ένα σχόλιο για τα χθεσινά γεγονότα

Καταρχήν, μεγάλη η συμμετοχή του κόσμου, τόσο εδώ που ζω εγώ, όσο (όπως όλοι παραδέχονται) και στις υπόλοιπες πόλεις.

Αυτό προφανώς είναι πολύ ελπιδοφόρο, και νομίζω ότι αν μπορούσε να επεκταθεί και στο πολιτικό επίπεδο (όχι μόνο κοινωνικές συγκρούσεις, αλλά και πολιτικές συγκρούσεις, με ανάδειξη ενός πολιτικού κόμματος που θα οργανώσει και και υλοποιήσει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα) όντως θα ήταν μεγάλη απειλή για την άρχουσα τάξη.

Για τους 3 νεκρούς, αντιγράφω ένα σχόλιο μου (+μαζί με το αυθεντικό ποστ) στο -κατά τα άλλα εξαιρετικό- blog “radical desire“:

Πεθαίνοντας στη δουλειά
enet.gr, 5/5/2010:
Τρεις νεκροί από εμπρησμό στο κέντρο της Αθήνας
Για δύο γυναίκες και έναν άνδρα, νεκρούς, κάνει λόγο η Πυροσβεστική
Τρεις νεκρούς ανακοίνωσε ότι εντόπισε η πυροσβεστική στο κτίριο της Σταδίου 23, όπου εκδηλώθηκε πυρκαγιά μετά από εμπρησμό με βόμβες μολότοφ. Πρόκειται, σύμφωνα με ανακοίνωση της Πυροσβεστικής, για έναν άνδρα και δύο γυναίκες. Τα επεισόδια ξεκίνησαν μετά το τέλος της πορείας των απεργών στο κέντρο της Αθήνας.Σε ανακοίνωσή της για το περιστατικό, η Πυροσβεστική αναφέρει τα εξής: “Κατά τη διάρκεια επεισοδίων που σημειώθηκαν στο κέντρο της Αθήνας, εκδηλώθηκε πυρκαγιά σε κτίριο τράπεζας, στην οδό Σταδίου 23, όπου εντοπίστηκαν τρία άτομα νεκρά (δύο γυναίκες και ένας άνδρας), ενώ άλλα πέντε άτομα (τέσσερις γυναίκες και ένας άνδρας) απεγκλωβίστηκαν σώα, από υπερκείμενους ορόφους.

enet.gr, 4/5/2010:
Έρευνα για δύο θανάτους εργατών
Υπό το μικροσκόπιο των επιθεωρητών του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας βρίσκονται από χθες οι θάνατοι δύο εργατών.
Πρόκειται για τους Χρήστο Σαρακάκη και Βασίλειο Μωρογιάννη, που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της εργασίας τους, ο πρώτος χθες και ο δεύτερος την περασμένη Παρασκευή.
Ο Χρήστος Σαρακάκης, 41 ετών, εργαζόταν ως υπάλληλος εταιρείας χωματουργικών εργασιών στην Παιανία Αττικής. Χθες το πρωί και ενώ προσπαθούσε να ανεβάσει σε καρότσα φορτηγού ένα βαρέος τύπου ερπυστριοφόρο φορτωτή, καταπλακώθηκε και σοβαρά τραυματισμένος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Σισμανόγλειο». Οι γιατροί λίγο μετά τις 3.30 το μεσημέρι ανακοίνωσαν τον θάνατό του.
Ο Βασίλειος Μωρογιάννης, 41 ετών, εργάτης, τραυματίστηκε θανάσιμα την Παρασκευή όταν, κατά τη διάρκεια επισκευής κυλίνδρου σε τόρνο, ένα μεταλλικό εξάρτημα τον χτύπησε στο κεφάλι. Εργαζόταν σε εταιρεία κατασκευής αρτοκλιβάνων στην περιοχή του Αιγάλεω στην Αθήνα.
Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο Εργασίας, τα ακριβή αίτια των ατυχημάτων ήδη διερευνώνται από επιθεωρητές των Κέντρων Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου (ΚΕΠΕΚ) Αθηνών και Ανατολικής Αττικής και Βορείου Αιγαίου. Οπως τονίζεται, «σε περίπτωση διαπίστωσης παραβάσεων, θα επιβληθούν οι προβλεπόμενες διοικητικές και ποινικές κυρώσεις». Η έκθεση αυτοψίας, μάλιστα, πρόκειται να διαβιβαστεί στην αρμόδια εισαγγελική αρχή.

————————-

Εδώ το σχόλιο μου:

Διαβάζω το blog πολύ τακτικά, και θα έλεγα πως είναι από τα καλύτερα – παρ’ όλα αυτά όμως, και παρότι γενικά δε γράφω και πολλά σχόλοια, αυτή τη φορά θα γράψω κάτι, διότι για πρώτη φορά διαφωνώ τόσο μα τόσο πολύ με κάτι που γράφτηκε εδώ πέρα.

Βέβαια, η συγκεκριμένη ανάρτηση δε λέι ψέματα, αντιθέτως ισχύει 100% σε αυτό που λέει (υπονοεί) ότι ι 3 θάνατοι που μπορούν να αξιοποιηθούν υπέρ της άρχουσας τάξης χρησιμοποιούνται [σε τρομερό βαθμό] και προβάλλονται διαρκώς.

Αντίθετα, θάνατοι όπως αυτοί των εργατών σε εργατικά “ατυχήματα”, ή διάφορες αυτοκτονίες ανθρώπων με χρέη ή οικονομικές δυσκολίες δε συμφέρει την άρχουσα τάξη να αναφέρονται (πόσο μάλλον να γίνονται “πρώτο θέμα”) και γι’ αυτό δεν προβάλλονται καθόλου.

ΟΜΩΣ, αυτή είναι η ΜΙΣΗ αλήθεια – και όσο η αριστερά, και μάλιστα η κομμουνιστική αριστερά, αρνείται να παραδεχτεί/πει και την άλλη μισή αλήθεια, θα παραμένει μικρή, και ο κόσμος θα εξακολουθήσει να μην την εμπιστεύεται (και καλά θα κάνει).

Που είναι η πολεμική εναντίον του αριστερισμού?

Το ΚΚΕ, όπως σωστά έχει αναφερθεί και σε παλαιότερη (πολύ καλή) ανάρτηση του blog αυτού, μπορεί να έχει χίλια δυο προβλήματα και ελαττώματα, αλλά τουλάχιστον ξέρει να διαχωρίζεται από τους “μπάχαλους” και να τους “κόβει τον αέρα” (έστω και με προβληματικό πολλές φορές τρόπο).

Ε, αυτό το πράγμα ΔΕΝ το έχει η υπόλοιπη αριστερά, και αυτό είναι δείγμα πολιτικής ανωριμότητας – και όσο η αριστερά δεν το κάνει αυτό, ο κόσμος δε θα την εμπιστεύεται.

Όπως σωστά αναφέρεται και σε προηγούμενο σχόλιο αυτής της ανάρτησης από κάποιον:

“Αριστερα η ΔΝΤ

Κ με δολοφονιες σα τις σημερινες,ο πολυς ο κοσμος,οι νοικοκυραιοι,οι φοβισμενοι,οι υποταγμενοι,οι μικροβολεμενοι θα πανε με το ΔΝΤ

Αλλα αν δε τους εχουμε κ αυτους μαζι μας,δε θα καταφερουμε τιποτα”

Σε μια πολύ πρόσφατη ανάρτηση στο blog μου (http://ciaoant1.blogspot.com/2010/05/02052010.html) είχα γράψει μεταξύ άλλων τα εξής:

“Αριστερά χωρίς μια πρόταση για το μετά, δεν πρόκειται ποτέ να εμπιστευτεί ο κόσμος, διότι το καταλαβαίνει ότι μια τέτοια αριστερά θα τον οδηγήσει στο χάος, και αυτό προφανώς και το απορρίπτει (και καλά κάνει).”

Δυστυχώς, όπως επίσης είχα γράψει στην ανάρτηση αυτή, αντιγράφοντας από άρθρο της “Καθημερινής”:

“Κανείς δεν μπορεί να χάνει μεροκάματα χωρίς ελπίδα και, το σημαντικότερο, διότι δεν διαθέτουν την ομπρέλα μιας διαφορετικής ρεαλιστικής πολιτικής πρότασης εξόδου από την κρίση – ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία, συνδικαλισμός χωρίς πολιτική είναι καταδικασμένος σε ήττα.”

Όσο η αριστερά ασχολείται με το τι κάνει η άρχουσα τάξη, χωρίς όμως να βγάζει κουβέντα για τα δικά της “κακώς κείμενα”, τότε…άστα να πάνε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *