Οι βασανιστές της απριλιανής χούντας απέκτησαν όνομα –Μάλιος, Μπάμπαλης, Θεοφιλογιανάκος, Ντερτιλής κ.α- και κάποιοι απ’ αυτούς είχαν την τύχη που τους άξιζε. Οι σημερινοί βασανιστές της άθλιας μνημονικής συγκυβέρνησης θα αποκτήσουν άραγε ποτέ ταυτότητα; (το να λογοδοτήσουν στους προϊσταμένους τους για τα «κατορθώματα» τους δεν το συζητάμε καν).
Το λέμε αυτό γιατί είναι συγκλονιστικές οι μαρτυρίες που έδωσαν δυο δικηγόροι συνήγοροι παιδιών που κατηγορούνται για την προσπάθεια ληστείας στον Βελβεντό Κοζάνης -η Χρύσα Πετσιμέρη και η η Άννυ Παπαρούσου- στον ραδιοσταθμό 105,5 στο Κόκκινο και τις οποίες παραθέτουμε σε βίντεο.
«Από το ’93 που είμαι δικηγόρος, δεν έχω δει ποτέ κρατούμενο δεμένο στην καρέκλα. Αν έχουμε ένα καινούργιο Γκουαντανάμο ας μας το πεί κάποιος… (Ο ένας κρατούμενος) είχε ελεύθερο το δεξί του χέρι και όπως πήγε η μητέρα του να τον αγκαλιάσει, δεν μπορούσε να σηκωθεί. Λέω τι συμβαίνει. Κοιτάω και βλέπω ότι ήταν δεμένος, δεν ξέρω τι είχε πίσω από την καρέκλα, ήταν σαν μια αλυσίδα, ήταν δεμένος.. Έχω πάθει ένα σοκ. Δεν μπορούσε να φύγει από εκεί, δεν μπορούσε να πετάξει, δεν υπήρχε λόγος να είναι δεμένος. Από έξω ήταν 40 ένοπλοι αστυνομικοί. Η μητέρα με αυτό που είδε λιποθύμησε. Το μάτι του ήταν χυμένο έξω, κόκκινο. Τι κόκκινο; Αίμα, πρησμένο. Αυτός ο άνθρωπος που ήταν αγνώριστος, που δεν μπορούσε να τον αναγνωρίσει η μητέρα του, δεμένος στην καρέκλα. Τι είναι; Ζώο;», λέει ανάμεσα στα άλλα η κ.Πετσιμέρη,
“Μετά τη σύλληψή του απομονώθηκε και κακοποιήθηκε επί δύο ώρες” συμπληρώνει η Άννυ Παπαρούσου, αναφερόμενη στον κατηγορούμενο που υπερασπίζεται.
Αυτοί πιστεύουν ότι προπονούνται για τη χούντα που ονειρεύονται. Μαζί με τον προϊστάμενό τους έχουν ξεφτιλίσει κάθε έννοια ανθρωπισμού και δικαίου. Κανείς δεν τους εγκάλεσε γιατί δεν βασάνισαν τους χρυσαυγίτες που αφαίρεσαν μια ανθρώπινη ζωή στα Πετράλωνα γιατί αυτός είναι ο πολιτισμός της Αριστεράς. Ο δικός τους πολιτισμός, ναι, είναι τα βασανιστήρια όταν νομίζουν ότι “τους παίρνει”.