Το Ευρώ υπονομεύει την δημοκρατία σε όλη την Ε.Ε

image002 Του Γ. Δελαστίκ «Επίκαιρα»

Καταπέλτης σε άρθρο του στους Financial Times του Λονδίνου ο πασίγνωστος διανοητής Μαρκ Μαζάουερ, καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια: «Δεν είναι σκαλισμένο στο μάρμαρο ότι η Ευρώπη θα ταυτίζεται πάντοτε στο μυαλό των πολιτών της με την ανάπτυξη και τη Δημοκρατία. Μπορεί να βρίσκεται μπροστά μας ένα διαφορετικό μέλλον, στο οποίο αντιθέτως η Ευρώπη να ταυτίζεται με τη στασιμότητα, την ανεργία και την τυραννία», υπογράμμισε μεταξύ άλλων.

«Την τυραννία»! Η προειδοποίηση του Μαζάουερ προκαλεί σοκ. «Εκείνοι που κηρύσσουν τη λιτότητα πιθανόν δεν θεωρούν τους εαυτούς τους ως συνεισφέροντες σε μια κρίση της Δημοκρατίας – κι όμως αυτό κάνουν», συνεχίζει ακάθεκτος και προσθέτει: «Οι ιταλικές εκλογές πρέπει να υπενθυμίσουν στους Ευρωπαίους ηγέτες να δώσουν προσοχή στους ψηφοφόρους τους. Οι οικονομικές επιδιορθώσεις απέτυχαν να αναχαιτίσουν μια πολιτική κρίση που έχει τη δυνατότητα να βλάψει όχι μόνο την ολοκλήρωση της ΕΕ, αλλά και την ίδια τη νομιμότητα της δημοκρατικής τάξης πραγμάτων της ευρωπαϊκής ηπείρου».

Με δυσοίωνο τρόπο προειδοποιεί και πάλι: «Δεν είναι παρά ένα μικρό βήμα ανάμεσα στο να ξεγράψει κανείς την τάξη των πολιτικών και στο να ξεγράψει τους θεσμούς της Δημοκρατίας»!

Λόγος ζοφερός, αλλά απολύτως δικαιολογημένος. Χωρίς περιστροφές, ο Μαρκ Μαζάουερ εκφράζει αυτό που εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρωπαίοι αισθάνονται: Η πολιτική που ασκεί η ΕΕ κατ’ απαίτηση και εντολή της Γερμανίας για να υπερασπιστεί, υποτίθεται, το ευρώ είναι τέτοια, που απειλεί τη Δημοκρατία σε όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης και της ΕΕ.

«Περιφρονήστε τις εκλογές!»

Αποκλειστικά υπεύθυνοι για την καταρράκωση της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας στη συνείδηση των Ευρωπαίων πολιτών είναι αφενός οι ηγέτες των χωρών της ΕΕ, οι οποίοι περιφρονούν προκλητικά κάθε εκλογικό αποτέλεσμα που δεν τους αρέσει, και αφετέρου όλα τα κόμματα εξουσίας, που ασκούν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, μετατρέποντας αντικειμενικά σε φάρσα τις εκλογές, αφού όποιον και να βγάλει ο λαός την ίδια πολιτική ακολουθεί.

Έξω φρενών γίνεται κανείς παρακολουθώντας πώς αντιμετώπισαν οι αξιωματούχοι της Γερμανίας και της ΕΕ το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία, τη χώρα με την τρίτη σε μέγεθος οικονομία της Ευρωζώνης και πληθυσμό 60 περίπου εκατομμύρια, όσον δηλαδή και η Γαλλία ή η Αγγλία.

«Δεν υπάρχει για την Ιταλία εναλλακτική επιλογή στις μεταρρυθμίσεις που έχουν ήδη δρομολογηθεί», δήλωσε αλαζονικά ο Γερμανός αντικαγκελάριος, Φίλιπ Ρέσλερ, μόλις έγινε γνωστό το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών.

«Να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις και η δημοσιονομική προσαρμογή [Σ.Σ.: έτσι αποκαλούν οι γραφειοκράτες της ΕΕ την εξοντωτική για τους ευρωπαϊκούς λαούς λιτότητα]. Δεν υπάρχει γυρισμός, δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή», υπογράμμισε και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της ΕΕ, Χέρμαν βαν Ρομπέι.

«Ελπίζω ότι δεν πρόκειται να μπούμε στον πειρασμό να ενδώσουμε στο λαϊκισμό εξαιτίας των εκλογικών αποτελεσμάτων σε μια χώρα», δήλωσε περιφρονητικά για την Ιταλία και το λαό της και ο πρόεδρος της Κομισιόν, ο Πορτογάλος Ζοζέ  Μανουέλ  Μπαρόζο.

Κρίση αξιών

Πάμπολλες είναι οι δηλώσεις σε αυτό το πνεύμα Γερμανών ηγετών ή γραφειοκρατών της ΕΕ. Με προκλητικό τρόπο δηλώνουν δημοσίως τη βαθύτατη περιφρόνηση τα προς την εκπεφρασθείσα μέσω βουλευτικών εκλογών βούληση του ιταλικού λαού και καλούν τους ομοίους τους να την αγνοήσουν παντελώς! Να ενεργήσουν αδιαφορώντας για το τι ψήφισαν οι Ιταλοί, να δράσουν σαν να μην έγιναν ποτέ αυτές οι εκλογές!

Και καλά οι Γερμανοί – αυτοί είναι ανεξίτηλα σημαδεμένοι από το ναζιστικό παρελθόν τους. Το άκρως επικίνδυνο φαινόμενο όμως είναι ότι οι ίδιοι οι αξιωματούχο της ΕΕ, πέρα από τους ηγέτες της μιας ή της άλλης χώρας, συμπεριφέρονται απροκάλυπτα με τρόπο που καταλύει ακόμη και την υπέρτατη αρχή της αστικής κοινοβουλευτικής  Δημοκρατίας: το σεβασμό των αποτελεσμάτων των βουλευτικών εκλογών στις χώρες-μέλη!

Πέραν των άλλων, η στάση αυτή αποκαλύπτει ότι η ηγεσία της ΕΕ δεν θεωρεί πως το κάθε ευρωπαϊκό κράτος έχει δικαίωμα να επιλέγει την πολιτική που θέλει να ασκήσει απέναντι στο λαό του. Η ηγεσία της Ευρωζώνης και της ΕΕ έχει μόνη της αναθέσει το δικαίωμα καθορισμού αποκλειστικά στον εαυτό της, πλήρως υποταγμένη η ίδια στις εντολές της Γερμανίας.

Αυτή η πολιτική της ΕΕ όμως, η οποία αφενός εξαθλιώνει όλους τους Ευρωπαίους εργαζόμενους και αφετέρου μετατρέπει τα ευρωπαϊκά κράτη σε επαρχίες του Δ’ γερμανικού Ράιχ, έχει σοβαρότατες πολιτικές συνέπειες. Προσδίδει στον αγώνα εναντίον της πολιτικής της ΕΕ τόσο κοινωνικά όσο και εθνικοαπελευθερωτικά χαρακτηριστικά.

Το ευρώ παράγοντας εκτροπής

Το ευρώ έχει παίξει καθοριστικό ρόλο ως παράγοντας τόσο εμβάθυνσης όσο και επιτάχυνσης της αντιδημοκρατικής εκτροπής της ΕΕ, ενώ παράλληλα η εξουθενωτική λιτότητα που επέβαλαν οι Γερμανοί δήθεν για να το στηρίξουν οδηγεί σε γενικευμένη πολιτική κρίση των αστικών κυβερνήσεων στην Ευρώπη, οι οποίες καταρρέουν η μία μετά την άλλη. Πουθενά (!) δεν επιβιώνει κυβέρνηση όπου γίνονται εκλογές, αλλά αντικαθίστανται από κυβερνήσεις που ακολουθούν την ίδια ολέθρια πολιτική, προκαλώντας έτσι βαθύτατη πολιτική κρίση του συστήματος συνολικά.

«Πλησιάζει σίγουρα η ώρα της αλήθειας», ισχυρίζεται ο Μαρκ  Μαζάουερ. «Μπορεί να πλησιάζει για την Ευρώπη μια καθαρή επιλογή: να εγκαταλείψει το ευρώ ή να το κρατήσει και να δει την πολιτική κρίση να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο», εκτιμά.

«Αυτό που συμβαίνει στην Ιταλία είναι μια στιγμή ιστορικής ανατροπής. Παρατηρούμε μια αποσύνθεση των πολιτικών συστημάτων. Μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση, ακολούθησε η οικονομική κρίση και τώρα βρισκόμαστε στην πολιτική κρίση», δήλωσε σε συνέντευξη του στη γαλλική Le Monde ο Ντομινίκ Ρεϊνιέ, διευθυντής του γαλλικού νεοφιλελεύθερου Ιδρύματος για την Πολιτική Καινοτομία.

«Παντού στην Ευρώπη διογκώνεται η εξαγρίωση εναντίον της λιτότητας», έγραφε σε πρωτοσέλιδους τίτλους η γαλλική κεντροαριστερή Liberation, η οποία έκανε λόγο για «καθαρή απόρριψη μιας Ευρώπης που έχει συρρικνωθεί σε πολιτικές λιτότητας».

«Η Ευρώπη έγινε παράγοντας διαχωρισμού, ενώ μέχρι τώρα αποτελούσε βάση συναίνεσης», υποστήριξε μιλώντας στην ίδια εφημερίδα ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών Μαρκ Λαζάρ.

«Η αποτυχία της ΕΕ»

Με όσα συμβαίνουν «οξύνεται η κρίση πολιτικής νομιμότητας σε μια Ευρώπη φυλακισμένη στο ευρώ», έγραψε ο αρθρογράφος της γαλλικής Le Monde Αρνό Λεπαρμαντιέ σε άρθρο του με τον εύγλωττο τίτλο «Γερμανικό όνειρο, ευρωπαϊκός εφιάλτης». «Τι θα συμβεί όταν το εργαλείο της νομισματικής υποτίμησης δεν θα είναι πλέον διαθέσιμο στην Ευρώπη και η γερμανική οικονομία θα επιβληθεί παντού με το κοινό νόμισμα χάρη στα τεράστια κέρδη παραγωγικότητας της;» αναρωτιόταν δημοσίως ο σοσιαλδημοκράτης τότε ηγέτης Γκέρχαρτ Σρέντερ πριν από δεκαπέντε και πλέον χρόνια, το 1997, ένα χρόνο προτού γίνει καγκελάριος της Γερμανίας. Έβλεπε όντως καθαρά ο Σρέντερ αυτό που έχει ήδη συντελεστεί σήμερα, με τη μία μετά την άλλη τις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης να πέφτουν στην περιδίνηση οικονομικής κοινωνικής και πολιτικής κρίσης εξαιτίας ακριβώς των συνεπειών της χρήσης του ευρώ.

«Είναι η αποτυχία της Ευρώπης. Η αποτυχία του ευρώ. Έπρεπε να υπογράψουμε αυτή τη Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992 που μετατρέπεται σε καταστροφή; Αφότου τη υποστηρίζαμε τόσο πολύ, καταλήξαμε ν αμφιβάλλουμε», ομολογεί συντετριμμένος ο φίλα προσκείμενος προς τον Νικολά Σαρκοζί προαναφερθείς Αρνό Λεπαρμαντιέ.

 Ώρα αποφάσεων

Η καταιγιστική εισβολή της πολιτικής κρίσης και της απόρριψης του ευρώ στην Ιταλία  μετά την Ισπανία -Ελλάδα, Πορτογαλία κ αι Ιρλανδία είναι πολιτικά ασήμαντες χώρες με ψοφοδεείς κυβερνήσεις που διακατέχονται από το σύνδρομο της υποτέλειας, άρα ακίνδυνες- οδηγεί την αναμέτρηση ζωής ή θανάτου του ευρώ στην προτελευταία φάση της.

Τώρα απομένει μόνο η Γαλλία. Θα αλλάξουν πολιτική οι Γερμανοί ή θα αφήσουν την κρίση να βυθίσει στη φτώχεια και το Γάλλους, με εντελώς πια απροσδιόριστες  συνέπειες για την Ευρώπη και απειλούμενη πλέον τη διάλυση όχι μόνο της Ευρωζώνης και την κατάργηση του ευρώ με τη σημερινή του μορφή, αλλά και της ίδιας της ΕΕ;

Αυτό θα το δούμε. Έτσι κι αλλιώς όμως πλησιάζει η ώρα σημαντικών αποφάσεων από το Βερολίνο. ■

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *