Εκεί στην Κουμουνδούρου πρέπει να στήσουν αδριάντα στον Α. Σαμαρά. Θα είναι ο πολιτικός που θα κατορθώσει να κάνει τον Τσίπρα πρωθυπουργό. Θα έχει οδηγήσει όλη την εκλογική αριστερή βάση της ΔΗΜΑΡ –υπογράφοντας την ληξιαρχική πράξη θανάτου του κόμματος Κουβέλη- στον Σύριζα, ενώ παράλληλα θα στρέψει ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ –ειδικά δημοσίων υπαλλήλων- να αναζητήσει αλλού πολιτική στέγη.
Κι αν το 1993 ο Σαμαράς έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, σήμερα σαν πρωθυπουργός θα δημιουργήσει τεκτονικές ρωγμές στο αστικό σύστημα εξουσίας, με την δουλοπρέπεια, την υποταγή, τον ραγιαδισμό που τον διακρίνει απέναντι στους τοκογλύφους δανειστές του ελληνικού κράτους. (Καταστάσεις που συμπαρασύρουν και τα υπόλοιπα κόμματα που συγκυβερνούν).
Όταν στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής του, που έκανε χτες λέει «χαιρετίζω την αποφασιστικότητα και το θάρρος των αρχηγών του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ», εννοεί ότι θα σας πάρω μαζί μου και σας στον γκρεμό άκλαυτους.
Όταν τονίζει ότι «θα δώσουμε έμφαση και προτεραιότητα στις αποκρατικοποιήσεις. Κι όπου χρειάζεται νομοθετική πρωτοβουλία για να τις επισπεύσουμε, θα την πάρουμε … θα προωθήσουμε και αποκρατικοποιήσεις που δεν αποτελούν άμεσες συμβατικές μας υποχρεώσεις…» δείχνει την πρόθεση της κυβέρνησής του να ξεπουλήσει «μπιρ παρά» στα ντόπια και ξένα αρπακτικά όποια δημόσια περιουσία έχει απομείνει.
Ανούσιο να σχολιάσουμε ότι το κύριο σύνθημα με το οποίο κέρδισε τις εκλογές –«επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου» – τώρα το έκανε γαργάρα, όπως και στην επιστολή που έστειλε πρόσφατα στην Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της Ε.Ε, και σήμερα μιλάει πως «το νόημά της δεν είναι η αλλαγή των στόχων, αλλά η αλλαγή όσων εμποδίζουν της επίτευξή τους».
Πιασ’ τα αυγό και κούρεφτο δηλαδή.
Φύση αισιόδοξοι εμείς πιστεύουμε ότι αυτό που λέει ο Α. Σαμαράς ότι ηγείται μιας κυβέρνησης «με πλήρεις αρμοδιότητες και χρονικό ορίζοντα τετραετία» απέχει παρασάγγας απ’ την πραγματικότητα. Όχι για τις «αρμοδιότητες» -αυτές έχουν εκχωρηθεί από καιρό τους επικυρίαρχους της χώρας- αλλά στο ότι θα μπορέσει να μακροημερεύσει η κυβέρνηση στην οποία πρωθυπουργεύει.
Η βάρβαρη καπιταλιστική επέλαση, με θύματα τα λαϊκά στρώματα, στην οποία πρωτοστατεί η συγκυβέρνηση Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, στο αμέσως προσεχές διάστημα, θα είναι τόσο αμείλικτη που θα κάνει αναπόφευκτη την παρουσία του λαϊκού παράγοντα. Και αυτός μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω.
http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2012/07/blog-post_07.html
Αφήστε μια απάντηση