Ποιο είναι το πραγματικό ποιόν της Χρυσής Αυγής (Μέρος 2ο)

Του Γιώργου Τσίπρα – “Δρόμος της Αριστεράς”

Στο προηγούμενο φύλο του “Δρόμου” αναφερθήκαμε στο κοινωνικό και πολιτικό υπόστρωμα πάνω στο οποίο αναπτύσσεται το φαινόμενο Χρυσή Αυγή. Σε τούτο το άρθρο θα επιχειρήσουμε να  αναδείξουμε το πραγματικό ποιόν της φασιστικής οργάνωσης.

Ο στόχος της υπόθαλψης της φασιστικής οργάνωσης είναι το χτύπημα της Αριστεράς, το χτύπημα αγώνων, η παρακρατική καταστολή. Αυτή είναι η ειδικότητα της. Ο λόγος ύπαρξης. Η Χ. Α. του 7% ή και εκτός Κοινοβουλίου μεθαύριο, αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο, μια εφεδρεία για τους κρατούντες . Παρά τις περί του αντιθέτου κορώνες, επιθυμία κέντρων εντός κι εκτός της χώρας δεν είναι να ξαναγίνει η Χ.Α. η περιθωριακή ομάδα που ήταν, αλλά να παραμείνει με τον ένα ή άλλο τρόπο μια «μάχιμη» υπό ασυλία δύναμη κρούσης που μπορεί να φανεί χρήσιμη. Υπολογίζουν στη Χ. Α. οι κρατούντες, υπολογίζει σε αυτούς και η Χ.Α.

Η Χ. Α. εμφανίζεται ως αντισυστημική δύναμη αλλά αποτελεί το μακρύ χέρι του συστήματος, το πιο βρόμικο και σκοτεινό απ’ όλα. Εμφανίζεται ως τιμωρός του πολιτικού συστήματος αλλά είναι η ίδια προϊόν των πιο αφα-ών και φανατικών πλευρών αυτού του συστήματος. Εμφανίζεται ως αντιμνημονιακή δύναμη αλλά υπηρετεί τις δυνάμεις του Μνημονίου στο πιο άγριο πρόσωπο τους, στο πλευρό των ΜΑΤ.

Η Χ.Α. δεν βρίσκεται απέναντι από την Αριστερά, επειδή η τελευταία τοποθετείται ενάντια στον εθνικισμό. Η Χ.Α. βρίσκει ομπρέλα στον εθνικισμό επειδή ο βασικός στόχος και αποστολή της είναι το χτύπημα της Αριστεράς και του λαού που αγωνίζεται, των ελευθεριών και δικαιωμάτων.

Η Χ.Α. είναι κατευθείαν απόγονος από τον Παπαδόπουλο, τη χωροφυλακίστικη εθνικοφροσύνη, τα Τάγματα Ασφαλείας της Κατοχής. Ο ναζιστικού τύπου ρατσισμός της Χ.Α. ενάντια στους μετανάστες «υπάνθρωπους» είναι το πεδίο βολής της Χ. Α. για την εκπαίδευση και ανάπτυξη της Χ.Α. για την αποστολή της, το λαϊκό κίνημα και την Αριστερά. Στην ανατολική Ευρώπη όπου το μεταναστευτικό δεν έχει την ίδια ένταση και μορφή, το πεδίο βολής είναι οι Ρομά, όπως στη Βουλγαρία και την Ουγγαρία, είναι οι εθνότητες από τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία, όπως στη Ρωσία κ.ο.κ. Στην χώρα μας οι Ελληνες Ρομά μόνο για λόγους τακτικής δεν έχουν ακόμη μπει για τα καλά στο στόχαστρο της Χ.Α γιατί οι μετανάστες είναι πάρα πολλοί ..

Εθνικισμός και ραγιαδισμός δίδυμα αδέρφια

Στη σύγχρονη Ελλάδα ο εθνικισμός ήταν η άλλη όψη του ακραίου ραγι-δισμού και της υποταγής σε ξένους αφέντες. Από τους ταγματασφαλίτες των Γερμανών, στους αμερικανόδουλους εθνικόφρονες, στην αμερικανοκίνητη χούντα και τους θιασώτες της προδοσίας της Κύπρου. Με δικούς τους όρους οι εθνικιστές υπήρξαν, κατά τεκμήριο, οι μεγαλύτεροι εθνοπροδότες. Τα εγχώρια ινδάλματα της Χ. Α. μοιράζονται με τον Χίτλερ το πιο εμετικό είδος φασισμού, αλλά ξεχωρίζουν στο ότι έχουν επιπλέον τη στάμπα του δωσιλογισμού και του υπηρέτη ξένων αφεντικών. Η Χ.Α. ξεχωρίζει από την υπόλοιπη ακροδεξιά στο ότι εκθειάζει τους πιο ονομαστούς δωσίλογους, και είναι η ίδια μια γερμανόψυχη οργάνωση, λάτρης των Ες-Ες και όσων δολοφονούσαν εκατομμύρια αμάχους στην Ευρώπη. Ακόμη και για τα κατοχικά ολοκαυτώματα στην ελληνική ύπαιθρο η Χ.Α. στέκεται με κατανόηση …

Η Φόρτσα Νουόβα στην Ιταλία, η πιο αδερφή οργάνωση της Χ.Α. στην Ευρώπη, εμπνέεται αντίστοιχα από τη «Δημοκρατία του Σαλό», το κατοχικό καθεστώς-μαριονέτα του Χίτλερ στη Βόρεια Ιταλία, όταν κατέρρευσε το καθεστώς Μουσολίνι. Τα λόγια του Κασιδιάρη πριν από τα μπουνίδια στην Κανέλλη, ήταν ο εκθειασμός για το «στρατιωτικό καθεστώς» της χούντας, παράδεισο για το ξένο και εφοπλιστικό κεφάλαιο, που προκάλεσε την τραγωδία της Κύπρου ακολουθώντας ξένες επιταγές, και που ο αρχηγός του Παπαδόπουλος ήταν για χρόνια έμμισθος υπηρέτης ξένης δύναμης, της CIA, παλιόςταγματασφαλίτης και Χίτης ο ίδιος. Οι Γερμανοτσολιάδες είναι ό,τι πιο κοντινό στη Χ. Α. από το νεοελληνικό παρελθόν.

Το διεστραμμένο είναι

Η αντίφαση ανάμεσα στον εθνικισμό της Χ.Α. και το γεγονός ότι εμπνέεται από τους μεγαλύτερους δωσίλογους και προδότες στη νεοελληνική Ιστορία, είναι ένα κλειδί στην κατανόηση του είναι της νεοναζιστικής οργάνωσης σή μερα. Όπως οι Γερμανοτσολιάδες γεννήθηκαν ως ό,τι πιο μαύρο στην κατεχόμενη Ελλάδα, και με πολύ εθνικισμό, για να χτυπήσει την Ελλάδα
που αντιστεκόταν, το ίδιο η Χ. Α. ξεπηδά με πολύ εθνικισμό στην εποχή της τροϊκανής κατοχής και του Μνημονίου για να χτυπήσει την Ελλάδα που αντιστέκεται. Η «αγάπη για την πατρίδα» και ο ελληναράδικος εθνικισμός της Χ. Α. είναι ίδιας ποιότητας με τον εθνικισμό των Γερμανοτσολιάδων δωσίλογων: είναι, στην πραγματικότητα, μίσος για τον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα για την Αριστερά και όσους αγωνίζονται για την αποτίναξη του ζυγού της τρόικας. Η «αντισυστημική» Χ.Α. ταυτίζεται με τα ΜΑΤ και τις δυνάμεις καταστολής του κόσμου που αντιστέκεται. Η Χ.Α. θα βρίσκεται πάντα στο πλευρό όσων επιδιώκουν να ματώσουν το λαό και να τρομοκρατήσουν όσους αγωνίζονται.

Αυτό το διεστραμμένο και βαθιά υποκριτικό είναι της Χ.Α. διατρέχει όλη της την ύπαρξη – ιδεολογική και πολιτική. Δηλώνει πως θέλει να ξεβρομίσει την Ελλάδα και είναι η ίδια υπόκοσμος, το πιο βρόμικο κομμάτι της κοινωνίας.

Εναντίον όλων;

Αν το έθνος δεν είναι μια ιδέα αλλά οι ζωντανοί άνθρωποι που το αποτελούν, η Χ.Α. είναι η πιο ανθελληνική οργάνωση: μισεί τον ελληνικό λαό περισσότερο από κάθε άλλο κόμμα. Το «εναντίον όλων» δεν στρέφεται τόσο ενάντια στο πολιτικό σύστημα, όσο ενάντια στο λαό που δεν συμφωνεί με τη Χ.Α.: όποιος δεν είναι μαζί τους είναι εναντίον τους (σύνθημα του Χίτλερ και του Μπους). Σημαίνει εναντίον όσων κινητοποιούνται και αγωνίζονται, εναντίον των απεργών, εναντίον των ιδεών της αμφισβήτησης και αλλαγής αυτής της κοινωνίας. Μα δεν είναι ακριβώς εναντίον όλων. Δεν είναι εναντίον της αστυνομίας, του στρατού, της Εκκλησίας, του δικαστικού και σωφρονιστικού συστήματος. Δεν είναι εναντίον της απελευθέρωσης της αγοράς, του νεοφιλελευθερισμού, του επιχειρηματικού κόσμου. Δεν είναι εναντίον, αλλά υπερασπίζει τις πιο ξεπερασμένες, πατριαρχικές, εξουσιαστικές σχέσεις στην οικογένεια, ανάμεσα στα δύο φύλα, στο σχολείο, στο στρατό, στις εργασιακές σχέσεις. Η συνύπαρξη αυτού του ηθικού αναχρονισμού και συντηρητισμού με τις ταυτόχρονες σχέσεις της Χ.Α. με το οργανωμένο έγκλημα και τον υπόκοσμο, δεν αποτελεί μόνο την έσχατη υποκρισία αλλά και επιβεβαίωση του διεστραμμένου είναι της. Η Χ.Α. συνδυάζει απαρχαιωμένες ιδέες για τις κοινωνικές σχέσεις, φασιστικές ιδέες για την αλλαγή του πολιτικού συστήματος με θαυμασμό των στρατιωτικών καθεστώτων και, τελευταίο, πρακτικές υπόκοσμου και μεσαιωνικής βαρβαρότητας.

Υπέρτατη αρχή το ψέμα, η θρασυδειλία, ο γκεμπελισμός

Η Χ.Α. είναι βουτηγμένη στο διαρκές ψέμα. Είναι το κατεξοχήν κόμμα που αρνείται αυτά τα οποία κάνει, αρνείται αυτά που πραγματικά πιστεύει, ψεύδεται για αυτά που έχει σκοπό να κάνει. Οργανώνει επιθέσεις σε μετανάστες και αριστερούς και κάθε φορά αρνείται ότι έχει κάποια σχέση. Δηλώνει πως είναι εναντίον των παράνομων πράξεων, ενώ συστηματικά προβαίνει σε δολοφονικές επιθέσεις, όπως όλοι γνωρίζουν. Για μια σειρά ζητήματα, ιδεολογικά και πολιτικά, οι εκπρόσωποι της Χ.Α. απαντούν με ευφυολογήματα, υπεκφυγές, γελάκια ή λέγοντας άλλα από αυτά που πραγματικά είναι οι θέσεις τους.

Η θρασύτατη παραποίηση γεγονότων και της πραγματικότητας που συνηθίζουν προκειμένου να αποποιηθούν ευθύνες είναι κατευθείαν κληρονομιά από τις γκεμπελικές παραδόσεις του ναζιφασισμού και από τον υπόκοσμο. Έτσι, παρά τις περί του αντιθέτου κορώνες περί «αντρισμού», η στάση της Χ.Α. για τις πράξεις και τις ιδέες της μόνο «αντρίκια» δεν είναι. Κρύβεται. Δεν απέχει η τακτική της στις ωμές, βάρβαρες επιθέσεις σε ανθρώπους. Πολλοί χρυσαυγίτες μαζί ενάντια σε λιγότερους ή και σε ένα μονάχο δύσμοιρο μετανάστη, αν είναι δυνατό πισώπλατα, οπλισμένοι πάντα με φονικά όπλα. Όταν είναι εφικτό, χτυπούν μέσα από το μπλοκ των ΜΑΤ ή με την προστασία τους. Η τιμή που δηλώνουν οι πρακτικές της Χ.Α. είναι η τιμή και η ηθική που έχει ο υπόκοσμος και είχαν οι ταγματασφαλίτες.

Ο εθνικισμός ως σημαία ευκαιρίας

Η ακροδεξιά, γενικότερα, ισχυρίζεται ότι το μεταναστευτικό αποτελεί το κορυφαίο εθνικό ζήτημα. Όμως το μεταναστευτικό δεν είναι εθνικό ζήτημα αλλά κυρίαρχα ζήτημα ανθρωπιστικής κρίσης και κοινωνικό. Ακόμη όμως και με τη λογική της Χ.Α. για τις όποιες «εθνικές» διαστάσεις έχει, ο ισχυρισμός ότι το μεταναστευτικό είναι κορυφαίο, δηλαδή πιο σημαντικό από τα πραγματικά εθνικά ζητήματα του Αιγαίου, της ειρήνης, της ΑΟΖ, της συνεργασίας με το Ισραήλ, των ξένων στρατιωτικών βάσεων, της συμμετοχής στο ΝΑΤΟ, είναι  ένας ισχυρισμός τουλάχιστον αστείος και υποστηρίζεται για προφανείς λόγους κατανάλωσης, συμφεροντολογικούς. Καταδεικνύει έτσι τη ρηχότητα του εθνικισμού και την τυχοδιωκτική χρησιμοποίηση «εθνικών ζητημάτων» από την ακροδεξιά και τη  Χ.Α. ως σημαία ευκαιρίας και μόνο. Στην πραγματικότητα, η Χ.Α. επιθυμεί οξυμένο το μεταναστευτικό ώστε να το χρησιμοποιεί για σάκο του μποξ.

Στη γειτονική Βουλγαρία τις επιθέσεις της νεοφασιστικής ΑΤΑΚΑ υφίστανται οι Ρομά και όχι η πολυάριθμη τουρκική μειονότητα
που σχετίζεται στενά με την Άγκυρα και επηρεάζει την κεντρική πολιτική σκηνή.
Κατ’ αναλογία, η Χ.Α. θεωρεί εδώ κορυφαίο εθνικό ζήτημα το μεταναστευτικό. Παραπέρα, ακολουθώντας την πάγια, εδώ και
δεκαετίες, πολιτική του «διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος», η Χ.Α. δεν θέτει καθόλου ζήτημα της νατοϊκής κυριαρχίας στο Αιγαίο, υποβαθμίζει ακόμη και αυτό το ζήτημα της του τούρκικης επιθετικότητας την προφανώς σημαντικότερη γεωπολιτική πρόκληση από γείτονες για την Ελλάδα και κατευθύνει τον εθνικισμό της κυρίως προς τους μικρότερους γείτονες της Αλβανίας και της ΠΓΔΜ και -το πολύ- θέτοντας ζήτημα για το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή.

Η Χ.Α. μπορεί να απομονωθεί

Το καρκίνωμα της εξάπλωσης του αγριανθρωπισμού ως μορφής διάσπασης του κοινωνικού ιστού και άγριας καταστολής και προληπτικής αποτροπής κινημάτων ανατροπής σε συνθήκες κρίσης, είναι μια παγκόσμια τάση. Η ανάδυση νέων φαινόμενων σε αυτή την πορεία, από το ναρκοπόλεμο στο Μεξικό, τους παρακρατικούς στρατούς και τα καθεστώτα έκτακτης ανάγκης στην ινδική υποήπειρο μέχρι τη Χ.Α. εδώ, θα συνεχιστεί.

Η τελευταία δεν έχει ακόμη ισχυρά ερείσματα μέσα στην ελληνική κοινωνία τα οποία υπολείπονται σημαντικά από το εκλογικό 7%. Ωστόσο, είναι σε πορεία απόκτησης τέτοιων ερεισμάτων, ειδικά στο χώρο της νεολαίας. Η πορεία αυτή θα μπορέσει να ανακοπεί όσο ακόμη είναι εύκολο, μόνο αν αναδειχτεί το σύνολο των αντιφάσεων και της αθλιότητας που χαρακτηρίζουν τη νεοναζιστική αυτή οργάνωση , και κυρίως ο αντιλαϊκός, ταγματασφαλίτικος; υπηρετικός στο σύστημα χαρακτήρας της, και δεν περιοριστεί η αντιπαράθεση στο ρατσιστικό δηλητήριο που διαχέει. Μόνο έτσι θα γίνει εφικτό να απομονωθεί η Χ.Α. από δυνάμεις ευρύτερες από τις αντιρατσιστικές με ευαισθησίες γύρω από τη δημοκρατία, τα δικαιώματα, το κράτος δικαίου, την υπεράσπιση των αγώνων, την ιστορία, τον πολιτισμό, τη μη-βία, τα εθνικά ζητήματα. Μόνο έτσι θα στριμωχτούν οι δυνάμεις του συστήματος -κόμματα και κράτος- που υποθάλπουν το παρακράτος της Χ.Α. Αυτονόητο είναι ότι μια τέτοια δυνατότητα υπηρετείται καλύτερα από την πλατύτερη δυνατή έκφραση της αντίθεσης στο νεοναζισμό και όχι από τον εγκλωβισμό της σε στενότερο πλαίσιο του τύπου ΣΥΡΙΖΑ-Χ.Α., Αριστερά-Χ.Α. κ.λπ.

Κοντολογίς, η απομόνωση και η εξουδετέρωση της Χ.Α. συνδέεται άρρηκτα με την πορεία ανατροπής της μνημονιακής πολιτικής, αποτίναξης του ζυγού της τρόικας και βαθέματος της δημοκρατίας, στο βαθμό που αυτή η πορεία ή θα είναι το αποτέλεσμα μιας πλατύτερης απ’ την Αριστερά συσπείρωσης ή θα δεν θα είναι νικηφόρα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *