Επενδύουν στις τεχνικές ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ

Επειδή ήταν -και είναι- τρομερά δύσκολο να διαφημιστούν επιτυχώς στους πολίτες μιας απελπισμένης κοινωνίας τα επερχόμενα καλά της επ’ αόριστον ύφεσης, της ανεργίας και της πτώχευσης εκατομμυρίων νοικοκυριών της χώρας, επειδή οι «μνημονιακοί», λεγόμενοι, πολιτικοί στερούνται των ιδεών που θα ήταν δυνατόν να δώσουν στον κόσμο εθνική προοπτική, πνοή, αιτία υπομονής, επειδή αδυνατούν να περιγράψουν ένα μεγάλο εθνικό στόχο, έχουν τρομάξει και εκφέρουν λόγο πολιτικά ασυνάρτητο. Έχουν καταδικαστεί να στηρίζουν μια επιλογή τους, την οποία δεν είναι καν οι ίδιοι σε θέση να κατανοήσουν και να διαχειριστούν, μια υπόθεση που έχει προκαλέσει καταστροφές στην κοινωνία και υπόσχεται κι άλλες, μάλιστα, μέσα στο 2012! Εξ ου και ο φτηνός πολιτικός τους λόγος, οι μπουρδολογίες, τα ψελλίσματα περί «επαναδιαπραγμάτευσης» και οι ικεσίες τους προς τους Ευρωπαίους για «πρώτες βοήθειες» και ολίγη πολιτική κατανόηση…

Προσεύχονται, λοιπόν, τώρα στον κ. Ολάντ και στους κοινωνικά «ευαίσθητους» της Ευρωζώνης οι ζαλισμένοι «ναι αλλά και ολίγον όχι» «μνημονιακοί» πολιτικοί, οι υπεύθυνοι της εθνικής καταστροφής. Αντί να αναζητήσουν τρόπους καταγραφής και αντιμετώπισης των δραματικών προβλημάτων της χώρας με την ανάπτυξη δημιουργικής πολιτικής, αντί να σχεδιάσουν τρόπους για την ταχύτερη δυνατή έξοδο από την κρίση για εθνική ανα-διοργάνωση, για διοικητική μεταρρύθμιση, για νέα παραγωγικά υποδείγματα, οι «μνημονιακοί» περιόρισαν εξαρχής το ζήτημα της εθνικής κρίσης μίζερα σ’ ένα πεδίο στενά οικονομικό, με μια «λογιστική» αντίληψη των πραγμάτων, που απεχθάνεται η ταλαιπωρημένη κοινωνική πλειοψηφία. Επιπλέον, οι «μνημονιακοί» των δύο μεγάλων κομμάτων έχουν πείσει έως τώρα το ελληνικό κοινό ότι δεν είναι σε θέση να κάνουν τίποτ’ άλλο από το να παρατηρούν περιδεείς το έργο της «τρόικας» των δανειστών.

Η κατάσταση στην οποία είχαν περιέλθει οι πρωταγωνιστές του «μνημονιακού μετώπου» ήταν εδώ και καιρό πολύ άσχημη. Αδύναμοι οι αρχηγοί του, χωρίς πολιτικό σθένος, χωρίς γνώσεις, χωρίς επιχειρήματα, προσπάθησαν από τις εκλογές του Μαΐου -και το προσπαθούν και τώρα- να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα τους με την οργάνωση μιας προπαγάνδας: Αυτής που θέλει το χωρισμό των Ελλήνων σε ορθοφρονούντες πατριώτες «μνημονιακούς», από τη μια, και σε αντιφρονούντες «αντιμνημονιακούς», αποτελούμενους από εθνικά ανεύθυνους «ακραίους» δεξιούς και αριστερούς, από την άλλη. Ενδιαμέσως δεν χωράει τίποτε.

Πολιτική ανάλυση μηδέν, επεξεργασία στοιχείων της νέας πραγματικότητας μηδέν. Διανοητική ανεπάρκεια και προετοιμασία για ένα νέο Διχασμό. Μοντέλο προπαγάνδας βγαλμένο από τεχνικές παλαιότερων ολοκληρωτικών καθεστώτων. Παιδαριώδες ερώτημα, με τρία λόγια μόνο, για να μπορούν να το καταλάβουν εύκολα και οι ίδιοι: «Ευρώ ή δραχμή;». Μαύρο – άσπρο;

Απόλυτα αιτιολογημένες, εννοείται, οι μεγάλες αγωνίες των ηγεσιών του δικομματισμού, των καταστροφέων της χώρας. Οι πλαδαροί «αστέρες» του διέκοψαν αναγκαστικά το «μεγάλο ύπνο» τους, χασμουρήθηκαν κι έπειτα διαπίστωσαν έντρομοι ότι η χώρα είναι σε άθλια κατάσταση και ότι το σύστημα τους έχει μπει σε περίοδο αποσύνθεσης.
Όμως, πάλι τώρα, στα πεδία μιας εκλογικής μάχης, γίνεται φανερό το πόσο ανήμπορες να κατανοήσουν το μέγεθος της καταστροφής είναι όχι μόνο οι ηγεσίες του δικομματισμού, αλλά και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, που ζητούν την ψήφο μιας ρημαγμένης κοινωνίας. Ένα πλαδαρό γαλαζοπράσινο θηρίο, απ’ τη μια, και νεότερης ηλικίας δυνάμεις με ερασιτεχνισμούς και πρόχειρες «θέσεις», απ’ την άλλη, μας απελπίζουν και μας πείθουν ότι και μετά τις εκλογές, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος, η κατάσταση στην Ελλάδα θα παραμείνει δραματική. Τα πράγματα είναι ήδη πολύ άσχημα. Σκοτεινός ο ορίζοντας. Κανένας από τους ασήμαντους πολιτικούς ρήτορες των μεν και των δε δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι επάνω σε μια τσακισμένη κοινωνία φτωχών και ανέργων, επάνω σε ένα διαλυμένο κράτος, καμιά εθνική «ανασύνταξη», καμιά «ανάπτυξη» δεν είναι δυνατή.

Πηγή: Κ. Αγγελόπουλος – “Επίκαιρα”

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *