Δεν θα μπορούσε να ξεφύγει φυσικά και ο Στραβελάκης από την καθοδηγούμενη παπαρολογία με τους αγρότες που φιλοξενούσε στο δελτίο του Mega.
Δεν είπε κάτι διαφορετικό, απλώς επανέλαβε την κυβερνητική προπαγάνδα για την «δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας», ότι «δεν υπάρχουν χρήματα» κ.λ.π.
Σε χαχόλους έχει την αίσθηση ότι απευθύνετε ο δημοσιοκάφρος.
Ποιος περνάει «δύσκολη οικονομική κατάσταση»;
Μήπως οι μέτοχοι των εισηγμένων στο χρηματιστήριο επιχειρήσεων που είδαν πέρσι τα κέρδη τους να φτάνουν στο δυσθεώρητο ποσό των 11 δισ. ευρώ όταν ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης προβλέπει για ολόκληρο το 2010 ποσό της τάξης των 4 δισ ευρώ για κοινωνικές δαπάνες;
Μήπως είναι σε ζόρια οι τραπεζίτες που πέρα απ’ τις κυβερνητικές επιδοτήσεις κολυμπάν σε πακτωλό κερδών εξ’ αιτίας της ασύδοτης τοκογλυφικής δραστηριότητας τους;
Μήπως περνούν λούκια οι εφοπλιστές που το 2009 έκαναν τις περισσότερες επενδύσεις απ’ όλους τους συναδέλφους τους στον υπόλοιπο κόσμο;
Μήπως είναι σε οικονομικό αδιέξοδο οι κάτοχοι των 10.000 οφ σορ εταιριών, ελληνικών συμφερόντων που υπάρχουν και διακινούν στην «ζούλα» το αστρονομικό ποσό των 500 δισ των χρόνο;
Εντάξει. Την δουλειά του κάνει ο Στραβελάκης και ο κάθε Στραβελάκης. Γ’ αυτό πληρώνετε άλλωστε.
Οι αγρότες όμως φαίνετε ότι δεν τσιμπάνε στο κυβερνητικό παραμύθι του «διαλόγου για τα θεσμικά αιτήματα», και τις αναπτυξιακές μπουφαρολογίες της Μπατζελή.
Δεν θα πάρουν μέρος στον διάλογο -απάτη που θα γίνει αύριο στο Ζάππειο με ανέξοδα λόγια που εισπράττουν από κυβερνητικά στελέχη δεν ανοίγουν τα μπλόκα δηλώνουν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι αμέσως μετά της δηλώσεις Μπατζελή οι αγρότες του Προμαχώνα έκλεισαν τα σύνορα επ’ αόριστο και είναι πολύ θετικό ότι η προσπάθεια συντονισμού που γίνετε μεταξύ των αγροτών των μπλόκων φαίνετε να έχει θετικά αποτελέσματα.
Δηλώνουν ότι από αύριο θα «σφραγίσουν τα σύνορα της Ελλάδας» (στις περιοχές Εξοχή, Δοϊράνη, Ευζώνους, Νίκη, Κρυσταλοπηγή κ.λ.π) και εκφράζουν την πεποίθηση τους ότι η κυβέρνηση θα έχει να αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο μέτωπο αγροτών που έχει δει ποτέ.
Η αγανάκτηση και η οργή από τις κυβερνητικές αγροτικές πολιτικές που ασκήθηκαν τα τελευταία χρόνια περισσεύει στον κόσμο της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Καταχρεωμένοι στις τράπεζες βλέπουν χρόνο με τον χρόνο να ξεκληρίζονται εντελώς, οδηγούμενοι στην εξαθλίωση.
Αυτή είναι η ατμομηχανή που τους οδηγεί να καταλαβαίνουν ότι αν δεν δράσουνε με τέτοιο τρόπο που θα δημιουργεί προβλήματα στο σύστημα δεν έχουν ελπίδες να δουν έστω και μέρος των προβλημάτων τους να λύνετε.
Αφήστε μια απάντηση