Πρώτη προσέγγιση στα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών

Προσωπικά δεν με αιφνιδίασαν τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών. Αναμενόμενη για μένα η πρωτιά της Ν.Δ όπως και η δυναμική που εκφράστηκε στο Σύριζα.

Απρόσμενη για τις εκτιμήσεις μου η τεράστια εκλογική πτώση του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως και ότι οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής κράτησαν ανέπαφες τις δυνάμεις τους.

Το κόμμα του Καμμένου είχε την προβλεπόμενη πτώση ενώ το πολιτικό μόρφωμα του Κουβέλη άντεξε την πόλωση που υπήρξε βελτιώνοντας ελαφρά τα ποσοστά του.

Δεν πρέπει επίσης να προσπεράσουμε ότι σ’ αυτές τις εκλογές είχαμε το μεγαλύτερο ποσοστό αποχής που υπήρξε διαχρονικά. (37,9% ανεβασμένο κατά 3% περίπου απ’ τις περασμένες εκλογές).

Τα τρομοκρατικά-εκβιαστικά διλλήματα που υπήρξαν τις τελευταίες μέρες επέδρασαν στο εκλογικό σώμα και έδωσαν μια πρωτιά στην Ν.Δ έναντι του Σύριζα που υπερβαίνει το 2,5%. Θεωρώ ότι αυτό έδωσε μια βαθιά ανακούφιση στο επιτελείο του Σύριζα.

Πιστεύω ότι ενδόμυχα τα στελέχη του Σύριζα δεν θα ήθελαν να είναι πρώτο κόμμα και να έμπαιναν στην διαδικασία να σχηματιστεί κυβέρνηση με κορμό του κόμμα του Σύριζα. Κι αυτό γιατί αναλαμβάνοντας την εξουσία δεν θα μπορούσαν να εφαρμόσουν την προεκλογική τους τακτική: «Και στον κλέφτη ψωμί και στον χωροφύλακα χαμπέρι».
Απ’ την μια δηλαδή να θέλουν να ακυρώσουν το μνημόνιο και να διαπραγματευτούν την δανειακή σύμβαση και από την άλλη να παραμένουν στο ευρώ και στην ευρωζώνη. Τώρα είναι άνετοι. Κατοχυρώθηκαν σαν την μεγαλύτερη δύναμη της αριστεράς, θα μπορούν να ασκούν δριμύτατη κριτική «στο κόμμα του Μνημονίου» εκ του ασφαλούς.

Επίσης γνωρίζουν ότι ντόπια και ξένα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα θα επιβάλλουν να υπάρξει μια κυβέρνηση Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ πιθανόν και ΔΗΜΑΡ. Σ’ αυτή την περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι μια ρωμαλέα αριστερή αντιπολίτευση κάτι που έχει να συμβεί στην χώρα μας από το 1958. Ξέρουν επίσης ότι τα μνημονικά κόμματα που θα σχηματίσουν κυβέρνηση είναι αναγκασμένα να πάρουν τέτοια αντιλαϊκά μέτρα, για τα οποία έχουν ήδη δεσμευτεί που θα προκαλέσουν τέτοια κοινωνική αναστάτωση που η όποια κυβέρνηση σχηματιστεί θα έχει βραχύβιο βίο.

Πιστεύω ακράδαντα ότι οι όποιες κινήσεις κορυφής υπάρξουν –είτε «κυβέρνηση σωτηρίας» που λέει ο Σαμαράς, είτε «κυβέρνηση συνευθύνεις» που επαγγέλλεται ο Βενιζέλος- δεν μπορεί να έχουν καμιά τύχη όταν ο λαϊκός παράγοντας βγει στο προσκήνιο.
Και αυτό θα γίνει σύντομα. Εκτιμώ ότι έχει απόλυτο δίκιο του ΚΚΕ ότι η επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας θα ενταθεί στο αμέσως χρονικό διάστημα και προσωπικά πιστεύω ότι είναι τόσο εύφλεκτο το κοινωνικό τοπίο που ακόμα και μια τυφλή κοινωνική εξέγερση δεν πρέπει να αποκλείεται.

Εδώ να σημειώσω ότι δεν πρέπει να προσπεράσουμε την δραματική μείωση του εκλογικού ποσοστού του ΚΚΕ. Αυτό όμως θα το συζητήσουμε αναλυτικά με συντρόφους που πρόσκεινται στο ΚΚΕ σε μια απ’ τις επόμενες συζητήσεις που θα οργανώσουμε και θα παραθέσουμε σε βίντεο.

Πολύ προβληματικό είναι επίσης ότι η νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής διατηρεί τις εκλογικές τις δυνάμεις κάτι που χρειάζεται περισσότερη ανάλυση πράγμα που θα κάνουμε σε επόμενες αναρτήσεις μας.