Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών: Το επαχθές πορνοκαπιταλιστικό σύστημα ροκανίζει
σώματα γυναικών, υφαίνει τον ιστό του φασισμού
για την ιστορία….
Το 1981 με τον νόμο 1193 οι τότε ταγοί του έθνους Κωνσταντίνος Καραμανλής, Κωνστ. Στεφανόπουλος, Ευαγ. Αβέρωφ – Τοσίτσας, Γ.Σταμάτης, Αθ.Ταλιαδούρος, Κων. Λάσκαρης, Σπ.Δοξιάδης, Δημ.Δαβάκης, με πρόσχημα την προστασία της κοινωνίας από τα αφροδίσια νοσήματα, νομοθέτησαν και ψήφισαν ομοφώνως ότι, εκδιδόμενο πρόσωπο είναι γυναίκα που «εκδίδεται» επ΄αμοιβή, αρκεί να είναι 21 ετών, να το έχει δηλώσει στην αστυνομία και με απόφαση νομάρχη.
Ο νόμος δεν τσουλούσε όπως θα ήθελαν, τα πορνεία λίγα, η ζήτηση μεγάλη, η εισαγωγή λευκής σαρκός ανθούσε και οι «επιθυμίες» των πελατών χαμήλωσαν ηλικιακά. Εν τω μεταξύ έσκασε μύτη η πορνική βιομηχανία και η ευρωπαϊκή πολιτική των «ισιωμένων» δύο (2) φύλων, η οποία και ανέδειξε ότι είναι «ανισότητα» να χαρακτηρίζονται ως πόρνες μόνο οι γυναίκες κι όχι και οι άνδρες!!! Την εργολαβία αποκατάστασης ανέλαβε ο ευρωπαίος Κ. Σημίτης.
Σημειώνουμε ότι, μετά το 1991 εμφανίζεται σε μαζική κλίμακα η σεξουαλική εκμετάλλευση γυναικών και παιδιών, – κυρίως από τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης και τα Bαλκάνια -, από διεθνή εμποροπορνικά κυκλώματα.
Tον Αύγουστο του 1999 η κυβέρνηση του «σοσιαλιστή» Κώστα Σημίτη με τον νόμο 2734 «επαγγελματοποίησε» την πορνεία, κατέβασε την ηλικία εκπόρνευσης από 21 έγινε 18 ετών και η «γυναίκα» έγινε «πρόσωπο», το οποίο θα πρέπει να κατέχει «πιστοποιητικό άσκησης επαγγέλματος».
Η μεγάλη σφραγίδα του κράτους μπήκε στις 4 Αυγούστου, ημέρα της τεταρτοαυγουστιανής δικτατορίας του Μεταξά, από τον τότε «επί της δικαιοσύνης» υπουργό Ε.Γιαννόπουλο, τους υπουργούς Βάσω Παπανδρέου, Γ.Παπαντωνίου, Λ. Παπαδήμα, Μ.Χρυσοχοίδη και επικυρώθηκε από τον πρόεδρο της δημοκρατίας Κων. Στεφανόπουλο.
Παρά ταύτα και πάλι υπήρχαν προβλήματα, όσον αφορά στην ανεμπόδιστη ανάπτυξη της πορνικής βιομηχανίας και μάλιστα ενόψει ενός γεγονότος «αθλητικού», τους ολυμπιακούς αγώνες στην Αθήνα, που κατά τεκμήριο το φιλοθεάμον αντρικό κοινό, εκτός αθλοπαιδιών, επιδίδεται και στην αγορά σωμάτων για «νόμιμο» σεξουαλικό βιασμό.
Πριν την έναρξη των ολυμπιακών αγώνων (2004), η δήμαρχος Αθηναίων Ντόρα Μπακογιάννη και το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας έσπευσε να αποφασίσει και να προτείνει: «… να υπάρξει δυνατότητα λειτουργίας οίκων ανοχής σε ξενοδοχεία ή άλλους ανάλογους χώρους σύμφωνα με τα ισχύοντα σε ξένες χώρες ιδιαίτερα εν όψει των ολυμπιακών αγώνων… (απόφαση 981/17-5-2003)».
Στη συνέχεια, η σκυτάλη δόθηκε στην Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΕΔΚΕ),η οποία υπερθεμάτισε οραματιζόμενη σε κάθε χωριό κι ένα πορνείο.
Τελικά, επιχειρήθηκε η πλήρης απελευθέρωση της πορνικής δραστηριότητας από τον τότε υφυπουργό Ν.Μπίστη, για την ικανοποίηση των συμφερόντων της πορνοβιομηχανίας.
Όλα τα σχέδιά τους ματαιώθηκαν από μία πρωτοφανή Διεθνή – Ευρωπαϊκή και Ελλαδική αντίδραση του φεμινιστικού και γυναικείου κινήματος.
Έντεκα χρόνια μετά η πορνοβιομηχανία ξανακτυπά. Τον Δεκέμβριο του 2010 με τον νόμο 3904 των Καρ.Παπούλια, Ι.Ραγκούση, Γ.Παπακωνσταντίνου, Δ.Δρούτσα, Ε.Βενιζέλου, Χ.Καστανίδη, Χ.Παπουτσή, Ν.Σηφουνάκη, η κυβέρνηση της σοσιαλιστικής διεθνούς του Γ. Παπανδρέου, επί το «σοσιαλιστικότερο» – νομιμοποιεί και την «παράνομη» πορνεία. Με τον νόμο 3904 η μέγιστη δίωξη και τιμωρία για σωματέμπορους, πορνοβοσκούς, κυκλώματα εκμετάλλευσης κ.λ.π. ανέρχεται μέχρι του ποσού των τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ!
Η ιστορία δεν έχει τελειωμό…
Σήμερα, ο δήμαρχος Αθηναίων Γ.Καμίνης με την απόφαση αριθ. 175 τον Φεβρουάριο του 2012 αποφασίζει και εισηγείται εκ νέου την τροποποίηση του πορνικού νόμου, η δημοτική αρχή υιοθετεί και ενστερνίζεται όλα τα αιτήματα της καλπάζουσας πορνικής βιομηχανίας εντός και εκτός Ελλάδας.
Πριν τις εκλογές την 6η Μαΐου 2012 με μια πρωτοφανή φασιστική επιδρομή των υπουργών υγείας και δημόσιας τάξης, Α. Λοβέρδου και Μ. Χρυσοχοίδη, σε βάρος γυναικών θυμάτων της πορνικής βιομηχανίας, ευτελίζεται κάθε έννοια αξιοπρέπειας, καταργούνται θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου.
Οι αιμοδιψείς κανίβαλοι του συστήματος κρεμάνε γυναίκες στα περίπτερα προκειμένου να κρατηθούν στην εξουσία.
Τάξη – ασφάλεια- αγία οικογένεια.
Όταν ακούς «τάξη», ανθρώπινο κρέας μυρίζει (Οδ. Ελύτης)
Ίδια πρόσωπα οι διαχειριστές της εξουσίας, ίδια πρόσωπα υπηρέτες των ίδιων αφεντικών, ίδιοι στην ίδια πολιτική. Η αστική τάξη ανακυκλώνεται με τους ίδιους και τους ίδιους με στόχο την εξαθλίωση των γυναικών, την επαναφορά της δουλείας και την άνευ όρων παράδοση γυναικών και παιδιών στην πορνική βιομηχανία.
Η ιστορία δεν είναι φάρσα, για την ανατροπή του φασισμού χρειάζεται αγώνας και συστράτευση όλων των δυνάμεων της απέναντι όχθης, όλων όσων αγωνίζονται για την κατάργηση της πορνείας, για την απελευθέρωσή μας.
Στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα,η «βιομηχανία του σεξ» αντιμετωπίζεται ως μία, εκ των πλέον, επικερδών οικονομικών δραστηριοτήτων.
Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO) σε μία αμφιλεγόμενη έκθεση το 1998, διαπιστώνοντας την με γεωμετρική πρόοδο ανάπτυξη της «βιομηχανίας του σεξ»,πρότεινε τη φορολόγηση αυτών των δραστηριοτήτων, αποτιμώντας ότι η «βιομηχανία του σεξ» συμμετέχει σε μεγάλο ποσοστό στο ΑΕΠ των τεσσάρων χωρών που μελετήθηκαν:Ινδονησία, Μαλαισία, Φιλιππίνες και Ταϊλάνδη.
Ουσιαστικά, η ILO προτρέπει τους καπιταλιστές να επικαρπωθούν κέρδη από την αγοραπωλησία σωμάτων χιλιάδων γυναικών και παιδιών στην πορνεία σε χώρες όπου ο δυτικός ιμπεριαλισμός έχει καταδικάσει τους λαούς στην πείνα και την εξαθλίωση.
Η κατεύθυνση της αναγνώρισης «του τομέα του σεξ ως παραγωγικού τομέα», δεν αφορά μόνο στις χώρες της Νοτιανατολικής Ασίας αλλά όλο τον κόσμο της βαθειάς καπιταλιστικής κρίσης.
Αδίστακτοι, μισογύνηδες, μισάνθρωποι, εμπορευματοποιούν το ανθρώπινο σώμα, καταλύοντας κάθε δικαίωμα ατομικό-συλλογικό-κοινωνικό, επιδιώκοντας τη επαναφορά της δουλείας.
Προμαχώνας της πορνοβιομηχανίας είναι τα οικονομικά και πολιτικά διευθυντήρια της καπιταλιστικής Δύσης, οι πελάτες, οι αγοραστές σωμάτων, οι δικοί μας αποενοχοποιημένοι πατεράδες, σύζυγοι και γιοι.
Σε αυτό το παγκόσμιο πλαίσιο, για να προσεγγιστεί με αλήθεια το τόσο «αποδεκτό» κοινωνικό φαινόμενο της πορνείας δηλαδή, της αγοροπωλησίας σωμάτων, προαπαιτούνται δύο βασικές προϋποθέσεις. Πρώτη προϋπόθεση είναι να μην είσαι οσφυοκάμπτης στην πορνοβιομηχανία και δεύτερη να μην εξαπατάς τις γυναίκες.
Με σαθρές επιχειρηματολογίες περί «αυτοδιαθέσεως», «ελεύθερης επιλογής», «συναίνεσης», δουλειά «σαν όλες τις άλλες» κ.α. επιχειρείται ο κρατικός έλεγχος για αύξηση των εσόδων, επιχειρείται η επιβολή της πορνείας ως δραστηριότητα βιοπορισμού.
Περί ποιας «ελεύθερης» επιλογής μιλάνε, περί ποιας «οικονομικής αυτοδιάθεσης» και συνταγματικής ισονομίας τυρβάζουν;
Τα γενικόλογα περί δικαιωμάτων των γυναικών πορνών είναι μια φούσκα, μια φλυαρία κουραστική και αποκρουστική.
Η αλήθεια των αριθμών όταν αντιστοιχούν σε ανθρώπινες ζωές είναι αμείλικτη.
Τα βιοκοινωνικά χαρακτηριστικά των γυναικών είναι φτώχεια, βία, κακοποίηση, αμορφωσιά, ναρκωτικά, απομόνωση.
Εκατοντάδες νεαρά κορίτσια από την ανατολική Ευρώπη, την Ασία, τις αφρικανικές χώρες καταφθάνουν στην Ελλάδα για να «τροφοδοτήσουν» την ελλαδική «αγορά».
Γυναικεία σώματα βορά στους σωματέμπορους, και κυκλώματα-επιχειρήσεις που λυμαίνονται και εκμεταλλεύονται την μετανάστευση.
Γυναίκες και κορίτσια, άνδρες και αγόρια εξαναγκάζονται σε «εργασίες», που αποφέρουν τεράστια κέρδη… Όλοι αυτοί οι άνθρωποι στερούνται τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, δεν έχουν οποιαδήποτε νομική προστασία.
Η Ελλάδα είναι από τις σημαντικότερες χώρες διέλευσης και προορισμού της εμπορίας ανθρώπων. Μέσω όλων των συνόρων προωθούνται στα δίκτυα της «βιομηχανίας του σεξ» γυναίκες και παιδιά.
Έχουν ήδη επεξεργαστεί νέο νόμο, ο οποίος θα κατατεθεί αμέσως μετά τις εκλογές, ούτως ώστε η πορνοβιομηχανία να δρα ελεύθερα σε ένα παράδεισο επίγειο, στην Ελλάδα της ανεργίας και της φτώχειας.
Οι αρρώστιες ακόμη και τα ναρκωτικά θερίζουν τα θύματα της σύγχρονης δουλείας, της «βιομηχανίας του σεξ».
Από την εποχή της διάγνωσης του φαινομένου μέχρι και σήμερα, διεθνείς και τοπικές παρακρατικές οργανώσεις, οι επονομαζόμενες Μη Κυβερνητικές, απομυζούν εκατομμύρια ευρώ αναπτύσσοντας δράσεις, πότε για την «ευαισθητοποίηση» της κοινωνίας, άλλοτε για την μελέτη του φαινομένου και ενίοτε για την προστασία των θυμάτων της σύγχρονης δουλείας. Δράσεις, που εάν κρίνουμε από τα δικά τους στοιχεία, είναι αποτυχημένες. Πανευρωπαϊκά ο ρατσισμός, η βία, η πορνεία, οι αρρώστιες και οι επιδημίες αυξάνονται με ιλιγγιώδεις ταχύτητες, πως θα μπορούσε άλλωστε να ήταν διαφορετικά όταν οι λαοί εξαθλιώνονται, όταν η πείνα θερίζει εκατομμύρια ανθρώπους, όταν το φευγιό των ανθρώπων από εμπόλεμες καταστάσεις είναι μια συνεχής αιμορραγία, όταν κυανόκρανοι ειρηνιστές βιάζουν και προάγουν την εκπόρνευση κοριτσιών.
Λίγο πριν τις εκλογές της 6ης Μαΐου του 2012, ο δήμαρχος Αθηναίων δημοσιοποιεί έρευνα που καταγράφει ραγδαία και ανεξέλικτη αύξηση της πορνείας και των σεξουαλικώς μεταδιδομένων νοσημάτων.
Οι διαπλεκομένες εξουσίες συντονίζονται, Καμίνης (Δήμος), Λοβέρδος (υγεία), Χρυσοχοίδης (ασφάλεια), (Μαζικά Μέσα Επικοινωνίας) τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, στρέφονται κατά των πιο ευάλωτων γυναικών πορνών, προστατεύοντας τα συνδικάτα του εγκλήματος, τους επιχειρηματικούς ομίλους της πορνοβιομηχανίας, κρεμάνε γυναίκες στα περίπτερα για το καλό μας….
Η εξουσία συλλαμβάνει γυναίκα, 18 χρόνων, αλλοδαπή, πόρνη, τοξικοεξαρτημένη, οροθετική και την εκτελεί στο όνομα της προστασίας της δημόσιας υγείας.
Δημοσιεύονται τα προσωπικά της δεδομένα προκειμένου να προστατευθεί ο αγοραστής της, στην Ελλάδα ο επαναλαμβανόμενος βιασμός είναι «νόμιμος», το «σκεύος» η γυναίκα ένοχη, εγκληματίας, ο πελάτης η θεάρεστη «αγορά», η πανταχού παρούσα με και χωρίς μνημόνια…
Στη συνέχεια συλλαμβάνονται κι άλλες, πολλές ή λίγες δεν έχει σημασία, το μήνυμα δόθηκε.
Ωμά και απροκάλυπτα, οι γυναίκες – πόρνες – φορείς του AIDS διώκονται από το ενιαίο κι αδιαίρετο σύστημα καπιταλισμός/πατριαρχία.
Οι «μπάτσοι» του σερίφη της πόλης Χρυσοχοίδη, που συνέλαβαν 96 εκδιδόμενες, διαπίστωσαν 96 «παραβάσεις» και εντόπισαν 11 οροθετικές.
Βαρβαρότητα, ένας διαρκής πόλεμος ενάντια στις φτωχές, περιθωριοποιημένες, αποκλεισμένες, έφηβες από την Ασία, Αφρική, από τον τρίτο κόσμο της Ελλάδας.
Οι εισαγγελικές αρχές τις έδωσαν…, το δίχτυ προστασίας (αστυνομία-εισαγγελέας)- πέφτει πάνω στην κοινωνία, αγκαλιάζει πορνοπελάτες, σωματέμπορους, άγιες οικογένειες, πάνω από όλα επιβάλλεται «τάξη και ασφάλεια».
Έννομη τάξη, οικογένεια, χριστιανικό «ήθος», προστασία του κοινωνικού συνόλου.
Η ατμόσφαιρα στην Αθήνα μυρίζει αίμα από σφάγια.
Κουρελόχαρτα τα ανθρώπινα δικαιώματα, το Ελληνικό Σύνταγμα, η Οικουμενική Διακήρυξη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά δικαιώματα, η Σύμβαση περί Δουλείας, περί Αναγκαστικής και Υποχρεωτικής Εργασίας.
Ο δυτικός πολιτικός «πολιτισμός» μας αποκαλύπτεται ως ένα σαρκοφάγο τέρας, που εκμεταλλεύεται τα πάντα προκειμένου να διατηρήσει τα προνόμια και οφίτσια της κυρίαρχης τάξης. Προεκλογικό σποτ « σερίφης, δήμιος, πελάτης και η πουτάνα στην κρεμάλα ». Μεσαίωνας…
Η Γραμματεία Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εσωτερικών μέσω ενός δελτίο τύπου (2/5/2012) ψελλίζει ερωτήματα του είδους, «…Μήπως η «αγορά πορνικών και σεξουαλικών υπηρεσιών» θα έπρεπε να στρέφει την προσοχή μας σε αυτόν που τροφοδοτεί τη ζήτηση αυτών των «υπηρεσιών» ;
Που ήταν η Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, όταν τον Δεκέμβριο του 2010 η κυβέρνηση της «σοσιαλιστικής διεθνούς» του Γ. Παπανδρέου, επί το «προοδευτικότερο» με τον νόμο 3904/2010 νομιμοποίησε και την υποτιθέμενη «παράνομη» πορνεία. Σύμφωνα με το άρθρο 31 παρ. 7 όλες οι παραβάσεις που προέβλεπαν ποινές έως και φυλάκιση δύο (2) ετών, μετατράπηκαν σε πρόστιμο τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ!
