Fast track και στη Δικαιοσύνη

Crete_Moni_ToplouΤης Αντας Ψαρρά

Κάπως παράξενα αντιλαμβάνονται τη διαδικασία «Επιτάχυνσης και Διαφάνειας Υλοποίησης Στρατηγικών Επενδύσεων» (Fast Track) εκεί στο υπουργείο αλλά και στη Γραμματεία Στρατηγικών Επενδύσεων. Διαφορετικά δεν μπορεί να εξηγηθεί η τόσο διαφανής παραβίαση κάθε έννοιας νομικής διαδικασίας στην πορεία έγκρισης μιας επένδυσης. Εισαγγελικές παραγγελίες που ανακαλούνται και μυστικά έγγραφα για το χατίρι των επενδυτών.

Την υπόθεση της Μονής Τοπλού και της γιγαντιαίας επένδυσης που ξεκίνησε από την εταιρεία του περίφημου κ. Εγκλετον μετά την παραχώρηση πολλών στρεμμάτων άγριας κρητικής γης την παρακολουθήσαμε αναλυτικά τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο από τα δημοσιεύματα αλλά και από την ολομέλεια της Βουλής που ασχολήθηκε με τη σκανδαλώδη αυτή φαραωνική επένδυση. Η οικονομική κρίση μετέτρεψε την απόφαση οριστικής παύσης για λόγους όχι μόνο περιβαλλοντικούς αλλά και επιχειρηματικούς σε μια νέα επένδυση! Αλλάζοντας το όνομα της επένδυσης από Κάβο Σίδερο σε επένδυση IΤΑΝΟΣ ΓΑΙΑ, με τις ανάλογες εταιρικές μετονομασίες και με μία υποτιθέμενη νέα μελέτη και κυρίως με πάρα πολύ γρήγορες διαδικασίες η επένδυση εντάχθηκε στο Fast Track μέσω ΦΕΚ με αρ. 3294 στις 20/9/2012 και με τις υπογραφές των συναρμόδιων υπουργών: Κ. Χατζηδάκη, Δ. Κούρκουλα, Κ. Τζαβάρα, Ε. Λιβιεράτου, Ο. Κεφαλογιάννη και Κ. Μουσουρούλη.

Η ΚΥΕ αποφάσισε λοιπόν ότι πρέπει για χάρη της επένδυσης να παρακαμφθούν όλα τα ενοχλητικά εμπόδια, όπως τα μη διαφανή ως προς το ύψος τους επιχειρηματικά κεφάλαια, οι προβληματικές μεταβιβάσεις, οι περιβαλλοντικές καταστροφές, το πλήθος δικαστικών ενστάσεων με κορυφαία εκείνη του ΣτΕ. Παρακάμπτονται ακόμα και οι προσφυγές των κατοίκων προκειμένου να στρωθεί ο δρόμος για τις μπουλντόζες του κ. Εγκλετον και των συνεργατών του.

Οι κάτοικοι, όμως, επιμένοντας, έκαναν αίτηση ακυρώσεως και προσέφυγαν εκ νέου στο ΣτΕ. Η εκδίκαση προσδιορίστηκε ταχύτατα για τις 5/4, ενώ η προθεσμία για κατάθεση συμπληρωματικών στοιχείων από τη μεριά των κατοίκων λήγει στις 19/3. Οι προσφεύγοντες κάτοικοι ζήτησαν, όπως ήταν φυσικό, την επίδοση σε αυτούς όλου του φακέλου με τις τροποποιήσεις που υποτίθεται ότι έγιναν στο αρχικό σχέδιο. Η άρνηση όμως της Γενικής Γραμματείας Στρατηγικών Επενδύσεων ήταν απόλυτη, ενώ ούτε η «Ιnvest in Greece» παρέχει στοιχεία, θεωρώντας εαυτήν νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και τα έγγραφα της επένδυσης «απόρρητα» επιχειρηματικά στοιχεία. Μετά την πρωτοφανή αυτή άρνηση οι προσφεύγοντες έκαναν κατευθείαν αίτημα στη διυπουργική επιτροπή, η οποία ως δημόσια αρχή οφείλει να ανταποκρίνεται στα σχετικά αιτήματα, αφού τα σχετικά στοιχεία αποτελούν, μετά την ένταξη στον νόμο, δημόσια έγγραφα. Ομως η αρχική απάντηση ήταν ότι δεν υπήρχε ο φάκελος παρά μόνο στα χέρια της «Invest in Greece», αλλά ότι ακόμα και η εισήγηση του αρμόδιου υφυπουργού κ. Μηταράκη ήταν… προφορική!

Οι διάδικοι αμέσως μετά ζήτησαν και πήραν εισαγγελική παραγγελία στις 28/2/2013 που απευθυνόταν στη Γενική Γραμματεία Στρατηγικών Επενδύσεων του υπ. Ανάπτυξης, για να τους δοθεί αμέσως ο φάκελος και να μπορέσουν να ασκήσουν τα δικαιώματά τους με συμπληρωματικά στοιχεία.

