Συνεχίζεται αυτές τις μέρες από τα κυρίαρχα μέσα μαζικής προπαγάνδας ένα ρεσιτάλ αποπροσανατολισμού της «κοινής γνώμης», -της τεράστιας δηλαδή πλειοψηφίας των φτωχών και των εξαθλιωμένων- για «αποκρύψεις» ή και αποδόσεις ευθυνών σχετικά με την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ και την αλλοίωση ή μη στοιχείων που αυτή περιείχε.
Ο κίνδυνος για αστάθεια που δημιουργεί η δίχως προηγούμενο επίθεση του συστήματος στον κόσμο της εργασίας αναγκάζει τα επιτελεία του Ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου κέντρου να προβούν σε πιέσεις προς το πολίτικο και οικονομικό κατεστημένο για παραχωρήσεις από μέρος του, από τον συγκεντρωμένο επί τόσα χρόνια πλούτο ανελέητης λεηλασίας .
Η διασύνδεση της άρχουσας τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων όπου γης είναι στενά συνδεδεμένη με κρυφά και φανερά σκάνδαλα άγριας εκμετάλλευσης με σκοπό την διαιώνιση και την αναπαραγωγή του σάπιου και αποτρόπαιου τούτου κόσμου. Όσο κι αν αληθεύει πως οι «δανειστές έχουν πετύχει κανόνες πιο εύρυθμης λειτουργίας στο παιχνίδι τους, το άγχος και η αγωνία τους δεν είναι πως θα αναμορφώσουν το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα αλλά το πώς θα εξασφαλίσουν την συνεχή διαρροή της παραγόμενης υπεραξίας στα ταμεία τους..
Ούτε και η άρχουσα τάξης της χώρας θέλει και μπορεί να πραγματοποιήσει μια «κάθαρση» και έρευνα των σκανδάλων, όσο κι αν αυτή τη στιγμή αναγκάζεται να θυσιάσει μερικούς από τους εκλεκτούς της υπηρέτες, γιατί ξέρει καλύτερα από όλους μας πως είναι μονόδρομος για αυτήν η συνεχής και αδιάλειπτη ταξική τυραννία στο ρεαλισμό της χλιδής και της καλοπέρασης, και της εκκεντρικής σπατάλης μοιράζοντας πόνο εξαθλίωση και θάνατο.
Όσο για τους «πρόθυμους» αριστερούς εκκαθαριστές του συστήματος να τους πούμε πως η μόλυνση της αστικής διακυβέρνησης ξεκίνησε.
Και με την ευκαιρία της συζήτησης περί φτώχιας πλούτου και δια φθοράς αξίζει να διαβάσετε το πάντα επίκαιρο άρθρο του οικονομολόγου σ. Γιάννη Κυριακάκη:
ΟΙ “ΑΓΝΩΣΤΟΙ” ΠΛΟΥΣΙΟΙ:
Τα πλούτη τους = η φτώχεια μας
«ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΡΠΑΝΕ ΤΟ ΦΑΪ ΑΠʼ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ,κηρύσσουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάν θυσίες. Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα ʽρθουν.» Μπέρτολτ Μπρεχτ !
ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ! Αυτό αναφώνησε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημ। Δασκαλόπουλος, μετά το πρόσφατο διάγγελμα του πρωθυπουργού। Ενθουσιάστηκε από τη σκληρότητα των μέτρων που εξαγγέλθηκαν. Τώρα που μπήκαμε σε επιτήρηση θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας.
Τον περασμένο Οκτώβριο βρέθηκε σε μια έκθεση στο Λονδίνο κι αγόρασε ένα πίνακα 1,5 εκατ. $. Όσα θα βγάλει ένας εκπαιδευτικός δουλεύοντας 60 χρόνια ή ένας εμποροϋπάλληλος δουλεύοντας 80 χρα! Είναι να μη χαίρεται με τη σκληρή λιτότητα (των εργαζομένων) και με την επιτήρηση; Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει συσσωρευμένος τεράστιος πλούτος κι εμείς πρέπει πάλι να πληρώσουμε για χρέη που ποτέ δεν δημιουργήσαμε। Τα ταμεία είναι άδεια αλλά και οι τσέπες μας επίσης। Ποιοι έχουν τέλος πάντων τα λεφτά;
Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα। Τα τελευταία 12 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 60%। Αφού το δικό μας –των εργαζομένων– εισόδημα δεν αυξήθηκε καθόλου, ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ; 30।000 ελληνικές οικογένειες διαθέτουν στα τμήματα private banking των τραπεζών περίπου 50 δισ। , ενώ άλλα 40 δισ। έχουν καταθέσει έλληνες πολίτες στο εξωτερικό। Μάλλον δημόσιοι υπάλληλοι θα ʽναι. Μόνο οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες είχαν κέρδη 11,8 δισ। το 2009, 10 δισ। το 2008 και 11,3 δισ. το 2007. Η Εθνική Τράπεζα την τελευταία πενταετία είχε κέρδη 6,3 δισ. Το 2009 η ΔΕΗ πραγματοποίησε κέρδη 1,1 δισ. ενώ προέβλεπε ο προϋπολογισμός της 531 εκατ. Ελληνικές επιχειρήσεις (υπολογίζονται 4.000) έχουν επενδύσει σχεδόν 20 δισ. στο εξωτερικό, από τα οποία τα 16 δισ. στα Βαλκάνια. Την τετραετία 2004 – 2008 χαρίστηκαν πάνω από 9 δισ. Σε περίπου 50.000 επιχειρήσεις (τα 5,1 δισ. από τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 35% σε 25% και 3,5 δισ. από τις δυο ρυθμίσεις περαίωσης ανέλεγκτων χρήσεων). Υπάρχουν 10.000 υπεράκτιες (offshore) εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που διακινούν γύρω στα 500 δισ. και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους 6 δισ. Κάθε χρόνο οι καταναλωτές πληρώνουν και οι επιχειρήσεις εισπράττουν, αλλά δεν αποδίδουν περί τα 6 με 6,5 δισ. από ΦΠΑ. Η εισφοροδιαφυγή φτάνει τα 8 δισ. ετησίως. Πάνω από 5.000 επιχειρήσεις οφείλουν 31 δισ. στο δημόσιο. Οι έλληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 2009 -χρονιά κρίσης- 164 μεταχειρισμένα πλοία διαθέτοντας 3,16 δισ. $. Μικρό ποσό για τους εφοπλιστές.
Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει σχεδόν το 20% του παγκόσμιου στόλου και το 40,9% της κοινοτικής ναυτιλίας. Αν και αποτελεί παγκόσμια δύναμη, στηρίζεται σημαντικά από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Η Εθνική Τράπεζα τους έχει δανείσει 3,5 δισ. η Πειραιώς 2 δισ. κι ακολουθούν οι υπόλοιπες। Με τις δικές μας, τις λαϊκές αποταμιεύσεις–καταθέσεις οι τράπεζες χρηματοδοτούν το «θαύμα» της ελληνικής ναυτιλίας.
Κι επειδή είμαστε παραδοσιακά ναυτική χώρα δεν θα μπορούσε να υστερούμε και σε κότερα, θαλαμηγούς κ।λπ. Ο Θόδωρος και η Γιάννα Αγγελοπούλου πούλησαν τη θαλαμηγό τους -που ήταν η καλύτερη στη χώρα- κι αγόρασαν ένα υπερσύγχρονο mega yacht μήκους 85,6 μέτρων κι αξίας 150 εκατ. $. Ο εφοπλιστής Προκοπίου έχει παραγγείλει θαλαμηγό 106 μέτρων και αξίας πάνω από 100 εκατ. $. Ο Π. Δράγνης έχει κότερο 82 μέτρα. Έχει γραφτεί ότι η θαλαμηγός του Μελισσανίδη κοστίζει 65 εκατ., του Κούστα 60 εκατ., του Βαφειά το ίδιο κι ακολουθούν άλλοι με ακριβότερα κι άλλοι με φθηνότερα κότερα, όπως Κοπελούζος, Πατέρας, Τσάκος, Αλαφούζος, Δημ. Κωστόπουλος, Ρέστης, Βασιλάκης, Κοντομηνάς, Μαρινόπουλος κ.λπ. Ο Σπ. Λάτσης νοικιάζει την 117 μέτρων «Τurama» σε μη έχοντες κότερο επιχειρηματίες αντί 90.000 τη μέρα!
Μη νομίσετε ότι υστερούμε και στον αέρα. Διακόσια είκοσι (220) ιδιωτικά αεροπλάνα είναι καταγεγραμμένα στα ελληνικά νηολόγια (χώρια όσα είναι σε νηολόγια του εξωτερικού ). Η Μαρ. Λάτση έχει 3 ιδιωτικά τζετ (Boeing 757, Boeing 737 και Gulfstream IV), o Βγενόπουλος 2 (Cesna και Falcon 900), o M. Κυριακού ένα και καλό, αξίας 50 εκατ., ο Ρέστης ένα των 47 εκτα., ο Κόκκαλης, ο Μελισσανίδης, ο Τσακίρης, ο Μαρινάκης, ο Θοδ. κι η Γ. Αγγελοπούλου και πολλοί άλλοι. Τα έξοδα συντήρησης ενός τέτοιου αεροσκάφους φτάνουν το χρόνο 1 με 1,5 εκατ. ! Ο Λ. Λαυρεντιάδης ξόδεψε το Δεκέμβρη 70 εκατ. κι αγόρασε το 31,3% της Proton Bank, αφού πρωτύτερα είχε δώσει 36 εκατ. για το 50% του γηπέδου Καραϊσκάκη και άλλα 86 εκατ. για να επαναγοράσει τη «Νεοχημική» από την πολυεθνική Carlyle. Έδωσε και κάτι «ψιλά» για νʼ αποκτήσει μερτικό σε κάποια από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ της χώρας (13,53% στον Πήγασο, που ελέγχει ΜEGA και Έθνος, 9,62% στην Ελευθεροτυπία, κι ελέγχει Flash 9.61, Espresso, City Press, Αthens News, Σφήνα, Ισοτιμία κ.λπ.). Ο Β. Ρέστης αγόρασε το πιο αναγνωρίσιμο τουριστικό αξιοθέατο του Μαυροβουνίου, το νησάκι του Αγ. Στεφάνου, ξοδεύοντας 30 εκατ. και σχεδιάζει να επενδύσει 50 εκατ. χτίζοντας βίλες σε αυτό.
Έρευνα του Hotels.com (καλοκαίρι 2009) έδειξε πως η ακριβότερη σουΐτα στον κόσμο νοικιάζεται 50.000 $ και είναι του Grand Resort στο Λαγονήσι Αττικής! Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΤ, από το Μάρτη του 2005 ως τον Οκτώβρη του 2009, είχαν υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο (Ν. 3290/04) 1.790 επενδύσεις ξενοδόχων προϋπολογισμού 5,7 δισ. και επιδοτήθηκαν με 2,5 δισ. Δηλαδή το 44% ήταν από δικά μας λεφτά. Τζάμπα επενδυτές μιας και τα υπόλοιπα είναι δανεικά από τις δικές μας καταθέσεις στις τράπεζες. Πάνω που πήγαν να μας πείσουν πως «δεν υπάρχει σάλιο» και λίγο μετά την ανακοίνωση της επιτήρησης, πληροφορηθήκαμε ότι αγοράζουμε 6 γαλλικές φρεγάτες κόστους 2,5 δισ. για να υπερασπίζουν τα «εθνικά μας δίκαια» ανοιχτά της Σομαλίας και στον Περσικό κόλπο. Δεν αναφέρομαι καθόλου στις μίζες και στα σκάνδαλα (Siemens, Βατοπαίδι, δομημένα ομόλογα, διαγραφή προστίμου 5,5 δισ. της «Ακρόπολις» κλπ) γιατί είναι γνωστά. Άλλωστε έχει επιληφθεί κι η ελληνική …« δικαιοσύνη ».
Ούτε στα 28 δισ. που τέθηκαν στη διάθεση των τραπεζών και τώρα τα χρησιμοποιούν για να δανείσουν το κράτος σαν κοινοί τοκογλύφοι. Μπορεί να ζούμε όλοι στην ίδια χώρα αλλά είμαστε δυο διαφορετικές χώρες, δυο διαφορετικοί και αντίθετοι κόσμοι. Δυο κόσμοι μέσα στην ίδια χώρα. Από τη μια ο κόσμος μας: ανεργία, απολύσεις, τρομοκρατία κι εξευτελισμοί στους χώρους δουλειάς, ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση, προσωρινή απασχόληση, συντάξεις των 400 , μισθοί των 700 , σύνταξη στα 67, δάνεια και κάρτες, τα φροντιστήρια των παιδιών, η βενζίνη στα 1,4, ο 14ος μισθός που κόβεται, η κατάργηση των συμβάσεων, ο φόβος κι η αγωνία για το αύριο.
Κι απʼ την άλλη ο κόσμος τους: τραπεζίτες, επενδυτές, golden boys, βιομήχανοι κι εφοπλιστές, πολυτελείς επαύλεις, ιδιωτικά τζετ, θαλαμηγοί, χειροποίητες Bentley και θηριώδη Hummer, διαμάντια και τσάντες Luis Vitton και Hermes, η Μύκονος, το Κολωνάκι και η Εκάλη, σαλέ και σούσι μπαρ, χαριτωμένοι μόδιστροι και «καλλιτεχνάδες διανοούμενοι λινάτσες», όπως λένε κι οι Active Member. Ένας κόσμος σπατάλης, χλιδής , σαπίλας και παρακμής. Τελικά λεφτά υπάρχουν, αλλά όχι για μας. Είναι δικά μας, αλλά δεν είναι για μας. Εμείς τα «γεννήσαμε», αλλά δε μας ανήκουν. Φταίμε όμως κι εμείς, γιατί όπως λέει κι η παροιμία «αν δεν εγονάτιζε η καμήλα, δεν θα την εφορτώνανε».
Η επίθεση που δεχόμαστε από ΠΑΣΟΚ – ΝΔ –ΕΕ και κεφαλαιοκράτες (διεθνείς και εθνικούς) δε θα σταματήσει ποτέ από μόνη της. Τώρα πρέπει να αναχαιτίσουμε την επίθεση, τώρα να διεκδικήσουμε αναδιανομή του πλούτου, έξοδο από τη ληστρική Ε.Ε. του κεφαλαίου. Για να επιστρέψει πάνω από την Ευρώπη το φάντασμα που κάποτε πλανιόταν, όπως έλεγε ο Μαρξ. Για νʼ αρχίσουν πάλι να τρέμουν οι ξεσαλωμένες, σήμερα, κυρίαρχες τάξεις. 4.3.2010
Πηγή άρθρου Γιάννη Κυριακάκη:anergoi-peristeri.blogspot.gr
Αφήστε μια απάντηση