Δημ. Παπαδημούλης–Ηλίας Ηλιού: «Θα τους ρημάξουμε στη νομιμότητα»

«Ο ΣΥΡΙΖΑ ανεβαίνει γιατί ωριμάζει. Θα τους ρημάξουμε στη νομιμότητα, όπως έλεγε και ο Ηλίας Ηλιού» είπε χθες ο Δημήτρης Παπαδημούλης μιλώντας στο ραδιόφωνο του Σκάι. Το επανέλαβαν  αργότερα και ο ίδιος και άλλα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε τηλεοπτικούς σταθμούς.

Μια πρώτη παρατήρηση: Άλλες εποχές για την Αριστερά, άλλα τα μεγέθη και οι συνθήκες. Την εποχή εκείνη, εκτός από τη δήλωση του νηφάλιου ηγέτη της ΕΔΑ που επικαλείται το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ για να παραπέμψει σημειολογικά στο ‘μέτρο’ και στη ‘σωφροσύνη’ μιας ‘υπεύθυνης αντιπολίτευσης’, ζητούμενο σήμερα για τα κανάλια που ζητούν διαπιστευτήρια, υπήρχαν μαχητικοί διεκδικητικοί αγώνες του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς. Οι οικοδόμοι ξηλώνανε τις πλάκες και συγκρούονταν με την αστυνομία. Η ΑΥΓΗ συχνά έγραφε ‘έχουμε στα γραφεία μας τα καπέλα των αστυνομικών με διακριτικά τάδε… ας περάσουν να τα πάρουν..’ Κάθε άλλο παρά σε ήπιους κοινοβουλευτικούς αγώνες παραπέμπει η εποχή εκείνη.

Μάλλον σε διαφορετικό ‘κοινό’ απευθύνονται δηλαδή ο Παπαδημούλης και ο Ηλίας Ηλιού, λέγοντας και οι δύο: «Θα τους ρημάξουμε στη νομιμότητα»…

Μιλώντας όμως για τον «Νέστορα της Αριστεράς», όπως αποκλήθηκε από εχθρούς και φίλους ο Ηλίας Ηλιού, ας δούμε με την ευκαιρία ποια γνώμη είχε για την Κοινή Αγορά, πρόδρομο της σημερινής ΕΕ, ο σώφρων αυτός πολιτικός.

Παραθέτουμε αποσπάσματα από το βιβλίο του «Η Αλήθεια για την Κοινή Αγορά». Δημοσιεύθηκε πριν από 50 χρόνια, το 1962, διατηρεί ωστόσο την επικαιρότητά του. Για κακή μάλιστα τύχη του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ που τον επικαλέστηκε, συνδέει το ζήτημα της Κοινής Αγοράς ακριβώς και με το ζήτημα «της μαχητικής αντιδράσεως της πλειοψηφίας του λαού εις την πολιτικήν αυτήν».

Τα αποσπάσματα τα αντλήσαμε από εδώ. Οι υπογραμμίσεις δικές μας, οι …συνειρμοί, δικοί σας!

                             Ηλία Ηλιού: Η Αλήθεια για την Κοινή Αγορά – Αθήναι 1962

«Όπως δεν επαύσαμεν να διακηρύττωμεν ήδη από το καλοκαίρι του 1957, η είσοδός μας εις την Κοινήν Αγοράν αποτελεί δεινήν συμφοράν δια τον τόπον:

α) διότι ενταφιάζει οριστικά κάθε ελπίδα εκβιομηχανίσεως και οικονομικής αναπτύξεως της Ελλάδος, η υποτυπώδης βιομηχανία της οποίας αφήνεται απροστάτευτη να σαρωθεί από τον χωρίς φραγμούς και εμπόδια οιασδήποτε φύσεως, ανταγωνισμόν…

β) διότι διευκολύνει και καθιστά αναπότρεπτην την υπαγωγήν και των μικροτέρων επιχειρήσεων, που είναι δυνατόν  να επιβιώσουν ή και να δημιουργηθούν εις το μέλλον εις την Χώραν μας, κάτω από τον έλεγχον του δυτικοευρωπαϊκού μονοπωλιακού κεφαλαίου, που θα εγκαταστήσει εδώ επιχειρήσεις εξηρτημένας από αυτό και ακόμη θα ολοκληρώσει την ιδιοποίησιν των εθνικών μας πόρων, των πλουτοπαραγωγικών πηγών του ελληνικού εδάφους και  υπεδάφους, των μεταλλείων και ορυχείων και την αποξένωσιν του λαού μας από αυτά.

γ) διότι καταδικάζει εις εκπατρισμόν, προς αναζήτησιν απασχολήσεως, το ήμισυ τουλάχιστον του πληθυσμού της Χώρας και μάλιστα την ελληνικήν νεολαίαν.

δ) διότι καταλύει την κρατικήν και την εθνικήν ανεξαρτησίαν μας και μας εντάσσει, εις θέσιν παρίου, μέσα εις μίαν ένωσιν όπου θα κυριαρχούν οι πλουσιώτατοι και ασυγκρίτως υπερέχοντες ημών εις οικονομικήν ανάπτυξιν δυτικοευρωπαϊκοί λαοί. …

ε) διότι, όπως εντός ολίγου θα αποδείξωμεν πλήρως, υπό το πρόσχημα της συνάψεως μιας συμφωνίας οικονομικού περιεχομένου, ο ελληνικός λαός, χωρίς να του εξηγηθεί το πράγμα και χωρίς να ζητηθεί η γνώμη του, οδηγείται εις μίαν πολιτικώς ενοποιημένην κάτω από τους μιλιταριστάς της Μπονν δυτικήν Ευρώπην, που τρέφει πολεμικούς σκοπούς…

στ) διότι τέλος, η ενσωμάτωσίς μας εις την Κοινήν Αγοράν πρόκειται να θίξει τόσον εκτεταμένα συμφέροντα ευρυτάτων λαϊκών στρωμάτων, να προκαλέσει τόσην αναστάτωσιν, να δημιουργήσει τόσα θύματα, να εξεγείρει τόσας αντιδράσεις και αγώνας, ώστε η προσπάθεια του κρατικού μηχανισμού να επιβάλει, εναντίον της θελήσεως και της μαχητικής μάλιστα αντιδράσεως της πλειοψηφίας του λαού την πολιτικήν αυτήν, δύσκολα θα ημπορεί να συμβιβασθεί με δημοκρατικάς μεθόδους διακυβερνήσεως και διοικήσεως. Εκ του λόγου δε τούτου δημιουργούνται αντικειμενικαί συνθήκαι που θα αυξήσουν τα υπάρχοντα εμπόδια δια την ικανοποίησιν της υψίστης εθνικής ανάγκης, δια την αποκατάστασιν, δηλ. δημοκρατικών θεσμών και ομαλού πολιτικού βίου εις την Χώραν μας.