«Πρέπει, μ΄ άλλα λόγια, να πορευθούμε πειθήνια στον δρόμο που οδηγεί στην ύφεση, σε περισσότερη φτώχεια και περισσότερη ανεργία. Να σταυρωθούμε για ν΄ αναστηθούμε..», γράφουν τα σημερινά «Νέα».
Δεν παπαγαλίζει κάτι καινούργιο ο δημοσιοκάφρος. Ολο αυτό το διάστημα έχουμε υποστεί ένα καταιγισμό ιδεολογημάτων με σκοπό να επιδράσουν στις συνειδήσεις της εργατικής τάξης και των συμμάχων της ώστε να αποδεχθούν την καπιταλιστική κρίση που βιώνουμε ως κάτι ουδέτερο, αταξικό και άρα υπόθεση όλων των κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων, που πρέπει «να βάλουν πλάτη» για να ξεπεραστεί.
Κάνουν ένα χαρμάνι τον άνεργο με τον Βαρδινογιάννη, τον εργάτη της φάμπρικας με τον Λάτση, την απολυμένη του Λαναρά με την Αγγελοπούλου και βγάζουν το πόρισμα ότι πρέπει να κάνουμε όλοι θυσίες για να σωθεί η «εθνική οικονομία».
«Η εθνική ενότητα είναι μια απάτη, νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» που λέει το διαχρονικό σύνθημα. Αλλά το πολιτικό προσωπικό και οι κολαούζοι του έχει κάθε λόγο να προβάλλουν μέσω των ιδεολογιμάτων μια εικονική πραγματικότητα. Να μην γίνει αντιληπτό ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική, υπηρετεί τους καπιταλιστές, που παράγουν για το κέρδος, το οποίο πρέπει να πραγματοποιείται ολοένα και πιο αυξημένο, για να αυξάνει το κεφάλαιο. Επομένως, η πολιτική που εφαρμόζεται, οι διακρατικές και κρατικές ρυθμίσεις, δεν ωφελούν ολόκληρη την κοινωνία, όπως η προπαγάνδα τους προβάλλει, αλλά το μόνο τους κεφαλαιοκράτες.
Κατασκεύασαν λοιπόν την μπαρούφα της «εθνικής οικονομίας», και την παπαριά των «εθνικών στόχων» για να κρύψουν την πραγματικότητα που λέει ότι με το πρόσχημα της καπιταλιστικής κρίσης οι δυνάμεις του κεφαλαίου έχουν εξαπολύσει μια ολομέτωπη επίθεση στον κόσμο της εργασίας για να μπορέσουν οι πλουτοκράτες να βγουν απ’ την κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν.
(Οι οικονομικές κρίσεις άλλωστε είναι συνυφασμένες με τον καπιταλισμό).
Αφήστε μια απάντηση