Του Σεΐτ Αλντογάν – ανταποκριτή στην Ελλάδα της εφημερίδας Evrensel
Την προηγούμενη βδομάδα ο πρόεδρος της Αμερικής Ομπάμα πραγματοποίησε μια επίσκεψη στην Μέση Ανατολή. Η συγκεκριμένη επίσκεψη σχολιάστηκε από τα Μ.Μ.Ε. και από τους διεθνείς σχολιαστές ως ένα σημαντικό βήμα για τις παραπέρα εξελίξεις στην περιοχή και την ευρύτερη περιοχή.
Ο πρώτος στόχος του αμερικανού προέδρου ήταν να επιτύχει παραπάνω σύσφιξη των σχέσεων Τουρκίας- Ισραήλ. Σ’ αυτή την κατεύθυνση υπήρξαν τηλεφωνικές επαφές Ομπάμα με πρωθυπουργούς Τουρκίας-Ισραήλ κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα η κυβέρνηση του Τελ Αβίβ να ζητήσει συγγνώμη από την Τουρκία για την δολοφονία 9 ακτιβιστών που συνόδευαν την ανθρωπιστική βοήθεια για την Γάζα, ώστε αυτό να συμβάλει να μην υπάρχουν «κρύες σχέσεις» -όπως είχε χαρακτηρίσει ο Ομπάμα προηγούμενα- μεταξύ των δυο κυβερνήσεων
Ο Ερντογάν που εδώ και καιρό κατηγορούσε το Ισραήλ για τις δολοφονίες των Παλαιστίνιων ενώ παράλληλα υποστήριζε το δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού για ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος κτλ ξαφνικά δεν κάνει καμιά αναφορά στις προηγούμενες τοποθετήσεις του και περιορίζεται να δηλώσει μεγάλη ανακούφιση με την συγγνώμη του Ισραήλ. Μάλιστα τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε. της Τουρκίας με περηφάνια τόνισαν ότι το Ισραήλ στην ιστορία του πρώτη φορά ζητά «συγγνώμη», «νίκησε η Τουρκία», «επιτυχία της εξωτερικής πολιτικής του Ερντογάν».
Φυσικά όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα της εικόνας. Η κατσαρόλα της μάγισσας μαγειρεύει άλλα πράγματα. Καταρχήν αυτή η φιλία και η καλυτέρευση της σχέσης της Τουρκίας με το Ισραήλ χαιρετίστηκε από τα διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα και τα Μ.Μ.Ε. της Αμερικής και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων σαν κάτι το απαραίτητο για τις ενδεχόμενες εξελίξεις της περιοχής.
Καταρχήν φαίνεται ότι το ζήτημα του Ιράν βρίσκεται πια στην ημερήσια διάταξη του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και του Ισραήλ. Δεν είναι τυχαίο ότι πριν την επίσκεψη του Ομπάμα προς το Ισραήλ ακούστηκε από διάφορους παράγοντες ότι υπάρχει σχέδιο επίθεσης ενάντια στο Ιράν. Από την άλλη μεριά αμέσως μετά την επίσκεψη του Ομπάμα στο Ισραήλ και την περίφημη συγγνώμη το Ισραήλ βομβάρδισε τις κυβερνητικές στρατιωτικές θέσεις της Συρίας και δεν βγήκε άχνα από καμία χώρα της περιοχής. Ενώ η Χαμάς δήλωσε ότι το Ισραήλ «έσκυψε» μπροστά στην Τουρκία.
Το Κυπριακό ζήτημα είναι φανερό αυτές τις μέρες προς τα πού οδηγείται. Η απόφαση ΑΟΖ της Κύπρου και οι συμφωνίες με το Ισραήλ στην περιοχή σήμαινε και σημαίνει ενδεχόμενη αλλαγή των ισορροπιών. Το ζήτημα της Κύπρου ταυτόχρονα σημαίνει ανάμειξη διάφορων ιμπεριαλιστικών αξόνων για τα προβλήματα που δημιουργούνται στην περιοχή. Η στάση της Ρωσίας, η κίνηση της Αμερικής, η καλυτέρευση της σχέσης Τουρκίας-Ισραήλ είναι δεδομένο ότι θα επηρεάσουν τις εξελίξεις. Οι τελευταίες ανακοινώσεις της κυβέρνησης της Τουρκίας περί ΑΟΖ και οι απειλές, που εκτόξευσε προς την Κυπριακή κυβέρνηση, έχουν άμεση σχέση με τις τελευταίες εξελίξεις.
Η καλυτέρευση σχέσης της Τουρκίας με το Ισραήλ δημιουργεί τις προϋποθέσεις για δυναμική παρέμβαση της Αμερικής και του ΝΑΤΟ στις σημερινές εξελίξεις, όχι μόνο στο Κυπριακό αλλά στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Η Τουρκία τώρα έχει μεγαλύτερη ανάγκη από την υποστήριξη της Αμερικής για το Κουρδικό ζήτημα ώστε να μπορεί να διαπραγματευτεί τα πάντα από θέση ισχύος.
Οι εξελίξεις του Κουρδικού στο Ιράκ και στην Συρία και η αλλαγή των ισορροπιών σε αυτές τις χώρες αναγκάζει την Τουρκία να κάνει κάποια βήματα για την επίλυση του Κουρδικού ζητήματος. Οι διαπραγματεύσεις του Ερντογάν με τους Κούρδους της Τουρκίας ταυτόχρονα δείχνουν τους φόβους του καθεστώτος για το μέλλον. Φυσικά ο ηρωικός αγώνας του Κουρδικού λαού είναι ένας αστάθμητος παράγοντας, παρά τις τελευταίες εξελίξεις με την προτροπή του Οτσαλάν να σταματήσει το PKK τον ένοπλο αγώνα. (Αυτό το θέμα θα το δούμε αναλυτικά σε άλλη ανάρτησή μας)
Η «συγγνώμη» του Ισραήλ, προς την Τουρκία τελικά δεν είναι μια απλή λύση διπλωματικής παρεξήγησης. Έχει σχέση με την κατάσταση στην περιοχή, των ισορροπιών που διαμορφώνονται, των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, των πολέμων που σχεδιάζονται ενάντια στους λαούς.
Πηγή: http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2013/03/blog-post_1145.html
Αφήστε μια απάντηση