέσω κάτι. Αν θίξουμε το θέμα «ΖUBR». Τα γνωρίζω αυτά τα σκάφη. Με αυτά εξοπλίζεται το ρωσικό Ναυτικό, είναι μοναδικά πλοία που δεν έχουν όμοιά τους στον κόσμο. Και ειλικρινά δεν κατανοώ ότι ζητήματα μπορεί να δημιουργηθούν σχετικά με την ποιότητά τους. Την τελευταία φορά που επισκέφθηκα την Αθήνα, είχα συζήτηση με Έλληνες ναύτες και τους ρώτησα την άποψή τους για τα «ZUBR» και μου απάντησαν ότι είναι πλήρως ικανοποιημένοι από αυτά τα πλοία. Λαμβάνοντας υπ΄ όψη το αρχιπέλαγος που διαθέτει η Ελλάδα, δηλαδή τα χίλια νησιά που χρειάζεται να προστατευθούν, και μάλιστα να προστατευθούν επιχειρησιακά και γρήγορα, είναι δύσκολο να φανταστούμε ένα άλλο είδος πολεμικού σκάφους που να είναι καλύτερο.»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όταν λέμε ότι εδώ πάμε καλά, τι καινούργιο φέρνουμε ή τι αλλάζει στο βαρύ κλίμα που υπάρχει;
ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Αλλάζει το ίδιο το κλίμα διότι το κλίμα είχε φτάσει λανθασμένα, ότι η επίθεση γίνεται κατά της Ρωσικής κυβέρνησης και κατά των ρωσικών όπλων. Διευκρινίσαμε για άλλη μια φορά όπως διευκρινίσαμε και στην Ελληνική Βουλή ότι αυτό το οποίο ερευνάται είναι μόνο, και δεν θα μπορούσε να διερευνηθεί τίποτε άλλο, η τήρηση της νομιμότητας ή η παραβίαση της νομιμότητας από ελληνικής πλευράς κατά την σύναψη των συμβάσεων. Και πως αυτές οι συμβάσεις υλοποιούνται εάν υλοποιούνται σύμφωνα με τις συμβατικές υποχρεώσεις ή αν για κάποιους λόγους υπάρχει παράβαση αυτών, από ποια πλευρά. Και για τις παραβάσεις που έχουν γίνει από μεν την Ρωσική πλευρά υπάρχει έρευνα από την κυβέρνηση της Ρωσίας και από της δικής μας πλευρά υπάρχει έρευνα σε εμάς. Υπήρξε έρευνα, και μάλιστα προς τιμή της Ρωσικής Κυβέρνησης, είναι πρώτη. Το 2003, ξεκίνησε την δικαστική έρευνα εδώ. Ήταν για την συγκεκριμένη ελληνική σύμβαση. Η δικαστική έρευνα που διέταξε η Ρωσική Κυβέρνηση ήταν για την συγκεκριμένη σύμβαση των Tor-M1 για αυτό ενημέρωσα και τη Ρωσική Κυβέρνηση ότι θα ζητηθεί και δικαστική συνδρομή για να διαπιστωθεί τι; Εάν στις δικές τους έρευνες έχουν βρει παραβίαση ελληνικής νομοθεσίας από Έλληνες πολίτες Αυτό μας ενδιαφέρει εμάς.»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έχουν βρει ;

ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Θα ζητηθεί συνδρομή»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μέχρι τώρα…»

ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Που να ξέρει ο Υπουργός Άμυνας. Λοιπόν, αυτό είναι το ένα θέμα. Τα άλλο θέμα

αφορά την συνεργασία που γίνεται για την επίλυση»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για τα ανταλλακτικά;

ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: « Για τα ανταλλακτικά δεν υπάρχει θέμα, μόνο μία καθυστέρηση για την οποία

συμφωνήσαμε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες.»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για τη διαθεσιμότητα;

ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Ούτε για τη διαθεσιμότητα υπάρχει πρόβλημα. Το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι το θέμα της τροποποίησης Νο.4 της σύμβασης αντισταθμιστικών, η οποία δεν έχει ολοκληρωθεί αν δεν επιλυθεί το θέμα των εγγυήσεων.»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το οποίο το ονομάζετε νομικό θέμα.

ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Νομικό θέμα. Δεν δεχόμαστε αυτό το είδος της κρατικής εγγύησης. Από εκεί και πέρα οι εντολές οι οποίες θα δοθούν τόσο από την κυβέρνηση εδώ όσο και από εμάς, είναι για το είδος. Να επιλυθεί αυτή η νομική – επιμένω – διαφορά. Δύο είναι οι εγγυήσεις: Ή τραπεζική ή κρατική εγγύηση, σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Οι Ρώσοι, όπως λένε στα δημοσιογραφικά πηγαδάκια, ήταν έτοιμοι να δώσουν την τραπεζική εγγύηση. Το Υπουργείο, όχι εσείς προσωπικά, εγείρει άλλου είδους θέματα, δηλαδή ότι εμφανίζονται δύο πυλώνες μέσα στο ελληνικό Υπουργείο Άμυνας: ο ένας είναι ο δικός σας.

ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: « Μία είναι η θέση στην οποία είναι ευθυγραμμισμένοι όλοι: να συνταχθεί το κείμενο της 4ης τροποποίησης των αντισταθμιστικών και να συμβασιοποιηθεί μετά από διαπραγματεύσεις που θα γίνουν μεταξύ της ελληνικής και της ρωσικής πλευράς ως προς το περιεχόμενο των αντισταθμιστικών.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μόνο νομική διαφορά υπάρχει; Επιχειρησιακή διαφορά ή συμβατότητα δεν υφίσταται;
ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Προσέξτε, αυτά είναι τεχνικά θέματα τα οποία θα επιλυθούν μετά. Εάν υπάρξει κάποιο πρόβλημα διαλειτουργικότητας ή λειτουργικότητας, θα επιλυθεί με βάση τη σύμβαση. Υπάρχει ανάληψη υποχρέωσης από τις δύο πλευρές. Ο καθένας έχει τις συμβατικές του υποχρεώσεις.»

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κάποιες αναφορές που είχαν βγει από το Υπουργείο, στις οποίες στηρίχθηκε το κατηγορητήριο για την εξεταστική, αμφισβητούσαν την αξιοπιστία των ρωσικών οπλικών συστημάτων
ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Συγγνώμη, από είδαμε στο παραπεμπτικό από την εισαγγελία προς την Βουλή δεν αμφισβητήθηκε τέτοιο πράγμα . Μόνο για την παραβίαση των νομίμων διαδικασιών προμήθειας είναι όλη η υπόθεση. Η νομική μάλλον ή η ποινική πλευρά του θέματος εξετάζεται. Εάν δηλαδή παρεβιάσθη ο ελληνικός νόμος, αυτό εξετάζεται.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Οι Ρώσοι ανησυχούν για την προκλητικότητα των Τούρκων στο Αιγαίο;
ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΟΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Στο μέτρο που επηρεάζεται η ασφάλεια στην περιοχή, βεβαίως.»
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: «Υπάρχει μέλλον στις ελληνο-ρωσικές σχέσεις μετά από αυτά;»

ΣΠΗΛΙΟΣ Π. ΣΠΗΛΙΟΤΟΠΟΥΛΟΣ: « Βεβαίως υπάρχει»

 

Εξοπλιστικά: Παρεμβαίνει εισαγγελέας για την υπόθεση 25/11/2004

Λεπτομερώς εξετάζει τα δημοσιεύματα των εφημερίδων σχετικά με το θέμα των εξοπλισμών του Υπουργείου Άμυνας, ο προϊστάμενος της εισαγγελίας Πρωτοδικών της Αθήνας Δημήτρης Παπαγγελόπουλος. Η συγκεκριμένη υπόθεση, ήρθε στο φως από την εφημερίδα “Τα Νέα”, περί δήθεν υπογραφής της συμβάσεως για τα αντισταθμιστικά ωφελήματα, με την προμήθεια των αντιαεροπορικών συστημάτων TOR M-1, πανομοιότυπου τύπου με των προηγουμένων κυβερνήσεων.

Από την πλευρά του, ο κ. Σπηλιωτόπουλος τόνισε ότι “ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας δεν πρόκειται ποτέ να υπογράψω σύμβαση χωρίς νόμιμη εγγύηση και χωρίς να κατοχυρώνονται απόλυτα τα συμφέροντα του δημοσίου”. Επίσης, ο κ. Σπηλιωτόπουλος επεσήμανε ότι “ψεύδονται ασύστολα όσοι υποστηρίζουν ότι δήθεν υπογράψαμε σύμβαση τύπου ΠΑΣΟΚ, δηλαδή χωρίς την εξασφάλιση νόμιμης εγγύησης, συνέχισε. Πρέπει επιτέλους όλοι να συνειδητοποιήσουν ότι από τις 7 Μαρτίου και μετά τέτοιες ζημιογόνες συμβάσεις ανήκουν οριστικά στο παρελθόν”. Ακόμη, κάλεσε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να πάρει θέση εάν επιθυμεί ή όχι να υπογράφονται συμβάσεις χωρίς νόμιμες εγγυήσεις και αν καλύπτει πολιτικά τους πρώην υπουργούς Άμυνας του ΠΑΣΟΚ για τη μη τακτοποίηση της εκκρεμότητας όσο αφορά στα αντισταθμιστικά ωφελήματα επί πενταετία.

Για το θέμα περί παραίτησης του γενικού γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Οικονομικού Σχεδιασμού και Αμυντικών Επενδύσεων Γιώργου Ζορμπά, ο κ. Σπηλιωτόπουλος τόνισε ότι “κάθε μέρα ένας παραιτείται. Τι θα γίνει μ’ αυτό;”. Ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος παρείχε και τη Τετάρτη πλήρη κάλυψη στους κ.κ. Σπηλιωτόπουλο και Ζορμπά, επαναλαμβάνοντας ότι δεν τίθεται θέμα παραίτησης τους.

“Η κυβέρνηση επιθυμεί νομότυπη εγγύηση, κι αυτός είναι ο λόγος που δεν προχώρησαν οι διαπραγματεύσεις με τους ρώσους”, δήλωσε ο κ. Αντώναρος. Στο μεταξύ, παραιτήθηκε την Τετάρτη επικαλούμενος προσωπικούς λόγους, ο διευθυντής της Διεύθυνσης Ενημέρωσης του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, ο Αναστάσιος Γκουριώτης.

Η θέση του ΠΑΣΟΚ: Η συντονίστρια του Τομέα Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ, Άννα Διαμαντοπούλου επεσήμανε ότι “ο Υπουργός Εθνικής ‘Άμυνας υπήρξε επί οκτώ μήνες πρωταγωνιστής κωμωδίας και δράματος στην Ελληνική πολιτική σκηνή. Η παραίτησή του ζητήθηκε επανειλημμένα από μέλη του Κοινοβουλίου για ζητήματα μείζονος σημασίας τα οποία χειρίστηκε με ελαφρότητα και άγνοια”.”Θυμίζω το θέμα του ενιαίου αμυντικού δόγματος με την Κύπρο, την συνέντευξη στην εφημερίδα “Χουριέτ”, τη διαχείριση της κρίσης του Σινούκ, το θέμα της προφορικής συμφωνίας για τη μείωση των εξοπλισμών με την Τουρκία και φυσικά το φιάσκο όπως αποκαλύπτεται, της “στημένης” εξεταστικής επιτροπής”. Το σχόλιο μου: “ουδέν σχόλιον”. Την ευθύνη από δω και πέρα έχει ο Πρωθυπουργός”, κατέληξε.

Στον απόηχο της χθεσινής οξείας αντιπαράθεσης, συνεχίζονται στη Βουλή οι εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής για τα εξοπλιστικά, με την κατάθεση του πρώην αρχηγού ΓΕΕΘΑ Μανούσου Παραγιουδάκη.

 

Σύγχυση προκαλεί ο Σπηλιωτόπουλος

Τεράστια σύγχυση επί της ουσίας αλλά και ενόχληση, σύμφωνα με πληροφορίες, σε μέλη της εξεταστικής επιτροπής στην Αθήνα προκάλεσε ο υπουργός Άμυνας κ. Σπ. Σπηλιωτόπουλος με τις δηλώσεις που έκανε χθες από τη Mόσχα για το θέμα των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων TOR M1. O κ. Σπηλιωτόπουλος, ο οποίος επέλεξε να μεταβεί στη Mόσχα την ώρα που στην Αθήνα η εξεταστική επιτροπή διερευνά την υπόθεση των TOR, υπογράμμισε σε όλους τους τόνους, απαντώντας στις ερωτήσεις εκπροσώπων των μέσων ενημέρωσης και παρουσία του Ρώσου ομολόγου του κ. Σεργκέι Iβανόφ, ότι στην επιτροπή «δεν τίθενται σε αμφισβήτηση τα ρωσικά όπλα, εκείνο που αμφισβητείται είναι η νομιμότητα των διαδικασιών προμήθειας με ευθύνη της ελληνικής πλευράς και η πρόβλεψη που υπήρχε σε ό,τι αφορά τις δυνατότητες διασύνδεσης του συστήματος με την υπόλοιπη ελληνική αεράμυνα». Υπογράμμισε ακόμη ότι «δεν υπάρχει θέμα για τα ανταλλακτικά» ούτε για τη διαθεσιμότητα».

Ταυτόχρονα, όμως, παραδέχθηκε ότι παντελώς στον αέρα βρίσκεται η υπόθεση της επαναδιαπραγμάτευσης των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων TOR M1, με τη ρωσική πλευρά να μην έχει ακόμα καταθέσει τις απαραίτητες εγγυητικές επιστολές. Kαι σαν να μην έφτανε αυτό, παρέπεμψε στις ελληνικές καλένδες για την περίοδο… μετά τη σχετική σύμβαση, όταν και αν ποτέ αυτή υπογραφεί, το μέγα πρόβλημα της διασύνδεσής τους με την ελληνική αεράμυνα. Διασύνδεση χωρίς την οποία τα TOR M1 δεν είναι απλώς άχρηστα αλλά και επικίνδυνα, αφού, εκτός των άλλων, δεν είναι σε θέση να ξεχωρίσουν τα φίλια από τα εχθρικά αεροσκάφη. Όμως, όπως δήλωσε «αυτά είναι τεχνικά θέματα, που θα επιλυθούν μετά»…

Όμως, ο υπουργός Άμυνας, μόλις λίγους μήνες πριν είχε εξαγγείλει το επιτυχές τέλος της επαναδιαπραγμάτευσης για τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα, προβάλλοντας μάλιστα ως μεγίστη επιτυχία την εξασφάλιση αντισταθμιστικών ωφελημάτων, ύψους 106 εκατ. ευρώ! Είχε μιλήσει τότε για επίτευξη ιδιαίτερα επωφελούς για την Ελλάδα συμφωνίας, παρουσιάζοντάς την μάλιστα ως την πρώτη απτή απόδειξη της νέας πραγματικότητας στον χώρο των εξοπλισμών, συμφωνία η οποία, όμως, όπως ο ίδιος τώρα αποκαλύπτει, ουδέποτε υπήρξε! Mάλιστα, συνεργάτες του κ. Σπηλιωτόπουλου δήλωναν τότε ότι η συμφωνία θα ερχόταν στη Bουλή εντός του Αυγούστου, κάτι που φυσικά δεν συνέβη, αφού συμφωνία δεν υπήρξε…

Αντίθετα, χθες, αναγκάστηκε, ύστερα από τόσους μήνες να παραδεχθεί ότι η ρωσική πλευρά δεν έχει σήμερα ακόμη καταθέσει τις νόμιμες εγγυητικές επιστολές και ότι το θέμα μένει να… διευθετηθεί: «Δεν δεχόμαστε αυτό το είδος της κρατικής εγγύησης», είπε χαρακτηριστικά. Αυτήν τη φορά, ο κ. Σπηλιωτόπουλος χαρακτήρισε τη διαφορά «νομική» και διαβεβαίωσε ότι όλοι εργάζονται για να λυθεί το θέμα…

Σχολιάζοντας τις δηλώσεις του κ. Σπηλιωτόπουλου, ο βουλευτής του ΠAΣOK κ. Λοβέρδος αναρωτήθηκε «γιατί διχάζεται η Bουλή όταν ο υπουργός αποδέχεται ότι δεν τίθεται ζήτημα επιχειρησιακής ικανότητας των πυραύλων και δεν υπάρχει αδυναμία διασύνδεσης του συγκεκριμένου οπλικού συστήματος με το σύστημα αεράμυνας της χώρας».

 

Ο ΒΙΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΖΟΡΜΠΑ*

Το χρονικό ενός άγνωστου ενδοπαραταξιακού πολέμου στο Υπουργείο Άμυνας

του Τ. Τσιπλάκου

Έκλεισε το φάκελο προβληματισμένος. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Από τη μέρα που πάτησε το πόδι του στη ΓΓΟΣΑΕ, βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα κυκεώνα παρατυπιών, υπερτιμολογήσεων, αντιφάσεων και υποτιθέμενων ή πραγματικών σκανδάλων. Έδωσε μάχες πολλές. Άλλες κέρδισε, τις περισσότερες τις έχασε ή στην καλύτερη των περιπτώσεων καθυστέρησε την έκβασή τους. Πολλοί του καταλόγιζαν ότι ήταν τυπολάτρης και ότι τον καταδιώκει το «εισαγγελικό σύνδρομο», με αποτέλεσμα να έχει «φρενάρει» την πλειοψηφία των προμηθειών των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι σχέσεις του με τα πολιτικά και στρατιωτικά στελέχη του Υπουργείου ήταν από χλιαρές ως ανύπαρκτες. Σίγουρα δεν διακρινόταν για την πολιτική του εμπειρία κι ευελιξία, με αποτέλεσμα να αποτελεί το «κόκκινο πανί» για τους περισσότερους προμηθευτές αλλά και άλλους παροικούντες στο Υπουργείο. Όμως, ο πρωθυπουργός δεν τον είχε επιλέξει για τις πολιτικές του ικανότητες. Αποστολή του ήταν να «να βάλει μια τάξη» και να αποκαταστήσει τη διαφάνεια στις προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων.

Και τώρα; Έβλεπε καθαρά πως θα βρισκόταν για άλλη μια φορά στο μάτι του κυκλώνα. Έπρεπε να γνωμοδοτήσει για τη νέα «αγορά του αιώνα». Όλοι τον πίεζαν να συναινέσει για «λόγους εθνικού συμφέροντος». Ήξερε, επίσης, ότι κάποιοι βιάζονταν να τον «αναβαθμίσουν» τοποθετώντας τον στην υπό συγκρότηση «Εθνική Αρχή καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες». Βιάστηκαν, μάλιστα, ν’ αναγγείλουν αυτή την αναβάθμιση, χωρίς ακόμη να έχει δημιουργηθεί η θέση που θα πήγαινε! Οι αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ ήταν δεδομένες. Δεν μπορούσε να τις επηρεάσει. Δεν είχε, όμως, πει την τελευταία του λέξη…

Ο Νίκος Καζαντζάκης όταν συνέγραφε το διεθνούς φήμης βιβλίο του είχε στο νου του έναν ήρωα με εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα και δράση από τον Γενικό Γραμματέα κ. Γιώργο Ζορμπά. Ίσως, όμως, και να υπάρχει ένα κοινό στοιχείο που τους συνδέει. Η αδάμαστη ψυχή και η πεισματική εμμονή στο να πράττουν αυτό που πιστεύουν ότι είναι σωστό. Σίγουρα, ο ήρωας του βιβλίου είναι περισσότερο γοητευτικός και η αφήγηση της ζωής του πιο συναρπαστική. Όμως, τα τελευταία 2 χρόνια, ο κ. Γιώργος Ζορμπάς κάνει ότι μπορεί για να κρατήσει το ενδιαφέρον μας αμείωτο, σε ένα χώρο όπου εμπλέκονται τα παιχνίδια ισχύος, η πολιτική και πάρα πολλά εκατομμύρια Ευρώ.

 

Ο «Εισαγγελέας» Ο Γιώργος Ζορμπάς υπηρέτησε για 33 χρόνια στο σώμα των Εισαγγελέων, σχεδόν όλη του τη ζωή. Δύσκολο ν’ αλλάξει στα 68 του χρόνια. Εξάλλου, με τη φράση «Κύριε εισαγγελέα έχω για σας μια μεγάλη πρόκληση…» ο πρωθυπουργός των τοποθέτησε στη θέση του Γενικού Γραμματέα της ΓΓΟΣΑΕ, θέλοντας να σηματοδοτήσει την εκστρατεία του για «διαφάνεια παντού». Ο αδιάφθορος κ. Ζορμπάς ανέλαβε την αναψηλάφηση των όρων των συμβάσεων, που είχαν υπογραφεί επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και τις δυνατότητες επαναδιαπραγμάτευσής τους. Δεν είναι σίγουρο ότι ο πρωθυπουργός είχε προβλέψει το μέλλον και τις επιπλοκές αυτής της τοποθέτησης. Σίγουρα είχε ξεχάσει τη συμβουλή του Μιλτ. Έβερτ ότι: «έναν εισαγγελέα δεν τον βάζεις ποτέ σε πολιτική θέση. Αν, όμως, τον τοποθετήσεις δεν μπορείς να τον βγάλεις, διότι τότε θα έχεις τεράστιο πολιτικό πρόβλημα».

Όταν στην κυβέρνηση κατάλαβαν τι συνέβαινε, ήταν ήδη «όμηροι» των αποφάσεων του κ. Ζορμπά. Σχεδόν από την πρώτη μέρα που ανέλαβε το πόστο του Γραμματέα, ήρθε αντιμέτωπος με τους ενδιαφερόμενους για την «πίτα» των περίπου €26 δις. των εξοπλιστικών προγραμμάτων της επόμενης δεκαετίας. Πολλοί λένε ότι εάν δεν είχαν τηρηθεί οι τυπικές διαδικασίες, δεν υπέγραφε ούτε για την αγορά μιας βίδας. Αλλιώς, όμως, ήταν μαθημένοι οι προμηθευτές.

Πιστός στις προεκλογικές δεσμεύσεις της Ν.Δ., έστελνε υποθέσεις σκανδάλων στη Δικαιοσύνη κι αντικαθιστούσε αξιωματικούς εν μία νυκτί, όταν νόμιζε ότι κάτι δεν λειτουργούσε σωστά σε μια Επιτροπή Αξιολόγησης. Μόλις κάθισε στην καρέκλα του ο κ. Ζορμπάς έπιασε δουλειά «…τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος». Εκείνη την εποχή βρίσκονταν υπό εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις για τα αντισταθμιστικά ωφελήματα (ΑΩ) των ρωσικών TOR-M1, οι δοκιμές αποδοχής για τα αμερικανικά ραντάρ αντιπυροβολικού TPQ-37, οι διαπραγματεύσεις για την προμήθεια των αρμάτων LEO2Hel και η προμήθεια των οχημάτων HUMMER. Ενώ ο κ. Σπηλιωτόπουλος διαπραγματευόταν για τα ΑΩ των TOR-M1 και τον Ιούλιο του 2004 ανακοίνωνε ότι είχε επιτευχθεί μια αρχική συμφωνία για την επίλυση του προβλήματος, ο κ. Ζορμπάς εκτελούσε ανεξάρτητα τις έρευνές του και παρέδιδε στον εισαγγελέα το φάκελο του σκανδάλου των ρωσικών πυραύλων! Συνέχισε και με τους υπόλοιπους φακέλους για τα ραντάρ TPQ-37, την προμήθεια των LEO2Hel και των HUMMER. Για τους TOR-M1 και τα αμερικανικά ραντάρ αποφασίστηκε η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής με «κατηγορούμενους» τους πρώην υπουργούς Εθνικής Άμυνας κκ. Α. Τσοχατζόπουλο και Ι. Παπαντωνίου.

Η συνέχεια είναι γνωστή. Η Εξεταστική Επιτροπή οδηγήθηκε σε φιάσκο εν τω μέσω δραματικών αποκαλύψεων με διάφορα DVD διαπλεκόμενων και συγκρούσεων μεταξύ των πολιτικών στελεχών του Υπουργείου και των εμπλεκόμενων στρατιωτικών. Το αποτέλεσμα της σύγκρουσης –η οποία έφερε στο φως για πρώτη φορά την κόντρα του Γενικού Γραμματέα με τον Υπουργό του- ήταν η δημόσια απομάκρυνση του Εκπροσώπου Τύπου του ΥΕΘΑ κ. Αν. Γκουριώτη, συμβούλου και επί χρόνια στενού συνεργάτη του κ. Σπηλιωτόπουλου. Ακολούθησε η έκδοση διαφορετικών πορισμάτων από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τα οποία ουδόλως διαφώτισαν την υπόθεση. Το μόνο που έμεινε είναι η αμφιβολία για την αποτελεσματικότητα των ρωσικών οπλικών συστημάτων και η δημιουργία έντασης στις διπλωματικές σχέσεις με τη Ρωσία.

Τα «καυτά» προγράμματα προμηθειών Στο μεταξύ οι προμηθευτές που έβλεπαν όλα τα προγράμματά τους να φρενάρουν πίεζαν προς πάσα κατεύθυνση. Τα προγράμματα των προμηθειών πολλά και τα χρήματα ακόμη περισσότερα. Αναμενόμενες, λοιπόν, οι συγκρούσεις και η δημιουργία ομάδων και στρατοπέδων με αντικρουόμενα συμφέροντα. Έχουμε και λέμε: Σύγκρουση για τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών με την επιμονή του κ. Ζορμπά στη «συνέχεια των αποφάσεων» ώστε να μη χαθούν τα χρήματα που ήδη είχαν εκταμιευθεί στην περίοδο του ΠΑΣΟΚ. Συγκρούσεις για τα βλήματα Εξοσέτ, για την επαναδιαπραγμάτευση των LEO2Hel και για τη διακρατική συμφωνία του νέου τυφεκίου των 5,56 χιλ. Σύγκρουση για τα βοβμβιδοβόλα πυρομαχικά των 155 χιλ. τύπου GRM 49, σύγκρουση και για το φρένο στο διαγωνισμό προμήθειας του ΕΣ για τα φορτηγά οχήματα διαφόρων τύπων.

Στα δύο χρόνια που πέρασαν οι συγκρούσεις κλιμακώθηκαν ακόμη περισσότερο. Στο μεταξύ, ο Γενικός Γραμματέας επισκέφθηκε τις ΗΠΑ και είχε επαφές με τον αμερικανό Υφυπουργό Άμυνας κι εκπροσώπους της πολεμικής βιομηχανίας. Κάποιοι πίστεψαν ότι λόγω του καλού κλίματος, στο οποίο έγινε αυτή η επίσκεψη, θα διαφοροποιείτο η πρακτική του κ. Ζορμπά. Αυτός, όμως, δεν «έβαλε νερό στο κρασί του» και συνέχισε στο ίδιο μοτίβο. Σύγκρουση, λοιπόν, για τις τορπίλες των νέων υποβρυχίων και φυσικά η κορύφωση της σύγκρουσης πραγματοποιήθηκε για την πρόσφατη απόφαση του ΚΥΣΕΑ  για την προμήθεια των 30 μαχητικών F-16 Block 52+.

Ο «άγνωστος πόλεμος» Η σύγκρουση για τους TOR-M1 ήταν η κορυφή του παγόβουνου. Ο «άγνωστος πόλεμος» είχε ξεκινήσει από πιο νωρίς και θα συνεχιζόταν με μεγαλύτερη σφοδρότητα στο μέλλον. Ο κ. Ζορμπάς κατάγεται από την Αχαΐα, εκλογική περιφέρεια του πολιτικούς προϊσταμένου κ. Σπηλιωτόπουλου. Η συγκατοίκηση των δύο Αχαιών ήταν δύσκολη από το ξεκίνημά της. Οι φήμες ότι ο Γενικός Γραμματέας μπορεί να κατέβαινε ως υποψήφιος βουλευτής στις επόμενες εκλογές παρότι φάνταζαν ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας, έβαλαν κι αυτές το λιθαράκι τους στη διόγκωση της αντιπαράθεσης.

Ο κατά δέκα χρόνια νεώτερος Υπουργός κ. Σπηλιωτόπουλος, Αντισμήναρχος ε.α., είχε εντολή από των πρωθυπουργό για την περικοπή, στο μέτρο του δυνατού, των εξοπλιστικών προγραμμάτων και την αναθεώρηση του πενταετούς μεσοπρόθεσμου εξοπλιστικού προγράμματος. Βρέθηκε γρήγορα στο «μάτι του κυκλώνα» βαλλόμενος από τους πάσης φύσεως κύκλους συμφερόντων που έβλεπαν να απειλούνται από την ανατροπή του status quo. Παρόλο που η στρατιωτική του προϋπηρεσία και ο αδιάφθορος χαρακτήρας του, τον χαρακτήριζαν και στην πολιτική του σταδιοδρομία, κατάλαβε, ιδιαίτερα μετά την επικοινωνιακή τραγωδία της πτώσης του Chinook και το φιάσκο της Εξεταστικής Επιτροπής για τους TOR-M1, ότι εάν ήθελε την επιτυχή συνέχιση της πολιτικής του καριέρας χρειαζόταν μεγαλύτερη ευελιξία και περισσότερο πολιτική αντιμετώπιση των θεμάτων του Υπουργείου του.

Από την άλλη πλευρά, ο επίσης αδιάφθορος Γενικός Γραμματέας κ. Ζορμπάς, έχοντας την εντολή της «κάθαρσης» και του «εξαγνισμού» της ΓΓΟΣΑΕ, ως γνήσιος τεχνοκράτης που δεν είχε πολιτικές φιλοδοξίες, ξεκίνησε τις συγκρούσεις με οποιονδήποτε και οτιδήποτε του φαίνονταν ύποπτα. Η σύγκρουση με τον πολιτικό του προϊστάμενο ήταν αναπόφευκτη. Με τον υφυπουργό κ. Μιχαλολιάκο μάλλον τα είχε βρει, ενώ με τον έτερο κ. Λαμπρόπουλο οι σχέσεις ήταν αδιάφορες. Πολλούς συμμάχους στο κόμμα της ΝΔ δεν είχε. Ο επίτιμος Πρόεδρος κ. Μητσοτάκης φέρεται να έχει δηλώσει «κάποιος να τον φρενάρει τώρα»! Με τους στρατιωτικούς υφισταμένους και τους άλλους συνεργάτες του οι σχέσεις του διαφοροποιούνταν ανάλογα με τα θέματα που έπρεπε να διαχειριστεί και τα συμφέροντα που έθιγε. Προς έκπληξη πολλών, ο κ. Ζορμπάς  έμαθε γρήγορα πως λειτουργεί το «σύστημα», κάτι που δεν άρεσε στις «παλιές καραβάνες», εντός κι εκτός του Υπουργείου, που ασχολούνταν με τις προμήθειες. Λέγεται μάλιστα, ότι δε δίστασε να «χαλάσει» δουλειά που φέρεται να «προωθούσε» ο ίδιος ο Υπουργός σε συνεργασία με άλλα Υπουργεία.