Ομως, στις 7/3/2013 ο γραμματέας της διυπουργικής ζήτησε και πέτυχε την ανάκληση της εισαγγελικής παραγγελίας, ενέργεια πρωτοφανής και απόλυτα αδικαιολόγητη, αφού ενήργησε περίπου ως εκπρόσωπος του ιδιώτη «επενδυτή», επικαλούμενος την ανάγκη προστασίας δήθεν επιχειρηματικών απορρήτων τής εν λόγω ιδιωτικής εταιρείας, ενώ εξίσου παράδοξη είναι η άμεση συμμόρφωση στο αίτημα της εισαγγελέως η οποία αυθημερόν ανακάλεσε την εντολή χορήγησης των στοιχείων. Υποθέτουμε ότι ενέργειες σαν και αυτή του γραμματέα Στρατηγικών Επενδύσεων συνάδει απόλυτα με τη διακηρυγμένη προσήλωση των υπουργών Οικονομικών και Ανάπτυξης στην αρχή της διαφάνειας και τη διευκόλυνση της δικαστικής διερεύνησης των υποθέσεων. Σε κάθε περίπτωση ο υπουργός Ανάπτυξης θα πρέπει να απαντήσει αν τα στοιχεία βάσει των οποίων αποφασίζεται η ένταξη στο Fast Track αποτελούν κάποιου είδους επτασφράγιστο μυστικό της επιτροπής που αυτοπροσδιορίζεται με όρους επιτάχυνσης και διαφάνειας στην υλοποίηση στρατηγικών επενδύσεων, ώστε οι πολίτες να μην υποβάλλονται στον κόπο και στα έξοδα για την δικαστικό έλεγχο των αποφάσεών τους.

Η ιστορία του Τοπλού θα έχει συνέχεια όπως και όλες αυτές οι ιστορίες των μονών που αποφασίζουν τις «επικερδείς» παραχωρήσεις για επενδύσεις αμφίβολες, συχνά καταστροφικές και πάντως αντίθετες με τη φύση και το συμφέρων των κατοίκων της κάθε περιοχής όσα καθρεφτάκια «θέσεων εργασίας» κι αν τους τάζουν!

 Το ΣτΕ προ… κρίσης αποφάσισε

Ως το τέλος της περιβαλλοντικά καταστροφικής γιγαντιαίας επένδυσης στην περιοχή του Κάβο Σίδερο και σε περιοχή Natura 2000 είχε χαιρετιστεί από τους κατοίκους και είχε καταγραφεί από τα ΜΜΕ η απόφαση της ολομέλειας του ΣτΕ (απ. 3920/2010) να κρίνει παράνομα τα έργα που είχαν αποφασιστεί να γίνουν από την εταιρεία «Loyalward ltd». Οι σύμβουλοι Επικρατείας, ακολουθώντας τότε την εισήγηση της Κατερίνας Χριστοφορίδου, έκαναν δεκτή την αίτηση των 300 κατοίκων του Λασιθίου με την οποία ζητούσαν να ακυρωθεί η υπουργική απόφαση του 2007 που ενέκρινε τους περιβαλλοντικούς όρους για την ολοκληρωμένη τουριστική ανάπτυξη της έκτασης του ιδρύματος Παναγία η Ακρωτηριανή. Το σχέδιο περιελάμβανε ξενοδοχειακές μονάδες δυναμικότητας 7.000 κλινών, τεράστια γήπεδα γκολφ, εμπορικά και εκθεσιακά κέντρα, παραθεριστικές κατοικίες κ.τ.λ.

Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε τότε ότι η αδειοδότηση του έργου δεν είχε γίνει νόμιμα καθώς δεν είχε προηγηθεί πρόβλεψη οργανωμένης δραστηριότητας με βάση τον χωροταξικό σχεδιασμό. Τα έργα που επρόκειτο να κατασκευαστούν αποτελούσαν«σύνθετο έργο μεγάλης κλίμακας, το οποίο έχει τον χαρακτήρα τουριστικού οικισμού». Αυτή όμως η τουριστική ανάπτυξη δεν αποτελούσε κατεύθυνση του περιφερειακού σχεδιασμού που απέκλειε την εντατική τουριστική εκμετάλλευση. Παράλληλα το ΣτΕ είχε εντοπίσει σημαντικές πλημμέλειες στην περιβαλλοντική αδειοδότηση του όλου έργου. Η δικαστική απόφαση υπογράμμιζε, τέλος, τις επιταγές του άρθρου 24 (το οποίο δεν είχε κατορθώσει να καταργήσει η Ν.Δ.) που προβλέπει παρόμοιες επεμβάσεις μόνο σε περιοχές που ήδη έχουν καθοριστεί σαν τέτοιες κι όχι με διοικητικές πράξεις που τροποποιούν τη χρήση γης.

 Η οικονομική κρίση άλλαξε όμως αυθαίρετα τις χρήσεις γης και τις περιβαλλοντικές προδιαγραφές. Αλλαξε άραγε και τη βούληση του ΣτΕ;

Πηγή “Η Εφημερίδα των συντακτών

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *