Του Θανάση Καρτερού – HOT DOC
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Αλέκα Παπαρήγα είναι έξυπνη, μορφωμένη και πιστή στις ιδέες τις οποίες πρεσβεύει. Οι έλληνες κομμουνιστές, εξάλλου, τους οποίους σήμερα εκπροσωπεί ως γενική γραμματέας του ΚΚΕ, μπορεί να κατηγορήθηκαν για πολλά, αλλά ποτέ για βλακεία, αμάθεια ή χαλαρή σχέση με τις ιδέες τους.
Για την αφοσίωση μάλιστα στις ιδέες τους πολλοί από αυτούς έδωσαν τη ζωή τους, παρά το γεγονός ότι, όπως είπε ένας από τους ήρωες του ΚΚΕ, ο Νίκος Μπελογιάννης, πίστευαν ότι η ζωή αυτή ήταν μία και μοναδική και δεν υπάρχει καμιά αιώνια συνέχεια της στον παράδεισο ή στην κόλαση. Οι ιδέες, ωστόσο, όπως είπε ο πατριάρχης του κομμουνισμού Καρλ Μαρξ, γίνονται υλική δύναμη όταν γίνουν κτήμα των μαζών. Και για να γίνουν κτήμα των μαζών δεν είναι αρκετό να τις επαναλαμβάνει κανείς, να τις προπαγανδίζει, να τις περιγράφει με τα πιο φωτεινά χρώματα, ή και να πεθαίνει ακόμα γι’ αυτές. Πρέπει, αφού μιλάμε μάλιστα για πολιτικό κόμμα, να βρίσκουν την εφαρμογή τους στην καθημερινή ζωή: Στην τακτική του κόμματος, στην πολιτική του, στη στάση του απέναντι στους πολίτες και στα προβλήματα τους, στα μέτωπα του απέναντι στις άλλες πολιτικές δυνάμεις, στην ανάλυση του για την πραγματικότητα μέσα στην οποία μοχθούν και ονειρεύονται οι άνθρωποι.
Η Αλέκα Παπαρήγα τα κατάφερνε καλά όσο τα πράγματα ήταν απλά. Απο δω ο αντίπαλος, αποκεί εμείς. Πέντε κόμματα δύο πολιτικές, έλεγε από παλιά, και μια χαρά τα πήγαινε το ΚΚΕ – σε κάθε εκλογική μάχη κέρδιζε λίγους ψηφοφόρους παραπάνω. Μέχρι που, για κάποιο λόγο που ακόμα δεν μπορεί να καταλάβει, έσκασε ένα αριστερό κόμμα, για το οποίο η ίδια είχε διακηρύξει από χρόνια ότι πήγαινε προς διάλυση, ή προς αφομοίωση από το ΠΑΣΟΚ, να διεκδικεί την πλειοψηφία και την κυβέρνηση. Με αποτέλεσμα η φαινομενικά αλάνθαστη μέχρι τότε γενική γραμματέας να διαπράξει το μοιραίο, όπως αποδείχτηκε, λάθος: Να τσουβαλιάσει αυτό το κόμμα, το ΣΥΡΙΖΑ, με τους εχθρούς-αστούς, να το καταγγείλει και να ζητήσει από τους πολίτες να μην το εμπιστευτούν. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ταιριάζει στο ιδεολογικό καλούπι που έχει η ίδια στο μυαλό της.
Έτσι όλη η Ελλάδα έζησε τη μεγάλη ήττα της Αλέκας. Η οποία είδε τα εκλογικά κέρδη μια εικοσαετίας να εξανεμίζονται εν μια νυκτί. Και τους πολίτες να εμπιστεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ σε πρωτοφανή ποσοστά και να αίρουν την εμπιστοσύνη τους από το κόμμα της σε πρωτοφανείς αριθμούς. Μια καταδίκη αυστηρή και αναμφισβήτητη όχι μόνο της γραμμής του κόμματος, αλλά και των επιλογών της γενικής του γραμματέα. Της οποίας το δράμα μόλις έχει αρχίσει, γιατί στο καταδικασμένο λάθος γραμμής προσθέτει ένα ακόμα μεγαλύτερο: Την εμμονή στο λάθος, η οποία αναπόφευκτα οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη απομάκρυνση από εκείνους που μέχρι χτες στήριζαν με την ψήφο τους το ΚΚΕ και την ίδια.
Η συνέχεια του δράματος είναι φυσικά ακόμα άγνωστη, αλλά, αν σταθεί κανείς στην ιστορία του ΚΚΕ, μπορεί να προβλέψει αυτό που έρχεται. Ίσως και η Αλέκα να μπορούσε, αν αναλογιζόταν σε τι δοκιμασίες μπήκε το κόμμα και πώς αντιμετωπίστηκαν οι ηγέτες του όταν επέμεναν σε μια πολιτική που αποδείχτηκε λάθος. Αυτό όμως δεν σημαίνει και ότι θα το κάνει. Όπως έχει αποδειχτεί, ακόμα και στα κομμουνιστικά κόμματα η εξουσία τυφλώνει…
Αφήστε μια απάντηση