Το κάνουν – λένε – για «το καλό μας»!

Από τον “Ριζοσπάστη”

Αλλά για το «καλό μας» έκοψαν και τις συντάξεις από τους γέροντες. Για το «καλό μας» έκοψαν και τους μισθούς από τους εργαζόμενους. Για το «καλό μας» καταργούν (!) την Κοινωνική Ασφάλιση. Για το «καλό μας» διαπραγματεύονται το Αιγαίο, για το «καλό μας «απελευθερώνουν» τις απολύσεις και υποδουλώνουν τους ανθρώπους!
Ξεπουλάνε και ρημάζουν την Ελλάδα για το «καλό μας»!

Αλλά, τι «καλό» είδε ο τόπος, ο εργαζόμενος, ή ο… καταναλωτής, σε ποιότητα και σε ασφάλεια, από την ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα στις τηλεπικοινωνίες, στα ναυπηγεία, στον τραπεζικό τομέα, στην Παιδεία, στην Υγεία, στις μεταφορές;

Η ίδια πολιτική δεν είναι που έφερε χρέη, απολύσεις, ανεργία, μισθούς πείνας για το λαό και την ίδια ώρα εξασφάλισε πακτωλό κερδών για τους «επενδυτές»; Αυτή δεν είναι η πολιτική που
 έχει εκτινάξει τις τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών; Που έχει μετατρέψει τους Ελληνες σε δούλους των τραστ και των μονοπωλίων; Αυτή δεν είναι η πολιτική που οδήγησε την Ελλάδα στην παραγωγική αποσάθρωση και τον ελληνικό λαό να πληρώνει «κεφαλικό φόρο» στα διόδια, στα νοσοκομεία, στα σχολεία;

Αυτή δεν είναι η «αναπτυξιακή» πολιτική που αλυσόδεσε τη γενιά των 700 ευρώ, που τώρα παραδίδει τη σκυτάλη της σκλαβιάς στη γενιά των 500 ευρώ;

Ξεπουλάνε την Ελλάδα για το «καλό μας»!

Η αλήθεια είναι ότι επιτίθενται ως κοινοί σαλταδόροι εναντίον του δημόσιου πλούτου. Η αλήθεια είναι ότι το σχέδιό τους ισοδυναμεί με πειρατεία, με ρεσάλτο που ανάλογό του μόνο σε συνθήκες στρατιωτικής κατοχής μπορεί να βιώσει ένας τόπος.

Η αλήθεια είναι πως ό,τι έχτισαν, ό,τι δημιούργησαν, ό,τι έφτιαξαν, ό,τι προστάτεψαν και ό,τι μας κληροδότησαν γενιές και γενιές εργαζομένων, το παραδίδουν στους ομολογιούχους!
Το χαρίζουν στους ντόπιους και ξένους δανειστές – τοκογλύφους!

Το υποθηκεύουν, με τριτεγγυητή το ΔΝΤ και την ΕΕ, στις ύαινες που πίνουν το αίμα του ελληνικού λαού. Η περιουσία του λαού μετατρέπεται σε «ενέχυρο» για λογαριασμό των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των εργολάβων, που για να διασφαλίσουν τα πανωτόκια τους παίρνουν για «λύτρα» τη Γη, τον Ηλιο και τη θάλασσα της χώρας!

Οι κύριοι, που ήρθαν να κυβερνήσουν στο όνομα της «σωτηρίας» του τόπου, εξελίσσονται σε πιόνια ενός τεχνοκρατικού σωλήνα που εννοεί την πολιτική ως πεδίο για να ανεβάζουν τις μετοχές τους οι «γιάπηδες» των… «αντιεξουσιαστών» (!) της εξουσίας.

Δείχνουν «άτεγκτοι και αποφασισμένοι» να γράψουν με κεφαλαία γράμματα το όνομά τους στο «libro d’oro», στο «χρυσό βιβλίο», της πολιτικής καταισχύνης.

Ακόμα κι ένας τσιφλικάς, μπροστά σε ένα ξεπούλημα τέτοιου μεγέθους, θα είχε ενδοιασμούς.

Αυτοί, μεταλλαγμένοι έως το κόκαλο, αφού σερφάρισαν για δεκαετίες πάνω στον αφρό της δημαγωγίας και του λαϊκισμού, έφτασαν πλέον να συμπεριφέρονται ως κανονικοί κατακτητές, ως γκαουλάιτερ, ως ταγματασφαλίτες της εγχώριας και διεθνούς πλουτοκρατίας.

Βέβαια, αποδεικνύονται «άξιοι» της καταγωγής τους.

Το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που το 1993 «δεσμευόταν» ότι θα διατηρούσε τον ΟΤΕ στο Δημόσιο. Που κατέθετε πρόταση νόμου με πρώτη την υπογραφή του ιδρυτή του, του Αντρέα Παπανδρέου, και «υποσχόταν» ότι, εφόσον το ΠΑΣΟΚ κέρδιζε τις εκλογές, ο ΟΤΕ θα αποτελούσε «μια χρυσή μετοχή» που θα ανήκε εξ ολοκλήρου στο κράτος.

Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές το ’93. Τι έπραξε; Ηταν εκείνο που τελικά ξεπούλησε το 67% του ΟΤΕ…

Σήμερα, οι ίδιοι άνθρωποι, προερχόμενοι από την ίδια πολιτική μήτρα, γαλουχημένοι στα νάματα της πολιτικής εξαπάτησης και της θηριώδους πολιτικής αναξιοπρέπειας, επαναλαμβάνουν τον εαυτό τους στην πιο άθλια εκδοχή.

Κόβουν τη χώρα σε φιλέτα, σε μετοχές, την τιτλοποιούν και την παραδίδουν στους ντόπιους και ξένους κεφαλαιοκράτες.

Είναι πραγματικά η ώρα που όλη η υπόθεση επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων.

Δεν πρόκειται, φυσικά, για τον «πατριωτισμό» των εκπροσώπων του κεφαλαίου, που ούτε είχε, ούτε θα αποκτήσει ποτέ πατρίδα.

Μιλάμε για τον πατριωτισμό του εργάτη, του υπάλληλου, του μισθωτού, του ανέργου, του νεολαίου, του προλετάριου της διανόησης, των ανθρώπων που πραγματικά υπηρετούν τις Τέχνες και τα Γράμματα.

Μιλάμε για τον πατριωτισμό, όπως περιγράφεται στο «Σύνταγμα» του φλογερού Ρήγα Φεραίου:

«Οταν η Διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, το να κάμη τότε ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν, να αρπάζη τα άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του, είναι (το) πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη του», έγραφε ο Βελεστινλής.

Δυο αιώνες από τότε, σήμερα, το μήνυμα του Ρήγα, «μεταφράζεται» ως εξής:

Ξεσηκωμός ενάντια στο ξεπούλημα! Η απάντηση στην ιδιωτικοποίηση όσων γέννησε ο λαϊκός μόχθος είναι η κοινωνικοποίησή τους και η μετατροπή τους σε λαϊκή περιουσία.

Οργανωμένη αντίσταση! Η απάντηση στη λεηλασία των μισθών, των συντάξεων, των εργασιακών δικαιωμάτων, είναι η ταξική αντεπίθεση στους δρόμους, με συλλαλητήρια, απεργίες και κινητοποιήσεις διεκδίκησης ο σφετερισμένος από τους κηφήνες ιδρώτας των εργατών, να επιστρέψει σε αυτούς με τη μορφή του κοινωνικού πλούτου υπό εργατικό και λαϊκό έλεγχο.

Η απάντηση στον πόλεμο των κεφαλαιοκρατών είναι η μαζική, περιφρουρημένη, πολιτική δράση και η οικοδόμηση ενός εργατικού – λαϊκού μετώπου, είναι η κάθοδος στο προσκήνιο μιας λαοθάλασσας που με τον όγκο, την αποφασιστικότητα και την πειθαρχία της δε θα επιτρέψει ούτε προβοκάτσιες, ούτε συκοφαντίες, ούτε ενδεχόμενες εκτροπές.

Η απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και στην «από τα πάνω» συμμαχία των πολιτικών εκπροσώπων της, είναι η συγκρότηση μιας νέας λαϊκής δημοκρατικής πλειοψηφίας που θα σαρώσει τα κόμματα του κεφαλαίου, τα δεκανίκια και τα υποχείριά τους, η «από τα κάτω» ενότητα των καταπιεζόμενων, που με τη δύναμη του δίκιου τους και με το δίκιο της δύναμής τους, θα διεκδικήσουν και δημοκρατικά θα κατοχυρώσουν τη λαϊκή οικονομία στο πλαίσιο μιας αυθεντικά λαϊκής εξουσίας!