Οι αντίπαλοί του, κυρίως οι συνεργάτες του Υπουργού, του καταμαρτυρούν ότι δεν είναι και τόσο αλάνθαστος όσο θέλει να φαίνεται. Τον κατηγορούν ότι ως εισαγγελέας ξεκίνησε την υπόθεση του Χρηματιστηρίου βασιζόμενος σε μια επιστολή «φάντασμα» ενός ανύπαρκτου προσώπου. Του καταμαρτυρούν ότι από την πρώτη μέρα της εισόδου του στο Πεντάγωνο αυτονομήθηκε ενεργώντας ως «κράτος εν κράτει», προσπαθώντας να παρέμβει πολιτικά στο έργο του Υπουργού. Τον κατηγορούν, επίσης, ότι «έστησε» την Εξεταστική Επιτροπή βασιζόμενος σε μια ανώνυμη επιστολή «εντίμων αξιωματικών» και του επιρρίπτουν ευθύνες για το «φιάσκο» που επακολούθησε, με αποτέλεσμα την πρόκληση κρίσης στις διπλωματικές σχέσεις με τη Ρωσία. Διάφοροι κύκλοι –πολιτικοί και στρατιωτικοί- του Υπουργείου, παραπονούνται για τη σχολαστικότητα και την τυπική προσήλωσή του στο γράμμα του νόμου, κάτι που δημιουργεί μεγάλες εμπλοκές και καθυστερήσεις ακόμη και σε σημαντικά και χωρίς υποψίες σκανδάλων εξοπλιστικά προγράμματα. Παρόλο, όμως, που για χρόνια «ξεσκονίζουν» τα πεπραγμένα του κ. Ζορμπά, ακόμη κι ίδιοι οι αντίπαλοί του παραδέχονται πως είναι έντιμος. Σε αυτό συνηγορεί το γεγονός ότι δεν έχει διαχειριστεί ούτε ένα Ευρώ χωρίς απόδειξη, καθώς κι η σχεδόν ασκητική του ζωή σ’ ένα διαμέρισμα της Καλλιθέας.

Η επιχείρηση ανατροπής Τα συμφέροντα πίεζαν, τα εξοπλιστικά προγράμματα συνωθούνταν στη ΓΓΟΣΑΕ και οι Ένοπλες Δυνάμεις χρειάζονταν υλικό. Έπρεπε να βρεθεί επειγόντως κάποια λύση. Έτσι ξεκίνησε η επιχείρηση ανατροπής του Γενικού Γραμματέα. Από τη μια πλευρά σχεδόν όλο του Υπουργείο και απέναντι ένας αλλά «Ζορμπάς»! Οι «εχθροπραξίες» άρχισαν με την προσπάθεια απομάκρυνσης από τη ΓΓΟΣΑΕ όσων στελεχών είχαν επιλεγεί απευθείας από τον κ. Ζορμπά ώστε να αποψιλωθεί από ανθρώπους της εμπιστοσύνης του. Ο Γενικός Γραμματέας αντέδρασε ποικιλοτρόπως, δεδομένου ότι είχε στα διάθεσή του τα μέσα για να επηρεάζει καταστάσεις. Η σύγκρουση εξελίχθηκε με πολλά επεισόδια σε έναν αγώνα ισχύος και ταυτόχρονα επιβίωσης. Αποκορύφωμα ήταν η απόφαση για την αγορά των αμερικανικών F-16, για την οποία ο κ. Ζορμπάς διέρρεε ότι είχε πολλές ενστάσεις.

Ως ύστατο όπλο της σύγκρουσης επιλέχθηκε το σχέδιο αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών του Πενταγώνου που κατατέθηκε ως τροπολογία. Στην ουσία προέβλεπε την υποβάθμιση της Γενικής Γραμματείας Οικονομικού Σχεδιασμού και Αμυντικών Επενδύσεων σε Γενική Διεύθυνση, με σκοπό να οδηγήσει στην παραίτηση «δια της προαγωγής» τον κ. Ζορμπά, αφού ο ίδιος είχε δηλώσει ότι εάν επιχειρηθεί η υποβάθμισή του σε Γενικό Διευθυντή θα παραιτείτο. Ο Γενικός Γραμματέας αποδείχθηκε πολύ «σκληρό καρύδι» αφού τις δύο φορές που επιχειρήθηκε να κατατεθεί η συγκεκριμένη τροπολογία σε νομοσχέδια του ΥΕΘΑ  και τις δύο φορές ο κ. Ζορμπάς κατάφερε την παράλειψή της. Αυτές οι επιτυχίες του ήταν αποτέλεσμα των σχέσεων που διατηρεί απευθείας με το Μέγαρο Μαξίμου, όσο και της υποστήριξης από το Υπουργείο Οικονομίας που αντιμετωπίζει με τρόμο την απομάκρυνσή του από τη ΓΓΟΣΑΕ και τη διόγκωση των εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Η κυβέρνηση προσπάθησε να βρει μια συμβιβαστική λύση στη σύγκρουση, ώστε ο Γενικός Γραμματέας να απομακρυνθεί από το Πεντάγωνο, χωρίς όμως να υποστεί πλήγμα η φιλοσοφία της για «διαφάνεια παντού». Έτσι, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος βιάστηκε να αναγγείλει την αναβάθμιση του κ. Ζορμπά ως Προέδρου της νέας Ανεξάρτητης Αρχής, χωρίς αυτή να έχει συσταθεί ακόμη! Ο Γενικός Γραμματέας μόλις άκουσε την αναβάθμισή του άφησε να εννοηθεί ότι δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη η αποδοχή της κυβερνητικής πρότασης. Σε κάθε περίπτωση διέρρεε ότι «δεν βάζω νερό στο κρασί μου».

Ο πόλεμος φαίνεται να τελειώνει. Είναι, όμως, πιθανό να υπάρξουν ένα-δύο ακόμη ενδιαφέροντα επεισόδια μέχρι τη λήξη του. Παρόλ’ αυτά και ανεξάρτητα από την τελική έκβαση αυτής της σύγκρουσης τίθενται μερικά σημαντικά ερωτήματα: Μετά τη μετακίνηση του κ. Ζορμπά, ποιος θα ελέγχει τη νομιμότητα των συμβάσεων του ΥΕΘΑ; Μήπως εξέλιπε ο λόγος διασφάλισης της διαφάνειας αυτή την κρίσιμη περίοδο; Εν τέλει, εάν δεν υπήρχε ο κ. Ζορμπάς μήπως θα έπρεπε να τον εφεύρουμε;

* Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “ΠΤΗΣΗ&ΔΙΑΣΤΗΜΑ” το Μάρτιο 2006

Αποχαιρετισμός στους TOR από τον Σπήλιο Σπηλιωτόπουλο Η” 19/12/2004

 Του Γ. Xατζηδημητρίου και της K. Γαλανού
Η Ν.Δ. βρίσκεται σήμερα στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να απολογηθεί γιατί έπαιξε απερίσκεπτα με τους θεσμούς, επιχειρώντας να μετατρέψει το Κοινοβούλιο σε προθάλαμο της εισαγγελίας.

Oι δύο πρωταγωνιστές της υπόθεσης TOR, κ.κ. Σπηλιωτόπουλος και Zορμπάς, εμφανίστηκαν ως Pοβεσπιέροι και εξέρχονται ως κατηγορούμενοι για παράβαση καθήκοντος, παραβίαση του Συντάγματος και ψευδορκία.
Εγκαταλείποντας χθες τη Bουλή κατηφής και περίφροντης ο υπουργός Άμυνας κ. Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος, έδειχνε με έναν άνθρωπο που μόλις είχε αφήσει οριστικά πίσω του, ένα μέλλον που κάποτε φάνταζε λαμπρό.
Kάποιοι στοιχημάτιζαν ότι μέσα του, σίγουρα θα νοσταλγούσε το περασμένο καλοκαίρι, όταν ευσταλής και χειμαρρώδης, στο πανηγυρικό συνέδριο της NΔ, σκόρπιζε ενθουσιασμό μπροστά στο φλογισμένο κομματικό ακροατήριο που τον αποθέωνε με ιαχές, στην κορυφαία ρητορική στιγμή του: «H εντολή που μας έδωσε ο ελληνικός λαός-έλεγε- ήταν σαφής: Ξεσκεπάστε τους και φέρτε πίσω τα χρήματά μας»!..
Mε τη χθεσινή κατάθεσή του επισφράγισε το άδοξο τέλος της Eξεταστικής Eπιτροπής που συγκροτήθηκε με απόφαση της Oλομέλειας της Bουλής στις 12 Οκτωβρίου με σκοπό να διερευνήσει τι ακριβώς συνέβη στις αμυντικές προμήθειες των αμερικανικών ραντάρ TPQ-37 καθώς και των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων, TOR-M1.
Απολογία  Θα περίμενε κανείς διαβάζοντας τις βαρύτατες κατηγορίες εναντίον πρώην υπουργών του ΠAΣOK και στελεχών των Eνόπλων Δυνάμεων, ότι η NΔ, θα περνούσε γρήγορα στη σύσταση Προανακριτικής Eπιτροπής, παραπέμποντας τους υπεύθυνους για τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος σε ποινικές δίκες.
Mετά από περίπου ενάμιση μήνα εντατικής δουλειάς ωστόσο, αποδείχθηκε ότι η NΔ βρίσκεται σήμερα στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να απολογηθεί γιατί έπαιξε απερίσκεπτα με τους θεσμούς, επιχειρώντας να μετατρέψει το Kοινοβούλιο σε προθάλαμο της εισαγγελίας.
Aξιολογικά, η υπόθεση που απασχόλησε περισσότερο την Eπιτροπή, ήταν η προμήθεια των ρωσικών πυραύλων, στην οποία συνοπτικά η NΔ υποστήριζε ότι η χώρα προμηθεύτηκε ένα ακριβό και άχρηστο οπλικό σύστημα, και με μια συνοδευτική συμφωνία για παροχή αντισταθμιστικών ωφελημάτων, όπου δόθηκε επισφαλής και επιζήμια κρατική εγγύηση αντί μιας τραπεζικής.
Το μυστήριο  Στο σενάριο μάλιστα προστέθηκε η αχλή ενός φοβερού μυστηρίου, καθώς προβλήθηκε επίμονα η πληροφορία ότι ο προηγούμενος διευθυντής της πρώτης ρωσικής προμηθεύτριας εταιρείας, δολοφονήθηκε στη Mόσχα και ο επόμενος βρίσκεται σήμερα στη φυλακή. Ποιος ήταν ο στόχος; Nα ενισχυθεί το επιχείρημα ότι καθ’ οδόν προς Aθήνα χάθηκαν «μίζες» 73 εκατ. δολ. σε ύποπτες διαδρομές και υπεράκτιες εταιρείες εξωτικών νήσων. Oι δυσάρεστες εκπλήξεις για τους βουλευτές της NΔ άρχισαν από τη συζήτηση του θέματος στην Oλομέλεια, όπου εμβρόντητοι πληροφορήθηκαν ότι όλο το θέμα ξεκίνησε από μια ανώνυμη καταγγελία της 17.3.2004, κάποιων που από τη σιγουριά του παρασκηνίου αυτοχαρακτηρίστηκαν «έντιμοι αξιωματικοί», αλλά και μετά από μηνύσεις του γνωστού ακροδεξιού, κ. K. Πλεύρη και του δικηγόρου της χούντας, κ. A. Aλφαντάκη. «Eίμασταν στο Πεντάγωνο χθες, αλλά δεν μας είπε τίποτε κανείς» έλεγε απολογητικά ένας βουλευτής της NΔ, αλλά φαίνεται πως δεν ήταν το μοναδικό στοιχείο που αγνοούσε…
Aκολούθησε με απόφαση του πρωθυπουργού η εξαιρετικά συμβολική τοποθέτηση του κ. Γ. Zορμπά στη θέση του Γενικού Γραμματέα του υπουργείου Άμυνας. O πρώην εισαγγελέας στις 5.4.2004 φαίνεται πως υιοθετεί ασμένως την ανώνυμη καταγγελία, αφού σύμφωνα με το ΠAΣOK τη διαβιβάζει στον εισαγγελέα, «καθοδηγώντας τον εναντίον των πρώην υπουργών». Oι βουλευτές του ΠAΣOK κατήγγειλαν στη Bουλή, ότι τα δύο παραπάνω κείμενα, έχουν γραφεί στον ίδιο υπολογιστή.
Tην ίδια στιγμή, ωστόσο στο Πεντάγωνο συστήνεται Eπιτροπή Διαπραγμάτευσης, υπό τον συνταγματάρχη κ. I. Λένο, η οποία καταρτίζει κείμενο νέας συμφωνίας για τα αντισταθμιστικά. Mετά από τις προβλεπόμενες διαδικασίες, κατατίθεται η τελική εισήγηση, όπου η Eπιτροπή εισηγείται «την αποδοχή και έγκριση του συνημμένου σχεδίου λαμβάνοντας υπόψη ότι η εκτέλεση διασφαλίζεται με την εγγύηση της ρωσικής κυβέρνησης» και όχι φυσικά τραπεζική.
Αβλεψία  O κ. Zορμπάς υπέγραψε στις 8.7.04 το κείμενο ισχυριζόμενος όμως ότι δεν είχε δει το «συνημμένο σχέδιο», ενώ ο υπουργός πρόσθεσε την υπογραφή του στις 13.7.04 και δεν αρκέστηκε εκεί. Στις 21.7.04 ο κ. Σπηλιωτόπουλος με μια διθυραμβική ανακοίνωση χαιρετίζει την επίτευξη συμφωνίας για τα αντισταθμιστικά, ύψους 106 εκατ. δολ, με την οποία μάλιστα υποστηρίζει ότι εξασφάλισε 33 εκατ. δολ. περισσότερα.
Πρόκειται όμως για τη συμφωνία που είχε έτοιμη και το ΠAΣOK, αλλά δεν πρόλαβε να συνομολογήσει λόγω των εκλογών, με τη διαφορά ότι εκείνη ήταν πιο συμφέρουσα αφού το ονομαστικό ύψος των ωφελημάτων, έφθανε τα 132 εκατ. δολ.
Aκολουθεί στις 20.9.04 η κατάθεση του εισαγγελικού πορίσματος από τον κ. Π. Aθανασίου, αλλά σύμφωνα με το ΠAΣOK επειδή προέχουν τώρα οι κομματικές σκοπιμότητες, η έγκριση Σπηλιωτόπουλου «παγώνει» και συγκροτείται νέα Eπιτροπή, η οποία με επιστολή που όπως αποκαλύφθηκε στη Bουλή εστάλη στις 30.9.04 ζητείται επισήμως από τη ρωσική πλευρά αλλαγή της κρατικής εγγύησης με τραπεζική. Tο αίτημα διατυπώνεται και σε σχετική επιστολή του υπουργού στον Pώσο ομόλογό του. Πολλούς μήνες νωρίτερα, με εντολή του Pώσου προέδρου, η αρχικά συμβαλλόμενη εταιρεία ANTEY, αντικαθίσταται με την Rosoboronexport διότι η πρώτη, σύμφωνα με τη Mόσχα, είχε διαβρωθεί από τη Mαφία. O κ. Σπηλιωτόπουλος ωστόσο, φέρεται όχι μόνο να ζητεί μια άλλου τύπου εγγύηση που θα δικαιώσει το κατηγορητήριο, αλλά και την επαναφορά της ANTEY στο παιχνίδι.
Ποιο είναι το κωμικό; Ότι σε απαντητική επιστολή του κ. Iγ. Iβάνοφ, που δόθηκε στη δημοσιότητα χάρη στην επιμονή του ΠAΣOK, η ρωσική πλευρά διαβεβαιώνει ότι εγγυάται τη συμφωνία, την ώρα που η Aθήνα υποδεικνύει ότι αυτή η εγγύηση είναι προβληματική.
Ενοχλημένη η Μόσχα  Σε ότι αφορά τις επιχειρησιακές δυνατότητες των TOR φρόντισε ο ίδιος ο κ. Σπηλιωτόπουλος αδειάζοντας την παράταξή του, να τις αναγνωρίσει πανηγυρικά, όταν πριν από ένα μήνα επισκέφθηκε υπό κακές συνθήκες τη έντονα ενοχλημένη Mόσχα.
Tην ίδια στιγμή, άρχισαν να έρχονται στην επιφάνεια, οι κάκιστες σχέσεις με τον υφιστάμενό του, κ. Zορμπά, ο οποίος δεινοπάθησε στα χέρια των βουλευτών του ΠAΣOK στην Eξεταστική.
Στην υπόθεση εξάλλου των ραντάρ, απεκρύβη το γεγονός ότι το Mάιο αναβλήθηκαν οι προγραμματισμένες δοκιμές, προκειμένου σύμφωνα με το ΠAΣOK να φανεί ότι το σύστημα είναι προβληματικό, ενώ αποσιωπάται το στοιχείο, ότι η ελληνική πλευρά έχει στα χέρια της ισχυρότατες εγγυήσεις.
Μεσάζοντες  Tις τελευταίες ημέρες, η NΔ προσπάθησε να αναδείξει τον «ύποπτο» ρόλο κάποιων μεσαζόντων, αλλά και αυτό απέβη άκαρπο, καθώς απρόβλεπτα καταδείχθηκε ότι ορισμένα άτομα με σκοτεινό παρελθόν δεν ήταν άγνωστα στο Πεντάγωνο…Στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία έπαιξε όπως της καταλογίζουν πολλοί, ασυγχώρητα με τους θεσμούς, αφού αν διέθετε στοιχεία για χρηματισμό, θα έπρεπε εξαρχής να είχε ζητήσει Προανακριτική Eπιτροπή.
Oι δύο κεντρικοί πρωταγωνιστές της υπόθεσης κ.κ Σπηλιωτόπουλος και Zορμπάς εμφανίστηκαν ως Pοβεσπιέροι και εξέρχονται ως κατηγορούμενοι για παράβαση καθήκοντος, παραβίαση του Συντάγματος και ψευδορκία.
«Aνοίγετε την πόρτα ενός πολιτικού αδιεξόδου στο οποίο εσείς θα περιέλθετε» είχε προειδοποιήσει εγκαίρως την πτέρυγα της NΔ, ο κ. Eυάγ. Bενιζέλος. Δεν εισακούστηκε. Kαι τώρα, ήρθε για το Mαξίμου, η πικρή ώρα του απολογισμού…
Οι δυσάρεστες εκπλήξεις για τους βουλευτές της Ν.Δ. άρχισαν με τις καταγγελίες των «έντιμων αξιωματικών».

 

TOR MI και Τραγ- ΑΚΗΣ

Οι ρωσικοί πύραυλοι TOR MI αποτελούν ένα κεφάλαιο του «εθνικού αφηγήματος» με τίτλο Αναξιοπιστία και διαπλοκή του δικομματισμού. Με τα ονόματα του ρεπορτάζ που ακολουθεί, μπορείτε να φτιάξετε ένα καταπληκτικό πάζλ. Οι ρωσικοί αντιαεροπορικοί πύραυλοι TOR MI, που έχουν ενταχθεί στον Ελληνικό Στρατό και έχουν τοποθετηθεί σε κρίσιμες περιοχές για την αεράμυνα της χώρας, έχουν τα εξής χαρακτηριστικά: Καταρχήν, δεν αμφισβητείται ούτε η αναγκαιότητα απόκτησης, ούτε η επιχειρησιακή επάρκεια του οπλικού συστήματος. Οι TOR MI καλύπτουν ικανοποιητικά συγκεκριμένες ανάγκες, για την αντιαεροπορική άμυνα των νησιών του Αιγαίου.

Το ενδιαφέρον στοιχείο της υπόθεσης των TOR MI είναι η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, που είχε αναλάβει την διαλεύκανση της υπόθεσης. Αν δηλαδή διακινήθηκε «μαύρο χρήμα» και ποιοι τα «πιάσανε», από τους Ρώσους, ώστε να ολοκληρωθεί η προμήθεια του ρωσικού οπλικού συστήματος.

Η αγορά των TOR MI κόστισε περίπου 900 εκατομμύρια ευρώ, έγινε με αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ κατά την περίοδο 1999- 2002 (Κυβέρνηση Κ.Σημίτη) επί Υπουργίας Α. Τσοχατζόπουλου και Γ. Παπαντωνίου. Για τα θέμα αυτό, αν δηλαδή έγιναν όλα σύννομα, το 2004 η Κυβέρνηση της Ν.Δ. (πρωθυπουργός Κ.Καραμανλής) συγκρότησε Εξεταστική των πραγμάτων Επιτροπή, προκειμένου η Βουλή να διερευνήσει ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες των υπουργών Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλου και Γιάννου Παπαντωνίου στις υποθέσεις προμήθειας των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων TOR M1 και των αμερικανικών ραντάρ TPQ 37.

Μετά από έρευνες μηνών, η επιτροπή της Βουλής (προήδρευε ο Αντιπρόεδρος της Βουλή Γ.Τραγάκης), δεν άσκησε ποινικές διώξεις στους πρώην υπουργούς Άμυνας και οι ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες των Τσοχατζόπουλου και Παπαντωνίου ουσιαστικά παραγράφηκαν με τη θυροκόλληση του διατάγματος λήξης της «Β’ τακτικής συνόδου της ΙΑ κοινοβουλευτικής περιόδου», στις 29 Σεπτεμβρίου του 2006.

Μάλιστα, για να ολοκληρωθεί το «ξεκάρφωμα» ο τότε Υπουργός Εθνικής Άμυνας Σπ.Σπηλιωτόπουλος , δήλωνε δημοσίως ότι οι ρωσικοί πύραυλοι είναι άχρηστοι για τον Ελληνικό Στρατό. Όταν όμως, επισκέφτηκε τη Μόσχα, παρουσία του Ρώσου Υπουργού Άμυνας Σ. Ιβανόφ, ο ίδιος παραδέχτηκε ότι οι TOR M1 είναι ένα καταπληκτικό οπλικό σύστημα!!

Επίσης από τα «αξιοπερίεργα» έργα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, είναι ότι, «ξέχασαν» να ερευνήσουν τις δραστηριότητες της εταιρείας DRUMILAN και να εξετάσουν τον ιδιοκτήτη της Fouad Al Zayat, βασικούς πρωταγωνιστές στην υπόθεση της αγοραπωλησίας των ρωσικών πυραύλων TOR M1.

Και ακόμη, το πιο φαύλο, το πιο «αμαρτωλό» κεφάλαιο της υπόθεσης των ρωσικών πυραύλων ήταν η σύμβαση των αντισταθμιστικών ωφελημάτων. Ποιός όμως είχε την ευθύνη της υλοποίησης των αντισταθμιστικών προγραμμάτων; Η εταιρία DRUMILAN INTERNATIONAL HELLAS, μέλος ενός ομίλου υπεράκτιων εταιριών, ιδιοκτησίας Fuad Al Zayat!! Τι αποκαλύπτεται τώρα μέσω του εισαγγελικού πορίσματος;

Από τις 26 Ιουνίου 2000 έως στις 7 Ιουνίου του 2001 από τον προσωπικό λογαριασμό του Σύρου επιχειρηματία Fouad Al Zayat εμβάστηκαν πέντε τραπεζικές επιταγές συνολικού ύψους 16,2 εκατομμυρίων ελβετικών φράγκων στην λιβεριανή υπεράκτια εταιρία BlueBell S.A.. Η εν λόγω εταιρία, όπως αναφέρεται στο πόρισμα, ανήκει σε συγγενικό πρόσωπο (Νικόλαο Ζήγρα ) του προφυλακισμένου πρώην Υπουργού.

Βρε κάτι συμπτώσεις…

TOR M1:Τα ρωσικά αντιαεροπορικά -που έχει και η Ελλάδα- σε δράση!

Τα TOR M1 είναι τα ρωσικά συστήματα που διαθέτει εδώ και αρκετά χρόνια και η Ελλάδα.”Πολεμήθηκαν” λυσσαλέα εντός της Ελλάδας και έγιναν αντικείμενο άγριας πολιτικής αντιπαράθεσης.

Η ΝΔ ως αντιπολίτευση τα είχε βγάλει σχεδόν… άχρηστα. Χρειάστηκε να γίνει υπουργός Άμυνας ο Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος και να πάει επίσημη επίσκεψη στη Μόσχα για να παραδεχτεί τελικά ότι επιχειρησιακά τα TOR M1, ήταν και είναι εξαιρετικά.

Εκτός από τον ρόλο του Άκη, αποκαλύπτεται και αυτός των δανειστών
Πέσαμε πάλι από τα σύννεφα. Και όμως. Όλα ήσαν γνωστά. Η χλιδάτη ζωή του Άκη Τσοχατζόπουλου, που δεν δικαιολογεί καμιά βουλευτική αποζημίωση, ήταν επί χρόνια κοινό μυστικό.
Αν πραγματικά υπάρχει κάτι το ενδιαφέρον στην υπόθεση της (προεκλογικής) σύλληψής του, αυτό, κατά τη γνώμη μου, ουδεμία σχέση έχει με τα αποκαλυπτόμενα περιουσιακά του στοιχεία.
Το ενδιαφέρον είναι πως η υπόθεση Τσοχατζόπουλου ξαφνικά εμφανίζεται εντελώς αποκομμένη από το οργιώδες σκηνικό που επί χρόνια είχε στηθεί γύρω από τα εξοπλιστικά προγράμματα – τα οποία πάντως αποφασίζονταν από τα υπουργικά συμβούλια και τα ΚΥΣΕΑ.
Έτσι, όπως και στο παρελθόν, όταν ο Κ. Σημίτης απέκλεισε από τα ψηφοδέλτια του κόμματος πρόσωπα όπως ο Γ. Σμπώκος, Γενικός Διευθυντής Εξοπλισμών που παραιτήθηκε το 2000 για να θέσει υποψηφιότητα, αφήνοντας αλώβητο τον κ. Τσοχατζόπουλο, έτσι και τώρα, ο τελευταίος, ισχυρίζεται όσα και τότε ο Σμπώκος: Ότι δηλαδή υπήρχε υπουργικό συμβούλιο και ΚΥΣΕΑ.
Πού βρίσκονται σήμερα όλοι αυτοί; Προφανώς ανάμεσά μας. Τίποτε δεν έχει αλλάξει. Εκτός από το γεγονός ότι τη θέση του Σμπώκου πήρε ο Τσοχατζόπουλος. Και από το γεγονός ότι ο Τσοχαζόπουλος πέρασε το Πάσχα στη φυλακή.
Το χρονικό της μίζας
Η Ελλάδα είχε πάντοτε τις υψηλότερες δαπάνες για εξοπλισμούς σε σχέση με το ΑΕΠ στην ΕΕ. Ξοδεύαμε σταθερά 5 ως 6 δις ευρώ ετησίως για αμυντικές δαπάνες, ενώ μεταξύ των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ μας περνούσαν μόνο η Τουρκία (3,2% του ΑΕΠ έναντι του 3,1% της Ελλάδας) και οι ΗΠΑ (3,8% του ΑΕΠ το 2005).
Από το 1996 ως το 2004, το ποσό που κατέβαλε η Ελλάδα για εξοπλιστικά προγράμματα ξεπέρασε τα 51 δις ευρώ. Όταν το 2004 ανέλαβε η Ν.Δ., ο τότε υπουργός Άμυνας Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος βρήκε 100 επιτροπές με πάνω από 500 στελέχη, που διαχειρίζονταν τα δισεκατομμύρια σαν στραγάλια – και τις οποίες κατάργησε.
Δεν είναι να απορεί κανείς που χρεοκοπήσαμε. Αποκαλύφθηκε τότε, πως η ΕΒΟ-ΠΥΡΚΑΛ είχε την φαεινή ιδέα να προχωρήσει σε πωλήσεις όπλων στο… Ιράκ. Τα χρήματα (129 εκ ευρώ που μαζί με τους τόκους υπερημερίας έφθασαν τα 213 εκ ε) φυσικά δεν πληρώθηκαν ποτέ. Και φυσικά ποτέ κανείς δεν λογοδότησε.
Είναι επίσης γνωστό πως δάνεια ύψους 9 δις ευρώ που συνήφθησαν για να αγοραστούν όπλα το διάστημα 1997-2003 δεν εμφανίστηκαν ποτέ στους αντίστοιχους προϋπολογισμούς. Ο συνολικός δανεισμός για το διάστημα αυτό ήταν 15 δις ευρώ, αλλά στα βιβλία εμφανίστηκαν μόνο τα 6 δις.
Είναι επίσης γνωστό πως η προμήθεια των τζιπ τύπου Χάμμερ έγινε σε υπερδιπλάσια τιμή από την πραγματική. Η Ελλάδα πλήρωσε από 120.000 ως 150.000 δολάρια για κάθε όχημα, ενώ υπήρχε επίσημη προσφορά για 58.000 ως 66.000 δολάρια και οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις κατέβαλαν 62.000 δολάρια για κάθε όχημα. Για την αγορά 222 Χάμμερ το ελληνικό Δημόσιο κατέβαλε επιπλέον ποσό ύψους 5 δις δρχ.
Επίσης είναι γνωστά τα ακόλουθα: Το Νοέμβριο του 2002 το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε την αγορά, με απευθείας ανάθεση και χωρίς να συνεδριάσει το Ανώτατο Συμβούλιο Άμυνας, των επιθετικών και μεταφορικών ελικοπτέρων και των κορβετών, ύψους 700 δις δρχ. Τα μεταφορικά ελικόπτερα ΝΗ-90 αγοράστηκαν με καπέλο 41,6 εκ ευρώ και απευθείας ανάθεση.
Τα 12 πυροβόλα Ζουζάνα αγοράστηκαν από τη Σλοβακία έναντι 18 δις δρχ. με απευθείας ανάθεση και παρά τις περί του αντιθέτου εκθέσεις αξιολόγησης του ΓΕΣ, καθώς δεν είχαν επιβεβαιωθεί οι επιχειρησιακές τους δυνατότητες, ενώ δεν τα είχε αγοράσει ούτε ο… σλοβακικός στρατός!
Μετά το 2000 δαπανήθηκαν για εξοπλισμούς 6 τρισεκατομμύρια δραχμές. Το 31% σε ποσοστό και το 54% σε αξία έγιναν με απευθείας αναθέσεις.
Τα 4 Zubr (πλοία ταχείας μεταφοράς) αγοράστηκαν με υπερτιμολόγηση 8 εκ ευρώ το ένα.
Τα περίφημα τέσσερα υποβρύχια – εκ των οποίων το ένα έγερνε – προπληρώθηκαν από τα… σχέδια. Η Ελλάδα κατέβαλε 1,4 δις ευρώ και απλώς απέμεναν άλλα 400 εκ.
Το κόστος του εκσυγχρονισμού 7 πυροβολαρχιών Hawk (σύμβαση Μαρτίου 1999) έφθασε τα 153 εκ δολάρια, ενώ η Ιταλία για 11 πυροβολαρχίες πλήρωσε 82,5 εκ δολ. και η Γαλλία για 8, 71 εκ δολ. Δηλαδή η Ελλάδα πλήρωσε τουλάχιστον 80 εκ δολ. επιπλέον. Το 2005 έγινε επαναδιαπραγμάτευση.
Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί χρεοκοπήσαμε.
Τα ίδια και με τα 170 Λέοπαρντ, για τα οποία επίσης έγινε επαναδιαπραγμάτευση το 2005, οπότε δόθηκαν επιπλέον αντισταθμιστικά ωφελήματα 100 εκ ευρώ και δωρεάν παροχή 150 επιπλέον αρμάτων Λέο 1 Α5.
Τον Μάρτιο 2003 υπογράφηκε σύμβαση 1,7 δις ευρώ για 170 καινούργια άρματα μάχης, 12 αρμάτων περισυλλογής και 8 γεφυροφόρων. Το φθινόπωρο του 2003, το ΓΕΣ ζήτησε επίσημα οικονομικά στοιχεία από το γερμανικό Δημόσιο για την απόκτηση 183 μεταχειρισμένων. Απάντησαν ότι το κόστος ανά άρμα ήταν 1,2 εκ ευρώ. Το ΓΕΣ καθόρισε ότι δεν έπρεπε να πληρωθούν πάνω από 600.000.
Τα ίδια και με το Πρόγραμμα Μιράζ 2000-5 (Ντασό, Σνέκμα, Τhales), ύψους 1,2 δις ε. για αναβάθμιση 10 αεροσκαφών και απόκτηση 15 νέων. Η σύμβαση υπεγράφη τον Αύγουστο του 2000 και δόθηκε σε προκαταβολή το 50% του ποσού.
Αλλά η επιχειρησιακή αξιολόγηση τον Ιούλιο-Αύγουστο του 2004 κρίθηκε ανεπιτυχής. Ακολούθησαν συσκέψεις επί συσκέψεων και οι Γάλλοι ανέλαβαν δέσμευση αποκατάστασης όλων των παρατηρήσεων του ΓΕΑ.
Στην εταιρία εξυπηρέτησης των αντισταθμιστικών ωφελημάτων για τους ρωσικούς ΤΟΡ-Μ1 είχε τοποθετηθεί ο πασίγνωστος διεθνώς τζογαδόρος και καταγγελθείς ως μεγαλέμπορος όπλων, Αραβας Φουάντ Αλ Ζιγιάντ.
Η σύμβαση υπεγράφη το 1999 (Τσοχατζόπουλος, Σμπώκος). Εισαγγελική έρευνα στη Ρωσία είχε αποκαλύψει ότι 73 εκ δολάρια είχαν καταλήξει σε τράπεζες του εξωτερικού και σε υπεράκτιες εταιρίες των Νησιών Κάιμαν.
Τα αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά συστήματα μικρού βεληνεκούς ΤΟR Μ-1, της ρωσικής εταιρίας Αντέι, αγοράστηκαν με δόσεις: Αρχικά 21 συστήματα (το 1998), στη συνέχεια άλλα 6 για την κυπριακή άμυνα (Φεβρουάριος 2000) και δυο μήνες αργότερα, άλλα 4 για την προστασία των S- 300, έναντι συνολικού τιμήματος 818,6 εκ δολαρίων.
Η ζημιά υπολογίζεται σε 450 εκ δολάρια – και να μην αναρωτιόμαστε γιατί χρεοκοπήσαμε.
Φυσικά, η επιλογή έγινε από το ΚΥΣΕΑ τον Οκτώβριο 1998, ενώ σύμφωνα με απόρρητο έγγραφο της Διεύθυνσης Πυροβολικού του ΓΕΣ οι 14 από τους 21 εκτοξευτές και τα 5 από τα 10 οχήματα μεταφοράς βρίσκονταν σε ακινησία., επειδή η ρωσική πλευρά δεν έστελνε τα απαραίτητα ανταλλακτικά.
Όλα αυτά είναι γνωστά εδώ και δέκα χρόνια. Έκτοτε υπάρχουν τα εισαγγελικά πορίσματα (Παπαγγελόπουλος) για τους πρώην υπουργούς Άμυνας Παπαντωνίου και Τσοχατζόπουλο.
Ο πρώτος κατηγορήθηκε επειδή πλήρωσε τον Ιούλιο του 2003 τη δόση αν και υπήρχε πρόβλημα με τα αντισταθμιστικά οφέλη και επειδή, τον Δεκέμβριο του 2003 κατά την παραλαβή των ΤΟΡ δεν εξετάστηκε η διασύνδεση με τους S-300. Ο κ. Παπαντωνίου απάντησε ότι κινήθηκε βάσει του νόμου και πως η διασύνδεση ήταν αρμοδιότητα των στρατιωτικών.
Ο δεύτερος κατηγορήθηκε ότι με δικές του εισηγήσεις έγινε η αγορά των TOΡ και των ραντάρ TPQ, που αγοράστηκαν με απευθείας ανάθεση, παρά τη διαφορετική εισήγηση του ΓΕΣ για αξιολόγηση και των ραντάρ Κόμπρα και Αρθουρ. Ο κ. Τσοχατζόπουλος απάντησε πως δεν υπήρχε ούτε ένα έγγραφο που να αποδεικνύει δική του εισήγηση, πως όλα ήταν αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ, πως το 1996 δεν υπήρχαν άλλα, γιʼ αυτό αποφασίστηκε η απευθείας ανάθεση. Όσον αφορά στη διαφορετική εισήγηση του ΓΕΣ είχε δηλώσει πως… αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη, καθώς ήταν πια αργά και δεν μπορούσε να ακυρώσει απόφαση του ΚΥΣΕΑ.
Υπενθυμίζω ότι κατά την επίσκεψη του τότε υπεύθυνου διεύθυνσης εξοπλιστικών προγραμμάτων Σπ. Τραυλού και του νομικού Β. Καμπά στη Μόσχα, τον Ιούνιο του 2003, για να συζητήσουν τα αντισταθμιστικά οφέλη με τον Ιγκόρ Κλίμοφ, γενικό διευθυντή της μεγαλύτερης εταιρίας οπλικών συστημάτων της Ρωσίας Αλμάζ-Αντέι και την ώρα που οι δύο Έλληνες τον περίμεναν, ο Κλίμοφ δολοφονείτο έξω από το σπίτι του.
Ο Κλίμοφ, τοποθετημένος από τον Πούτιν, είχε εντοπίσει κύκλωμα εντός της εταιρίας που είχε εκταμιεύσει 73 εκ δολάρια ως αντισταθμιστικά οφέλη, τα οποία όμως κατέληξαν σε τράπεζες του εξωτερικού. Τα 40 στο Μαυροβούνιο και τα 35 στην Τσέιζ Μανχάταν της Ν. Υόρκης, μέσω των νησιών Κέιμαν.
Κανόνια ή βούτυρο; Υπενθυμίζω επίσης ότι στον Τύπο της εποχής διέρρευσε μια ενδιαφέρουσα στιχομυθία μεταξύ Τσοχατζόπουλου και Παπαντωνίου, που διεξήχθη στις 29 Μαρτίου 2001, σε συνεδρίαση της κυβερνητικής επιτροπής στο Μαξίμου, παρόντος του Κ. Σημίτη.
Ακης: Αφού υπάρχει τέτοιο θέμα, να πέφτουν δηλαδή έξω οι υπολογισμοί, γιατί μας άφησες να προχωρούμε στις διαπραγματεύσεις και τώρα θέτεις το δίλημμα «κανόνια ή βούτυρο»;
Γιάννος: Μη μου μιλάς εμένα έτσι! Με τα κονδύλια που έχουν διατεθεί και τώρα τελευταία, στο υπουργείο Άμυνας, έφτασε το κόστος των αμυντικών δαπανών στο 5%, το υψηλότερο στον κόσμο.
Άκης: Λες ψέματα, δεν είναι έτσι!
Η λύση δόθηκε με την τοποθέτηση του Παπαντωνίου στη θέση του Τσοχατζόπουλου. Και συνεχίσθηκε ο υπερεξοπλισμός.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον επίσης – ειδικά αυτή την εποχή – παρουσιάζει το γεγονός ότι οι σημερινοί άτεγκτοι δανειστές μας πίεζαν σταθερά τη χώρα μας να… ψωνίζει τα προϊόντα τους.
Οι Γερμανοί πίεζαν για τα Γιουροφάιτερ, οι Αμερικανοί για τα μαχητικά F-16, 18,35, οι Γάλλοι για τα Ραφάλ, οι Ρώσοι για τα Σουχόι 27, οι Σουηδοί για τα Γκρίπεν.
Σύμφωνα με την Ετήσια Έκθεση του Ινστιτούτου Έρευνας Διεθνούς Ειρήνης στη Στοκχόλμη (SIPRI), (Μάρτιος 2012), η Ελλάδα ήταν πρώτη στην εισαγωγή συμβατικών όπλων στην Ευρώπη και πέμπτη παγκοσμίως.
Ακούστε κιʼ αυτό: Η Ελλάδα ήταν ο δεύτερος καλύτερος πελάτης της Γερμανίας και ο τρίτος της Γαλλίας. Εισάγει το 31% των όπλων της από τη Γερμανία, το 24% από τις ΗΠΑ και το 24% από τη Γαλλία.
Τότε έκαναν την εμφάνισή τους και μια σειρά χαρακτηριστικών δημοσιευμάτων στον γερμανικό Τύπο.
Έγραψε η Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ: «Η απειλούμενη με χρεοκοπία Ελλάδα είναι ο μεγαλύτερος αγοραστής όπλων στην Ευρώπη και ανήκει στους πέντε μεγαλύτερους εισαγωγείς στον κόσμο».
Έγραψε η Φρανκφούρτερ Ρουντσάου, υπό τον τίτλο «Κανένας λόγος υπερηφάνειας»: «Υπάρχουν εμπορικές επιτυχίες για τις οποίες μια χώρα δεν θα μπορούσε να είναι υπερήφανη. Ακόμη και αν αγωνίζεται για τον τίτλο του πρωταθλητή στις εξαγωγές. Η κορυφαία θέση της Γερμανίας μεταξύ των εμπόρων όπλων ανήκει στην κατηγορία αυτή. Εξαιρετικές επιχειρήσεις; Σε καμιά περίπτωση. Οι προμήθειες όπλων συμβάλλουν στην παγκόσμια αποσταθεροποίηση. Οι περισσότεροι αγοραστές γερμανικών όπλων είναι παγιωμένες δημοκρατίες. Αλλά και ο εφοδιασμός μονίμων ανταγωνιστών – όπως η Ελλάδα και η Τουρκία – με υποβρύχια δεν είναι σε καμία περίπτωση πράξη αποκλιμάκωσης. Μέχρι τώρα, η οικονομική κρίση πέρασε σχεδόν απαρατήρητη στο εμπόριο όπλων. Αυτό δεν θα παραμείνει έτσι. Ένα χρεοκοπημένο κράτος όπως η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να διατηρήσει την κορυφαία θέση του ως πελάτης όπλων».
Υ.Γ. Ως γνωστόν, οι πρώην σύμμαχοι και νυν δανειστές (σκέτο) πίεζαν για την αγορά των προϊόντων των πολεμικών τους βιομηχανιών όποτε η Ελλάδα χρειαζόταν την βοήθειά τους σε κρίσιμες αποφάσεις για τα Σκόπια ή το Αιγαίο. Οπότε, βρίσκονταν πάντοτε «Έλληνες» που επωφελούνταν μέσω αγορών με απευθείας αναθέσεις. Διότι εκτός από τον εξωτερικό εχθρό, υπάρχει πάντα και ο εσωτερικός.
Πηγή: kostasxan.blogspot – Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

«ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ» ΓΙΑ 3 ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΆΜΥΝΑΣ

ΑΚΗΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΕΝΤΑΓΩΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ

Η πτώση του «ωραίου Μπρούμελ». Ο γάμος στο Παρίσι, ακριβό σπίτι και τα προσωπικά λάθη που του στοιχίζουν

Προσωποποιεί την αντίφαση μεταξύ προσφοράς με μετρήσιμο έργο και άστοχων ενεργειών που τον κατέστησαν «εύκολο θύμα»

Ο Άκης Τσοχατζόπουλος μπήκε στο στόχαστρο όταν κάποιες επιλογές στην προσωπική του ζωή αποδείχτηκαν παρεξηγήσιμες. «Λαμπρό» παράδειγμα η επιλογή της σημερινής κατοικίας του, σε έναν από τους πιο ακριβούς δρόμους της Αθήνας και της Ευρώπης. «Ο Άκης αυτοστοχοποιήθηκε» λένε πολλοί σύντροφοί του. Είχε προηγηθεί ο γάμος στο Παρίσι, όπου από τα γνωστά «μεσημεριανάδικα» δόθηκε η εικόνα μιας μυθικής τελετής, ενώ επρόκειτο για στενή οικογενειακή συγκέντρωση. Όμως ο συμβολισμός του Παρισιού τσάκισε το προφίλ του πιο «λαϊκού» ίσως προσώπου που είχε στις τάξεις του το ΠΑΣΟΚ, μετά τον ιδρυτή του.

Οι δικοί του άνθρωποι, αδυνατώντας να κατανοήσουν πως η πολιτική του εμπειρία δεν απέτρεψε λανθασμένες επιλογές, όπως οι παραπάνω, λένε ότι στην τελευταία του περίοδο, του ταιριάζει η ρήση του Όσκαρ Ουάιλντ: «δεν μου αρέσει να μου δίνουν συμβουλές. Μπορώ να κάνω και μόνος μου λάθη».

Έτσι όμως ήταν πάντα, σαν χαρακτήρας. Όταν κάτι το πίστευε, το τολμούσε. Για αυτά και τα λάθη στην πολιτική του πορεία ήταν αναπόφευκτα. Κάπως έτσι, αλλά και με τη συνέργεια πολλών εξωθεσμικών παραγόντων –κατά πολλούς ορισμένοι δρουν και σήμερα εναντίον του- έχασε μέσα σε έξι μήνες τις δυο διαδοχικές μεγάλες πολιτικές μάχες του. Την πρωθυπουργία ανήμερα της γιορτής του και την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ τη μέρα της… άλλης γιορτής του (Απόστολος – Αθανάσιος).

Αμέσως μετά, στη θητεία του στο Πεντάγωνο γνώρισε την πολιτική απογείωση. Στους κύκλους των στρατιωτικών θεωρείται ακόμη ως ο υπουργός που τους πρόσεξε και τους πρόσφερε. Η Νέα Δημοκρατία τότε τον αποθέωνε. Οι Κύπριοι το ίδιο. Σήμερα, μόλις εννιά χρόνια μετά, οι συμβάσεις που ως υπουργός υπέγραψε μπαίνουν στο μικροσκόπιο.

Τότε πάντως φαίνεται ότι είχε ενοχλήσει πολλούς. Ο υπερατλαντικός παράγοντας παρενέβη για να αποτρέψει τις αγορές οπλικών συστημάτων από τη Ρωσία (S-300, TOR-Μ1, τα τεράστια Χόβερκραφτ), χωρίς επιτυχία. Με την πτώση του ΠΑΣΟΚ από την εξουσία το 2004, άρχισε το πυρ ομαδόν από τη νέα κυβέρνηση. Ο ίδιος θεωρεί υπεύθυνο το δίδυμο Σπηλιωτόπουλου – Ζορμπά, -με τον τέως εισαγγελέα να κατηγορείται ότι έγραφε ο ίδιος σημειώματα «ανώνυμων αξιωματικών» για να προκαλέσει εισαγγελική έρευνα(!)-, για την παραπομπή του σε εξεταστική επιτροπή μαζί με τον Γ. Παπαντωνίου για την αγορά των TOR-Μ1. Μετά από εργασίες τριών μηνών ανακαλύφθηκαν 125 εκατ. δολάρια «ορφανά», που αναζητούν ακόμη… «πατέρα». Οι υπουργοί ουσιαστικά απαλλάχτηκαν, οι «σκιές» όμως έμειναν.

Οι σχέσεις του με τον ΓΑΠ είχαν πάντα αρνητικό πρόσημο. Πάντως, παρότι ο Γιώργος το ΄96 στήριξε Σημίτη, εκείνος τον στήριξε πρώτος στη δύσκολη εποχή του «θαμπού δαχτυλιδιού». Από εκεί και πέρα «πάγος».

Σε αντίθεση με την εικόνα που έχει σήμερα, ο Α. Τσοχατζόπουλος ήταν τόσο λαοφιλής και αγαπητός στο πασοκικό κοινό, που εκτός του Ανδρέα, αυτόν μόνο αποκαλούσε με το μικρό του όνομα. Σήμερα, το σπίτι της Δ. Αρεοπαγίτου κατέστησε την περίπτωσή του «δύσκολο σταυρόλεξο» για το Μαξίμου και «υπόθεση Ξυνίδη».

Στις κυβερνητικές και κομματικές συσκέψεις συγκρούστηκαν δύο απόψεις. Οι «σκληροί» υποστήριξαν την άμεση αποπομπή του και οι «ψύχραιμοι» εξέφρασαν επιφύλαξη. Έτσι επελέγη ο τρίτος δρόμος της παραπομπής της υπόθεσης στην… «επιτροπή διαφάνειας» -σε συνδυασμό με την εισαγγελική έρευνα και την κινητοποίηση της ΥΠΕΕ, που σηματοδότησε όμως ουσιαστικά την άρση της πολιτικής εμπιστοσύνης του κόμματος.

Ο ίδιος μίλησε για ύπουλη προσπάθεια στοχοποίησής του και διαστρέβλωση της πραγματικότητας, δηλώνοντας έτοιμος για προσφυγή στη Δικαιοσύνη, προκειμένου να αναδειχθεί η αλήθεια. Έχοντας θητεύσει στις περισσότερες θέσεις του υπουργικού συμβουλίου, σήμερα, στην έβδομη δεκαετία μιας ζωής ταυτισμένης με την πολιτική στράτευση και τις δυνατές συγκινήσεις της εξουσίας, προσωποποιεί την αντίφαση μεταξύ προσφοράς με μετρήσιμο έργο και άστοχων ενεργειών που τον κατέστησαν «εύκολο θύμα». Έτσι, από «Άκης» έγινε «Τσοχατζόπουλος». Βιώνοντας, με άγαρμπο τρόπο, μια άδικη για την ιστορία του πτώση, επιβεβαιώνει τη φράση του Ναπολέοντα: «Μπορείς να σταματάς μόνο όταν ανεβαίνεις, αλλά όχι όταν κατεβαίνεις»…

Όλα όσα κρύβουν για τον Άκη και το σκάνδαλο των TOR (Από factorx στις 14/04/2012)

 

Ιδού τι γράφαμε πριν από … οκτώ χρόνια (όχι βεβαίως από το antinews που δεν είχε ακόμα γεννηθεί) γι αυτά που σας ανακάλυψαν σήμερα (όπως ακούσαμε πριν από λίγο στην τηλεόραση) : Τους TOR, τον Τσοχατζόπουλο, τον Φουάντ, τον Καμπούρογλου και τον πόλεμο των εμπόρων όπλων σε Ρωσία και Ελλάδα.

Όσα διαδραματίστηκαν με αφορμή την πώληση των ρωσικών πυραύλων ΤΟR στην Ελλάδα (υπόθεση για την οποία ως γνωστόν ο Βενιζέλος και ο Λοβέρδος απάλλαξαν τον Τσοχατζόπουλο που διώκεται τώρα για την ίδια) ξεπερνούν τελικά ακόμα και τη φαντασία του Τζων Λε Καρρέ, του γνωστού συγγραφέα κατασκοπευτικών μυθιστορημάτων που έχει περιγράψει εκπληκτικά τις διαμάχες που ξέσπασαν στην πρώην σοβιετική αυτοκρατορία μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού.

Για παράδειγμα, ο άνθρωπος που έβαλε ο Βλαντιμίρ Πούτιν να ξεκαθαρίσει από την διαφθορά την «Αλμάζ – Αντέϊ», ο γενικός διευθυντής της Ιγκόρ Κλίμωφ δολοφονήθηκε το καλοκαίρι το 2003 εν ψυχρώ έξω από το σπίτι του, καθώς ερευνούσε ιδιαίτερα την υπόθεση των 73.000.000 δολαρίων που προορίζονταν για αντισταθμιστικά των TOR στην Ελλάδα και χάθηκαν στο δρόμο.

Να σημειωθεί ότι ο Κλίμωφ και ο βοηθός του δολοφονήθηκαν την επομένη της επιστροφής τους από την Ελλάδα, όπου είχαν έρθει για να ερευνήσουν την υπόθεση των αντισταθμιστικών.  Στη Μόσχα λέγεται ότι τον έφαγαν επειδή πήγε να ελέγξει κάποιες οικονομικές δοσοληψίες που αφορούσαν μεσάζοντες. Λίγο πριν τη δολοφονία του είχε πει: «Δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τον τρόπο που εξελίσσονται σήμερα οι εξαγωγές». Εννοούσε φυσικά τις εξαγωγές προς Ελλάδα και Κύπρο.

Τους λογαριασμούς που προέκυψαν από τις έρευνες της υπόθεσης στην Ρωσία δημοσίευσα τότε σε εφημερίδα της δεξιάς. Ποιό ήταν το αποτέλεσμα; Έγινα αποδέκτης της ….δυσαρέσκειας στενού τότε συνεργάτη του Καραμανλή επειδή τάχα οι αποκαλύψεις εκείνες δεν διευκόλυναν την επίσκεψη στην Μόσχα και τη συνάντηση με τον Πούτιν. Προφανώς κατά τον ίδιο τρόπο σκέψης ενήργησε και η νεοδημοκρατική υπό τον κ. Τραγάκη πλειοψηφία της τότε Εξεταστικής Επιτροπής. Να μην χαλάσουν οι σχέσεις με τη Μόσχα και το ΠΑΣΟΚ. Κάπως έτσι όμως την γλίτωσε τότε ο Τσοχατζόπουλος και το ΠΑΣΟΚ ανασυγκροτήθηκε για να μας φέρει τον ΓΑΠ, το ΔΝΤ κλπ κλπ.

Πριν προχωρήσουμε, για τις ευθύνες της τότε Εξεταστικής Επιτροπής και τον κ. Τραγάκη διαβάστε εδώ: Αργά θυμήθηκε τον Άκη ο Τραγάκης

Ποιοί ήταν οι λογαριασμοί που δεν άνοιξαν τότε Στις  24/4/2000 επίσημο έγγραφο  του υπουργείου Εθνικής Άμυνας πληροφόρησε την κατασκευάστρια εταιρεία των TOR-M1, την ANTEY, ότι  πιστώθηκε με  250.817.577 $ για αντισταθμιστικά ωφελήματα από την αγορά των πυραύλων. Συντάκτης της επιστολής ήταν ο αναπληρωτής του Σμπώκου, ο Αντ. Κάντας. Η επιστολή εστάλη στη Μόσχα μέσω της Drumilan International Α.Ε , οδός Χατζηγιάννη Μέξη 5 , Αθήνα.

Ως γνωστόν το ποσό αυτό δεν αντιστοιχεί σε ρευστό χρήμα, αλλά σε έργα και υπηρεσίες που οι Ρώσοι όφειλαν να εκτελέσουν στην  Ελλάδα ως αντιστάθμισμα της υπέρογκης δαπάνης (αντιστοιχεί με ένα …μετρό) που κάναμε για την αγορά των ρώσικων πυραύλων. Ύστερα από λίγους μήνες, όμως, και ενώ δεν είχε υλοποιηθεί κανένα αντισταθμιστικό, έφυγε  από την ANTEY το 10% του ανωτέρω ποσού σε «καυτό χρήμα» και κατευθύνθηκε προς την ελληνική εταιρεία Drumilan. Στη συνέχεια χάθηκε σε κρυφούς λογαριασμούς και offshore εταιρείες.

Στις 25/09/2000 από την ANTEY πηγαίνουν στην  Drumilan Offset Program Ltd, 21.081.757 $ . Το ποσό μεταβιβάζεται στο λογαριασμό 001-33-142388 του κεντρικού καταστήματος της Popular Bank, Λευκωσίας,  μέσω του λογαριασμού 361-54-634 της International Moscow Bank. (Receiver’s Correspondent: Bank of New York, (1Wall Street, Floor 8, New York)

Στις 02/11/2000 πάλι από το CONCERN ANTEY πηγαίνουν και στην Drumilan International (Hellas) Α.Ε 4.000.000 $. Το ποσό μεταβιβάζεται στο λογαριασμό «125-87-81 S» της Credit Agricole Indosuez (Suisse) 4 Qual General Guissan, Geneva. (Intermediary: Account No 361.54.634 Citibank New York )

Η  «Drumilan Offset Program Ltd και η  «Drumilan International  (Hellas) Α.Ε » ήταν αδελφές εταιρείες, τώρα έχουν «λυθεί» και το πρόσωπο που κρύβονταν πίσω τους ήταν ο συριακής καταγωγής Άραβας μεγαλοεπιχειρηματίας  Φουάτ Αλ Ζαγιάτ. Στο διοικητικό συμβούλιο» της εταιρείας  «Drumilan International  (Hellas) Α.Ε » συμμετείχε και ο  Βλάσης Καμπούρογλου.

Η «Ντρουμίλαν» ιδρύθηκε μετά την υπογραφή (κατ΄ εντολή του Άκη Τσοχατζόπουλου) της συμφωνίας για την αγορά των TOR-M1 από τον Γιάννη Σμπώκο (διευθυντή εξοπλισμών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας) και τον Μιχαήλ Βορομπιόφ, εκπρόσωπο της ρωσικής εταιρείας ANTEY της εταιρείας δηλαδή που κατασκευάζει και πούλησε του TOR

Το όνομά της «Ντρουμίλαν»  εμφανίστηκε για πρώτη φορά μετά την καταδίκη του Ιγκόρ Κομαρόφ, αντιπροέδρου της τράπεζας «Πέρβι Κάπιταλ» , από το δικαστήριο της Ταγκάνκα στη Μόσχα για υπεξαίρεση ιδιαιτέρως μεγάλου χρηματικού ποσού. Στην τράπεζα όμως αυτή διατηρούσε λογαριασμό και η κυπριακή «Ντρουμίλαν» και κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας έγινε λόγος για άλλα 12.000.000 δολάρια που μεταφέρθηκαν στην Κύπρο.

Οι δίκες της Μόσχας και ο πόλεμος των μεσαζόντων Ο πόλεμος των μεσαζόντων για τον έλεγχο της  εταιρείας που κατασκευάζει τους ΤΟR-M1, της «ΑΛΜΑΖ – ΑΝΤΕΥ» άρχισε τη δεκαετία του 90. Στην  αρχή ήταν δύο ξεχωριστές εταιρείες και τις διεκδικούσαν, μεταξύ άλλων ο «ολιγάρχης» Ποτάνιν της «Ιντερός» και ο Ηλία Κλεμπανόφ, πρώην αντιπρόεδρος της ρώσικης κυβέρνησης και αναπληρωτής πρωθυπουργός. Ο Κλεμπανόφ ήθελα να πάρει την «Αλμάζ» και στη συνέχεια την «Αντέϊ» και να τις θέσεις υπό τον έλεγχο της «Αμπαρανίτελνε Συστέμι» (OC) , στην οποία ήταν μέτοχοι ο ίδιος και ο Ποτάνιν. Ο πραγματικός στόχος ήταν βέβαια να θέσουν όλη την Πολεμική Βιομηχανία της Ρωσίας υπό τον έλεγχό τους.

Αντέδρασε όμως ο Βλαντιμίρ Πούτιν ο οποίος προχώρησε στην συνένωση των δύο εταιρειών υπό τον άμεσο έλεγχο της κυβέρνησής του. Το 1994 η Αντέϊ είχε ήδη υπογράψει το πρώτο μεγάλο συμβόλαιο για την πώληση των S-300 στην Κίνα και την Κύπρο (780 εκ $). Την ίδια χρονιά κατοχυρώνεται στο Ληξιαρχείο Κύπρου και η γνωστή μας Drumilan Offset Program Ltd.

Ο άνθρωπος που έβαλε ο Πούτιν να διοικήσει το ενιαίο συγκρότημα ήταν ο επίσης γνωστός μας Βίκτωρ Ιβανώφ. Το 2000, ο Ιβανώφ προχώρησε στην συνένωση της «Ροσβαρουζένιε» με την Προμεξπόρτ, σε μια νέα εταιρεία , την «Ροσαμπαρόν – Εξπορτ» (ROSOBORONEXPORT) την εταιρεία δηλαδή που μας πούλησε τους  ΤΟR-M1.

Στην Ελλάδα η σύγκρουση συμφερόντων για τους ΤΟΡ άρχισε πριν ακόμα την υπογραφή της σύμβασης. Στην τελευταία φάση του διαγωνισμού για την προμήθεια των SHORADS («Συστήματα Βραχέως Βεληνεκούς») κύριος αντίπαλός των ρωσικών συστημάτων ήταν τότε οι καναδικοί ADATS της OERLICON AEROSPACE. Οι ADATS  ήταν κατά 12,6 δισεκατομμύρια δραχμές φθηνότεροι και για να αποφύγει το σκόπελο ο Άκης  Τσοχατζόπουλος επέλεξε την οδό της απ΄ ευθείας ανάθεσης . Έτσι στις 1111/1998 ενέκρινε την προμήθεια 21 ρωσικών συστημάτων με δικαίωμα προαίρεσης άλλα 29. Άλλος αντίπαλος των ΤΟΡ ήταν οι γαλλικοί Crotale.

Η επιλογή των ρωσικών συστημάτων προκάλεσε από την πρώτη στιγμή τις έντονες αντιδράσεις του αμερικανικού και γαλλικού «κατεστημένου» των αντιπροσώπων οπλικών συστημάτων. Κύριο επιχείρημα αυτής της πλευράς ήταν ότι οι ΤΟΡ δεν είναι συμβατοί με την υπόλοιπη ελληνική αεράμυνα.

Στο επίκεντρο της σύγκρουσης βρισκόταν ο Φουάτ Αλ Ζαγιάτ ο Σύρος έμπορος όπλων που κρυβόταν  πίσω από την «Drumilan Offset Program Ltd και την  «Drumilan International  (Hellas) Α.Ε » στις οποίες, όπως αποκάλυψε η «Α» μεταφέρθηκαν καταρχήν τα 25.000.000 δολάρια από την «Αντέϊ». Συνεταίρος του Φουάτ στην Ελληνική «Ντρουμίλαν» ήταν ο Βλάσης Καμπούρογλου.

Στην  υπόθεση έχει εμπλακεί και ο γνωστός από παλιά για τις σχέσεις του με τη Ρωσία επιχειρηματία Γιάννης Γιαννίκος, πρόεδρος της «Ιντρατέκ Κορπορέσιον». Ο κ. Γιαννίκος ήταν ο πρώτος που είχε σύμβαση αντιπροσώπου με την Αλμάζ – Αντέϊ, αλλά όταν τον «άδειασαν» κατέφυγε στη δικαιοσύνη. Ο κ. Γιαννίκος είναι επίσης γνωστός από τις δικαστικές διαμάχες του με τον κ. Μπόμπολα για την υπόθεση της Σοβιετικής Εγκυκλοπαίδειας.

FactorX

Από την κυβέρνηση Καραμανλή θυμάται κανείς τους TOR; (Από factorx στις 19/01/2011 )

Τώρα θυμήθηκαν τον Άκη και τον Σμπώκο. Επειδή πέφτει πολύ δούλεμα από το ΠΑΣΟΚ και επειδή η ΝΔ κοιμάται ύπνο βαθύ υπενθυμίζουμε τότε που όλα τα κόμματα είχαν στημένο τον Άκη στον τοίχο αλλά τον άφησαν να ξεφύγει με έωλους συμψηφισμούς. Ποιος έκανε τους συμψηφισμούς; Θυμάται κανένας τίποτα από την κυβέρνηση Καραμανλή; Έγινε καμιά συναλλαγή κάτω από το τραπέζι με το ΠΑΣΟΚ; Ο κ. Τραγάκης πρόεδρος της τότε εξεταστικής, μπορεί να μας πει τίποτα; Ο κ. Ρουσσόπουλος; Αγχώνονται  πρώην υπουργοί της ΝΔ που το ΠΑΣΟΚ (που του άνοιξαν το δρόμο να ανέβει στην εξουσία) απειλεί τώρα να παραπέμψει και τότε υπουργούς;

Πόσες φορές έχουμε γράψει εδώ πέρα ότι δωράκια πολιτικής αυτοϋπονόμευσης δεν κάνουν ποτέ στους πολιτικούς αντιπάλους; Και ότι τον κροταλία δεν τον χαϊδεύεις στο κεφάλι;

Να θυμίσουμε λοιπόν τι γράφαμε στο «Αντί» το Νοέμβριο του 2004 Όσα διαδραματίστηκαν με αφορμή την πώληση των ΤΟΡ στην Ελλάδα ξεπερνούν τελικά ακόμα και τη φαντασία του Τζων Λε Καρρέ, ο οποίος έχει περιγράψει εκπληκτικά τις διαμάχες που ξέσπασαν στην πρώην σοβιετική αυτοκρατορία μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού.

Ο άνθρωπος που έβαλε ο Βλαντιμίρ Πούτιν να ξεκαθαρίσει την «Αλμάζ – Αντέϊ», την εταιρεία δηλαδή που μας πούλησε τους ΤΟΡ, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ, όταν άρχισε να ερευνά ορισμένους τραπεζικούς λογαριασμούς. Δολοφονήθηκαν επίσης ο Ι. Κλίμωφ και ο βοηθός του, μια ημέρα (!!!) μετά την επιστροφή τους από την Ελλάδα, όπου είχαν έρθει για να ερευνήσουν την υπόθεση των αντισταθμιστικών. Ο Ιγκόρ Κλίμωφ, που δολοφονήθηκε πέρυσι το καλοκαίρι εν ψυχρώ έξω από το σπίτι ήταν άνθρωπος του Πούτιν και γενικός διευθυντής της «Αλμάζ – Αντέϊ» ήταν . Όπως λέγεται στη Μόσχα τον έφαγαν επειδή πήγε να ελέγξει κάποιες οικονομικές δοσοληψίες που αφορούσαν μεσάζοντες. Λίγο πριν τη δολοφονία του είχε πει: «Δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τον τρόπο που εξελίσσονται σήμερα οι εξαγωγές». Εννοούσε φυσικά τις εξαγωγές προς Ελλάδα και Κύπρο.

Αργότερα δικάστηκε και καταδικάστηκε στη Μόσχα και ο Μιχαήλ Βορομπιόφ, ο άνθρωπος δηλαδή που υπέγραψε τη συμφωνία αγοράς των TOR-M1 με  τον Γιάννη Σμπώκο (διευθυντή εξοπλισμών τότε του υπουργείου Εθνικής Άμυνας) κατόπιν εντολής του Άκη Τσοχατζόπουλου.

Ο πόλεμος των μεσαζόντων για τον έλεγχο της  εταιρείας που κατασκευάζει τους ΤΟR-M1, της «ΑΛΜΑΖ – ΑΝΤΕΥ» άρχισε από τη δεκαετία του 90 ακόμα. Στην  αρχή ήταν δύο ξεχωριστές εταιρείες και τις διεκδικούσαν, μεταξύ άλλων ο «ολιγάρχης» Ποτάνιν της «Ιντερός» και ο Ηλία Κλεμπανόφ, πρώην αντιπρόεδρος της ρώσικης κυβέρνησης και αναπληρωτής πρωθυπουργός. Ο Κλεμπανόφ ήθελα να πάρει την «Αλμάζ» και στη συνέχεια την «Αντέϊ» και να τις θέσεις υπό τον έλεγχο της «Αμπαρανίτελνε Συστέμι» (OC) , στην οποία ήταν μέτοχοι ο ίδιος και ο Ποτάνιν. Ο πραγματικός στόχος ήταν βέβαια να θέσουν όλη την Πολεμική Βιομηχανία της Ρωσίας υπό τον έλεγχό τους.

Αντέδρασε όμως ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ο οποίος προχώρησε στην συνένωση των δύο εταιρειών υπό τον άμεσο έλεγχο της κυβέρνησής του. Το 1994 η Αντέϊ είχε ήδη υπογράψει το πρώτο μεγάλο συμβόλαιο για την πώληση των S-300 στην Κίνα και την Κύπρο (780 εκ $). Την ίδια χρονιά κατοχυρώνεται στο Ληξιαρχείο Κύπρου και η γνωστή μας Drumilan Offset Program Ltd.

Ο άνθρωπος που έβαλε ο Πούτιν να διοικήσει το ενιαίο συγκρότημα ήταν ο επίσης γνωστός μας Βίκτωρ Ιβανώφ. Το 2000, ο Ιβανώφ προχώρησε επίσης στην συνένωση της «Ροσβαρουζένιε» με την Προμεξπόρτ, σε μια νέα εταιρεία , την «Ροσαμπαρόν – Εξπορτ» (ROSOBORONEXPORT) την εταιρεία δηλαδή που μας πούλησε τους  ΤΟR-M1.

Στην Ελλάδα η σύγκρουση συμφερόντων για τους ΤΟΡ άρχισε πριν ακόμα την υπογραφή της σύμβασης. Στην τελευταία φάση του διαγωνισμού για την προμήθεια των SHORADS («Συστήματα Βραχέως Βεληνεκούς») κύριος αντίπαλός των ρωσικών συστημάτων ήταν τότε οι καναδικοί ADATS της OERLICON AEROSPACE. Οι ADATS  ήταν κατά 12,6 δισεκατομμύρια δραχμές φθηνότεροι και για να αποφύγει το σκόπελο ο Άκης  Τσοχατζόπουλος επέλεξε την οδό της απ΄ ευθείας ανάθεσης και στις 1111/1998 ενέκρινε την προμήθεια 21 ρωσικών συστημάτων με δικαίωμα προαίρεσης άλλα 29. Άλλος αντίπαλος των ΤΟΡ ήταν οι γαλλικοί Crotale.

Η κάθε πλευρά έχει βεβαίως τα επιχειρήματα της για το ποιο σύστημα ήταν το καλύτερο για τις ελληνικές συνθήκες. Οι Ρώσοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι «είναι αδιανόητο» να συγκρίνουν τους TOR-M1 με τους Crotale, ή άλλου είδους συστήματα. Και τους θεωρούν, μαζί με τους ADATS «απλοϊκά» οπλικά συστήματα. Δηλώνουν επίσης ότι οι TOR-M1 είναι όπλο «τέταρτης γενιάς» , ενώ οι άλλοι «δεύτερης». Από την άλλη μεριά η επιλογή των ρωσικών συστημάτων προκάλεσε από την πρώτη στιγμή τις έντονες αντιδράσεις του «κατεστημένου» των αντιπροσώπων οπλικών συστημάτων που «περιφέρονται» στους διαδρόμους του υπουργείου. Κύριο επιχείρημα αυτής της πλευράς είναι ότι οι ΤΟΡ δεν είναι συμβατοί με την υπόλοιπη ελληνική αεράμυνα.

Στο κέντρο της σύγκρουσης βρίσκεται ο Φουάτ Αλ Ζαγιάτ ο Σύρος έμπορος όπλων που κρυβόταν  πίσω από την «Drumilan Offset Program Ltd και την  «Drumilan International  (Hellas) Α.Ε » στις οποίες μεταφέρθηκαν καταρχήν τα 25.000.000 δολάρια των offsets από την «Αντέϊ». Συνεταίρος του Φουάτ στην Ελληνική «Ντρουμίλαν» ήταν ο Βλάσης Καμπούρογλου.

Έχουν γραφεί πολλά μέχρι σήμερα για τις υπόγειες και επίγειες σχέσεις του Φουάντ. Από όλα όσα εντοπίσαμε σημειώνουμε τη σχέση του με τον Μάρκο Σιαπάνη, παλαιό συνεταίρο του Σωκράτη Κόκκαλη στην υπόθεση του ρωσικού ΛΟΤΤΟ. Ο Σιαπάνης είναι από τους μεγάλους μεσάζοντες μεταξύ Ελλάδας – Ρωσίας με έδρα την Κύπρο.

Στα αντίπαλα συμφέροντα των προηγουμένων κατατάσσεται καταρχήν ο επιχειρηματίας από την Τασκένδη, Λάμπρος Μπαρτζώκας (κατάγεται από πολιτικούς πρόσφυγες) ο οποίος εμφανίζεται ως κύριος μέτοχος της Industrial Solution, η οποία ανέλαβε μετά τη διάλυση της Drumilan τα αντισταθμιστικά (offsets)

Στην  υπόθεση έχει εμπλακεί και ο γνωστός από παλιά για τις σχέσεις του με τη Ρωσία επιχειρηματία Γιάννης Γιαννίκος, πρόεδρος της «Ιντρατέκ Κορπορέσιον». Ο κ. Γιαννίκος ήταν ο πρώτος που είχε σύμβαση αντιπροσώπου με την Αλμάζ – Αντέϊ, αλλά όταν τον «άδειασαν» κατέφυγε στη δικαιοσύνη. Ο κ. Γιαννίκος είναι επίσης γνωστός από τις δικαστικές διαμάχες του με τον κ. Μπόμπολα για την υπόθεση της Σοβιετικής Εγκυκλοπαίδειας.

Ο μόνος πάντως κερδισμένος μέχρι στιγμής πρέπει να είναι ένας άλλος μεσάζοντας, ο Κωνσταντίνος Δαφέρμος, ο οποίος έχει ήδη πουλήσει στο υπουργείο Άμυνας το αντιαρματικό σύστημα «Kornet – E». ….

Πως έγινε η δουλειά Αυτό που τον βαρύνει περισσότερα από όλα τον Άκη Τσοχατζόπουλο – και κατά τη γνώμη μας αποτελεί πρόκριμα για το αποτέλεσμα των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής – είναι ότι ενέκρινε την αγορά των προβληματικών συστημάτων TOR, χωρίς να δοθούν από τη ρώσικη πλευρά οι προβλεπόμενες νόμιμες εγγυήσεις. Επιπλέον ο ίδιος και ο Σμπώκος έδωσαν στους Ρώσους προκαταβολή χωρίς την προσκόμιση τραπεζικής εγγυητικής επιστολής

Αντί για εγγυήσεις, οι Ρώσοι έστειλαν απλώς δυο υπουργικές επιστολές, οι οποίες νομικώς έχουν την αξία ευχετήριων επιστολών – «τι κάνει η οικογένεια», «πότε θα γίνει ο γάμος στο Παρίσι» κλπ. Αγόρασε δηλαδή «γουρούνι στο σακί» με αποτέλεσμα ,εκτός των άλλων, το σύστημα να μην  λειτουργεί και οι Ρώσοι να κάνουν τον ανήξερο. Η πρώτη επιστολή εστάλη κατά το χρόνο αρχικής σύμβασης. Η δεύτερη από τον υπουργό Γκούντριν, το 2003.

Το αποτέλεσμα της ανυπαρξίας νομικών εγγυήσεων είναι η πλήρης επιχειρησιακή ακινησία των TOR, αφού δεν έχουν ανταλλακτικά, εξαρτήματα και λογισμικό για να τα λειτουργήσουν. Σύμφωνα με έγγραφα που έχουμε στη διάθεσή μας η σημερινή επιχειρησιακή κατάσταση των συστημάτων είναι: εκτός λειτουργίας 14 εκτοξευτές, σε σύνολο 21 και 5 οχήματα μεταφοράς – φόρτωσης πυρομαχικών σε σύνολο 10.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Από το ποσό του συνολικού τιμήματος, το υπουργείο Άμυνας (ΥΕΘΑ) έχει καταβάλει μέχρι σήμερα στην ROSOBORONEXPORT 75.170.326,32 δολάρια (το 70% περίπου) «έχοντας παραλάβει συστήματα που δεν είναι δυνατόν να συμπεριληφθούν στην αμυντική θωράκιση της χώρας , διότι δεν έχει γίνει η απαιτούμενη συμβατική διασύνδεση – διαλειτουργικότητα του συστήματος TORM1 με το Ενοποιημένο Σύστημα Αεράμυνας που αποτελεί αντικείμενο της κύριας σύμβασης».

Δεν μπορούν δηλαδή να συνδυασθούν με τα άλλα οπλικά συστήματα της αεράμυνας και θα «παίζουν» μόνα τους, αν καταφέρουν ποτέ να τα κάνουν να λειτουργήσουν.

Επισημαίνουμε και κάποια άλλα σημεία – κλειδιά της δύσοσμης αυτής υπόθεσης:

Σύμφωνα με το Πρακτικό της Επιτροπής Τεχνοοικονομικής Αξιολόγησης, το σύστημα που προσέφερε η καναδική OERLICON AEROSPACE, όχι μόνο ήταν κατά 12,6 δισεκατομμύρια δραχμές φθηνότερο, αλλά κάλυπτε επιπλέον « το μείζον μέρος των βασικών και μη βασικών χαρακτηριστικών της εγκεκριμένης από το ΣΑΓΕ μελέτης» του για τις προδιαγραφές της προμήθειας «συστημάτων βραχέως βεληνεκούς» (SHORADS).

Για να αποφύγει τον σκόπελο αυτό, ο κ. Τσοχατζόπουλος επέλεξε την οδό της απ΄ ευθείας ανάθεσης (όλοι αντιλαμβάνονται πλέον το λόγο) και στις 11 /11/1998 ενέκρινε την προμήθεια 21 ρωσικών συστημάτων με δικαίωμα προαίρεσης άλλα 29!!!

Στις 12/2/99 μπαίνει στο παιχνίδι και ο Ι. Σμπώκος (Γενικός Διευθυντής της Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών) και κατακυρώνει την απ΄ ευθείας ανάθεση στους Ρώσους, επικαλούμενος τις διατάξεις του Π.Δ. περί μοναδικού κατασκευαστή και περί κάλυψης κατεπειγουσών αναγκών. Όπως είδαμε όμως αγόρασαν συστήματα που δεν λειτουργούν ακόμα. Τόσο κατεπείγουσα ήταν όπως φαίνεται για τον κ. Τσοχατζόπουλο η προμήθεια.

Και όχι μόνον αυτό. Την  ίδια ημέρα ο Σμπώκος ενέκρινε τη χορήγηση προκαταβολής χωρίς την προσκόμιση τραπεζικής εγγυητικής επιστολής. Η προκαταβολή δόθηκε σε δυο δόσεις, η πρώτη ύψους 30% και η δεύτερη ύψους 20%.

Το αρχικό συμβατικό τίμημα ήταν 519.053.910 δολάρια. Στις 18/2/2000, ο Σμπώκος ενεργοποιεί το δικαίωμα προαίρεσης και υπογράφει την 1η Συμπλήρωση (Amendment) της σύμβασης ζητώντας άλλα 4 TOR-M1 που ανεβάζουν το συνολικό τίμημα στα 818.695.684 δολάρια και την προκαταβολή κατά 147.820.886 δολάρια.

Επί Τσοχατζόπουλου οι καταβολές γινόντουσαν προς την ρώσικη εταιρεία ALMAZ –ANTEY που ήταν και ο αντισυμβαλλόμενος με το ΥΕΘΑ. ¨Όταν όμως μπήκε στο παιχνίδι και Γιάννος Παπαντωνίου άλλαξε και η αντισυμβαλλόμενη εταιρεία και στην 3η Τροποποίηση ( Φ. 600/554945 Σ. 941/2.6.2003) αντικαταστάθηκε από την ROSOBORONEXPORT. Την ίδια ημέρα δόθηκε από τον κ. Παπαντωνίου εντολή να καταβληθεί στη νέα εταιρεία ποσοστό 20% του συμβατικού τιμήματος , δηλαδή ποσού 147.820.886 δολαρίων. Και έγινε αυτό πριν την ολοκλήρωση της διασύνδεσης του συστήματος στο Ενοποιημένο Σύστημα Αεράμυνας της Ελλάδας.

Ύστερα από όλα αυτά τι άλλο μπορεί να προσθέσει κανείς; Μόνο ότι θα ήταν προτιμότερο να κρυφτούν κάπου και να μην κάνουν δηλώσεις.

Και η αλήθεια των λογαριασμών

 

Στις  24/4/2000 με επιστολή του υπουργείου Εθνικής Άμυνας (Γενική Διεύθυνση  Εξοπλισμών, Διεύθυνση Αντισταθμιστικών) πληροφορεί την κατασκευάστρια εταιρεία των TOR-M1, CONCERN ANTEY, ότι  πιστώθηκαν στην «Drumilan International» 250.817.577 $ για αντισταθμιστικά.

Ως γνωστόν το ποσό αυτό δεν αντιστοιχεί σε ρευστό χρήμα, αλλά έργα , υπηρεσίες κλπ.

Ύστερα από λίγους μήνες, όμως, και ενώ δεν έχει υλοποιηθεί κανένα αντισταθμιστικό φεύγει από το CONCERN ANTEYτο 10% του ανωτέρω ποσού σε «καυτό χρήμα» προς την ελληνική και κυπριακή «Ντρουμίλαν» και στη συνέχεια χάνεται σε κρυφούς λογαριασμούς και offshore εταιρείες..

Στις 25/09/2000 από το CONCERN ANTEYπηγαίνουν στην  Drumilan Offset Program Ltd, 21.081.757 $ , στο λογαριασμό 001-33-142388 του κεντρικού καταστήματος της Popular Bank, Λευκωσίας,  μέσω του λογαριασμού 361-54-634 της International Moscow Bank. (Receiver’s Correspondent: Bank of New York, (1Wall Street, Floor 8, New York)

Στις 02/11/2000 από το CONCERN ANTEY πηγαίνουν στην Drumilan International (Hellas) Α.Ε 4.000.000 $, στο λογαριασμό «125-87-81 S» της Credit Agricole Indosuez (Suisse) 4 Qual General Guissan, Geneva. (Intermediary: Account No 361.54.634 Citibank New York)

Η καταβολή των 25.091.757$ συνολικά, ποσού δηλαδή που αντιστοιχεί στο 10% της πίστωσης που βεβαίωσε το ελληνικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας στις 24/4/200  έγινε βάση της συμφωνίας ΚΑ/3000401 της 18/7/2000, Invoice No OP 2000/1 της 14/09/2000

Όλα τα προηγούμενα είναι αδιαμφισβήτητα, διασταυρωμένα και δημοσιεύσιμα. Από εκεί και πέρα μη επιβεβαιωμένες  πληροφορίες λένε ότι από τα 21 εκ. της κυπριακής Ντρουμίλαν:

Τα 6. 000.000 πήγαν σε κάποια εταιρεία  Blue Bell. Ποιοι συμμετέχουν σε αυτήν κύριοι της κυβέρνησης;

Τα 3.000.000  πήγαν σε έναν Κύπριο μεσάζοντα

Και τα υπόλοιπα τα έφαγε εκείνος που έκανε την δουλειά; Ποιος είναι;

                                                                                               

Πως “στήνονταν” οι εξοπλισμοί. Από τα “πεδία ασκήσεων” στο ΚΥΣΕΑ και τα “πουλέν” των εμπόρων

Το θέμα του Άκη Τσοχατζόπουλου, επανέφερε στο προσκήνιο τα “πράγματα και θαύματα” που γίνονταν, γίνονται και ελπίζουμε ότι δεν θα συνεχίσουν να γίνονται στο χώρο των εξοπλισμών. ΄Ενας χώρος “βαθιά αρρωστημένος” , ένα “σύστημα διαφθοράς” που για χρόνια κατέτρωγε όποιον και οτιδήποτε υγιές προσπαθούσε να λειτουργήσει στο εμπόριο οπλικών συστημάτων. Και κυρίως κόστισε δισεκατομμύρια στους Έλληνες πολίτες και τελικά άφησε τη χώρα με σοβαρά προβλήματα στη θωράκισή της.
Πως στήθηκε και πως λειτουργούσε αυτό το “σκοτεινό” σύστημα;
ΤΑ “ΠΟΥΛΕΝ” Για να προχωρήσει μια αγορά χρειάζεται -έστω τυπικά- να στηριχτεί η αναγκαιότητά της. Κάποιες φορές οι ανάγκες προκύπτουν από τα γεγονότα. Όπως τα Ίμια για παράδειγμα που αποτέλεσαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να μπούμε στο “σούπερ-μάρκετ” των εξοπλισμών και να “κατεβάσουμε όλα τα ράφια”, άσχετα αν χρειαζόμασταν τα “προϊόντα” ή όχι.
Όμως δεν είναι κάθε μέρα…των Ιμίων και κάποιοι πολύ οργανωμένοι “εγχώριοι” αντιπρόσωποι οπλικών συστημάτων λειτουργούσαν με …μακροχρόνιο σχέδιο!
Γνωστός αντιπρόσωπος είχε ως δεξί του χέρι συνεργάτη ο οποίος είχε ένα προσόν και μία “αποστολή”: κάθε χρόνο επέλεγε από τους πρωτοετείς Ευέλπιδες αυτούς που σύμφωνα με τα κριτήριά του, θα μπορούσαν στη πορεία της καριέρας τους να “φανούν χρήσιμοι”! Πιθανόν οι ίδιοι να μην ήξεραν ότι είχαν …επιλεγεί ως “πουλέν”. Κάποια στιγμή στη πορεία της καριέρας τους θα το καταλάβαιναν. Κι εκεί διαπιστωνόταν αν ο έμπιστος συνεργάτης του αντιπροσώπου είχε κάνει σωστή επιλογή. Συνήθως …έπεφτε μέσα.
ΤΑ “ΑΘΩΑ” ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΣΚΗΣΕΩΝ
Τα “πουλέν” δεν χρειάζονταν να κάνουν πολλά. Αρκούσε να κατόρθωναν με κάποιο τρόπο να “περάσουν” πειστικά την ανάγκη απόκτησης κάποιου οπλικού συστήματος. Ένας τρόπος ήταν να επηρεάσουν τα συμπεράσματα που προέκυπταν από κάθε μεγάλη επιχειρησιακή δραστηριότητα των ΕΔ. Αν το κατόρθωναν μία φορά , ήταν πιο απλό να “περνάνε” την “ανάγκη” και την επόμενη και τη μεθεπόμενη χρονιά. Όσο χρειαζόταν για να ωριμάσει η κατάσταση στο ανώτερο επίπεδο του κάθε Επιτελείου κι έτσι ν΄ ανέβει επίπεδο.
Οι ενδιαφερόμενοι πωλητές θα φρόντιζαν να “σπρώξουν” την “ανάγκη” και με άλλους τρόπους αλλά και με την απαραίτητη δημοσιότητα, μέσω συγκεκριμένων μόνιμων  αγωγών, που φροντίζουν μέχρι και στις μέρες μας να πανικοβάλουν ,να τρομοκρατούν και τελικά να επιχειρούν να μας “πουλήσουν” ότι τους έχουν ζητήσει οι “συνεργάτες” τους.
Η πίεση για την ικανοποίηση της “επιχειρησιακής ανάγκης” άλλοτε αργά αλλά σταθερά κι άλλοτε αστραπιαία, έφθανε στα αρμόδια συμβούλια των επιτελείων. Η ταχύτητα ανόδου είχε να κάνει με το πόσοι “κυνηγούσαν” τη προμήθεια και τις “εχθροπραξίες” των “στρατών” τους που περιελάμβαναν κόσμο και κοσμάκη. Από στρατιωτικούς και “κονδυλοφόρους” ,μέχρι πολιτικούς.
ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΥΣΕΑ Όταν το τυπικό μέρος της προμήθειας , δηλαδή η “επείγουσα ανάγκη” ,καλυπτόταν από σχετικές αποφάσεις και έγγραφα ,ο δρόμος προς το ΚΥΣΕΑ και την τελική του έγκριση ήταν περίπου ανοιχτός. Οι ΥΕΘΑ είτε από άγνοια, είτε για άλλους λόγους που μας απασχολούν αυτές τις ημέρες, είχαν ήδη προετοιμαστεί από τα επιτελεία τους ή από άλλους παράγοντες.
Δεν σημαίνει ότι πάντα η επιτυχία ήταν εξασφαλισμένη. Υπήρξαν προγράμματα που έφθασαν μέχρι …τη πόρτα του ΚΥΣΕΑ και έμειναν απ΄ έξω, άλλα που συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν στο τραπέζι του αλλά ποτέ δεν υλοποιήθηκαν. Όμως η μεθοδολογία ήταν για όλα περίπου η ίδια. Συνήθως…Γιατί όπως αποδεικνύεται τώρα την εποχή της υπουργίας του Άκη Τσοχατζόπουλου δεν τηρήθηκαν σε πολλές περιπτώσεις ούτε τα προσχήματα. Η υπόθεση των TOR M1 από τη Ρωσία για παράδειγμα ήταν μία απ΄ αυτές. Μ΄ όλη τη στρατιωτική ηγεσία να λέει όχι στην αγορά εκείνος επέμεινε. Και τώρα τα στοιχεία που αποκαλύπτονται εις βάρος του δίνουν μια εξήγηση της επιμονής του.

 

Όταν Βενιζέλος και Λοβέρδος «καθάριζαν» για τους TOR M1! (17 Ἀπριλίου 2012)

Στο άκουσμα της σύλληψης του Άκη Τσοχατζόπουλου, στο μυαλό των παροικούντων τη Βουλή ήρθαν δύο ονόματα. Ευάγγελος Βενιζέλος και Ανδρέας Λοβέρδος. Αμφότεροι, ως απλοί βουλευτές τότε, είχαν ξεχωρίσει ως συνήγοροι υπερασπίσεως του παρ’ ολίγον προέδρου του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργού Άκη Τσοχατζόπουλου και του Γιάννου Παπαντωνίου, στην Εξεταστική της Βουλής για τους TOR M1. Ειδικά ο Ευάγγελος Βενιζέλος, στριμωγμένος από την πίεση που ασκούσε η Νέα Δημοκρατία, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι ο ίδιος ήταν αυτός που συνέταξε το πόρισμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο έβγαζε τότε πεντακάθαρους τον Ακη Τσοχατζόπουλο και τον Γιάννο Παπαντωνίου.

Τότε, για τον Ευ. Βενιζέλο οι κατηγορίες κατά του Ακη Τσοχατζόπουλου για μίζες από τα εξοπλιστικά ήταν «πλεκτάνη». Έφτασε μάλιστα στο σημείο να καλεί από το βήμα της Βουλής να ζητήσει η Ν.Δ. συγγνώμη από τον κ. Τσοχατζόπουλο διότι τον «ταλαιπωρεί». Δυστυχώς για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, τα γραπτά μένουν, με αποτέλεσμα τα αρχεία της Βουλής που φέρνει σήμερα στο φως η «δημοκρατία» να τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα.

Το ΠΑΣΟΚ, τότε, στο πόρισμα που συνέταξε εκ μέρους του ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δεν κράτησε ούτε τα προσχήματα: «Δεν προκύπτει κανένα στοιχείο πιθανής τέλεσης ποινικού αδικήματος από τους κυρίους Τσοχατζόπουλο και Παπαντωνίου (…), που επί μήνες προσεβλήθησαν και διασύρθηκαν αδίκως». Το μνημειώδες αυτό κείμενο κοσμούν ακόμα και σήμερα οι υπογραφές των Ευ. Βενιζέλου, Αλ. Ακριβάκη, Αν. Λοβέρδου, Μ. Καρχιμάκη, Κ. Κουλούρη, Γ. Νιώτη, Σ. Κοσμίδη, Γ. Παπαγεωργίου και Ηλ. Παπαηλία.

Το μεγάλο «πανηγύρι» ωστόσο στήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου του 2005 στην Ολομέλεια της Βουλής, όταν εισήχθη προς συζήτηση το πόρισμα της εξεταστικής. Το αμίμητο το είπε φυσικά ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος διέρρηξε τα ιμάτιά του για την αθωότητα του Τσοχατζόπουλου. «Η υπόθεση αυτή ξεκίνησε ως ένα τεράστιο πολιτικό και ενδεχομένως ποινικό σκάνδαλο και σήμερα (25/2/2005) η υπόθεση αυτή έχει εξατμιστεί (…) Μας λέει Ν.Δ. ότι υπάρχει ύποπτη διακίνηση χρημάτων με δήθεν παραλήπτες, οποίοι μπορεί να είναι και πολιτικά πρόσωπα. Δεν υπάρχει τίποτα απολύτως!» έλεγε τότε ο Ευ. Βενιζέλος.

«Ρε, πού πήγαν τα λεφτά είναι το θέμα, αφήστε τις σοφιστείες»

Το πρώτο μεγάλο επεισόδιο στην αίθουσα καταγράφεται όταν ο τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. Βύρων Πολύδωρας αναφέρεται σε περίεργους λογαριασμούς τραπεζών. Ο Ανδρέας Λοβέρδος πετάει την μπάλα στην κερκίδα.

Β. ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Έχουμε την «DRUMILAN OFFSET» και την «DRUMILAN INTERNATIONAL», η οποία κατοικοεδρεύει στον φορολογικό παράδεισο των Παρθένων Νήσων.
ΑΝ. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Τι τα θέλετε τώρα αυτά;
Β. ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Αυτές οι εταιρίες είναι κάτοχοι λογαριασμού…
ΑΝ. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ουδέν πολιτικό πρόσωπο είναι αναμεμειγμένο. Θα το δείξει και το μέλλον.
Β. ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Όταν πρωτοανακαλύφθηκε ο λογαριασμός, ο κ. Βενιζέλος -γνωστός χιουμορίστας- έσπευσε να πει ότι είναι αριθμός τηλεφώνου. Ε, δεν είναι. Είναι λογαριασμός που ακολουθεί υπόγειες διαδρομές…
ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Πήρα τηλέφωνο και βγήκε ο Σπ. Σπηλιωτόπουλος!
Β. ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: …από Μόσχα, Νέα Υόρκη, Κύπρο και Ελβετία. Είκοσι ένα εκατομμύρια δολάρια. Φθήνιες. Φυσικά ο παραλήπτης αγνοείται.
ΑΝ. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ποιους αφορούν αυτά; Πάλι υπόνοιες;
Β. ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Ρε, πού πήγαν τα λεφτά είναι το θέμα. Αφήστε τις σοφιστείες.

Ο Βενιζέλος παραδέχεται ότι αυτός έγραψε το αθωωτικό για τον Άκη πόρισμα

Πάνω στον εκνευρισμό εκείνης της βραδιάς, μάλιστα, ο Ευ. Βενιζέλος έκανε την γκάφα και παραδέχθηκε ότι αυτός ήταν που έγραψε το πόρισμα που έβγαζε τότε λάδι τον Άκη Τσοχατζόπουλο.

Β. ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Πάμε τώρα στο κείμενο και όχι στο μελάνι που ρίχνει ο κ. Βενιζέλος ως άλλη σηπία (σ.σ.: σουπιά) στην αοριστία και τη σύγχυση.
ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Έχω ρίξει και μελάνη για το κείμενο. Παραγωγική.

Β. ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Όταν μιλάμε για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, η ζημία τού να βρεθούν οι αποθήκες του Στρατού χωρίς σφαίρες και χωρίς φυσίγγια δεν λέγεται δωροδοκία ή απιστία. Αλλιώς λέγεται.
ΑΝ. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Πώς λέγεται, δηλαδή;
Β. ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Δεν τολμώ να το πω. Όμως εσείς καταλαβαίνετε τι διαπράττετε.
ΑΝ. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Αίσχος (θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ).

Η ένταση ανέβηκε ξανά, όταν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. είπε ότι 400 δισ. δραχμές πήγαν στον βρόντο. Υπερασπιστής των κατηγορουμένων και πάλι ο Ανδρέας Λοβέρδος.

Β. ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Λέμε δηλαδή στον λαό ότι οι καλοί οικονομικοί διαχειριστές υπουργοί Άμυνας του ΠΑΣΟΚ πέταξαν 400 δισ. δραχμές στον βρόντο. Ή ηλίθιοι ήσαν ή ιδιοτελείς.
ΑΝ. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Αυτό είναι απαράδεκτο.
Β. ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Το TPQ-37 είναι καλό εργαλείο, ελληνικέ λαέ. Εξακόσια μέτρα απόκλιση έχει μόνο. Σας ενοχλούν. Δεν πειράζει. Όμως τα πράξατε και θα τα ακούσετε. Είναι η ηχώ των πράξεών σας.
Γιώργος Λυκουρέντζος

Ο Άκης και το φιάσκο της εξεταστικής, του ΚΩΣΤΑ ΑΛΑΤΖΑ

Τα 16 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα που εισέπραξε η υπεράκτια εταιρία  BlueBell S.A., του ξάδερφου  του Άκη Τσοχατζόπουλου για την προμήθεια των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων TOR M1, θα μπορούσαν να είχαν αποκαλυφθεί αρκετά νωρίτερα, από την εποχή της περιβόητης  εξεταστικής επιτροπής της Βουλής για τους εξοπλισμούς.
Η επιτροπή δεν άσκησε ποινική δίωξη στους πρώην υπουργούς Άμυνας και οι ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες των Τσοχατζόπουλου και Παπαντωνίου ουσιαστικά παραγράφηκαν με τη θυροκόλληση του διατάγματος λήξης της «Β’ τακτικής συνόδου της ΙΑ κοινοβουλευτικής περιόδου», στις 29 Σεπτεμβρίου του 2006.
Από τα στοιχεία του εισαγγελικού πορίσματος , βάσει του οποίου ο πρώην υπουργός κατηγορείται για νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και για το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας κατ’ εξακολούθηση, φαίνεται ότι η εξεταστική επιτροπή είχε τη δυνατότητα να εντοπίσει  τις διαδρομές του πολιτικού χρήματος που διακινήθηκε αλλά αδράνησε.

Οι ημέρες και τα έργα της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, που με τυμπανοκρουσίες είχε συγκροτήσει η ΝΔ το 2004 για να διερευνήσει ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες των υπουργών Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλου και Γιάννου Παπαντωνίου στις υποθέσεις προμήθειας των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων TOR M1 και των αμερικανικών ραντάρ TPQ 37, επανέρχονται στο προσκήνιο προκαλώντας πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Στο εισαγγελικό πόρισμα αναφέρεται ότι μετά το αίτημα δικαστικής συνδρομής που υπέβαλε η Ελλάδα το καλοκαίρι του 2006 στις αρμόδιες δικαστικές αρχές της Ελβετίας  για άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών της εταιρίας DRUMILAN, καθώς και του ιδιοκτήτη της, Fouad Al Zayat, προέκυψαν τα εξής ενδιαφέροντα.
Από τις 26 Ιουνίου 2000 έως στις 7 Ιουνίου του 2001 από τον  προσωπικό λογαριασμό του Σύρου επιχειρηματία Fouad Al Zayat εμβάστηκαν πέντε τραπεζικές επιταγές συνολικού ύψους 16,2 εκατομμυρίων ελβετικών φράγκων στην λιβεριανή υπεράκτια εταιρία BlueBell S.A.. Η εν λόγω εταιρία, όπως αναφέρεται στο πόρισμα,  ανήκει στο Νικόλαο Ζήγρα, επιχειρηματία και ξάδελφο του Άκη ενώ τα χρήματα «εισπράχθηκαν για λογαριασμό του πρώην υπουργού».
Η DRUMILAN ήταν γνωστή στην Εξεταστική της Βουλής από την εμπλοκή της στα αντισταθμιστικά ωφελήματα (Α.Ω.) που συμφωνήθηκαν το Φεβρουάριο του 1999 με την αγορά των TOR Μ1, συνολικής αξίας 818 εκατομμυρίων δολαρίων.

Το πιο «αμαρτωλό» κεφάλαιο της υπόθεσης των ρωσικών πυραύλων ήταν η σύμβαση των αντισταθμιστικών ωφελημάτων. Τη διαχείριση των αντισταθμιστικών προγραμμάτων είχε αναλάβει η εταιρία DRUMILAN INTERNATIONAL HELLAS, μέλος ενός ομίλου υπεράκτιων εταιριών, ιδιοκτησίας Fuad Al Zayat.
Από τα προγράμματα των αντισταθμιστικών υλοποιήθηκε -και μάλιστα υπερκοστολογημένο- μόλις το 2%. Παρόλα αυτά, οι υπηρεσίες της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών βεβαιώσαν ότι εκτελέσθηκε περισσότερο από το 25% του συνόλου των προγραμμάτων. 
Κατά τις εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής καταδείχθηκε ως  ύποπτη διαδρομή για διακίνηση πολιτικού χρήματος μέσω των υπεράκτιων εταιριών DRUMILAN INTERNATIONAL LTD και DRUMILAN OFFSET PROGRAMME LTD, οι οποίες δεν είχαν καμία σχέση με τα A.Ω των TOR, υπήρξαν όμως αποδέκτριες χρηματικών ποσών που σχετίζονταν με τα αντισταθμιστικά. Ειδικότερα, προέκυψε ότι το 2000 διακινήθηκαν σε τραπεζικούς λογαριασμούς της DRUMILAN και του Fuad Al Zayat  25 εκατομμύρια δολάρια. Τα χρήματα εκταμιεύθηκαν από την προμηθεύτρια εταιρία ANTEY, ακολούθησαν τη διαδρομή Μόσχα, Νέα Υόρκη, Λευκωσία και κατέληξαν -σχεδόν στο σύνολο τους- σε τραπεζικούς λογαριασμούς των υπεράκτιων DRUMILAN, στη CREDIT AGRICOLE INDOSUEZ της Γενεύης. Η Ελβετία ήταν το 2006 ο τελευταίος γνωστός σταθμός των ύποπτων εμβασμάτων.

Η επιτροπή της Βουλής με καθυστέρηση υπέβαλε αίτημα δικαστικής συνδρομής στις ελβετικές αρχές για άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών. Από τότε πέρασαν έξι ολόκληρα χρόνια για να μάθουμε, μέσω του πορίσματος, ότι από το άνοιγμα των λογαριασμών της περίφημης DRUMILAN προέκυψε ότι 16,2 εκ ελβετικά φράγκα εμβάστηκαν στη Blue Bell S.A, ιδιοκτησίας του ξάδερφου του Άκη. Παραμένει αναπάντητο το ερώτημα γιατί ενώ είχε υποδειχθεί η διαδρομή των μιζών, χρειάστηκαν τόσα χρόνια για να κατηγορηθεί ο πρώην υπουργός για αυτό που στη συνείδηση των περισσοτέρων είναι ήδη καταγεγραμμένο.

Ότι δηλαδή «ο Άκης τα άρπαξε από τους αμυντικούς εξοπλισμούς». 
Αδιευκρίνιστο παραμένει επίσης το γεγονός ότι  η Εξεταστική Επιτροπή δεν κάλεσε ποτέ για κατάθεση το πρόσωπο «κλειδί» της υπόθεσης,  Fuad Al Zayat. Το ίδιο έπραξε και με τον πρώην αναπληρωτή διευθυντή εξοπλισμών Αντώνιο Κάντα, ο οποίος στις 24 Απριλίου του 2000 με έγγραφό του πρoς την προμηθεύτρια εταιρία των TOR, ANTEY, πίστωσε προγράμματα αντισταθμιστικών τα οποία ουδέποτε υλοποιήθηκαν. Το έγγραφο Κάντα ουσιαστικά έδωσε το πράσινο φως για την εκταμίευση των 25 εκατομμυρίων δολαρίων που δεν έφτασαν ποτέ στην Ελλάδα. Ο κύριος Κάντας δεν εκλήθη πότε από την Εξεταστική Επιτροπή. Η επιτροπή δεν κάλεσε επίσης τον γενικό διευθυντής εξοπλισμών Γιώργο Κολλίρη ο οποίος διαδέχθηκε στο υπουργείο Άμυνας τον Γιάννη Σμπώκο και επί των ημερών του πιστοποιήθηκε η DRUMILAN HELLAS ως διαχειρίστρια των Α.Ω..

Ούτε ο απόστρατος αξιωματικός Ιωάννης Διαμαντάκος  εκλήθη από την Επιτροπή της Βουλής για να εξηγήσει για ποιο λόγο εισέπραξε 300 χιλιάδες δολάρια από το ποσό των 25 εκατομμυρίων που προορίζονταν για τα αντισταθμιστικά. Με άλλα λόγια, στην Εξεταστική Επιτροπή δεν εκλήθησαν σημαντικοί μάρτυρες που ενδεχομένως να διαφώτιζαν πλήρως της υπόθεση.

Σήμερα, οι εισαγγελείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «η διακίνηση των χρημάτων με τον ανωτέρω περιγραφόμενο τρόπο υποδηλώνει μια προσπάθεια συγκάλυψης των ιχνών και στοιχείων ταυτότητας του αποστολέα και του λήπτη τους, γεγονός που καταδεικνύει ότι πρόκειται για προϊόντα αξιόποινης πράξης και συγκεκριμένα δημοσιών λειτουργών… Από την επισήμανση αυτή, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η εταιρία   Blue Bell S.A. δεν ενεπλάκη με οποιονδήποτε τρόπο στη σύμβαση των Α.Ω. συνάγεται ότι εισπράχθηκαν για λογαριασμό του τότε υπουργού Εθνικής Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλου».

Τα χρήματα αυτά επιχειρήθηκε να νομιμοποιήθουν με τις αγορές ακινήτων. 
Ενδεχομένως στα ίδια συμπεράσματα να είχε καταλήξει πριν αρκετό καιρό η κοινοβουλευτική και δικαστική έρευνα, αν ακολουθούσαν τον «δρόμο του χρήματος» και εξέταζαν τους σωστούς μάρτυρες. Δεν το έπραξαν. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής τους Βενιζέλο, Λοβέρδο αγωνίζονταν με σθένος για να καταρρίψουν τις κατηγορίες που βάρυναν τους υπουργούς Άμυνας. Από την άλλη πλευρά, οι βουλευτές της ΝΔ με τη στάση που τήρησαν στην εξεταστική επιτροπή υπήρξαν ανακόλουθοι στην τότε προεκλογική τους εξαγγελία περί καταπολέμησης της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος. 
Η μη ποινική δίωξη του Άκη Τσοχατζόπουλου από την Εξεταστική Επιτροπή και η παραγραφή του αδικήματος της παθητικής δωροδοκίας που σημειώθηκε εξαιτίας των διατάξεων του νόμου περί ευθύνης των υπουργών, όχι μόνο δυσχέρανε όλα αυτά τα χρόνια τη διερεύνηση της υπόθεσης από τη τακτική δικαιοσύνη αλλά μπορεί να αποτελέσει και ισχυρό «νομικό χαρτί» του Άκη στις κατηγορίες που του αποδίδονται σήμερα.

Αθωώνει τον Άκη και “δείχνει” τον Γιάννο (21/05/2011)

Μέρα υπεράσπισης του Άκη Τσοχαντζόπουλου μπορεί να χαρακτηριστεί η χθεσινή αφού υπεραμύνθηκαν των επιλογών της υπουργικής θητείας του στις καταθέσεις του ο τότε γεν. διευθυντής Εξοπλισμών Γιάννης Σμπώκος και ο σημερινός υποναύαρχος και τότε υπασπιστής του Ν. Κρυονερίτης.

Δώδεκα φακέλους με στοιχεία έφερε μαζί του στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής που εξετάζει το σκάνδαλο των συμβάσεων των 3 υποβρυχίων ο πρώην επικεφαλής της Διεύθυνσης Εξοπλισμών 1997-2000 Γιάννης Σμπώκος και υποστήριξε στην πολύωρη κατάθεση του , ότι αποδεικνύουν μεταξύ άλλων ότι, ήταν απόφαση του ΚΥΣΕΑ , οι επιχειρησιακές απαιτήσεις που προβλέπονται καθορίστηκαν από το ΓΕΝ αλλά και ότι πρόκειται για συμφέρουσα σύμβαση αφού συνεχίστηκε από τους επόμενους υπουργούς Εθνικής Άμυνας με την υπογραφή 11 τροποποιητικών πράξεων. Αντίστοιχη σύμβαση κατά τον Γ. Σμπώκο είναι και η τελευταία που υπεγράφη από τον Ευαγ. Βενιζέλο

Με καθυστέρηση ξεκίνησε ωστόσο η κατάθεση του Γ.Σμπώκου ο οποίος σε επιστολή του προς τον πρόεδρο της Επιτροπής χθες το πρωί επικαλέσθηκε άρθρο του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που δεν του επιτρέπει να αποκαλύψει στρατιωτικά ή διπλωματικά μυστικά. Στη συνέχεια ζήτησε και έλαβε έγγραφη κάλυψη του Ευ. Βενιζέλου για να απαντήσει στις ερωτήσεις των μελών της Προανακριτικής που αφορούν εξοπλιστικά.
Το ίδιο είχε συμβεί και το 2004 στην Προανακριτική Επιτροπή που διερευνούσε την υπόθεση των ΤΟR, όταν και πάλι ο πρώην γενικός διευθυντής Εξοπλισμών είχε πάρει άδεια από τον τότε υπουργό Άμυνας Σπήλιο Σπηλιωτόπουλο προκειμένου να καταθέσει. Στην κατάθεσή του, ο Γ. Σμπώκος απέρριψε όσα του καταλογίζονται και “έδειξε” τους υπουργούς μετά τον Άκη Τσοχατζόπουλο, για τα αντισταθμιστικά οφέλη που προβλέπονταν στη σύμβαση, λέγοντας με νόημα: “Τα αντισταθμιστικά δεν ήταν διάτρητα, αλλά η υλοποίησή τους είναι άλλο θέμα”.

Εν τω μεταξύ, νέο υπόμνημα, με το οποίο δηλώνει Βρετανός υπήκοος, απέστειλε προς τον πρόεδρο της Προανακριτικής Επιτροπής Μάρκο Μπόλαρη ο εφοπλιστής Μιχαήλ Ματαντός που φέρεται να έχει περάσει μέσα από τις εταιρείες του μεγάλο μέρος των πληρωμών, δηλώνοντας μʼ αυτό τον τρόπο ότι δεν είναι υποχρεωμένος να παραστεί και επισημαίνοντας ότι έχει καταθέσει στις γερμανικές εισαγγελικές αρχές τρεις φορές τον Οκτώβριο του 2010. Ο πρώην υπασπιστής του Άκη Τσοχατζόπουλου, υποναύαρχος σήμερα, Ν. Κρυονερίτης υπερασπίστηκε τον πρώην υπουργό και τις αποφάσεις του δηλώνοντας «εγώ φοράω παντελόνια».

ΕΛΕΝΗ ΠΛΑΒΟΥΚΟΥ

Οι εθνικοπατριωτικές συντεταγμένες των σκανδάλων του Μιζ – Άκη (Τρίτη, 24 Απρίλιος 2012)

Επιλέγοντας τον χαρακτηριστικό τίτλο “Αναζητώντας τα κυπριακά ίχνη των σκανδάλων του Τσοχατζόπουλου: η ανακύκλωση των υπουργών άμυνας και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα” και με τον εύλογο εντός παρένθεσης υπότιτλο (από τον Ηλιάδη, στον Ομήρου, στον Χάσικο ..στην Telepassport και την Siemens) η ψαγμένη Δεύτερη Ανάγνωση μοιάζει να χαράσσει έναν εξαιρετικά ενδιαφέροντα οδικό χάρτη που οδηγεί στο επίκεντρο των εθνικοπατριωτικών μιζών. Όσοι πατριώτες πιστοί της απάτριδος αλήθειας, είστε κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτοι στην μελέτη των συντεταγμένων. Έπεται ανάγνωση:

Έχει αρχίσει διστακτικά η αναφορά στο σκάνδαλο των μιζών στα κυπριακά ΜΜΕ: ο Πολίτης είχε μια γενική αναφορά στα σκάνδαλα της άμυνας [με μια ενδιαφέρουσα παραπομπή στην σύνδεση των εξόδων για εξοπλισμούς με το δημόσιο χρέος], ενώ ο Άστρα την Δευτέρα είχε μια συνέντευξη με τον Τ. Χατζηδημητρίου, επικεφαλής της επιτροπής άμυνας της βουλής την δεκαετία του 1990, ο οποίος αναφέρθηκε σε δύο σκάνδαλα με την αγορά εξοπλισμού, τα οποία κατήγγειλε στον τότε πρόεδρο – χωρίς προφανώς να γίνει τίποτα. Όμως, η αναφορά στους άμεσα εμπλεκόμενους πολιτικούς, όπως λ.χ. οι υπουργοί άμυνας και τα πολιτικά κυκλώματα που τους στήριξαν, παραμένει ακόμα ένα συγκεκαλυμμένο, αν όχι λογοκρινόμενο, θέμα. Όπως καταγράφηκε ήδη, λ.χ. στο κύκλωμα των μιζών,  εμπλεκόταν όλο το απορριπτικό-εθνικιστικό μπλοκ: ο Τσοχατζόπουλος έκανε την εποπτεία μαζί με τον Ομήρου στο υπουργείο άμυνας, οι πληρωμές γίνονταν μέσω ενός Σύριου επιχειρηματία, τον οποίο είχε υπό την προστασία του ο Ντίνος Μιχαηλίδης, ενώ το ξέπλυμα γινόταν με εταιρείες του Βατοπαιδίου, στις οποίες διαπλέκεται η ακροδεξιά με τους Νέους Ορίζοντες.

Ένα από τα ουσιώδη ζητούμενα, είναι ο βαθμός εμπλοκής των πολιτικών ηγεσιών Κύπρου και Ελλάδας [του κύκλου γύρω από τον Κληρίδη στην Κύπρο με κύριο άξονα τον Σ. Χάσικο και το κύκλο γύρω από τον  Κ. Σημίτη στην Ελλάδα]. Ήδη υπόνοιες έχουν εκφραστεί για τον βαθμό που ήξεραν ή δεν ήξεραν τι γινόταν.

Σε αυτό το δεύτερο κείμενο εξέτασης του σκανδάλου, θα εστιάσουμε στην διερεύνηση των σχετικά ιλιγγιωδών εναλλαγών στο κυπριακό υπουργείο άμυνας την επίμαχη περίοδο, αλλά και ενδιαφερουσών διαπλοκών – χρονολογικών [όσον αφορά την έναρξη του σκανδάλου], αλλά και οικονομικών [όσον αφορά την εμπλοκή των εναλλασσόμενων υπουργών σε διαπλεκόμενες εταιρείες και ύποπτες, για ξέπλυμα, επενδύσεις].

Την περίοδο 1997 -1999, η Κυπριακή Δημοκρατία άλλαξε πέντε υπουργούς άμυνας – ποτέ δεν είχε και ούτε έχει ξανασυμβεί τέτοια εναλλαγή. Μέχρι το 1997, υπουργός άμυνας ήταν ο Κ. Ηλιάδης από το ΔΗΚΟ, ο οποίος παραιτήθηκε το φθινόπωρο μετά την αποχώρηση του κόμματος του από την κυβέρνηση. Ακολούθησε μια σύντομη υπηρεσιακή θητεία από τον Γ. Χαραλαμπίδη και μετά τις εκλογές του Φεβρουαρίου του 1998 ανέλαβε ο  Γ. Ομήρου της ΕΔΕΚ. Ο Ομήρου  διένυσε όλη την χρονική περίοδο του 1998, επιμένοντας δημόσια «ότι θα έρθουν οι πύραυλοι» – είναι η περίοδος όπου πέφτουν «πολλά λεφτά» στους λογαριασμούς του Τσοχατζόπουλου]. Ακολούθως ανέλαβε για ένα εξάμηνο ο Γ. Χρυσοστομής και τελικά ανέλαβε τον Αύγουστο ο Σ. Χάσικος, στέλεχος του ΔΗΣΥ με αρκετά κοινά με τον Τζοχατζόπουλο – ιδιαίτερα στο σενάριο “from rags to riches”. Η δική του άνοδος, έγινε μέσα από γάμο στην οικογένεια Κουλέρμου. Οι φήμες θέλουν τον κ. Χάσικο να είχε εμπλοκή και στην φούσκα του Χρηματιστηρίου και όπως θα δούμε η διασταύρωση με τον πρώτο εμπλεκόμενο υπουργό, τον κ. Ηλιάδη,, αλλά και με τις εταιρείες ξεπλύματος των μιζών Τσοχατζόπουλου, είναι ενδιαφέρουσες και ενδεχομένως αποκαλυπτικές .

Η πρώτη αναφορά για εμπλοκή του Τσοχατζόπουλου στην διαδικασία αγοράς των S300 έγινε τον Νοέμβριο του 1996. Σύμφωνα με το άρθρο του Φιλελεύθερου, τότε στην Κύπρο βρισκόταν και η ρωσική αντιπροσωπεία για συζήτηση της αγοράς των S300. Ο τότε υπουργός άμυνας λοιπόν, ο κ. Ηλιάδης, είχε άμεση εμπλοκή με την διαπραγμάτευση των πυραύλων, αλλά από ότι φαίνεται η ελληνική επένδυση μαμούθ στους εξοπλισμούς που ξεκινούσε υπό την σκιά των Ιμίων, θα περνούσε άμεσα από την Κύπρο. Ήδη, στο κείμενο του Φιλελευθέρου αναφερόταν ότι το ελληνικό κράτος ενδιαφερόταν, επίσης, για αγορά ρωσικών συστημάτων – κάτι το παράδοξο αφού είναι δεδομένο ότι μια νατοϊκή χώρα θα είχε πρόβλημα ένταξης ρωσικών συστημάτων στα δικά της.

Όταν ένα χρόνο μετά, το φθινόπωρο του 1997, το ΔΗΚΟ εγκατέλειψε την κυβέρνηση Κληρίδη ο Ηλιάδης αποχώρησε – σε αντίθεση με τον Ντίνο Μιχαηλίδη, ο οποίος ως ο βασικός προστάτης του μεσάζοντα για τις πληρωμές, του Σύριου επιχειρηματία, προτίμησε τις μίζες από το κόμμα του. Αυτή η επιλογή είναι ενδιαφέρουσα από μόνη της και δείχνει ότι όντως τα λεφτά πρέπει να ήταν πολλά – δεν εγκαταλείπεται έτσι εύκολα η συμμετοχή στην ηγεσία ενός κόμματος κλειδιού για την διακυβέρνηση.

Αφού έγιναν οι εναλλαγές στο υπουργείο εξασφάλισε και η ΕΔΕΚ τις μίζες της. Εδώ υπάρχει ένα κοινό μυστικό: Όλοι ξέρουν ότι η ΕΔΕΚ είχε δημιουργήσει ένα καθεστώς μέσα από το οποίο εξασφάλιζε ένα ποσοστό μιζών από όλες τις συναλλαγές με την Λιβύη μέσω της εταιρείας Cypro-Libyan. Οπότε στην προκείμενη περίπτωση η ΕΔΕΚ δεν είχε ανάγκη την τεχνογνωσία του δικτύου του δικηγορικού γραφείου του Τάσσου Παπαδόπουλου για εξαφάνιση κεφαλαίων μέσα από την Λαϊκή τράπεζα και ανάλογα δίκτυα. Όμως, η εμπλοκή της ΕΔΕΚ στην διαχείριση τέτοιων ποσών από μίζες από το πόστο του υπουργού άμυνας έγινε για πρώτη φορά το 1998. Και αξίζει να σημειωθεί ότι η σχέση της ηγεσίας της ΕΔΕΚ τότε με τον Τσοχατζόπουλο ήταν κάτι περισσότερο από θερμή – ο Β. Λυσσαρίδης θεωρούσε αυτήν την σχέση ως εκφραστική της σχέσης του με το ΠΑΣΟΚ. Ο Γ. Ομήρου, κατά συνέπεια, ο οποίος επιλέχθηκε και ως διάδοχος, διαχειριζόταν όχι απλά ένα υπουργείο, αλλά και μια σχέση με μια ολόκληρη πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής τον Τσοχατζόπουλο.

Η εμφάνιση του Χάσικου στο υπουργείο άμυνας από το 1999 μέχρι το 2001 όταν φαίνεται να ολοκληρώθηκαν οι πληρωμές των μιζών [μετά τους S300 ακολούθησαν οι TOR], δεν μπορεί να ήταν τυχαία. Τους αμέσως επόμενους μήνες [μετά τον διορισμό του Χάσικου στο υπουργείο άμυνας], ξέσπασε και η κυπριακή φούσκα του χρηματιστηρίου, στην οποία συμμετείχαν ενεργά διάφορα στελέχη του ΔΗΣΥ.

Το 2000, η εταιρεία Sharelinks και η θυγατρική της White knight Ηoldings ltd στις οποίες εμπλέκονται τα κεφάλαια της οικογένειας Κουλέρμου, άρχισαν να αγοράζουν μετοχές εκατομμυρίων σε ακίνητα. Τελικά, οι αγορές κατέληξαν στην εταιρεία Ledra [SFS Ledra Properties Ltd], η οποία βρέθηκε με τουλάχιστον «100 τεμάχια ιδιοκτησίας/properties» στην Παλιά Λευκωσία. Υπολογίζεται από παρατηρητές της αγοράς στην περιοχή ότι επενδύθηκαν 30 εκατομμύρια. Ένας διευθύνων σύμβουλος, απέδιδε τα κεφάλαια σε ξένους επενδύτες, αν και οι φήμες, οι οποίες κυκλοφορήσαν παρέπεμπαν στο ότι πίσω που τις επενδύσεις σε ακίνητα βρίσκονταν τα κεφάλαια της οικογένειας Κουλέρμου, της οικογένειας του υπουργού άμυνας.

