«Απασφαλισμένοι», άρα επικίνδυνοι…


Διαβάζουμε στο “Ποντίκι“:

Το (απ)ασφαλιστικό νομοσχέδιο τελικά θα ψηφιστεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο για να ολοκληρωθεί και τυπικά η συμφωνημένη και προαποφασισμένη –μετά την ενδελεχή συνεργασία κυβέρνησης, ΔΝΤ και Κομισιόν – η «ορθολογική διαχείριση των ανθρώπινων πόρων». Πρόκειται, με άλλα λόγια, για τον ορθολογισμό που επιβάλλουν τα συμφέροντα των αγορών.

Και o οποίος προφανώς και δεν προμοδοτεί το να παίρνει ο εργάτης στη δύση έναν “ιλιγγιώδη”μισθό των 700 ευρω, όταν ο κινέζος εργάτης παίρνει έναν “κανονικό” μισθό των 100 πχ ευρώ/μήνα. Ας χτυπηθεί λοιπόν ο εργάτης στη δύση, έτσι “για να μάθει” να μη ζητάει “παράλογα” πράγματα. Αντίθετα, το να έχουν εκτιναχθεί οι ανισότητες σε ιστορικά επίπεδα ρεκόρ είναι “ορθολογικό” (“τα λεφτά στα λεφτά”), και γι’ αυτό οι ανισσότητες αναπτύσσονται ακάθεκτες

Το “Ποντίκι” συνεχίζει:

όσο οι τράπεζες μετέτρεπαν τον (αέρα) δανεισμό των εργαζομένων σε υπερκέρδη ήταν όλοι ευχαριστημένοι,για την ελεύθερη (ή μήπως ασύδοτη λειτουργία της αγοράς. Οταν η φούσκα έσκασε, οι αγορές –μέσω του κράτους– ζήτησε τα ρέστα και πάλι από τους εργαζόμενους. Με πιο απλά λόγια, το χρήμα διάσωσης των τραπεζικών μεγαθηρίων παγκοσμίως προέρχεται από την αφαίμαξη των εργαζομένων.
Πρόκειται για μια αφαίμαξη η οποία δεν περιορίζεται μόνο στο εισόδημα. Η μείωση των μισθών και των συντάξεων είναι μόνο η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη , το ίδιο επώδυνη έχει να κάνει με τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, την ανασφάλιστη εργασία, την παράταση του εργάσιμου βίου μέχρι τα βαθιά γεράματα. Μαζί με όλα αυτά σε βάρος των εργαζομένων θα πρέπει να συνυπολογιστεί η μείωση των δημόσιων δαπανών για την υγεία, την παιδεία, τις συγκοινωνίες .
Το κράτος, (κυβέρνηση) μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε «πράκτορα» εξυπηρέτησης των συμφερόντων των αγορών. Λαμβάνει οδηγίες από προβεβλημένους υποβολείς όπως το ΔΝΤ και νομοθετεί για την υλοποίηση των προγραμμάτων «εξυγίανσης» και «χρηστής διαχείρισης των ανθρώπινων πόρων».
Υπάρχουν, ωστόσο, κάποιες μικρές λεπτομέρειες οι οποίες χαλάνε τη σούπα. Οι νόμοι , όπως αυτός για το ασφαλιστικό, ψηφίζεται από βουλευτές. Οι υπό διαχείριση ανθρώπινοι πόροι είναι –σε πείσμα των αγορών — άνθρωποι και έχουν τη δυνατότητα όχι μόνο να αξιολογήσουν τους διαχειριστές τους, αλλά και να τους αποστείλουν στο πολιτικό περιθώριο και ενδεχομένως ακόμη μακρύτερα…


Οι τραπεζίτες πληρώνονται (στην υγειά των κορόιδων): Άρα, όντως όλα πάνε καλά, αν στόχος είναι να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των τραπεζιτών.

Την ίδια ώρα όμωςπου μας καλούν να μην πάρουμε σύνταξη παρά στα βαθιά γεράματα (και αν), και ανακοινώνουν ότι θα έχουμε τεράστια αύξηση της ανεργίας (οι μικρομεσαίοι έμποροι έκαναν σχετική ερύνα και υπολόγισαν 120.000 νέους ανέργους αν κοπεί ο 13ος-14ος μισθός λόγω των λουκέτων που θα έχουμε αν μειωθεί η “αγοραστική δύναμη” των εργατών), το ΙΟΒΕ (Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών) ανακοίνωσε ότι θεωρεί τα μέτρα αυτά…υπέροχα (και γιατί όχι άλλωστε, αυτοί ωφελημένοι είναι):

Υμνους για το Μνημόνιο και την τρόικα πλέκει το ΙΟΒΕ, με τα στελέχη του να το χαρακτηρίζουν τομή για την οικονομική πολιτική και διαβατήριο σωτηρίας της χώρας

Την ίδια ώρα η ΕΕ ανακοίνωσε νέα “πακέτα στήριξης” για τις τράπεζες:

Τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. θα μπορούν να καταφύγουν και για την ενίσχυση των τραπεζών τους στο ταμείο των 500 δισ. ευρώ του μηχανισμού στήριξης που ενεργοποιήθηκε αρχικά για τους αδύναμους κρίκους της Ευρωζώνης, δήλωσε χθες ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων.

Ενώ η Γερμανία ανακοίνωσε και αυτή ένα ακόμα “πακετάκι” -το μαντέψατε- για μια τράπεζα της:

Στη δημιουργία εξωτερικής δεξαμενής παγίων (bad bank) για τη μεταφορά “τοξικών” περιουσιακών στοιχείων αξίας 210 δισ. ευρώ της Hypo Real Estate Holding AG θα προχωρήσει το ταμείο για τη σταθεροποίηση του χρηματοπιστωτικού κλάδου της Γερμανίας, SoFFin. Όπως μεταδίδει το Dow Jones Newswires, το SoFFin ανακοίνωσε πως η μεταφορά θα λάβει χώρα το δεύτερο εξάμηνο του 2010.

Η Hypo RE κατά τη διάρκεια του 2008 αντιμετώπισε σημαντικά προβλήματα ρευστότητας γεγονός που την ανάγκασε να λάβει οικονομική ενίσχυση άνω των 100 δισ. ευρώ από τη γερμανική κυβέρνηση πριν τελικά εθνικοποιηθεί.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *