Πάνω που ησυχάσαμε (;) από τις τρελές αγελάδες και τα διοξινούχα κοτόπουλα, μας έρχεται κατακούτελα η νόσος των πτηνών, ήρθαν τα καρκινογόνα ηλιέλαια και ο χορός του διατροφικού σκανδάλου δεν έχει σταματημό.
Με αφορμή το σημερινό πρωτοσέλιδο του «Αδέσμευτου Τύπου» να υπογραμμίσουμε ότι με δεδομένο το μπάχαλο του ελεγκτικού μηχανισμού και βγαίνουν αυτές οι περιπτώσεις στον αφρό μπορούμε να καταλάβουμε τι γίνετε στην πραγματικότητα.
Και το μπάχαλο αυτό, στους κρατικούς μηχανισμούς που θα έπρεπε να ελέγχουν την ασφάλεια των τροφίμων, δεν είναι αποτέλεσμα γραφειοκρατικών αγκυλώσεων και ανικανότητας, αλλά είναι ένα σκόπιμο μπάχαλο, ένα μπάχαλο – αποτέλεσμα πολιτικής βούλησης, για να καλύπτεται η εγκληματική ασυδοσία των καπιταλιστών, που πουλάνε τον καρκίνο και τις λοιμώξεις συσκευασμένα σε λαμπερές συσκευασίες και διαφημισμένα σε πολυδάπανα τηλεοπτικά σποτ, στα οποία χαρούμενες νοικοκυρές, ευτυχισμένα μωρά και χαμογελαστοί γελαδάρηδες διαβεβαιώνουν τους δυστυχείς καταναλωτές (τους εργαζόμενους ανθρώπους, που αποτελούν τους βασικούς καταναλωτές των προϊόντων της σειράς), ότι τους πουλάνε τα πιο υγιεινά προϊόντα, ελεγμένα με τα πιο τέλεια μηχανήματα.
Ο καπιταλισμός παράγει για το κέρδος, δεν παράγει για να ικανοποιήσει ανθρώπινες ανάγκες. Οι ανάγκες για κατανάλωση διάφορων προϊόντων συνιστούν για τον καπιταλισμό μια αγορά και τίποτ’ άλλο. Εφόσον παράγει προϊόντα για να παράξει, πουλώντας τα, κέρδος, εκείνο που τον ενδιαφέρει είναι να μεγιστοποιήσει το ποσοστό του κέρδους. Αδιαφορώντας για τις όποιες άλλες επιπτώσεις, είτε αυτές αφορούν το περιβάλλον είτε την υγεία των ανθρώπων.
Αυτός είναι ο πυρήνας του μόνιμου διατροφικού σκανδάλου, με όσο πιο λίγα και απλά λόγια γίνεται
Αφήστε μια απάντηση