“και μη μου λες εμένα για τη βία”

lili-elefteriou-2 (1)

και μη μου λες εμένα για τη βία
εγώ γεννήθηκα τώρα και βράζει το αίμα μου
και μόνο βία με μαθαίνουν.
Εκεί.
να γίνω σαν όλους
να συνεχίσω αυτό που οι άλλοι ξεκίνησαν
να μοιάζω με ό,τι δεν έχει πρόσωπο
Δες,
μια τρύπα έχω για πρόσωπο
σ’ αρέσει;

και μη μου λες εμένα για τη βία
για την ηθική για τα ιερά και τα όσια
πεινάω, πονάω, περνάω
Μη χαίρεσαι όμως
δε θα σου περάσω, δε θα σου περάσει

θα καλύψουν οι κραυγές μου τη σιωπή σου
θα τσακίσω τα αδιάφορα βλέμματα
θα πνίξω τη θεωρία που σε σκεπάζει τα βράδια
θα πετάξω από το παράθυρο τις παντόφλες της απάθειας
Θα εξαφανίσω το θα
αρκετά περίμενα
αρκετά σε άκουσα να μου λες για τη βία
Τώρα

επιστρατεύω την άνοιξη με όλα της τα όπλα
χτυπάω με λύσσα την ανοχή σου
σαρώνω τις βρωμιές σου
κόβω απ’ τις ρίζες το σάπιο σου τίποτα

δεν είμαι ποίημα εγώ
η βία που δε θέλεις είμαι
Δε σ’αρέσει;
Έλα, έλα να παλέψουμε, λοιπόν
Τι φοβάσαι; Ποια ήττα υπερασπίζεσαι;
Και μίλα, μίλα
Αλλά μη μου ξαναπείς εμένα για τη βία

Το ποίημα αυτό γράφτηκε από μαθητή φοιτά στο 6ο Γενικό Λύκειο Καλλιθέας και θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του

Πηγή: Η ΣΧΕΔΙΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *