Η οργή εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών εξαφανίστηκε από τα δελτία ειδήσεων.
Τα συνθήματα που δόνησαν τον ουρανό της Αθήνας πέρασαν απαρατήρητα.
Η αποφασιστικότητα, η δυναμικότητα και η θέληση, του εργαζόμενου λαού που διαδήλωσε, να μην περάσει η λαίλαπα των αντιλαϊκών μέτρων υποβαθμίστηκε εντελώς.
Τα φώτα των δημοσιοκάφρων στράφηκε αποκλειστικά στο θλιβερό γεγονός του θανάτου των 3 ατόμων.
Κανείς μαρκουτσοφόρος δεν στάθηκε στην απόφαση της εργοδοσίας της Μαρφίν να λειτουργήσει το μαγαζί της στο κέντρο της Αθήνας αδιαφορώντας αν το νόμιμο τοκογλυφικό στέκι της μπορούσε να γίνει στόχος διαδηλωτών.
Πρόβαλαν τα γνωστά ποιήματα των πολιτικάντηδων για το «ανεκτίμητο της αξίας της ανθρώπινης ζωής» -είναι οι ίδιοι που επιτρέπουν τις καθημερινές δολοφονίες εργατών, τα λεγόμενα «εργατικά ατυχήματα», είναι οι ίδιοι που στήνουν αγχόνες για να γίνουν αυτόχειρες εκατοντάδες άτομα κάθε χρόνο που δεν μπόρεσαν να αντέξουν την αφόρητη πίεση τοκογλύφων –τραπεζιτών- ενώ συνέχισαν το γνωστό τροπάριο τους περί προβοκατόρων, αντικοινωνικών ενεργειών κ.λ.π.
Ναι, είναι τραγικό που 3 άτομα έχασαν την ζωή τους. Δεν έπιασε όμως ο πόνος τους δημοσιοκάφρους που κάποια παιδάκια έμειναν ορφανά και κάποια άτομα χωρίς σύντροφο. Αλλωστε μόλις πριν λίγα 24ωρα 4 άνθρωποι έθεσαν τέρμα στην ζωή τους γιατί δεν μπόρεσαν να αντέξουν τις πιέσεις και τους εκβιασμούς των τραπεζιτών.
Είδαμε καμιά τέτοια εκδήλωση, «έκφρασης λύπης», «συμπόνιας» κλπ από τους δημοσιοκάφρους;
Ο στόχος τους προφανές. Να μην αμφισβητηθεί μαζικά το μονοπώλιο της κρατικής βίας. Οι μπάτσοι να μπορούν να ρίχνουν τόνους χημικά και δακρυγόνα ενάντια στις μάζες των διαδηλωτών, ενώ η απάντηση με μια βόμβα μολότοφ να θεωρείτε «έγκλημα καθοσιώσεως».
Αφήστε μια απάντηση