Όπως ανακοινώθηκε σήμερα από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία το ποσοστό της ανεργίας φτάνει το 10,2% ενώ οι άνεργοι υπολογίζονται σε 505.110 άτομα στην χώρα μας.
Το πραγματικό ποσοστό είναι φυσικά πολύ μεγαλύτερο αφού άνεργο δεν υπολογίζουν κάποιον που κάνει έστω και ένα μεροκάματο την ημέρα.
Και οι εξελίξεις στο πρόβλημα τις ανεργίας, αν πιστέψουμε τον υπουργό Εργασίας Α. Λοβέρδο, θα είναι περισσότερο δραματικές στο τέλος του έτους. (Για ένα εκατομμύριο ανέργους μίλησε ο Λοβέρδος).
Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά αφού κάθε μορφή διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, είτε στη λεγόμενη νεοφιλελεύθερη, είτε στη σοσιαλδημοκρατική παραλλαγή τους, καμιά απάντηση δεν μπορούν να δώσουν στο πρόβλημα της ανεργίας.
Παράλληλα βλέπουμε ότι γίνονται κουρελόχαρτο οι διακηρύξεις της κυβέρνησης που με την πολιτική της να δίνει κίνητρα και παροχές στους καπιταλιστές (ελαστικές σχέσεις εργασίας, προσωρινή και ανασφάλιστη δουλειά κ.λ.π) όχι απλώς δεν περιόρισε την ανεργία αλλά την διόγκωσε.
Η ανεργία είναι μόνιμη πληγή του καπιταλισμού. Είναι σύμφυτη με τις κεφαλαιοκρατικές σχέσεις παραγωγής. Στις σημερινές συνθήκες δεν υπάρχει περίπτωση να μειωθεί η ανεργία. Μείωση μπορεί να υπάρξει μόνο αν μειωθούν οι ώρες εργασίας και τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Αλλά όταν ακούγονται τέτοια αιτήματα, ξεσηκώνονται όλοι και φωνάζουν ότι υπονομεύεται η ανταγωνιστικότητα η επιχειρηματικότητα και τα σχετικά.
Ο καπιταλισμός ως σύστημα είναι το πρόβλημα και όχι η μια ή η άλλη κυβέρνηση, η μια ή η άλλη πολιτική που αναπτύσσεται μέσα σ’ αυτή τη μήτρα.
Αφήστε μια απάντηση