«Στη μεγαλύτερη “μπίζνα” από συστάσεως ελληνικού κράτους τείνουν να εξελιχθούν οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, ο αριθμός των οποίων γνωρίζει καλπάζουσα αύξηση τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Καλύπτοντας ευρεία γκάμα επιλογών, από το περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα έως το αρχαίο δράμα και την ποιμαντική διακονία, η Ελλάδα έχει σχεδόν 10πλάσιο αριθμό ΜΚΟ από τη Γερμανία, δείχνοντας ότι ορισμένοι συμπολίτες μας είτε έχουν αυξημένες ανθρωπιστικές, περιβαλλοντικές ή πολιτιστικές ανησυχίες, είτε έχουν βρει έναν ωραίο τρόπο για να τσεπώνουν γρήγορα και εύκολα δημόσιο χρήμα. Υπολογίζεται ότι ο αριθμός τους, που δυο χρόνια πριν ανερχόταν στις 30.000 περίπου, σήμερα ξεπερνά τις 60.000»!, γράφαμε σε προηγούμενη ανάρτησή μας.
Για το ίδιο θέμα κάνει καίριες επισημάνσεις στην στήλη του στην “Ελευθεροτυπία” ο Στάθης. Τις παραθέτουμε:
“Ο (ο θεός να τον κάνει) Τσάρος πετσοκόβει τους μισθούς των υπαλλήλων προσπαθώντας να εξοικονομήσει 500 εκατομμύρια από δω και κάποιες χιλιάδες από κει, ενώ
την ίδια ώρα διασπαθίζει 500 εκατομμύρια ή μήπως χίλια; χορηγώντας Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις -τα αγαπημένα πετ του Γιωργάκη.
Αν μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση θέλει πράγματι να προσφέρει στην κοινωνία ας απευθυνθεί για τη χρηματοδότησή της στους πολίτες. (Η ταπεινότης μου χρηματοδοτεί δυο-τρεις απ’ το περίσσευμά της). Αλλά να στήνονται 100 ή 200 ή 600 (!!) Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις με κυβερνητική χρηματοδότηση απομυζαίνοντας με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο τον ελληνικό λαό, είναι πλέον ανυπόφορο.
Υπάρχουν, για παράδειγμα, δέκα και είκοσι (!) και τριάντα (!!) ΜΚΟ με το ίδιο αντικείμενο (πώς πετάνε φέρ’ ειπείν τα τρυγόνια στη Βουλγαρία) τις οποίες
με άλλες 600 (αίτινες διαρκώς πληθύνονται) χρηματοδοτεί η παρούσα κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη με χιλιάδες εκατομμύρια ευρώ ώς τώρα. Γιατί;
Και γιατί αυτή η μούγκα εις ό,τι αφορά τους πονηρούς ευρωφάγους των διαφόρων Παρατηρητηρίων και λοιπών μαύρων χειρών της νέας τάξης; Και γιατί
η αιδήμων σιωπή της Αριστεράς γι’ αυτό το Κυλώνειο (ναι, διότι συντελείται φόνος) Αγος; μήπως διότι πολλά μέλη της ή ψηφοφόροι της συμφύρονται με τους επιτήδειους που βυζαίνουν τον λαό εις υγείαν των κορόιδων;
Δεν είναι αισχρό οι φόροι του βαρειά φορολογούμενου εργάτη, του κάθε εργαζόμενου, να πηγαίνουν στις τσέπες πονηρών που είναι ευαίσθητοι με τον αυτοπροσδιορισμό των ωδικών πτηνών;
Το επαναλαμβάνουμε: όσοι είναι ευαίσθητοι με τα ωδικά πτηνά να απευθυνθούν για χρήματα στους πολίτες κι όχι να τους ληστεύουν μέσω του κυρίου Παπακωνσταντίνου και όλου του Υπουργικού Συμβουλίου.
Τόσο δύσκολο είναι να κάνει τη διαφορά σε αυτόν τον τομέα η νέα κυβέρνηση -η συμμετοχική;- η πράσινο ανάπτυκτη; ή μήπως η υπανάπτυξη βολεύει; το δούναι και λαβείν με τους χιλιάδες πελάτες των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων!
Αλήθεια, Μη Κυβερνητική Οργάνωση για τα παράσιτα, τις βδέλλες και τους υπουργούς-προστάτες τους, υπάρχει;
Επίσης! Τα εκατομμύρια που διασπαθίζονται στις αργομισθίες χιλιάδων καρεκλοκενταύρων εκατοντάδων Επιτροπών παντού, δεν μπορούν να περικοπούν, κυρ Τσάρε μου αλλά αντιθέτως ο μισθός (και ο πωπός) του Μήτσου, μπορούν να περικόπτονται, κατά βούλησιν, κατά ριπάς και στο διηνεκές;”.
Και κάτι τελευταίο από μας. Εδώ και δυο περίπου μήνες, βουλευτές του ΚΚΕ, με ερώτηση τους στην βουλή έχουν ζητήσει, απ’ τον αρμόδιο υπουργό να μάθουν τι ποσά εισέπραξαν από τον κρατικό προϋπολογισμό οι λεγόμενες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Γιατί η κυβέρνηση αποφεύγει να δώσει μια απάντηση;
Αφήστε μια απάντηση