Eίναι γνωστό ότι στην Ελλάδα, εκτός από τους μετανάστες εργάτες που φεύγουν από τις χώρες τους και αναζητούν καλύτερη τύχη στις καπιταλιστικές χώρες της ΕΕ, συρρέουν και δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες που ζητούν άσυλο. Λόγω της κακόφημης συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ανοιχτή φυλακή και για τους πρόσφυγες, γιατί όλες χωρίς εξαίρεση οι ελληνικές κυβερνήσεις δίνουν με το σταγονόμετρο άσυλο. Οι αιτήσεις που υποβάλλουν οι πρόσφυγες σέρνονται και αυτοί μένουν για χρόνια στο μεταβατικό καθεστώς του αιτούντος άσυλο αλλοδαπού.
Προκειμένου να καλμάρουν τη δυσαρέσκεια των χιλιάδων προσφύγων που παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα, οι ελληνικές κυβερνήσεις έδιναν τη δυνατότητα σε πολλούς απ’ αυτούς να προμηθεύονται τη λεγόμενη ροζ κάρτα. Πρόκειται για δελτίο αιτήσαντος άσυλο αλλοδαπού, το οποίο αρχικά ανανεωνόταν κάθε έξι μήνες και πλέον κάθε τρεις μήνες. Οσοι από τους αιτούντες άσυλο ήταν τυχεροί και εξασφάλιζαν (στη συντριπτική πλειοψηφία τους με το αζημίωτο) αυτή την κάρτα μπορούσαν να βγάλουν και άδεια εργασίας, σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 189/1998. Κάποια στιγμή οι διαδικασίες και οι προϋποθέσεις απλοποιήθηκαν και αρκούσε μόνο η ρόζ κάρτα για να μπορούν οι πρόσφυγες να βγάζουν άδεια εργασίας μέσα σε μια βδομάδα.
Η ροζ κάρτα δινόταν με βάση τις προϋποθέσεις του Προεδρικού Διατάγματος 114/2010. Σύμφωνα μ’ αυτό, η κράτηση των αιτούντων άσυλο μόνο κατ’ εξαίρεση και με εμπεριστατωμένη αιτιολογία μπορούσε ν’ αποφασιστεί από τις αστυνομικές αρχές και δεν μπορούσε να ξεπεράσει τους τρεις μήνες. Για ένα μεγάλο διάστημα οι Διευθύνσεις Αλλοδαπών παραβίαζαν αυτή τη διάταξη και κρατούσαν τους πρόσφυγες που είχαν ζητήσει άσυλο και πάνω από χρόνο. Στο τέλος, αναγκάστηκαν να εφαρμόσουν αυτή τη διάταξη, δηλαδή να τους αποφυλακίζουν το πολύ μετά από τρίμηνη κράτηση και να τους χορηγούν τη ρόζ κάρτα. Η εξέλιξη αυτή έγινε ευρέως γνωστή στους πρόσφυγες και πολλοί απ’ αυτούς την «αξιοποίησαν» ως τη μόνη διέξοδο για να προμηθευτούν τη ρόζ κάρτα. Υποβάλλονταν, δηλαδή, στο μαρτύριο της τρίμηνης φυλάκισης στα άθλια αστυνομικά κρατητήρια, προκειμένου να πάρουν αυτό το προσωρινό νομιμοποιητικό έγγραφο και να γλιτώσουν το μαρτύριο του συνεχούς κυνηγητού από την αστυνομία, αλλά και για να μπορέσουν να εργαστούν νόμιμα με την άδεια εργασίας που θα έπαιρναν στη συνέχεια.
Από το φετινό καλοκαίρι, λίγο μετά τη συγκρότησή της, η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη άρχισε το μαζικό πογκρόμ κατά των μεταναστών και των προσφύγων, που πήρε την αισχρή ονομασία «Επιχείρηση Ξένιος Ζευς». Δεν έγινε όμως γνωστό ότι, εκτός από το καθημερινό πογκρόμ και τα διαβόητα κέντρα κράτησης των μεταναστών, η τρικομματική κυβέρνηση χρησιμοποιεί και άλλα εργαλεία προκειμένου να εξαναγκάσει και τους πρόσφυγες να φύγουν από την Ελλάδα.
Καταρχήν, τροποποίησε το ΠΔ 114 που απαγόρευε κράτηση πάνω από τρεις μήνες για τους αιτήσαντες άσυλο. Με το ΠΔ 116 ο χρόνος κράτησης των αιτούντων άσυλο έχει τετραπλασιαστεί. Αυξήθηκε σε ένα χρόνο!
Δεύτερο, με απόφαση του υφυπουργού Εργασίας Ν. Παναγιωτόπουλου, οι αρμόδιες Διευθύνσεις των Περιφερειακών Διευθύνσεων, που χορηγούν τις άδειες εργασίας στους αιτούντες άσυλο που έχουν ροζ κάρτα, σταμάτησαν από τις 19 του περασμένου Οκτώβρη να χορηγούν άδειες εργασίας. Ο βασικός πυρήνας της απόφασης Παναγιωτόπουλου είναι πως όταν στην αγορά εργασίας υπάρχουν άνεργοι Ελληνες, Ευρωπαίοι, ομογενείς και αναγνωρισμένοι πρόσφυγες (οι τελευταίοι είναι ελάχιστοι, όπως προαναφέραμε), τότε δεν χορηγείται άδεια εργασίας στους κατόχους ροζ κάρτας, οι οποίοι παραμένουν στο καθεστώς του αιτούντος άσυλο για χρόνια.
Η σχετική διαδικασία έχει ως εξής.Ο πρόσφυγας υποβάλλει στην αρμόδια Διεύθυνση της Περιφέρειας αίτηση για χορήγηση άδειας εργασίας στο νομό που ζει για συγκεκριμένη ειδικότητα. Η Διεύθυνση στέλνει ερώτημα στον ΟΑΕΔ, ο οποίος κάνει έρευνα αγοράς εργασίας. Αυτή η έρευνα προβλεπόταν στο ΠΔ 189/1998, αλλά –αν όχι από το 1998– σίγουρα εδώ και χρόνια δεν εφαρμοζόταν και έτσι δινόταν άδεια εργασίας σε όλους τους κατόχους ροζ κάρτας πρόσφυγες. Αυτό πλέον σταμάτησε και από τις 19.10.2012 δεν έχουν δοθεί άδειες εργασίας στους κατόχους ροζ κάρτας.
Η μεθόδευση είναι προφανής. Από τη μια αύξησαν από τρεις μήνες σε ένα χρόνο το μέγιστο χρόνο κράτησης των αιτούντων άσυλο και από την άλλη τους στερούν την άδεια εργασίας, δηλαδή τη δυνατότητά τους να επιβιώσουν με μια δουλειά νόμιμη. Δημιουργούν μια ασφυκτική κατάσταση και γύρω από τους πρόσφυγες, για να τους εξαναγκάσουν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα.
Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 201
Εστάλη απο: ” Κόντρα”
Αφήστε μια απάντηση