Σήμερα, τώρα, η Γραμματεία Ισότητας των Φύλων τι κάνει ;
Από την υπηρεσιακή κυβέρνηση Πικραμμένου τέθηκε σε Δημόσια διαβούλευση σχέδιο Π.Δ. με θέμα: Καθιέρωση ενιαίας διαδικασίας αναγνώρισης σε αλλοδαπούς και ανιθαγενείς του καθεστώτος του πρόσφυγα ή δικαιούχου επικουρικής προστασίας σε συμμόρφωση προς την Οδηγία 2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου «σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα» (L 326/13.12.2005).
Σύμφωνα με την Οδηγία 2005/85/ΕΚ απελαύνονται εύκολα μετανάστες/ριες και χορηγείται δύσκολα άσυλο. Η οδηγία αποκλείει ακόμη και τη δυνατότητα να υποβληθεί αίτημα ασύλου από θύμα trafficking (εμπορία ανθρώπων), εάν η χώρα προέλευσης του θύματος περιλαμβάνεται στον κοινό κατάλογο των «ασφαλών» χωρών που καταρτίζει το Συμβούλιο της Ευρώπης. Ποιες είναι οι «ασφαλείς» χώρες ;
Η Γραμματεία Ισότητας το πολιτικό της αδιέξοδο επιχειρεί να το χρυσώσει με δραστηριότητες όπως ευρωπαϊκές χάρτες, ουσιαστικές εξισώσεις των δύο φύλων, χρηματοδοτήσεις/αναθέσεις διαφόρων μελετών κοκ.
Τα ερωτήματα για την Γραμματεία Ισότητας των Φύλων είναι ρητορικά, η συγκυβέρνηση με αμφιβόλου δημοκρατικής υπόστασης πολιτικούς και η υπηρέτηση πολιτικών επιστροφής των γυναικών στον μεσαίωνα, δεν μας αφήνουν ουδεμία ψευδαίσθηση περί του ρόλου της.
Η «νόμιμη πορνεία» είναι ο Δούρειος Ίππος για την ανάπτυξη της «βιομηχανίας του σεξ», είναι το άλλοθι όλων όσων αντιστρατεύονται την απελευθέρωση των γυναικών.
Ο υφιστάμενος, αλλά και ο επόμενος πορνικός νόμος θα είναι το εφαλτήριο της «βιομηχανίας του σεξ».
Στην Ελλάδα των «απελευθερωμένων» επαγγελμάτων, στην Ελλάδα που ο θυμός των ανθρώπων ξεχειλίζει, που η ζωή μας ανατρέπεται βίαια, οι γυναίκες από θύματα μετατρέπονται σε εγκληματίες.
Στην πορνεία οι γυναίκες βιάζονται, τις κακομεταχειρίζονται, οι γυναίκες αδυνατούν να υπερασπιστούν ακόμη και τη σωματική τους ακεραιότητα.
Το χρήμα στα χέρια του αγοραστή είναι όπλο, το πολιτικό-ιδεολογικό πλαίσιο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας αποκτά περιεχόμενο. Το σώμα της γυναίκας εκποιείται, απαλλοτριώνεται και μηχανοποιείται, είναι η πρώτη ύλη για τον πλουτισμό πορνοβοσκών, είναι η έμπρακτη απόδειξη του σεξισμού, της ανισότητας, της επικυριαρχίας των ανδρών.
Η πορνεία δεν χορταίνει την πόρνη, από την πορνεία πλουτίζουν σωματέμποροι και «εξυπηρετούνται» πελάτες που επιδίδονται σε επαναλαμβανόμενους βιασμούς.
Σήμερα, που η κοινωνία φορτώνεται με ανύποτη φτώχεια και βία, είναι πραγματικό –σύγχρονο και επίκαιρο το αίτημα της κατάργησης όλων των πορνονόμων.
Η πορνεία είναι βία, ανυποχώρητη πάλη για την κατάργησή της.
Αφήστε μια απάντηση