Γιατί να επενδυθούν, ξαφνικά, τόσα λεφτά στην παλιά Λευκωσία και σε ακίνητα; Είναι τυχαίο ότι τα ακίνητα ήταν και ο τρόπος ξεπλύματος ύποπτων χρημάτων όπως το κωδικοποίησε και η μέχρι τώρα έρευνα για τον Τσοχατζόπουλο; Μπορεί να είναι, μπορεί  και όχι, αλλά σαφώς αυτές οι συναλλαγές και μάλιστα την ίδια περίοδο όπου διαπλέκονται δύο σκάνδαλα, στα οποία υπήρχε η ανάγκη ξεπλύματος χρημάτων [οι μίζες και το χρηματιστήριο] θέτουν, σαφώς, θέμα διερεύνησης.

Διότι ο κ. Χάσικος εμπλέκεται και άμεσα με εταιρείες, όπως την Telepassport, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν για διακίνηση χρημάτων στα σκάνδαλα μιζών, τα οποία είναι υπό διερεύνηση στην Ελλάδα – όπως το σκάνδαλο της Siemens στο οποίο εμπλέκεται το όνομα του Τσοχατζόπουλου μέσω του «κολλητού του», Π. Νικολαΐδη. Φαίνεται ότι ο εισαγγελέας Αθανασίου, ο οποίος διερευνά το σκάνδαλο της Siemens κατέληξε ότι τα «μαύρα ταμεία» φαίνεται να διαπλέκονται με την εταιρεία Telepassport «που κατά σύμπτωση ιδρύθηκε το 1998», δηλαδή τον επόμενο χρόνο που άρχισε η διαπλοκή του ΟΤΕ με την Siemens, αλλά και τον επόμενο χρόνο της οριστικοποίησης της συμφωνίας για τους S300. Ο Σ. Χάσικος, ηγετικό στέλεχος του ΔΗΣΥ και υπουργός άμυνας, την περίοδο 1999-2003, βρέθηκε, το 2006, να είναι ένας από τους συμμετέχοντες στο Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας στην Ελλάδα. Αλλά ήδη από το 2004 υπάρχουν δηλώσεις του[1][1] όπου εμφανίζεται σαν εκπρόσωπος της εταιρείας στην Κύπρο – και κατηγορεί μάλιστα την ΑΤΗΚ, υποσχόμενος ότι η εταιρεία, την οποία εκπροσωπεί, θα προσφέρει καλύτερες τιμές. Και σύμφωνα με τις δηλώσεις του η  Telepassport ξεκίνησε τις επιχειρήσεις της στην Κύπρο από το 2002 – όταν ο κ. Χάσικος ήταν ακόμα υπουργός άμυνας. Και προφανώς χειριζόταν και ζητήματα μιζών στα οποία εμπλέκονταν διάφοροι οργανισμοί [όπως η Telepassport] και άτομα.

Η  Telepassport απορροφήθηκε το 2006 από μια άλλη εταιρεία, την Lannet, η οποία έκλεισε το 2007. Είναι συμπτωματικό ότι η εταιρεία στην οποία συμμετείχε ο Χάσικος και οι άλλοι εμπλεκόμενοι «ξαφνικά έμεινε από λεφτά» λίγο πριν ξεσπάσει δημόσια το σκάνδαλο της Siemens [και άρα θα γίνονταν έρευνες για τις διακινήσεις χρημάτων μέσω των ταμείων της] – και ενώ είχαν αρχίσει σχετικές έρευνες στο Λιχτενστάιν; Αναφέρεται, χαρακτηριστικά, σε ένα κείμενο στην εφημερίδα Παρών, το 2008: «Τι μπορεί να συνδέει πρόσωπα φαινομενικά ετερόκλητα, όπως ο Σ. Αποστολόπουλος και ο  Σ. Χάσικος, με μια ελληνική εταιρεία τηλεπικοινωνιών, όπου έχουν το πρώτο λόγο ένα πρώην στέλεχος του ΟΤΕ και ένα της Siemens;»[2][2] Ο Σ. Αποστολόπουλος ήταν «ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ». Είναι δυνατόν να είναι τυχαίες όλες αυτές οι; Η διερεύνηση αυτών των «συμπτώσεων» και διασυνδέσεων είναι, το λιγότερο, αναγκαία.

Και αρχές του 2002, φαίνεται να «δένει το γλυκό», με την διασύνδεση του υπουργού άμυνας του 1997, του Ηλιάδη, με τον μετέπειτα υπουργό του 1999, τον Χάσικο, σε μια άλλη ενδιαφέρουσα «συνεργασία»: Με ανακοίνωση της, η εταιρεία SFS [Sharelink Financial Services Limited] πληροφορεί το κοινό ότι ο «Κώστας Ηλιάδης, πρώην υπουργός Άμυνας της Δημοκρατίας, έχει διοριστεί ως Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας». Ήδη, πάντως, φαίνεται ότι η σχέση του Ηλιάδη με την Sharelink χρονολογείτο από το προηγούμενο έτος, αφού η εταιρεία στην οποία ήταν πρόεδρος [η Kyknos investments] παρέπεμπε σε σχέση με την Sharelink.  Έτσι, ο υπουργός, ο οποίος ξεκίνησε την επίβλεψη [και άρα και την κατανομή των μιζών] για την αγορά των S300, βρέθηκε σε μια επενδυτική, στην οποία βασικοί παίκτες είναι τα κεφάλαια της οικογένειας του υπουργού άμυνας, που έκλεισε την διαδικασία της κατανομής των μιζών, του Χάσικου.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα διάσταση, η οποία μπορεί να είναι αποκαλυπτική τελικά, είναι το πώς έγινε η αγορά των TOR. Η προθυμία της Ελλάδας να αγοράσει οπλικά συστήματα για να δωριθούν στην Κύπρο, ακούγεται παράδοξη. Σε αυτό το πλαίσιο, η διερεύνηση των διαπλεκομένων συμφερόντων των τέως υπουργών [αλλά και άλλων αξιωματούχων οι οποίοι γνώριζαν ή εμπλέκονταν], θα πρέπει να συμπληρωθεί με μια ευρύτερη διερεύνηση των κονδυλίων που ξοδεύτηκαν για την άμυνα. Η προσπάθεια να γίνει ένας σε βάθος έλεγχος του δημόσιου χρέους, τόσο σε Ελλάδα όσο και Κύπρο, από ανεξάρτητες ομάδες με άξονα ευρωπαϊκές δικλείδες έρευνας, μπορεί να οδηγήσει και σε αυτό το μονοπάτι των χαμένων χρημάτων.

Άκης – Κύπρος: Ενιαίο αμυντικό δόγμα εθνικοπατριωτικών μιζών (Τετάρτη, 18 Απρίλιος 2012)

Οι αληθείς απαντήσεις σε θέματα … βαθιάς πολιτικής έχουν ως ένα και μοναδικό προαπαιτούμενο την διατύπωση των ορθών (λογικών) ερωτημάτων. Εάν γίνει κατανοητή η (μία και μοναδική) προ-υπόθεση (εργασίας), ότι δηλαδή πατριωτική δεξιά σημαίνει (όπου γης) τεράστιες μπίζνες και κέρδη για τους … εκπροσώπους της, η διατύπωση των ορθο-λογικών ερωτημάτων καθίσταται μάλλον αυτονόητη υπόθεση. Δεν απαιτείται παρά στοιχειώδης ρεαλισμός, ή αλλιώς δυνατότητα “δεύτερης ανάγνωσης” πίσω και μέσα από τις γραμμές των “μέσων” που καθαγίασαν και καθαγιάζουν (προφανώς με το αζημίωτο) τις πατριωτικές μπίζνες.

Τα ορθο-λογικά ερωτήματα για τις πολυσυζητημένες τις τελευταίες μέρες σχέσεις συνεργασίας του Ελλαδίτη πατριώτη “αμυντικού” υπουργού Άκη Τσοχα-τζόπουλου με τις εθνικο-πατριωτικές “αδελφές δυνάμεις” της Κύπρου, θέτει η ψαγμένη “Δεύτερη Ανάγνωση” που υπογράφει ο κοινωνιολόγος Α. Παναγιώτου.

Ομολογουμένως, ο επιλεγείς τίτλος για την διατύπωση των ερωτημάτων – Οι μίζες του ενιαίου αμυντικού δόγματος: Και αν ανοίξει το στόμα του και ο Άκης ή οι Ρώσοι για τους S-300; – είναι ευρηματικός υπό την έννοια ότι διευκολύνει τον δρόμο της πολιτικής σκέψης προς τις αληθείς απαντήσεις. Με δεδομένο ότι ο Τσοχα-τζόπουλος δεν μπορεί να ήταν ο μόνος “που τα μάζεψε” από την τσόχα του άθλιου “παιχνιδιού” των εθνικοπατριωτικών μιζών ούτε βέβαια τα “μάζεψε μονάχος” ελέω … ονόματος, τώρα που … τον μαζέψανε υπέρ πίστεως και πατρίδας (γράψτε λάθος: παρτίδας) καλείται ως σοβαρός παίκτης να παίξει ηρωϊκά τα πατριωτικά ρέστα του αξιώνοντας την συμπαράσταση της φάμπρικας που επί χρόνια εισέπραττε την πατριωτική γκανιότα. Εμ, να συλλαμβάνεται ο “παίκτης” και να (ή για να) … σφυράει κλέφτικα η λέσχη στην οποία μετείχε, αυτό δεν το θέλει ούτε ο ίδιος ο θεός (των εθνικοπατριωτικών μιζών), ούτε ακόμα και αυτοί οι επί της γης ιερο-μόναχοι εκπρόσωποί του.

Τέρμα οι πρόλογοι, με το μήνυμα Ακη Τσόχα ψηλά το κεφάλι, οι φίλοι σου (φίλοι της τσόχας) βλέπουν τα ρέστα σου, προχωράμε στο κυρίως τραπέζι (συγγνώμη: θέμα), δηλαδή στην Δεύτερη Ανάγνωση όπου διατυπώνονται τα ορθολογικά ερωτήματα:

Όταν ανακοινώθηκε η σύλληψη του Άκη Τσοχατζόπουλου για τις μίζες που είχε πάρει ως υπουργός άμυνας, τα κυπριακά ΜΜΕ ανάφεραν βέβαια ότι «εμπλεκόταν» και η Κύπρος. Ο Φιλελεύθερος έκανε αναφορές για «ξέπλυμα βρώμικου χρήματος» μέσω εταιρείας, την Torcaso, η οποία ιδρύθηκε στην Κύπρο, και πιο διστακτικά λόγω του γεγονότος ότι μια από τις υποθέσεις με μίζες αφορούσε τους ρωσικούς πυραύλους ΤΟR-M1 μέρος των οποίων [14 από τους 21] είχε σταλεί Κύπρο. Ο Πολίτης έδωσε περισσότερη έμφαση στους πυραύλους TOR και προσπάθησε να το παίξει «τα είχαμε πει» με μια αποσπασματική εστίαση: επανέφερε το ζήτημα του σύριου επιχειρηματία/τζογαδόρου, F. Al-Zayat, στον οποίο άνηκε η off shore εταιρεία μέσω της οποίας έγινε η ρωσική πληρωμή, η οποία κατέληξε τελικά στον Τσοχατζόπουλο. Παραβλέπει, βέβαια, εντελώς το ότι οι TOR ήταν η δεύτερη αγορά ρωσικών πυραύλων του τότε «ενιαίου αμυντικού δόγματος» [της μυθολογικής αλλά και συμφεροντολογικής τελικά στρατιωτικής συμμαχίας Κύπρου-Ελλάδας την δεκαετία του 90]. Αν είχαν δοθεί μίζες για τους TOR πρέπει αναπόφευκτα να είχαν δοθεί μίζες και για τους S-300: αν η ρωσική πολεμική βιομηχανία βρισκόταν, τότε, στην ανάγκη να πληρώνει μίζες για να εξασφαλίζει συμβόλαια, τότε, προφανώς, το να εξασφαλίσει το πρώτο βασικό συμβόλαιο [των S – 300] οποίο τελικά οδήγησε και στο δεύτερο [των TOR] ως αναπλήρωση, ήταν νευραλγικό και θα πλήρωνε ακριβά για να το πάρει. Αλλά βέβαια, αυτό το θέμα θα άνοιγε δύσκολες ερωτήσεις για τα κυπριακά ΜΜΕ – για τον μεν Φιλελεύθερο, για το κύκλωμα των «πατριωτικών» μιζών και για το Πολίτη, για τις διαδικασίες που οδήγησαν στην εκλογή Κληρίδη το 1998, αλλά και τις μετέπειτα διαδικασίες στο υπουργείο άμυνας της τότε κυβέρνησης.

Ας δούμε, λοιπόν, την ευρύτερη εικόνα της περιόδου 1996-2001, κατά την οποία φαίνεται ότι πληρώθηκαν οι μίζες και διαμορφώθηκε και το πλαίσιο των στρατιωτικών αγορών, στο οποίο εμπλέκεται ο Τσοχατζόπουλος. Σύμφωνα με τις συνεντεύξεις του Τσοχατζόπουλου στον Λάλα και τον Τέλλογλου, επόπτευσε ο ίδιος μιας τεραστίας εκστρατείας επενδύσεων [άξιας 4 τρις δραχμών] σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς αμέσως μετά τα Ίμια το 1996. Εκείνο το επεισόδιο, το οποίο κατασκευάστηκε από τα ΜΜΕ, αμέσως μετά την επικράτηση του Σημίτη στο ΠΑΣΟΚ, οδήγησε σε μια «πολιτική κρίση», η οποία με την σειρά της οδήγησε στην απόφαση να επενδυθούν τα τεράστια κονδύλια στην άμυνα επειδή υποτίθεται η κρίση έδειξε την «αδυναμία» της Ελλάδας. Αν υπήρξαν συνειδητά συμφέροντα που έσπρωξαν στην κατασκευή εκείνου του θεαματικού επεισοδίου, τότε θα άνηκαν, σαφώς, στο «πατριωτικό ΠΑΣΟΚ», του οποίου ο Τσοχατζόπουλος ήταν τότε  εκπρόσωπος – είχε αντικαταστήσει ένα άλλο εκπρόσωπο της τάσης, τον Γ. Αρσένη, στο υπουργείο άμυνας. Αυτό το «πατριωτικό ΠΑΣΟΚ» ήταν σε άμεση σχέση με την ΕΔΕΚ στην Κύπρο, της οποίας ο τότε ηγέτης, ο Β. Λυσσαρίδης, είχε φαντασιώσεις να το παίξει «εθνικός ηγέτης», με προεκτάσεις και στην Ελλάδα. Η ΕΔΕΚ, παρά τον απορριπτικό της προσανατολισμό στήριξε στον δεύτερο γύρο των εκλογών του 1998, τον υποτιθέμενο αντίπαλο της «γραμμής» της, τον κ. Κληρίδη, τον οποίο ο ίδιος ο Λυσσαρίδης είχε ονομάσει εκπρόσωπο του «ενδοτισμού» από την δεκαετία του 1970.

Αυτή η σύμπλευση «πατριωτικών» κυκλωμάτων και ρουσφετολογικών κυκλωμάτων της κυπριακής δεξιάς, φαίνεται να αποκορυφώθηκε την περίοδο 1997-98 κατά την διάρκεια των προεδρικών εκλογών, όταν ο μεν Κληρίδης έκανε εκστρατεία με τους S-300, ενώ το «πατριωτικό κύκλωμα» σε Κύπρο και Ελλάδα φαίνεται να συνεργάστηκε για την επανεκλογή του – και στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας οι οικονομικές μίζες πρέπει να έπαιξαν τον καθοριστικό ρόλο. Η πιο χαρακτηριστική δημόσια παραδοχή εκείνης της παρασκηνιακής σύμπλευσης ήταν το «Ευχαριστώ για όλα Άκη» του Γ. Κληρίδη προς την Α. Τσοχατζόπουλο την νύχτα της επανεκλογής του το 1998: Μπροστά στις κάμερες, ο Κληρίδης απάντησε σε τηλέφωνο από τον κ. Τσοχατζόπουλο και τον ευχαρίστησε δημόσια με την γνωστή πια ατάκα. Είναι εκείνες τις μέρες που ο Λυσσαρίδης δήλωνε ότι θα επεκτείνει και στην Ελλάδα την  «εθνική ενότητα». Προφανώς, η πατριωτική πολιτική δεν υπήρξε συνεπής. Δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι απορρίπτει κάτι και ταυτόχρονα να στηρίζει τον εκπρόσωπο της γραμμής που απορρίπτει. Υπήρχαν και άλλα συμφέροντα που ήταν προσφιλή στην τσέπη των μελών του απορριπτικού μετώπου.

Η διασύνδεση των θεαμάτων «ενότητας» υποτιθέμενων αντίπαλων στην επιφάνεια, με τις υπόγειες διαδρομές του «ξεπλύματος» των μιζών, είναι ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική: η παραγγελία των S 300 [η οποία στοίχισε μισό δις ευρώ] συμβάδισε το 1997 με την ετερόκλητη συμμαχία απορριπτικών και Κληρίδη στις προεδρικές. Στην νέα κυβέρνηση Κληρίδη, το 1998  και μέχρι τις αρχές του 1999, υπουργός άμυνας ανάλαβε ο μετέπειτα διάδοχος του Λυσσαρίδη στην ΕΔΕΚ, Γ. Ομήρου, ο οποίος πρέπει να διεκπεραίωσε ουσιαστικά την όλη διαδικασία της αγοράς και ίσως και της κατανομής των μιζών. Και αυτή ακριβώς η περίοδος είναι  και η περίοδος που ο Τσοχατζόπουλος και ο κύκλος γύρω του. αρχίζει να χαλαρώνει σε σχέση με την διαχείριση των μιζών και του ξεπλύματος χρημάτων: «Και ενώ μέχρι το 1997, ο κ. Τσοχατζόπουλος και οι συνεργάτες του, όπως προκύπτει από το εισαγγελικό πόρισμα, εμφανίζονται να τηρούν κάποιες ουσιαστικές προφυλάξεις στο να διαχειρίζονται τα χρήματα και τις αγοραπωλησίες με νομιμοφάνεια, μετά το 1998 τα πράγματα εξελίσσονται τελείως διαφορετικά. Τα χρήματα που πέφτουν στις off shore είναι πολλά, οι αγοραπωλησίες περισσότερες και η κίνηση πολλών λογαριασμών ξεφεύγει από κάθε όριο.» [Τέλλογλου, Καθημερινή, 14/4/2012]. Μέρος της κίνησης στους λογαριασμούς αποδίδεται και στο ότι ο βασικός διαχειριστής, ο ξάδελφος του Τσοχατζόπουλου, αρρώστησε. Αλλά «πέφτουν και πολλά λεφτά» γιατί άρχισαν και οι μίζες της άμυνας  και προφανώς το «πατριωτικό μέτωπο» τρώει με χρυσά κουτάλια και στην Λευκωσία και στην Αθήνα σε βάρος του Δημοσίου, με την ανοχή και του Κληρίδη και του Σημίτη – αν όχι με την έγκριση τους για να ξεφορτωθούν τους εθνικιστές με την εξαγορά.

Ο τρόπος ξεπλύματος δείχνει και πάλι ότι η Κύπρος και τα τοπικά κυκλώματα είχαν άμεση εμπλοκή στην διακίνηση και το ξέπλυμα. Ήδη, η Κύπρος και το δικηγορικό γραφείο του Τ. Παπαδόπουλου είχαν δείξει από την περίοδο των γιουγκοσλαβικών πολέμων, στις αρχές της δεκαετίας του 90, ότι μπορούσαν να διαχειριστούν μυστικά ποσά και να συγκαλύψουν την πηγή και την διακίνηση τους. [Οι πληρωμές της ρωσικής εταιρείας στον Σύριο μεσολαβητή έγιναν, σύμφωνα με την καταγραφή του Πολίτη, μέσω της Λαϊκής Τράπεζας, δικηγόρος της οποίας ήταν το δικηγορικό γραφείο Παπαδόπουλου, το οποίο  είχε αυτονόητα την «τεχνογνωσία» του ξεπλύματος]. Υπήρχε, όμως, μια πιο άμεση σύνδεση με τα παρακλάδια του κυπριακού πατριωτικού μετώπου: Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα έρευνες των ανακριτών στην Αθηνά, το ξέπλυμα γινόταν μέσω των λογαριασμών της μονής Βατοπεδίου :

«Σύμφωνα με τον ελεγκτή Μάϊτο, η παρουσία του Σαπχατζίδη [επιχειρηματία και ιδιοκτήτη της  off shore εταιρείας Torcaso, η οποία χρησιμοποιείτο για το ξέπλυμα], που συμμετέχει στην τελική φάση είσπραξης του τμήματος από τις πωλήσεις των ακίνητων της Torcaso στην Ιερή Μονή Βατοπαιδιου, δείχνει ότι μαύρο χρήμα επενδύθηκε σε ακίνητα για να ξεπλυθεί.» [Βήμα, 15/4/2012, σ. 9].

Η Μονή Βατοπαιδίου συνδέεται άμεσα με το απορριπτικό εθνικιστικό μπλοκ στην Κύπρο: ο ηγούμενος Εφραίμ είναι αδελφός του ιδρυτή και ηγέτη του ακροδεξιού απορριπτικού κόμματος «Νέοι Ορίζοντες» [το οποίο έχει μετονομαστεί σήμερα σε ΕΥΡΩΚΟ]. Και αυτό το απορριπτικό κόμμα στήριξε την υποψηφιότητα Κληρίδη, το 1998. Η παράδοξη σύγκλιση των ετερογενών φαινομενικά τάσεων, είχε προφανώς, υπόγειες οικονομικές διασυνδέσεις.

Αξίζει να διερευνηθεί και η πιθανότητα να χρησιμοποιήθηκε και η χρηματιστηριακή φούσκα του 1999, για να ολοκληρωθεί το ξέπλυμα του βρώμικου χρήματος. Διότι αν υποθέσουμε ότι οι μίζες ήταν κατά αναλογία, τότε αν οι TOR, οι οποίοι είχαν στοιχίσει πέραν από το ένα δις, είχαν 78 εκατομμύρια μίζες, τότε οι S300 θα πρέπει να είχαν γύρω στα 40 εκατομμύρια. Αν προστεθούν σε αυτά και τα εκατομμύρια σε μίζες για τους TOR [ο Τσοχατζόπουλος υπολογίζεται ότι πήρε 25 από τα 78 εκατομμύρια των μιζών για τους πυραύλους] που δεν είναι γνωστό που έχουν καταλήξει, τότε προφανώς υπήρχε ένα πόσο, το οποίο θα μπορούσε εύκολα να ξεπλυθεί με διάφορες «τοποθετήσεις» και αγοραπωλησίες μετοχών, σε εκείνο το επίσης κατασκευασμένο σκηνικό. Και από ότι φαίνεται, οι πληρωμές των μιζών για τους ρωσικούς πυραύλους γίνονται σε δόσεις και η διαδικασία κράτησε τουλάχιστον μέχρι το 2001. Οπότε εμπλέκονταν ενδεχομένως διάφοροι υπουργοί άμυνας στην Κύπρο.

Δυστυχώς, δεν μπορεί κάποιος να περιμένει σε αυτό το στάδιο σοβαρή ερευνά από την κυπριακή δημοσιογραφία με δεδομένα τα συμφέροντα: εμπλέκεται από την μια η κυβέρνηση Κληρίδη, η οποία κατασκεύασε και χρησιμοποίησε το σκάνδαλο των S-300, αλλά και διάφοροι από τα εθνικιστικά απορριπτικά κυκλώματα. Το ότι η όλη ιστορία αποκαλύπτει και τα πραγματικά συμφέροντα πίσω από τις εθνικιστικές κορώνες, είναι επιπρόσθετος λόγος λογοκρισίας.

Από την άλλη, οι πιθανότητες να λογοκριθεί το σκηνικό, είναι, επίσης, περιορισμένες με δεδομένες τις διαρροές που γίνονται –  και τις αυτονόητες συνδέσεις που θα γίνουν και στην Αθήνα και στην Κύπρο. Οπότε, για μερικούς είναι και θέμα καθυστέρησης των αποκαλύψεων

Έλληνες έμποροι και βιομήχανοι του πολέμου… (Από το http://diktiospartakos.blogspot.com/)

Ας κοιτάξουμε με προσοχή ορισμένες ειδήσεις: ενώ ο κόσμος της εργασίας υφίσταται μια τεράστια επίθεση από την κυβέρνηση, το ΔΝΤ, την Ε.Ε. και τον κόσμο του πλούτου, οι οποίοι επιβάλουν εργασιακό μεσαίωνα, βάναυση κρατική καταστολή εξαφανίζοντας τις λαϊκές ελευθερίες, ακραία λιτότητα και περικοπές στο όνομα της μείωσης των ελλειμμάτων και για την αντιμετώπιση της κρίσης που δημιούργησαν, ταυτόχρονα, οι πολεμικές δαπάνες όχι μόνο δεν μειώνονται αλλά εκτοξεύονται και υπολογίζεται ότι θα φτάσουν τα 25 δις ευρώ.
Πόσο αποκρουστική και χυδαία ακούγεται η είδηση ότι «η Lockheed Martin έδωσε εκτίμηση τιμής για το αεροσκάφος F-35, αν η Ελλάδα αποφασίσει να το αγοράσει, 60 εκατομμύρια δολάρια, το καθένα αν η παραγγελία γίνει το 2016. Ο αντιπρόεδρος τη εταιρείας με…
χώρο ευθύνης τη Ν.Α Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή Ντένης Πλέσσας είπε ότι η Lockheed Martin, μπορεί να προχωρήσει σε αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό και των 130 παλαιότερων F-16 σε μπλοκ 52 advance, όπως τα τελευταία 30 που αγοράστηκαν», την ίδια στιγμή που οι άνεργοι υπολογίζεται ότι θα φτάσουν το 1.5 εκατ.
Εξάλλου, αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής που περιφρονεί τις κοινωνικές ανάγκες και μεριμνά μόνο για τα κέρδη του αστικού κατεστημένου είναι το γεγονός ότι τη δεύτερη θέση παγκοσμίως στις αμυντικές δαπάνες, σε σχέση με το ΑΕΠ, κατέχει η Ελλάδα σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Στρατηγικών Αναλύσεων Stratfor. Οι ελληνικές κυβερνήσεις των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, με την στήριξη του ΛΑΟΣ δαπανούν το 3,98% του ΑΕΠ σε εξοπλισμούς. Πρώτες είναι οι ΗΠΑ με 4,68%. Αμέσως μετά την Ελλάδα ακολουθεί η Τουρκία με 2,76%.
Οι απαντήσεις στο ερώτημα του γιατί υπάρχει αυτή η κατασπατάληση τεράστιων πόρων που θα μπορούσαν να ικανοποιήσουν τις κοινωνικές ανάγκες προσφέροντας εργασία σε όλους και παρέχοντας ικανοποιητικές υπηρεσίες στον τομέα της δημόσιας-δωρεάν παιδείας-υγείας-ασφάλισης-πολιτισμού, είναι πολλές. Πρώτος λόγος είναι ο ιμπεριαλιστικός ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός για τον έλεγχο του Αιγαίου και τη διεκδίκηση ρόλου περιφερειακής ιμπεριαλιστικής δύναμης στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, που ωθεί σε κλιμάκωση των εξοπλισμών. Δεύτερος λόγος είναι η αποστολή χιλιάδων στρατευμάτων και μέσων σε 15 χώρες ως κατοχική δύναμη στο πλαίσιο επεμβατικών επιχειρήσεων των ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ-ΟΗΕ διεκδικώντας μερίδιο από την πίττα του παγκόσμιου καταμερισμού πλούτου για τους Έλληνες επιχειρηματίες-εφοπλιστές-τραπεζίτες-κατασκευαστές. Τρίτος λόγος είναι η εξασφάλιση ενός περιβάλλοντας «Ασφάλειας» στη μεταφορά ενέργειας και εμπορίου μεταξύ Ανατολής-Δύσης, όπου το τρίγωνο Καύκασος-Αιγαίο-Κρήτη αναβαθμίζεται, ενώ η αντιμετώπιση της πειρατείας στη Σομαλία παίζει καθοριστικό στις γεωστρατηγικές συμμαχίες του ελληνικού αστικού κόσμου με μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Τέταρτος λόγος είναι η λεγόμενη Διπλωματία των Εξοπλισμών, η υποστήριξη που θα τύχουν οι πολιτικές-οικονομικές βλέψεις των Ελλήνων αστών σε Βαλκάνια-Μεσόγειο κλπ διαμέσου της επιλογής εξοπλισμών από τις πολεμικές βιομηχανίες της ιμπεριαλιστικής δύναμης που θα τις αντιμετωπίσει θετικά.
Μια άλλη παράμετρο έθιξε ο ευρωβουλευτής των Πρασίνων κ. Κ Μπεντίτ όταν αποκάλυψε ότι «την ώρα που η Ευρώπη ασκεί πίεση στον ελληνικό λαό για τα μέτρα, υπήρξαν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τις μεγάλες επιχειρήσεις όπλων της Γαλλίας και της Γερμανίας, ώστε να συνεχιστεί η πώληση όπλων στην Ελλάδα! Η Αθήνα τα τελευταία 10 χρόνια έχει δαπανήσει 50 δισ. ευρώ για όπλα και αγοράζει τα όπλα που η Γαλλία και η Γερμανία δεν χρειάζονται πλέον για τους στρατούς τους». Επέκρινε ακόμα τον κ. Μπαρόζο ότι η Κομισιόν δεν έχει λάβει καμία πρωτοβουλία για την ενσωμάτωση της Τουρκίας στην Ε.Ε. ώστε να μπει τέλος σ΄ αυτό το «ανόητο θέμα» που κοστίζει στον ελληνικό λαό, καθώς ένα από τα προβλήματα της Ελλάδας που συνδέεται με αυτό είναι η διαφωνία της με την Τουρκία».
Ποιος ξεχνά εξάλλου τη γνωστή δήλωση «Δεν θα σας χρηματοδοτούμε εμείς για να αγοράζετε όπλα από τις Ηνωμένες Πολιτείες», του Γκέρχαρντ Σρέντερ. Μιας Ε.Ε. που βρίσκεται σε ανταγωνισμό με τις Ηνωμένες Πολιτείες, την παγκόσμια δύναμη που στηρίζεται στο στρατιωτικοβιομηχανικό της σύμπλεγμα. Ο δημοσιογράφος Θ. Τσίρος από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ είχε καταγράψει τα εξής: «Τα επίσημα στοιχεία του ΝΑΤΟ για τις χώρες-μέλη αναδεικνύουν την πανευρωπαϊκή πρωτιά της Ελλάδας. Μόνο στην 5ετία 2002-2006 η συνολική δαπάνη θα προσεγγίσει τα 25 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι «ξοδέψαμε» σε όπλα περίπου ένα «Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης». Στη 10ετία 1980-1990 η Ελλάδα διέθετε πάνω από το 5% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της για αμυντικές δαπάνες. Με την πάροδο των ετών, ποσοστό άρχισαν να μειώνεται, και έφτασε στο 2,8%-3,1% την περίοδο 2003-2005. Παρά τη μείωση, ωστόσο, η χώρα μας διατήρησε την πρώτη θέση στην Ευρώπη.
Άλλες ελληνικές «πρωτιές»; Απασχολούμε το μεγαλύτερο ποσοστό του δυναμικού μας για τις ανάγκες του στρατού: Το 3,3% των εργαζομένων της χώρας -ένστολοι και μη- εργάζονται στον τομέα της Άμυνας. Στις ΗΠΑ, το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόλις 1,4%.
Όσο και αν συγκινεί η αγωνιστική στάση του πάλε ποτέ ηγέτη του Γαλλικού Μάη, δε μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε μια ρηχότητα στο φιλοευρωπαϊσμό του (Ε.Ε. που θα λύσει τις ελληνοτουρκικές διαφορές, όπως παλαιότερα πιστεύονταν για το ΝΑΤΟ) και μια περιρρέουσα αντίληψη ελληνικής εξάρτησης που κρύβει τις βλέψεις των Ελλήνων αστών, το βρώμικο κόσμο των ελληνικών πολεμικών βιομηχανιών και αντιπροσωπειών. Βιομηχανικός τομέας που αλλάζει, ιδιωτικοποιείται ακόμη περισσότερο και συγκεντροποιείται, διευρύνει τις διεθνείς του συμμαχίες και τις εξαγωγικές του βλέψεις, θυσιάζοντας τα εργατικά δικαιώματα, «χτίζοντας» πάντα πάνω στη σιγουριά των ελληνικών εξοπλιστικών προγραμμάτων που πληρώνει ο φορολογούμενος εργαζόμενος λαός μας.
Από την εξιστόρηση που ακολουθεί προκύπτει αβίαστα το εξής συμπέρασμα: ο πολεμικός βιομηχανικός και εμπορικός τομέας αλληλοδιαπλέκεται με τα πιο δυναμικά κομμάτια της αστικής οικονομίας-εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, πληροφορική, εφοπλιστικός τομέας, ΜΜΕ, τράπεζες, κατασκευές, μεταφορές, ιδιωτική υγεία, ακίνητα, εκμετάλλευση δημόσιων έργων, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αεροδιαστημική, ναυπηγεία κλπ. Ταυτόχρονα, διατηρεί αμοιβαία σκοτεινά συμφέροντα με τα αστικά κόμματα εξουσίας των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και την Ακροδεξιά του ΛΑΟΣ, με τμήματα της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων και των Απόστρατων Αξιωματικών που παίζουν ρόλο μεσαζόντων!
Με την δύναμη χειραγώγησης που τους προσφέρει η κατοχή των ΜΜΕ μπορούν να ανεβάζουν τους εθνικιστικούς τόνους, να δημιουργούν κλίμα Ανασφάλειας δικαιολογώντας έτσι τις υπέρογκες και παράλογες εξοπλιστικές δαπάνες. Σε αυτό το πλαίσιο συχνά και για λόγους δικών τους ανταγωνισμών με ξένες πολυεθνικές ή με ανταγωνιστικά συμμαχικά σχήματα διαφορετικών ελληνικών επιχειρήσεων, «αποκαλύπτουν» μόνο τη διάσταση της εξαγωγής κεφαλαίου που προκαλείται από τις παραγγελίες ξένων οπλικών συστημάτων, αποκρύπτοντας συνειδητά ότι το 10-15% των παραγγελιών πηγαίνουν σε Έλληνες βιομήχανους, ενώ ο στόχος είναι το ποσοστό αυτό να φτάσει το 25%!
Δε μπορούμε να μην λάβουμε υπόψη μας ότι είναι τομείς όπου εργάζεται συχνά το πιο μορφωμένο τμήμα της εργατικής τάξης, εκεί που συναντάς τις πιο εκμεταλλευτικές εργασιακές σχέσεις και αντλείται το μεγαλύτερο ποσοστό υπεραξίας. Είναι τομείς που έχουν εξασφαλίσει φορολογική ασυλία και ταυτόχρονα, εκμεταλλεύονται τα έσοδα από την άγρια φορολόγηση των εργαζομένων και των συνταξιούχων για τους δικούς τους σκοπούς!

 

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ΧΟΡΗΓΟ.
ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΚΟΚΚΑΛΗ: Ιntracom Defense Εlectronics, η εταιρεία του πολέμου, των εξαφανισμένων εργασιακών δικαιωμάτων και της μίζας.
Στις 20 Οκτωβρίου 2010 ανακοινώνεται η υπογραφή νέας συμφωνίας ύψους 1,26 εκατ. δολαρίων με την εταιρεία Νorthrop Grumman για παραγωγή ηλεκτρονικών του Δέκτη Προειδοποίησης Συστημάτων Αυτοπροστασίας για αεροσκάφη F-16 τρίτης χώρας. Το πρόγραμμα θα ολοκληρωθεί σε 18 μήνες και αποτελεί συνέχεια της μακροχρόνιας συνεργασίας μεταξύ των δύο βιομηχανιών στην παραγωγή συστημάτων αυτοπροστασίας και ραντάρ που αφορούν όχι μόνο προγράμματα του ελληνικού υπουργείου Εθνικής Άμυνας αλλά και τη διεθνή αγορά. Όπως επισημαίνει η εταιρεία, την τελευταία πενταετία το ύψος των έργων που έχουν ανατεθεί στην Ιntracom Defense Εlectronics από τους κύριους κατασκευαστές Raytheon και Νorthorp Grumman για ηλεκτρονικά συστημάτων αυτοπροστασίας αεροσκαφών F-16 ξεπερνά τα 60 εκατ. δολάρια, ενισχύοντας τις εξαγωγικές δραστηριότητες της εταιρείας οι οποίες το 2009 έφθασαν το 70,2 % του ετήσιου κύκλου εργασιών της. Παράλληλα ενισχύονται οι προοπτικές επέκτασης της συνεργασίας στο πλαίσιο της αυξημένης διεθνούς ζήτησης για συστήματα αυτοπροστασίας.
Είχε προηγηθεί βεβαίως στις 15 Ιανουαρίου 2007, η υπογραφή σύμβασης 17 εκατ. ευρώ μεταξύ της Intracom και της Raytheon για την συμπαραγωγή των συστημάτων αυτοπροστασίας ASPIS II των αεροσκαφών F-16 Block 52+ που προμηθεύεται η Πολεμική Αεροπορία. Στόχος, που φαίνεται ότι ικανοποιήθηκε, ήταν η επέκταση της συνεργασίας των συγκεκριμένων εταιρειών και στη διεθνή αγορά, καθώς συνεργάζονται επιτυχώς στα αντιαεροπορικά συστήματα Patriot και Hawk, στους πυραύλους ESSM και Maverick, αλλά και στα συστήματα εγγύς υποστήριξης Phalanx.
Νέα σύμβαση Intracom Defense Electronics- Raytheon
Σύμβαση ύψους 4,8 εκατ. ευρώ υπέγραψε η Intracom Defense Εlectronics, μέλος του Ομίλου Intracom Holdings με την Raytheon και αφορά στην παραγωγή συγκροτημάτων των αντιαεροπορικών συστημάτων Patriot για κάλυψη αναγκών των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Η συγκεκριμένη συμφωνία αποτελεί την τρίτη σύμβαση σε διάστημα ενός έτους των δύο εταιριών και είναι η συνέχεια των προηγούμενων συμφωνιών ύψους 55,7 εκατ. δολ. και 25 εκατ. δολ. που υπεγράφησαν τον Σεπτέμβριο 2009 και τον Μάιο 2010, αντίστοιχα. Όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση, με τη σύμβαση αυτή ανανεώνεται η εμπιστοσύνη της Raytheon προς την Intracom Defense Εlectronics και ενισχύονται οι προοπτικές περαιτέρω επέκτασης της σημαντικής συνεργασίας μεταξύ των δύο εταιριών στο πλαίσιο του υψηλού διεθνούς ενδιαφέροντος για τα συστήματα Patriot. Διεθνές περιβάλλον που πυροδοτείται από τα σενάρια αμερικανοισραηλινής επίθεσης στο Ιράν και την ανάπτυξη Αντιπυραυλικής Άμυνας από το ΝΑΤΟ.
Άρα, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, καλλιεργούν τον φόβο της μουσουλμανικής τρομοκρατίας και αντεκδίκησης, προκαλώντας την ανάγκη για νέους γύρους εξοπλισμών και αγοράς μέσων καταστολής-παρακολούθησης-καταγραφής-ελέγχου που συνοδεύουν τους νέους τρομονόμους και τα νέα μέτρα περιορισμού των δικαιωμάτων στο όνομα της Ασφάλειας, σε ένα παιχνίδι αίματος-κέρδους-καταπίεσης που οι ελληνικές πολεμικές επιχειρήσεις διεκδικούν διευρυμένο ρόλο.
Η ανακοίνωση συνεχίζει: «σύμφωνα με την πάγια τακτική της εταιρίας, σημαντικό μέρος του έργου θα ανατεθεί και σε άλλες ελληνικές εταιρίες με τις οποίες συνεργάζεται. Με δεδομένη τη δυναμική πορεία της Intracom Defense Electronics – η οποία αποτυπώνεται από το 66% των εξαγωγών του κύκλου εργασιών της – η σύμβαση αυτή ενισχύει περαιτέρω τη θέση της εταιρίας στη διεθνή αρένα των αμυντικών βιομηχανιών».
Το πρώτο που διαπιστώνουμε συγκρίνοντας τις ανακοινώσεις που έχουμε εκθέσει είναι μια αύξηση των εξαγωγών της εταιρείας (από 66% σε 70.2%), κατανοώντας την τεράστια πρόσδεση και εξάρτηση των Ελλήνων βιομηχάνων από τις προμήθειες του Ελληνικού στρατού, αφού μόνο έτσι αποκτά οικονομικό-πολιτικό εκτόπισμα, τεχνογνωσία και συνεργασία με τις ξένες πολυεθνικές, για να διεκδικήσει διεθνή ρόλο.
Το δεύτερο είναι, ότι οι μεγάλες ελληνικές πολεμικές βιομηχανίες κρατούν κάτω από τις φτερούγες τους τις υπόλοιπες που δρουν συχνά ως υπεργολάβοι. Στις 7 Ιανουαρίου 2010 ανακοινώνεται η υπογραφή δύο συμβάσεων συνολικού ύψους 51,6 εκατ. δολαρίων για την κατασκευή αμυντικών συστημάτων Patriot από τη Μέτκα Α.Ε. που θα συνεργαστεί με την εταιρεία Raytheon Company/IDS (Integrated Defense Systems) και την Intracom [INRr.AT] Πρόκειται για δύο ξεχωριστές συμβάσεις οι οποίες αφορούν σε αμυντικά συστήματα που προορίζονται για τις κυβερνήσεις των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Ταϊβάν αντίστοιχα.
Ειδικότερα η πρώτη σύμβαση με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι ύψους 39,3 εκατ. δολαρίων, με αναθέτοντα φορέα την Intracom Defence Electronics στο πλαίσιο της συμφωνίας με τη Raytheon Company/IDS (Integrated Defense Systems) και την κυβέρνηση των ΗΠΑ για την κυβέρνηση των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Η δεύτερη σύμβαση με την Ταϊβάν είναι ύψους 12,3 εκατ. δολαρίων με αναθέτοντα φορέα επίσης την Intracom Defence Εlectronics στο πλαίσιο της συμφωνίας με τη Raytheon Company/IDS (Integrated Defense Systems) και την κυβέρνηση των ΗΠΑ για την κυβέρνηση της Ταϊβάν.
Όπως αναφέρει η διοίκηση της Μέτκα «με την πολύτιμη εμπειρία που απέκτησε η εταιρεία μετά την επιτυχή κατασκευή παρόμοιων συστημάτων στο πλαίσιο του ελληνικού προγράμματος που ολοκληρώθηκε το 2002 καθώς και σε συνέχεια της συμμετοχής της σε σημαντικότατα αμυντικά έργα μεγάλης κλίμακας (MBT Leopard-2 Hel, Υ/Β U-214 κοκ), μετά την ανάληψη των νέων συμβάσεων που συνολικά ξεπερνούν τα 51 εκατ. δολάρια, εδραιώνεται περαιτέρω, ενισχύοντας την αξιοπιστία της σχετικά με την ανάληψη τεχνολογικά απαιτητικών εφαρμογών στον τομέα της άμυνας». Η διοίκηση υπενθυμίζει ότι η Raytheon είχε αναλάβει το 1999 την προμήθεια αντιαεροπορικών συστημάτων patriot στην Ελλάδα και είχε τότε αναθέσει στη Μέτκα αντίστοιχο έργο στα πλαίσια των σχετικών προϋποθέσεων του ελληνικού υπουργείου Εθνικής Άμυνας περί υποχρεωτικής ελληνοποιημένης βιομηχανικής συμπαραγωγής.
Για τις νέες συμβάσεις ο γενικός διευθυντής των εργοστασίων της Μέτκα, Γ. Οικονόμου, δήλωσε: «Η διεθνής αυτή επιτυχία της Μέτκα αποτελεί μία περίτρανη απόδειξη των δυνατοτήτων της ελληνικής βιομηχανίας και δικαίωση του ελληνικού υπουργείου Εθνικής Άμυνας και της εθνικής στρατηγικής ανάπτυξης της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας με κύριο μοχλό τη βιομηχανική συμπαραγωγή στις προμήθειες των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων». Λίγες μέρες αργότερα, η ΜΕΤΚΑ ανακοίνωσε την επέκταση της (με θυγατρική εταιρεία) στην Τουρκία, ενώ στο εργοστάσιό της στο Βόλο ανακοινώθηκαν τρεις απολύσεις. Πρόκειται για τους Κώστα Βογιατζή, Βασίλη Καλατζή και Αλέξη Παυλίδη, εργάτες που συνδικαλίζονταν ενεργά στον κλάδο αλλά και το χώρο δουλειάς!
ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ PATRIOT ΣΤΗΝ INTRACOM ΑΠΟ ΝΑΤΟ/NAMSAΗ NAMSA (NATO Maintenance and Supply Agency) ανάθεσε (16-2-2009) εκ νέου (αρχική σύμβαση για 3 χρόνια) στην Intracom Defence Electronics για δύο επιπλέον χρόνια την υποστήριξη των αντιαεροπορικών συστημάτων Patriot που βρίσκονται στην Ευρώπη: Ισπανία, Γερμανία, Ελλάδα, Ολλανδία, και συστήματα των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Κριτήριο θεωρήθηκε η προηγούμενη επιτυχημένη συνεργασία, αφού η Intracom είχε αποκτήσει υψηλή τεχνογνωσία λόγω της συμμετοχής της στην προμήθεια των συστημάτων Patriot της Ελληνικής Πολεμικής Βιομηχανίας, όπου κατασκεύασε και ολοκλήρωσε την πλειοψηφία των ηλεκτρονικών επίγειων συστημάτων. Εξάλλου η συνεργασία Intracom-NAMSA επεκτάθηκε με επιτυχία καθώς η πρώτη ανέλαβε και σημαντικό έργο στους σταθμούς εκτόξευσης των Ρpatriot.
Μετά την επίσκεψη του νέου Διευθυντή προγράμματος των αντιαεροπορικών συστημάτων PATRIOT του NATO/NAMSA κ. Manfred Eggers στις εγκαταστάσεις της INTRACOM Defense Electronics (1-6-2009) δήλωσε: «Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με την εργασία που εκτελείται από την INTRACOM Defense Electronics για την υποστήριξη των αντιαεροπορικών συστημάτων PATRIOT. Η υποδομή, το εξειδικευμένο προσωπικό, η ποιότητα των προϊόντων και η επιτυχημένη πορεία της εταιρίας, διασφαλίζουν την ομαλή εκτέλεση του προγράμματος και το NATO/NAMSA μπορεί να βασίζεται στην INTRACOM Defense Electronics για επιδιωκόμενες πρόσθετες δυνατότητες στον ευρωπαϊκό χώρο». «Για πολλά χρόνια, έχουμε μια άριστη συνεργασία με το ΝΑΤΟ η οποία άρχισε με το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των αεροσκαφών AWACS και τον πύραυλο επιφανείας – αέρος Evolved Sea Sparrow Missile (ESSM) και τώρα συνεχίζεται με την υποστήριξη των αντιαεροπορικών συστημάτων PATRIOT. Αποτελεί δέσμευση μας να παραδώσουμε προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής τεχνολογίας και ποιότητας και προσδοκούμε σε μία μακροχρόνια και εποικοδομητική συνεργασία, η οποία θα αποφέρει περισσότερες επιτυχίες στο μέλλον» δήλωσε ο κ. Γεώργιος Τρουλλινός, Διευθύνων Σύμβουλος της INTRACOM Defense Electronics.
Θέλοντας να παρουσιάσουμε το προφίλ της INTRACOM DEFENCE ELEKTRONICS θα λέγαμε ότι είναι η μεγαλύτερη ελληνική εταιρία ανάπτυξης και παραγωγής ηλεκτρονικών αμυντικών συστημάτων, θυγατρική της Intracom Holdings, ενός από τους μεγαλύτερους πολυεθνικούς ομίλους τεχνολογίας στη Ν.Α. Ευρώπη. Η INTRACOM Defense Electronics ειδικεύεται στη σχεδίαση, ανάπτυξη και παραγωγή αμυντικών επικοινωνιακών συστημάτων, συσκευών κρυπτογράφησης, συστημάτων διοίκησης, ελέγχου και επικοινωνιών, ηλεκτρονικών πυραυλικών συστημάτων, ραντάρ, προσομοιωτών και συστημάτων ελέγχου και δοκιμών. Η εταιρία συμμετέχει σε πολυεθνικά προγράμματα συμπαραγωγής και διεθνή προγράμματα έρευνας, σε συνεργασία με μεγάλες αμυντικές εταιρίες και οργανισμούς, και συμπεριλαμβάνεται στην επίσημη λίστα προμηθευτών του ΝΑΤΟ. Η INTRACOM Defense Electronics εξάγει προϊόντα, λύσεις και υπηρεσίες στο Βέλγιο, στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ισπανία, στις ΗΠΑ, στην Κύπρο, στην Ολλανδία και στη Σουηδία.
Μια εικόνα της πορείας της INTRACOM HOLDINGS προσφέρουν τα στοιχεία που κάνουν λόγο για αύξηση των πωλήσεων κατά 7.5%, φτάνοντας στα 547,7 εκατ. ευρώ και σημαντική μείωση ζημιών στα 5,3 εκατ. προ φόρων στο τέλος της χρήσης σε σχέση με το 2008, που πέτυχε το 2009, με τις νέες συμβάσεις στα 634.
ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΕΠΙΚΟΙΚΩΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΡΜΗΣ:
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΙΖΑΣ-ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ-ΔΟΛΟΦΟΝΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΤΕΛΙΚΑ ΑΧΡΗΣΤΩΝ ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΩΝ ΜΕΣΩΝ!
Η ωραιοποιημένη εικόνα που συνθέτουν οι ανακοινώσεις των εταιρειών και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχνούμε ότι πρόκειται για πολεμικούς εξοπλισμούς. Άρα πρόκειται για προϊόντα που έχουν μια προϋπόθεση: η δημιουργία αγοράς για αυτά βασίζεται στην απειλή ή στην διεξαγωγή πολεμικών αναμετρήσεων, απαιτεί δηλαδή θύματα. Θύματα που καταγράφονται στα πεδία των μαχών μεταξύ των εμπόλεμων ή των αμάχων, αλλά και μεταξύ των ανταγωνιζόμενων πολεμικών εθνικών και πολυεθνικών κολοσσών. Τα λεφτά είναι πολλά και οι άνθρωποι που έχουν κάνει επιχείρηση και εμπόριο τον πόλεμο, αδίστακτοι. Θα λαδώσουν πρόθυμους πολιτικούς, θα εκβιάσουν, θα σκοτώσουν αν χρειαστεί.
Ας δούμε επομένως το παράδειγμα του Συστήματος Επικοινωνιών ΕΡΜΗΣ. Εδώ θα διαπιστώσουμε ξανά τη διαπλοκή των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ με τους εμπόρους όπλων, τις πλουσιοπάροχες προκαταβολές (όπως αντίστοιχα δόθηκαν για τα γερμανικά υποβρύχια που γέρνουν), την παράταση των εργασιών που αντί να επιφέρουν πρόστιμα προκαλούν αύξηση του κόστους κατασκευής, δίνοντας τη δυνατότητα παραγραφής των όποιων αδικημάτων. Για να καταλήξουμε τελικά στην προμήθεια ενός άχρηστου και απαρχαιωμένου οπλικού συστήματος. Τεράστιες επομένως οι ευθύνες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, του ΚΥΣΕΑ, της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων. Τεράστιες οι ευθύνες του ίδιου του σημερινού πρωθυπουργού Γ.Παπανδρέου.
Σε σχετικό άρθρο για το τρισάθλιο σκάνδαλο προμήθειας του συστήματος τηλεπικοινωνιών «Ερμής αναφέρονται τα εξής: “ο αξιωματούχος της Siemens και ταμίας των μιζών, κ. Rainer Niedl, κατέθεσε στη δίκη του πρώην μάνατζερ της εταιρείας κ. Ράινχαρτ Ζίκατσεκ στο Μόναχο (29/5/08) ότι παράδωσε στον ιρανό επιχειρηματία κ. Αμίνι δύο βαλίτσες περιέχουσες 2 εκατ. ευρώ, για να τα παραδώσει στη συνέχεια σε άνθρωπο της Siemens Ελλάς, τον κ. Ψαρρό, ο οποίος με τη σειρά του τα παρέδωσε σε μεγιστάνα του χώρου οπλικών συστημάτων για να προβεί στη… διανομή («Καθημερινή», «Ελευθεροτυπία», 30/5/08). Το «λάδωμα» αφορούσε αξιωματούχους του κράτους που ενεπλάκησαν στο σύστημα «Ερμής», πρόσθεσε ο κ. Niedl.
Ας έλθουμε όμως στην παρουσίαση της απάτης «Ερμής» με αναμφισβήτητα στοιχεία, αφού προσθέσουμε τα εξής: Σύμφωνα με νεώτερες πληροφορίες, στη σύμβαση ΥΕΘΑ – Siemens – Intracom του 2001 για τα ηλεκτρονικά μέρη του αμερικανικού πυραυλικού συστήματος Patriot της Raytheon (αντιπρόσωπος ο κ. Λιακουνάκος) που είχε δοθεί ως ελληνική συμμετοχή, έργο ύψους 100 εκατ. ευρώ, το 10%, προοριζόμενο για μίζες (δηλαδή 10 εκατ. ευρώ), παραδόθηκε από τον γνωστό κ. Niedl στον κ. Ψαρρό, σε δύο βαλίτσες και πάλι, για να πάει στα χέρια του ίδιου προσώπου, όπως στην περίπτωση του «Ερμή», και στη συνέχεια να διαχυθεί στους αποδέκτες (βλ. «Καθημερινή» 1/6/08). Κι αν πιστεύουμε τα απίστευτα, άλλος Γερμανός κατήγγειλε ότι τον πήρε από την Ελλάδα έλληνας μεγαλοεπιχειρηματίας του χώρου (λέτε να είναι ο ίδιος με τον προηγούμενο;) που τον απείλησε με… τυφεκισμό αν δεν του έδινε 5%, για τον «Ερμή» πάλι! («Καθημερινή 1/6/08).
ΔΥΟ ΝΕΚΡΟΙ ΠΟΥ ΕΜΠΛΕΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΞΕΠΛΥΜΑ ΜΑΥΡΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ.
Σύμφωνα με την αρθρογραφία «η παραγγελία των Patriot είχε γίνει στην RAYTHEON, η οποία για την κατασκευή τους έψαχνε εταιρεία που θα την προμήθευε με ηλεκτρονικές πλακέτες. Έτσι βρήκε τη SIEMENS. Μάλιστα σε αυτή την υπόθεση έχει εμπλοκή και ένας περίεργος θάνατος. Είναι ο πρώτος κατά σειρά θάνατος που εμπλέκεται με την υπόθεση, γιατί ακολούθησε και η αυτοκτονία 56χρονου Έλληνα κοσμηματοπώλη, σε λογαριασμό του οποίου είχαν πιστωθεί μάρκα την περίοδο 1995-1998 από το μαύρο λογαριασμό της εταιρείας στην τράπεζα USB της Ζυρίχης. Ο πρώτος θάνατος αφορά τον Ελληνοαμερικανό θείο ενός από τους επιχειρηματίες, που βρέθηκαν στο λογαριασμό του ένα εκατ. μάρκα, τα οποία δόθηκαν στο μαύρο ταμείο του ΠΑΣΟΚ το 1999. Ο Ελληνοαμερικανός πέθανε στην Νέα Υόρκη υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, Ήταν προμηθευτής ηλεκτρονικού εξοπλισμού αμυντικών συστημάτων και χτυπούσε τη δουλειά των PARTIOT με ανταγωνίστρια τη SIEMENS. Το μυστήριο έγινε μεγαλύτερο, καθώς κατά τις έρευνες για να διαπιστωθεί η ταυτότητα του, αποδείχτηκε ότι ήταν ακαταχώριστος στα μητρώα των αμερικανικών αρχών!». «Όμορφος κόσμος ηθικός, αγγελικά πλασμένος», αυτός των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και των εμπόρων όπλων.
ΕΡΜΗΣ: Η τέχνη της ηλεκτρονικής κομπίνας
Το Σύστημα Επικοινωνιών Ζώνης Μάχης (ΣΕΖΜ) «Ερμής» αρχικά ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1993, μετά από σύμβαση ΓΕΣ – Siemens. Πρόκειται για ένα κινητό δίκτυο-φορέα ψηφιακών επικοινωνιών του Στρατού Ξηράς, που στηρίζεται σε δίκτυο σταθερών κόμβων πρόσβασης. Συνολικά το πρόγραμμα αυτό κοστίζει 360 εκατ. ευρώ! Η τελική τεχνική μελέτη του προγράμματος συντάχθηκε το 2000 (πρώτα υπογράψαμε σύμβαση και μετά μελετήσαμε ακριβώς τι θα γίνει!) και η υλοποίησή της ξεκίνησε το 2001.
Όμως η υπόθεση γίνεται ενδιαφέρουσα με τα παρακάτω στοιχεία:
. Ο ανάδοχος και οι υποκατασκευαστές του πήραν προκαταβολή το 65% του τεράστιου ποσού με την υπογραφή της σύμβασης! Είναι αντιληπτός ο λόγος καταβολής της τεράστιας προκαταβολής.
. Το έργο δεν έχει χρονοδιάγραμμα! Πουθενά δεν υπάρχει πίνακας με ημερομηνίες έναρξης – λήξης των εργασιών, παράδοσης υλικού. Αυτός που τελικά χάνει είναι ο Στρατός, που δεν έχει το σύστημα που παρήγγειλε, και ο απλός πολίτης, που πλήρωσε την προκαταβολή. Ενδεικτικό της παρελκυστικής νοοτροπίας και κωλυσιεργίας που προκαλεί τρομερές καθυστερήσεις είναι ότι η δεύτερη τροποποίηση της κύριας σύμβασης που συντάχθηκε το 2004! Επομένως, έτσι «μηδενίζεται πάλι το κοντέρ» και αυτά που έπρεπε να υλοποιούνται το 2004, θα ξεκινήσουν το 2008 ή το 2009!
Το χειρότερο: Όταν κάποτε ξεκινήσει η παράδοση του δικτύου, θα είναι τόσο ξεπερασμένο τεχνολογικά, που θα είναι σαν να αγοράζει κάποιος σήμερα ασπρόμαυρη τηλεόραση του 1970! Πέραν τούτου, η οργάνωση – δομή του Στρατού έχει αλλάξει και η σχεδίαση του δικτύου αντανακλά την οργάνωση του 1997! Σε κάποια πρόταση για ενδιάμεση αναβάθμιση των ψηφιακών switches από άλλη ξένη εταιρεία (Marconi – Selex)… ο Στρατός τη συζητάει ως εφικτή. Έτσι, κάποτε, (πότε;) θα παραδοθεί ένα σύστημα παρωχημένο και γέρικο για έναν Στρατό του παρελθόντος!
Πολλές καταγγελίες στον ειδικό Τύπο έχουν αναλύσει την τραγικότητα της κατάστασης, αναφέροντας υπερκοστολογήσεις υλικών από την ΕΑΒ, που όμως δεν μπορούν να διωχθούν καθώς τα αδικήματα έχουν παραγραφεί λόγω των καθυστερήσεων.
Ας παραθέσουμε την τελευταία δήλωση του πρώην μάνατζερ της Siemens κ. Ράινχαρτ Ζίκατσεκ, που δικάζεται στο Μόναχο. «Σε πολλές χώρες υπάρχει διαφθορά, αλλά καμία, τουλάχιστον της Ευρώπης, δεν είναι διεφθαρμένη όσο η Ελλάδα» («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» 2/6/08)”. Διαφθορά όμως που πρωταγωνιστούν γερμανικές εταιρείες!
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΩΝ
Αφού γνωρίσαμε την πορεία των επιχειρήσεων τους και τις μεθόδους τους, θα επιχειρήσουμε να παρουσιάσουμε τους ίδιους. Είναι οι άνθρωποι που συνεχώς και αδιαλείπτως έχουν το… όπλο παρά πόδα και όταν η εκάστοτε κυβέρνηση εξαγγέλλει το εξοπλιστικό της πρόγραμμα, προχωρούν σε εφ’ όπλου λόγχη και εφορμούν στην πίτα των δισεκατομμυρίων ευρώ που κοστίζει η ενίσχυση της εθνικής μας άμυνας. Ιδιαίτερα ο ανταγωνισμός τους οξύνεται καθώς υλοποιείται το τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα 2005-2015 αξίας 25 δις ευρώ που αποφάσισε η κυβέρνηση της ΝΔ με υπουργός Εθνικής Άμυνας τον Β.Μεϊμαράκη, συνεχίζει και απογειώνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο Ε.Βενιζέλος. Είναι οι επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στον χώρο των εξοπλισμών, οι βαρόνοι των όπλων, η λίστα των οποίων συνεχώς μεγαλώνει και σε πολλές περιπτώσεις μεταλλάσσεται. Να σημειωθεί δε ότι η Ελλάδα, που είναι η τέταρτη χώρα στην Ευρώπη σε εξοπλισμούς, είναι ο παράδεισος των βαρόνων των όπλων. Ως πηγή χρησιμοποιούμε τη διεύθυνση http://www.press-time.com/index/varonoioplon-gr.html  και την πολύτιμη έρευνα των δημοσιογράφων της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, Χ.Ιωάννου, Πασχάλη Κορωναίου και Θ.Τσίρου.
Οι τελευταίοι κάνουν λόγο για «Δεκάδες επιχειρήσεις και πολλοί επιχειρηματίες παίζουν γύρω από τα δισεκατομμύρια που συνοδεύουν το χορό των εξοπλισμών. Εμπορικοί αντιπρόσωποι, υποψήφιοι βιομήχανοι και μεσάζοντες ανδρώνονται μέσα από τις κρατικές δαπάνες στο όνομα της εθνικής άμυνας. Αλλά αυτή είναι μόνο η φανερή και νόμιμη πλευρά του παιχνιδιού. Γιατί το ουσιαστικό παιχνίδι της διασύνδεσης των εμπόρων με τους ανθρώπους της εξουσίας κρύβεται σε ένα αθέατο -οχυρωμένο και απροσπέλαστο – δίχτυ υπεράκτιων εταιρειών».
Θ. ΛΙΑΚΟΥΝΑΚΟΣ: Η «παλιά καραβάνα». Είναι από τους παλιότερους και ασφαλώς πιο επιτυχημένους επιχειρηματίες στον χώρο των εξοπλισμών. Η εταιρεία του AXON εκπροσωπεί βιομηχανίες-κολοσσούς στον χώρο της άμυνας. Raytheon, Boeing, Kraus Maffei είναι μόνο κάποιες από αυτές. Πύραυλοι Patriot, άρματα μάχης Leopard, εκπαιδευτικά αεροσκάφη Τ-6, ελικόπτερα NH-90 είναι ορισμένα από τα πιο σημαντικά, αλλά και ακριβά προγράμματα στα οποία ο κ. Λιακουνάκος επιβεβαίωσε τη φήμη του νικητή. Πιο αναλυτικά: Θεωρείται ο βασικότερος έμπορος αμυντικών συστημάτων με πάνω από 20 αντιπροσωπείες στο χαρτοφυλάκιό του. Υπήρξε ιδιοκτήτης της εφημερίδας «Κέρδος» και ελέγχει τον όμιλο Eurοmedica στο χώρο της υγείας.
Ενδεικτικά, η «αυτοκρατορία» των αντιπροσωπειών του Θ. Λιακουνάκου περιλαμβάνει τις: Raytheon (Ρatriοt, Sοnars, αντιαεροπορικοί πύραυλοι HAWK, Fire-Finders), United Defense (στρατιωτικά οχήματα-ανήκει στην ΒΑΕ Systems Land & Armaments), Systems & Electrοnics Inc (όπλα για πολεμικά πλοία), Kοp-Flex (ηλεκτρο-οπτικά), Hοneywell (αεροναυπηγική και συστήματα προσομοίωσης), Delex (ειδικεύεται στην παραγωγή λογισμικού για αμυντικά προγράμματα), Day & Zimmerman, Bοeing Cοmpany (βιομηχανία αεροσκαφών), Alliant Techsystems (συστήματα πυρομαχικών, UAV), Aerοjet, L-3 Cοmmunicatiοns ΒΤ FUZE, Lοckheed Martin, Kοllmοrgen (ηλεκτρο-οπτικά).
Γύρω από τις αντιπροσωπείες ξένων οίκων, ο ίδιος ή οι συνεργάτες του Ι. Ιωαννάτος, Ηλ. Αρκουμανέας κ.ά. έχουν δημιουργήσει αρκετές ελληνικές επιχειρηματικές μονάδες, εμπορικές και βιομηχανικές. Τα τελευταία χρόνια οι εταιρείες που αντιπροσωπεύει ο Θωμάς Λιακουνάκος έχουν κερδίσει προγράμματα υπερδιπλάσιας αξίας δύο «αγορών του αιώνα», άνω των 6 δισ. ευρώ. Τα μεγαλύτερα αφορούν τις προμήθειες των μεταφορικών ελικοπτέρων ΝΗ-90, τον εκσυγχρονισμό των αντιαεροπορικών πυραύλων HAWK, τον ηλεκτρονικό πόλεμο (μέσω της SONAK), τα ιπτάμενα ραντάρ για την αεροπορία, τις συστοιχίες Patriot (σχεδιάζεται να αγοραστούν και άλλες), τα νέα γερμανικά άρματα Leοpard, τα επιθετικά ελικόπτερα «Απάτσι», τα ελικόπτερα «Σινούκ», τους πυραυλάκατους Super Vita, το σύστημα αυτοπροστασίας Aspis των αμερικανικών F-16.
Το τελευταίο ήρθε από «καραμπόλα» στις εταιρείες των συμφερόντων του, καθώς ο Δημήτρης Μανωλόπουλος της Space Hellas που είχε την αντιπροσωπεία, ενεπλάκη σε δικαστική περιπέτεια σχετικά με προμήθειες που φερόταν να είχε δώσει η κατασκευάστρια εταιρεία Littοn.
Έτσι, η Littοn παραχώρησε την ηγεσία της κοινοπραξίας του Aspis στη Raytheοn, που αντιπροσώπευε στην Ελλάδα ο Θ. Λιακουνάκος. Διεκδίκησε, επίσης, τη ναυπήγηση της νέας κορβέτας αντιπροσωπεύοντας βρετανικό σχεδιαστικό οίκο.
Μέχρι το τελικό στάδιο των διαπραγματεύσεων για την προμήθεια των Eurοfighter – το 2001- είχε εξασφαλίσει συμφωνία συμμετοχής μέσω της SONAK, όπως και η Intracοm του Σ. Κόκκαλη, η ΜΕΤΚΑ του Ευ. Μυτιληναίου, η ELFON, η Siemens κ.ά. Την ίδια περίοδο συμμετείχε στην απόπειρα εξαγοράς του 49% της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ) σε συνεργασία με την Intracοm. Ο Θωμάς Λιακουνάκος λένε ότι έβαλε στο παιχνίδι των ενόπλων δυνάμεων τον Σωκράτη Κόκκαλη Εμφανίζονται να έχουν κοινή παρουσία σε εξοπλιστικά προγράμματα.
Εκτός από την προμήθεια ασυρμάτων η Intracοm υπέγραψε σύμβαση με την Raytheοn, -ύψους 88 εκατομμυρίων ευρώ για το πρόγραμμα του πυραυλικού συστήματος Patriοt Pac3. Η Intracοm έκανε απόσχιση του κλάδου αμυντικών εξοπλισμών και συνέστησε τη θυγατρική Intracοm Defence. Η εταιρεία κάνει δουλειές και για τους τρεις κλάδους των ενόπλων δυνάμεων με τα έσοδά της στα 70 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Η Intracοm Defense υπέγραψε συμφωνία με τη γερμανική Krauss – Maffei Wegmann ( KMW ) προκειμένου να ενσωματώσει συστήματα επικοινωνιών στα Leοpard. Η Intracοm έχει συνεργασία και με την Miltech Hellas (Χρ. Χούμπαυλης).
ΝΤ. ΠΛΕΣΣΑΣ: Ο περιφερειακός αντιπρόεδρος της αμερικανικής Lockheed Martin Ντένης Πλέσσας έχει εξελιχτεί σε «εφιάλτη» για τους ανταγωνιστές του. Ενενήντα αεροσκάφη F-16 έχει πουλήσει σε μία επταετία στην Ελλάδα. Το 1999 πούλησε 60, «νικώντας» τον Θωμά Λιακουνάκο που εκπροσωπούσε την Boeing και το F-15, ενώ το 2005 δεν χρειάστηκε να κερδίσει κανέναν: με απευθείας ανάθεση πούλησε άλλα 30 μαχητικά, ενώ τώρα έχει βάλει στόχο να κερδίσει ένα ακόμη μεγάλο συμβόλαιο από την ελληνική Πολεμική Αεροπορία. Βέβαια ο μεγάλος στόχος ήταν, είναι και θα παραμείνει το μαχητικό τέταρτης γενιάς F-35 ή Joint Strike Fighter (JSF) όπως είναι γνωστότερο, με τους Αμερικανούς να έχουν κάνει ήδη την παρουσίαση του.
Λ. ΜΠΑΡΤΖΩΚΑΣ – Κ. ΔΑΦΕΡΜΟΣ: Είναι οι άνθρωποι της Μόσχας στην Αθήνα. Ο κ.Μπαρτζώκας έχει ισχυρές διασυνδέσεις απευθείας με τη ρωσική πρωτεύουσα και είναι ο έμπιστος της πρεσβείας στην Αθήνα. Aπό την άλλη, ο κ. Δαφέρμος έχει εξασφαλίσει την εκπροσώπηση ρωσικών αντιαρματικών που ήδη έχει προμηθευτεί ο ελληνικός Στρατός και προωθεί την πώληση του σύγχρονου ρωσικού πυροσβεστικού αεροσκάφους Beriev φιλοδοξώντας να εκτοπίσει τα Canadair, τα οποία προωθούνται στην ελληνική αγορά από την Kestrel των κυρίων Τσάτσου και Κομνόπουλου. Οι Ρώσοι έχουν να προτείνουν μία σειρά οπλικών συστημάτων που ξεκινούν από μαχητικά αεροσκάφη και φτάνουν έως τεθωρακισμένα οχήματα και πυραύλους και η συμμετοχή τους σε όλους τους διαγωνισμούς κάθε άλλο παρά τυπική θα είναι. Η Ελλάδα άλλωστε είναι η μόνη χώρα από τα παλαιά μέλη του ΝΑΤΟ που διαθέτει αυτή τη στιγμή σημαντικό αριθμό ρωσικών οπλικών συστημάτων. S-300, TOR M1, αντιαεροπορικά, αερόστωμνα Zubr, αντιαρματικά Kornet είναι μερικά από αυτά.
Ο Όμιλος του Βαγγέλη Μυτιληναίου έχει μπει δυνατά στο χώρο των προμηθειών Άμυνας μετά την εξαγορά του 43% της Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων (ΕΛΒΟ) και την ανάληψη του management το 2000. Η ΕΛΒΟ είναι επίσημος αντιπρόσωπος των αμερικανικών εταιρειών Raytheοn και Oshkοsh στην Ελλάδα για στρατιωτικά οχήματα. Έχει αναλάβει την κατασκευή 170 αρμάτων Leοpard 2 και 12 αρμάτων ARVs, βάσει της συμφωνίας που υπογράφηκε μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της γερμανικής εταιρίας Krauss Maffei Wegmann.
Εκτός από την ΕΛΒΟ και η ΜΕΤΚΑ του ομίλου Μυτιληναίου συμμετέχει σε εξοπλιστικά προγράμματα:
Είχε εμπλακεί στην κατασκευή των τεθωρακισμένων οχημάτων «Λεωνίδας», στην κατασκευή του συστήματος φορτώσεως τορπιλών κατά την αναβάθμιση των υποβρυχίων του Π.Ν., στην κατασκευή μεταλλικών υποσυστημάτων φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ. Ολοκλήρωσε την κατασκευή μειζόνων συγκροτημάτων (ρυμουλκούμενους φορείς μεταφοράς και το σύστημα εκτόξευσης) του πυραυλικού συστήματος Patriot σε συνεργασία με τις αμερικανικές εταιρίες Raytheοn και Lοckheed Martin. Επίσης η ΜΕΤΚΑ Α.Ε. ανέλαβε την κατασκευή θωρακισμένου κελύφους υποβρυχίων και έχει υπογράψει σύμβαση για αναβάθμιση των Υ/Β Neptune.
Το 2004 συμμετείχε στο πρόγραμμα συμπαραγωγής -με την εταιρία Krauss-Maffei Wegmann- των 170 αρμάτων μάχης τύπου Leοpard 2-Hel για λογαριασμό των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων ύψους 125,36 εκατ. ευρώ.
Επίσης, έχει υπογράψει σύμβαση με την Rheinmetall Landsysteme για τη συμπαραγωγή 12 οχημάτων περισυλλογής τύπου ARV Leοpard 2-Hel (7,94 εκατ. ευρώ): Με την ίδια εταιρεία κατασκευάζει και τις βάσεις του πυροβόλου για το άρματα Leοpard 2-Hel (2,63 εκατ. ευρώ).
Ανερχόμενοι επιχειρηματίες στο χώρο των εξοπλισμών εμφανίζονται οι αδελφοί Χρήστος και Κωνσταντίνος Χούμπαυλης, παρ’ ότι δεν είχαν σχέση με τους εξοπλισμούς, αλλά με την εκμετάλλευση ακινήτων. Έχουν συστήσει, είτε ο ένας, είτε και οι δύο μαζί, τρεις εταιρείες με σκοπό, μεταξύ άλλων, την εισαγωγή και προμήθεια αμυντικού υλικού, αλλά και γενικότερα την εκμετάλλευση δημοσίων έργων και προμηθειών: το 2002 την C&C Engineering Α.Ε., το 2005 την Engineering Partners & Cοnsultants και την Διεθνή Αμυντικά Συστήματα (IDS Αμυντικά Συστήματα Α.Ε.). Στα διοικητικά συμβούλια αυτών των εταιρειών συμμετέχουν άνθρωποι που φαινομενικά δεν έχουν σχέση με το χώρο, καθώς παλιότερα είχαν περάσει από τον χρηματιστηριακό κλάδο. Στο περιοδικό «Στρατηγική», ότι ο Χρ. Χούμπαυλης αύξησε τη συμμετοχή του στο 60% στην εταιρεία Miltech που κατασκευάζει τμήματα ηλεκτρονικών συστημάτων ελικοπτέρων, μαχητικών, αρμάτων, πυραύλων κλπ. έχοντας αναλάβει δουλειές κυρίως για τις γαλλικές εταιρείες Dassault, Thales, Thοmsοn και Eurοcοpter. Τα γραφεία των επιχειρήσεών του στεγάζονται σε κτίριο της Λ. Συγγρού, όπου έχει τα γραφεία της και η γαλλική Dassault (επισήμως εκπροσωπείται στην Ελλάδα από τον Γάλλο Henry Le Rοi).
Με τα αντισταθμιστικά οφέλη προμηθειών της γαλλικής Dassault είχε εμπλακεί προ 5ετίας και ο Κωνσταντίνος Σαραντόπουλος (της κατασκευαστικής εταιρείας ΚΙΣ και πρώην συμμέτοχος στην εφημερίδα «Απογευματινή») , ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της «Ολύμπικ Τουλ Ελλάς»). Πριν από δύο τρία χρόνια, ο Χρήστος Χούμπαυλης μπήκε και στον κλάδο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μέσω συνεργασιών με τον Γιώργο Συνατσάκη, πρόεδρο της εισηγμένης στο Χρηματιστήριο Αθηνών, Δομικής Κρήτης. Με τον ίδιο συνεργάζονται και στην Δομική Ακινήτων, θυγατρική της Δομικής Κρήτης. Ο Χρήστος Χούμπαυλης συμμετέχει και στην Επενδυτική Τράπεζα, της Marfin του Ανδρέα Βγενόπουλου. Τέλος, ο Χρήστος Χούμπαυλης είναι σύζυγος της Ελένης Αρβανίτη, αδελφής της Ιωάννας Αρβανίτη, πρώην ιδιοκτήτριας του νοσοκομείου «Υγεία», το οποίο πουλήθηκε πρόσφατα στην Marfin, ύστερα από σκληρή μάχη με τον Θ. Λιακουνάκο.
Πολλαπλές δραστηριότητες γύρω από το χώρο των εξοπλισμών έχει αναπτύξει ο Χριστιανός Χατζημηνάς, 46 ετών και οι συνεργάτες του Νικ. Παπάτσας, Γ. Γιαννούδης, Βασ. Σαββαΐδης και Ηλίας Μαυρίκης. Μέσω διάφορων εταιρειών στις οποίες συμμετέχει ο ίδιος ή και οι συνεργάτες του, όπως είναι Ευρωπαϊκές Επενδύσεις ΑΕΕ, Θέων Αισθητήρες ΑΕΒΕ, Θέων Ρομποτικές Πλατφόρμες, Voltampere Τεχνική ΑΕΒΕ, Ευρωπαϊκές Τεχνολογίες Αεροδιαστημικής ΑΕΒΕ, Epicos ΑΕΕ και ISI Ελλάς Α.Ε., αναλαμβάνει συμβάσεις είτε απευθείας είτε μέσω αντισταθμιστικών.
Έχει αναλάβει δουλειές για λογαριασμό του ελληνικού υπουργείου Άμυνας από διάφορες εταιρείες: την γερμανική Krauss-Maffei Wegmann (Leopard), την γαλλική Safran, ενώ πραγματοποιεί και πωλήσεις απ’ ευθείας στο εξωτερικό. Στην ISI Ελλάς, η οποία παρέχει συστήματα ελέγχου και τηλεπικοινωνιών, συμμετέχουν ένας Αμερικανός, ο David Adams και ένας Ολλανδός, ο Johan Boskember. Ποσοστό αυτής της εταιρείας (45%) είχε αγοράσει στο παρελθόν και η Altec, του Θανάση Αθανασούλη, αλλά το πούλησε άγνωστο σε ποιον. Τέλος, ακολουθώντας τα χνάρια του Ντ. Πλέσσα, ο κ. Χριστιανός Χατζημηνάς, επικεφαλής των εταιρειών Theon και Epicos, έχει δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς με την αμερικανική αμυντική βιομηχανία – μέσω της Imnis έχει συνεργασία με τη Lockheed Martin, την Boeing τη BAE κ.ά.
Στο παρελθόν, ο Χριστιανός Χατζημηνάς συνεργάστηκε και με τον Άγγελο Καραγιάννη μέσω της εταιρείας INMIS Πληροφοριακά και Διοικητικά Συστήματα. Ο Καραγιάννης είναι αντιπρόσωπος μεγάλων αμυντικών βιομηχανιών (Lockheed, Boeing Defense, Garmin, ΒΑΕ Systems, Honeywell, Motorola, L-3 Communications, Cessna Aircraft Co. κ.λπ.). Σημειώνεται πως η Honeywell συνεργάζεται και με τον Θωμά Λιακουνάκο της ΑΧΟΝ, τον Βασίλη Καπετανιά της Ελεκροδομή Α.Ε. (ELDOM S.A.) και τον Θανάση Χατήρα της Μέντορ ΕΠΕ (είναι και αντιπρόσωπος της βιομηχανίας Aero Precision Industries Inc. που παράγει εξαρτήματα και παρελκόμενα αεροσκαφών).
Επίσης, ο όμιλος της Lokheed συνεργάζεται και με τον Βασίλη Λόη της Ατομον Α.Ε. (Lοkheed Federal Systems).
Ο όμιλος του Άγγελου Καραγιάννη διαθέτει στην Ελλάδα εκτός από την εταιρεία INMIS και τις επιχειρήσεις Αερολάντ Αερογραμμές Ελλάδος Α.Ε., Κώστας Καραγιάννης ΑΕΒΝΕ, Rάδιο Καραγιάννη ΑΕΤΕ, Αεροτεχνική Κέντρον Συντήρησης Αεροσκαφών κ.λπ.
Ο Άγγελος Καραγιάννης, 72 ετών σήμερα, είχε κατά καιρούς συνεργάτες απόστρατους στρατιωτικούς, όπως τον Γιάννη Κλέτσα. Ο τελευταίος συνέστησε πριν από δύο χρόνια την εταιρεία Dias Solutions, με αντικείμενο, μεταξύ άλλων, την παροχή συμβουλών στην κατάρτιση και υλοποίηση συμβάσεων για προγράμματα απόκτησης οπλικών συστημάτων και εκπόνηση προγραμμάτων αντισταθμιστικών ωφελημάτων του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Μπορεί η εταιρεία του Πάνου Γερμανού να πουλήθηκε στην Cosmote ακριβά, αλλά ο ίδιος θα παραμείνει προμηθευτής των ενόπλων δυνάμεων, καθώς κράτησε το εργοστάσιο παραγωγής μπαταριών που είχε ο όμιλός του. Ο Πάνος Γερμανός προμηθεύει με μπαταρίες οχήματα και υποβρύχια μέσω της βιομηχανικής του μονάδας Sunlight στην Ξάνθη. Συνάπτει μακροχρόνιες συμφωνίες με διεθνείς εταιρείες στο χώρο της αμυντικής βιομηχανίας, όπως η Atlas Elektronic, η TKMS Shipyard -HDW GmbH, η Thales και η Kockums και στην παγκόσμια αγορά βιομηχανικών και ενεργειακών συστημάτων (Masterguard, AEG, Mitsubishi, Huawei, Ericsson, Toshiba, Duracell). Πρόσφατα είχε προσπαθήσει να πάρει τη δουλειά της κατασκευής τορπιλών για τα νέα γερμανικά υποβρύχια, που κατασκευάζουν τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.
Από τους παραδοσιακούς εμπόρους αμυντικών εξοπλισμών είναι ο Δημήτρης Μανωλόπουλος, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της εισηγμένης στο Χρηματιστήριο Space Hellas. Εκπροσωπεί μέσω της Space Consulting (συνδεδεμένη με την Space Hellas), πάνω από δέκα μεγάλες εταιρείες του εξωτερικού.
Η Space Consulting έχει ως κύριο σκοπό την παροχή εξειδικευμένων συμβουλευτικών υπηρεσιών και προϊόντων στον αμυντικό τομέα και στα αντισταθμιστικά ωφελήματα και έχει επεκτείνει τις δραστηριότητές της στη συγκέντρωση-ανακύκλωση και καταστροφή αμυντικού υλικού (DEMIL SA σε συνεργασία με Κιολεΐδη και Μπήτρο), στην έρευνα και ανάπτυξη ηλεκτρονικών συστημάτων (TELETEL SA), στις ψηφιακές εκδόσεις (Digital Publications SA) και στη διακρίβωση οργάνων και συσκευών ελέγχου (METROLOGY SA). Μέσω της γερμανικής Rheinmetall διεκδικεί την προμήθεια των πυρομαχικών του αρμάτων Leopard, μέρος των οποίων κατασκευάζουν οι ΕΛΒΟ-ΜΕΤΚΑ του ομίλου Μυτιληναίου. Αντίπαλός του στα πυρομαχικά φέρεται να είναι ο Θ. Λιακουνάκος με ισραηλινών συμφερόντων εταιρεία.
Ο Γιώργος Πατεράκης, 45 ετών, αεροναυπηγός στο επάγγελμα, είναι ο άνθρωπος των Γερμανών στην Ελλάδα.
Στη δεκαετία του ’90 ήταν διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Aerospace Hellas AG, θυγατρικής της Deutsche Aerospace AG και μετέπειτα στην EADS, κατασκευάστρια κοινοπραξία του Eurofighter. Ήταν στην εταιρεία EADS-3 ΣΙΓΜΑ από την οποία αποχώρησε τον Ιούλιο του 2004. Σήμερα είναι διευθύνων σύμβουλος της ThyssenKrupp Technologies Hellas, η οποία προωθεί στην Ελλάδα τα συμφέροντα της μητρικής ThyssenKrupp Technologies AG.
Ο όμιλος ThyssenKrupp έχει πέντε από τα μεγαλύτερα ναυπηγεία στην Ευρώπη, μεταξύ αυτών και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, όπου ο Γ. Πατεράκης κατείχε τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου (2005). Τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά ανέλαβαν επί Τσοχατζόπουλου τη ναυπήγηση των νέων υποβρυχίων του ναυτικού, σύμβαση που αποτέλεσε προίκα των Γερμανών της τότε HDW για να προχωρήσουν στην εξαγορά τους.
ΑΝΡΙ ΛΕ ΡΟΥΑ: Ο «Γάλλος» Επισήμως εκπροσωπεί τα συμφέροντα των Γάλλων στην Ελλάδα, αποτελώντας τον συνδετικό κρίκο των διάφορων επιχειρηματιών που εκπροσωπούν γαλλικά οπλικά συστήματα. Οι κύριοι Αλέξανδρος Τσάτσος και Σταύρος Κομνόπουλος με την εταιρεία Kestrel εκπροσωπούν τους Γάλλους στα προγράμματα των πυραύλων Mica και Exocet, καθώς και στους πυραύλους Scalp.
Στην EADS Ελλάς για την προώθηση του Eurofighter είναι ο Γερμανός Werner Weiss ως διευθύνων σύμβουλος. Πρόεδρος του δ.σ. είναι ο επίσης Γερμανός Georg Bucksch και μέλη η Γαλλίδα Anne Tauby, ο Γάλλος Dominique Barbier και ο Παναγιώτης Φωτήλας. Ο τελευταίος συμμετέχει στις εταιρείες Antenna Διαχείριση Προγραμμάτων Α.Ε., Antenna Internet ΑΕ, Audiotex SA, Part-Time Α.Ε. συμφερόντων Μ. Κυριακού.
Η εταιρεία THALES (Γαλλία) του Λουκά Ρωμάνου, που έχει αναλάβει τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών.
Από το 1988, η DEFENCO Α.Ε. του Κ. Βαλασάκη είναι προμηθευτής του υπουργείου Άμυνας και των σωμάτων ασφαλείας, αντιπροσωπεύοντας ξένους οίκους. Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος ο Κ. Βαλασάκης, με μέλη του δ.σ. τη γυναίκα του Ελίζαμπεθ, μεταφράστρια στο επάγγελμα, τον Γ. Στελλούδη, απόστρατο αξιωματικό του πολεμικού ναυτικού και τον Θ. Τζέλη, επίσης απόστρατο.
Από τη γαλλική SAGEM έγινε η προμήθεια των UAV, σύμβαση της οποίας την προαίρεση ενεργοποίησε ο πρώην υπουργός Β. Μεϊμαράκης. Ασχολείται και με αντισταθμιστικά ωφελήματα.
Αντιπρόσωπος αμερικανικών εταιρειών είναι και ο Μάριος Δαλλέζιος της ELTRON Α.Ε. Εκπροσωπεί τις Hydraulics International (εξοπλισμός υποστήριξης αεροσκαφών), την L-3 Communications/Telemetry (επικοινωνίες), την Flir Systems (συστήματα θερμικής απεικόνισης), την Chadwick Helmut (εξοπλισμός αεροπλοΐας), την Smiths Industries (ηλεκτρονικά αεροσκαφών). Μία από τις μεγαλύτερες δουλειές που έχει αναλάβει είναι ο εκσυγχρονισμός του αντιαεροπορικού συστήματος «Βέλος».
Η Kestrel των Αλέξανδρου Τσάτσου και Σταύρου Κομνόπουλου με διάφορες αντιπροσωπείες, πυραύλων Mica, Scalp, Exocet, πυροσβεστικών Canadair κ.λπ.
Ο Αντώνης Χάγιας είναι αντιπρόσωπος των υποβρυχίων της γερμανικής HDW (που ελέγχει τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά).
Ο Αναστάσιος Ροζολής της ΑΚΜΟΝ Α.Ε. εκπροσωπεί κυρίως εταιρείες ανταλλακτικών. Πέρυσι πήρε την προμήθεια του κινητού νοσοκομείου που εγκατέστησε η Ελλάδα στο Αφγανιστάν.
Ο Παναγιώτης Βλαχίνος της PASS Defense εκπροσωπεί ξένες εταιρείες που ασχολούνται με την παραγωγή ελικοπτέρων και ανταλλακτικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων (Columbia Helicopter, Metal Dynamics International, Rothco).
Β. ΛΟΗΣ – Θ. ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Και οι δύο εμφανίζονται ως άνθρωποι των Ιταλών στην Αθήνα. Ποιος από τους έχει το πάνω χέρι δεν έχει διευκρινιστεί, αν και ο πρώτος φέρεται να έχει πάρει το χρίσμα από το αφεντικό της Alenia-Aermacchi Franco Ferracini. Από την άλλη, το επιτελείο του δεύτερου ευελπιστεί ότι τα πράγματα θα αλλάξουν. Οι Ιταλοί ήδη έχουν προμηθεύσει την Πολεμική Αεροπορία με τα μεταγωγικά αεροσκάφη C-27 που κατασκευάζουν σε συνεργασία με τη Lockheed Martin, ενώ μαζί με τους Γάλλους θα κυνηγήσουν το πρόγραμμα ναυπήγησης φρεγατών.
Πρέπει τώρα το Αντιπολεμικό και εργατικό κίνημα να παλέψει για το μπλοκάρισμα των εξοπλιστικών προγραμμάτων και τον αναπροσανατολισμό της πολεμικής βιομηχανίας σε Ειρηνικούς σκοπούς.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437

Diktiospartakos.blogspot.com

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *