Του Γ.Γ
«Τις συμμορίες των εκβιαστών, τις μαφίες και των πράκτορες που έχουν μετατρέψει σειρά ιστολογίων (Bbogs) σε εργαλεία εγκλήματος και κανάλια βρώμικου χρήματος, είτε για λογαρισμό τους, είτε ως εντολοδόχοι μαύρων συμφερόντων και κέντρων προβοκατορικών σχεδιασμών, θέτουν στο στόχαστρο τους οι διωκτικές αρχές, οι πρώτες επιχειρήσεις των οποίων προεξοφλείται ότι θα ανοίξουν κεφάλαια συνταρακτικών αποκαλύψεων για βαριά ονόματα που ελέγχουν την φάμπρικα των διαδικτυακών στοχοποιήσεων».
Αυτά γράφει στην πρώτη της σελίδα η «Αυριανή». Επειδή όμως έχει σημασία όχι μόνο τι λέει αλλά και ποιος το λέει ας θυμηθούμε κάποια πράγματα για την «Αυριανή» και τους εκδότες της.
“Ελεύθερος Τύπος” 1η Ιούνη του 1985: “Φοροφυγάδες, πλαστογράφοι, πολιτικοί τυχοδιώκτες. Αυτοί είναι οι Κουρήδες της ¨Αυριανής¨”.
“Ριζοσπάστης” 29 Μάη 1985: “Οι αδελφοί Κουρή είναι γνωστοί στον τόπο τους. Την Κεφαλλονιά. Εκεί βγάζουν από χρόνια την εφημερίδα ¨Φωνή της Κεφαλλονιάς και Ιθάκης¨. Ήταν εκείνα τα χρόνια της χούντας και της Δεξιάς που οι Κουρήδες ονόμαζαν τον Α. Παπανδρέου ¨Ανδρέσωφ¨. Ήταν τα χρόνια (1961) που έγραφαν άρθρα που υμνούσαν τον Μεταξά. Ηταν τα χρόνια (1965-1967) που έβριζαν χυδαία τον Γ. Παπανδρέου”.
Πιο καυστικός απ’ όλους ο Βαγγέλας Γιαννόπουλος όταν ήρθε σε αντιπαράθεση τότε που ήταν πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου, με τον Κουρή, έκανε δήλωση (26 Αυγούστου 1980) που ανάμεσα στα άλλα χαρακτήριζε τον Κουρή σαν: “ένα πολιτικώς προδότη της Δημοκρατίας, προσκυνημένο της δικτατορίας, στην περίοδο της οποίας θησαύρισε και δημοσιογραφικώς έναν εκβιαστή και υβριστή και εμπορικώς ένα λωποδύτη της ελεεινής μορφής της εμπορικής πιάτσας με ακάλυπτες επιταγές, με εκβιασμούς και με λαθροχειρίες, οφειλέτη του δημοσίου χρήματος και εκμεταλλευτή του ιδρώτα των εργαζομένων στην επιχείρησή του”.
Να μιλήσουμε τώρα και περί εκβιασμών, πάντα επικεντρωμένη στο δημοσίευμα της «Αυριανής».
Απ’ ότι γνωρίζουμε το πρώτο σχετικό περιστατικό που ακούστηκε και αφορούσε την μπλοκόσφαιρα αφορούσε τον διαχειριστή του press-gr Ανδρέα Καψαμέλη. Βρέθηκε στο στόχαστρο του δημοσιογράφου του «Βήματος» Βασίλη Χιώτη για ένα ανώνυμο σχόλια που υπήρξε σε ανάρτησή του μπλογκ στο οποίο φερόταν διαχειριστής. Το θέμα πήρε διαστάσεις από τα ΜΜΕ, έγινε παρέμβαση εισαγγελέα, και το αποτέλεσμα ήταν ότι «Κανένα “υλικό” δήθεν εκβιασμών σε βάρος πολιτικών προσώπων, επιχειρηματιών κλπ δεν βρέθηκε και δεν κατασχέθηκε» όπως έγραψε ο Α. Καψαμπέλης.
Το συγκεκριμένο μπλογκ εξακολουθεί να λειτουργεί ενώ ο διαχειριστή του παρουσιάζετε πολιτικός αναλυτής σε ειδησεογραφικό τηλεοπτικό δελτίο.
Εωλο και το δημοσίευμα της Λώρης Κεζά στο «Βήμα» που αφήνει να εννοηθεί ότι «πολιτική διασημότητα» ενέδωσε σε εκβιασμό δημοσιογράφου – μπλογκερς τον οποίον μάλιστα στολίζει με αρκετά κοσμητικά επίθετα.
Και εδώ δεν υπάρχει τίποτα το συγκεκριμένο και ως γνωστόν με υπόνοιες δεν μπορεί να υπάρξουν καταδικαστικές αποφάσεις. (Στο ποινικό δίκαιο, αν δεν κάνουμε λάθος, η κατηγορούσα αρχή πρέπει να αποδείξει την ενοχή του κατηγορουμένου και όχι ο κατηγορούμενος την αθωότητα του. Κι αυτό άσχετα αν το δημοσίευμα της Λώρης Κεζά είναι αληθινό. «Ντοπαρισμένος είναι ο αθλητής που πιάνετε» που θα ‘λεγε και ο Τζέκος).
Υπήρξε και ένα δημοσίευμα του Στέλιου Κούλογλου, στο οποίο ο γνωστός δημοσιογράφος ανέφερε ότι: «δέχτηκα ανώνυμο τηλεφώνημα, στο οποίο μου ζητήθηκε να καταβάλω 30.000 ευρώ για να σταματήσουν τα δημοσιεύματα και οι αναρτήσεις που από εδώ και στο εξής θα συμπεριελάμβαναν και τα παιδιά μου…
Δεν έχω κανένα αποδεικτικό στοιχείο για να υποστηρίξω ότι η εφημερίδα, το troktiko και ο υπεύθυνός του ή άλλα μπλογκ είχαν σχέση με τον εκβιασμό». Να παραβλέψουμε γιατί ο δημοσιογράφος δεν προσποιήθηκε στο τηλεφώνημα ότι ενδίδει στον εκβιασμό και να παγιδέψει τους εκβιαστές. Η ουσία είναι ότι κι αυτό το δημοσίευμα είναι στο κενό.
Στεκόμαστε πάντα στην κατηγορία περί εκβιασμού γιατί οι καταγγελίες περί συκοφαντικής δυσφήμησης είναι κάτι άλλο. (Δημοσίευμα μιλάει ότι έχουν υποβληθεί περίπου 600 τέτοιες μηνύσεις από πρόσωπα που θεώρησαν ότι θίγονται από δημοσιεύματα στην μπλοκόσφαιρα, αριθμός που είναι απείρως κατώτερος από ανάλογες μηνύσεις που έχουν κατατεθεί εναντίων συμβατικών ΜΜΕ).
Γινόμαστε κουραστικοί αλλά θα το επαναλάβουμε. Οντως στην μπλοκόσφαιρα ευδοκιμούν όλων των ειδών τα φρούτα. Από εκβιαστές, Κυπατζήδες, μέχρι παιδόφιλοι που χρησιμοποιούν το μέσον να ικανοποιήσουν τις διεστραμμένες επιδιώξεις τους.
Στο σημείο αυτό να παραθέσουμε ένα δημοσίευμα της Μαριάννας Τζιαντζή απ’ το σημερινό «Πριν» διευκρινίζοντας ότι δεν δεχόμαστε όλες τις απόψεις που εκφράζει:
«Ενας μικρός πόλεμος φαίνεται να έχει ξεσπάσει στο δημοσιογραφικό σινάφι μετά τη στυγερή δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλα. Από τη μια οι δημοσιογράφοι με ονοματεπώνυμο και, από την άλλη, οι ανώνυμοι συντάκτες των ενημερωτικών μπλογκ και σάιτ. Από τη μια οι τάχα υπεύθυνοι και, από την άλλη οι ανώνυμοι, οι ερασιτέχνες, που δεν ξέρουν τι σημαίνει “διασταύρωση στοιχείων” – όμως ο διαχωρισμός αυτός είναι τεχνητός.
Τα μπλογκ και τα σάιτ δεν είναι εξ ορισμού ανεξάρτητα, όμως το ίδιο ισχύει και για τα έντυπα και για τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Εκτός όμως από την ανωνυμία κατόπιν επιλογής, υπάρχει και η καταναγκαστική ανωνυμία: χιλιάδες είναι οι δημοσιογράφοι της λάντζας, που για πολλά χρόνια εργάζονται σε δύσκολες συνθήκες και τα ονόματα τους γίνονται γνωστά μόνο όταν αυτοί απολύονται.
Υπάρχουν ενημερωτικού χαρακτήρα ιστοσελίδες, λιγότερο γνωστές από το “troktiko”, που μας εντυπωσιάζουν αν όχι με την πληρότητα της κάλυψης των εσωτερικών και των διεθνών εξελίξεων, πάντως με την ευαισθησία, τη μαχητικότητα, τη διεισδυτικότητα, το χιούμορ και την καλαισθησία τους. Συνήθως αυτές φέρουν έντονη την προσωπική σφραγίδα του δημιουργού τους, ενώ ο ορατός ερασιτεχνισμός τους είναι πιστοποιητικό αυθεντικότητας (και, πάντως, προτιμότερος από τον αυτάρεσκο μικρομεγαλισμό).
Αντίθετα, αρκετά ενημερωτικά portals, εμφανίζονται ως ανεξάρτητα όμως στην πραγματικότητα έχουν εταιρικό χαρακτήρα και επιβιώνουν χάρη σε κρυφές χορηγίες και, κυρίως, χάρη στην κακοπληρωμένη εργασία πολλών αφανών.
Αν και δεν είναι όλα αγγελικά στον κόσμο της διαδικτυακής ενημέρωσης, δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε τον έλεγχο και την αστυνόμευση της. Πρόσφατα, οι αμερικανικές αρχές έκλεισαν το Blogetery.com, μια πλατφόρμα φιλοξενίας μπλογκ (και όχι πάροχο περιεχομένου) με τη δικαιολογία ότι κάποια από αυτά συνδέονταν με την τρομοκρατία – και μαζί με τα λίγα ξερά κάηκαν πάνω από 70.000 χλωρά.
Κάποτε το FBI φύτευε ναρκωτικά στα σπίτια των Μαύρων Πανθήρων -τι πιο εύκολο σήμερα από το να φυτέψουν οι μυστικές υπηρεσίες μερικά φιλοτρομοκρατικά μπλογκ που θα δώσουν το πρόσχημα για γενικευμένα λουκέτα;
Βαθαίνει η κρίση, χοντραίνει το παιχνίδι -και στους μικρούς πολέμους του διαδικτύου δεν ισχύει το fair play. Μήπως όμως αυτό ισχύει και στην παραδοσιακή δημοσιογραφία;».
Και επανερχόμαστε από εκεί που ξεκινήσαμε. Ποια φυλλάδα, δηλαδή, είναι αυτή που κατηγορεί τα μπλογκς και προεξοφλεί ότι «θα ανοίξουν κεφάλαια συνταρακτικών αποκαλύψεων για βαριά ονόματα που ελέγχουν την φάμπρικα των διαδικτυακών στοχοποιήσεων».
Θυμίζουμε ένα γεγονός πιθανόν άγνωστο για πολλούς αναγνώστες/ιες μας.
Πριν κάποια χρόνια ένας εκδότης περιθωριακών φυλλάδων, ο Μιχαλόπουλος («Ελεύθερη Ωρα», «Νέοι Άνθρωποι») βρέθηκε στην φυλακή δικασμένος γιατί χρησιμοποιούσε τα έντυπα του για να εκβιάζει. (Μετά λίγο χρονικό διάστημα αφέθηκε ελεύθερος επικαλούμενος «προβλήματα υγείας» και τώρα είναι πάλι στα δημοσιοκαφρικά μετερίζια).
Ο μόνος εκδότης που τον στήριξε τότε με κάθε τρόπο είναι το σημερινό αφεντικό του Τριανταφυλλόπουλου και εκδότης της «Αυριανής», Κουρής, ο ίδιος που σήμερα σηκώνει την ρομφαία της κάθαρσης στην μπλοκόσφαιρα.
Αν κάποιος έκανε μια ανάγνωση εκείνες τις μέρες την «Αυριανή», θα είχε την εντύπωση ότι διάβαζε «Λαϊκό Δρόμο» ή «Προλεταριακή Σημαία», των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης.
Σταχυολογούμε αποσπάσματα από άρθρα της «Αυριανής» που είχαν δημοσιευτεί τότε: «Μια απλή ερώτηση, σε όλο αυτό το σκυλολόι των μεγαλοδημοσιογράφων και των ψευτοαναλυτών που βγαίνουν κάθε μέρα στα κανάλια και τα παράθυρα και μας λένε ότι έχουν… σηκωθεί οι τρίχες της κεφαλής τους οι παλιοψεύτες επειδή ένας εκδότης –λες και όλοι οι εκδότες συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας- είναι αγγελουδάκια και υποδείγματα ήθους και εντιμότητας.
Ειλικρινά πιστεύουν ότι ο Μιχαλόπουλος είναι ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ από όλο αυτόν τον ΕΣΜΟ, που τα τελευταία 30 χρόνια ΛΗΣΤΕΥΕΙ τον ιδρώτα του ελληνικού λαού με τα δημόσια έργα και τις κρατικές προμήθειες; …Πόσα μπορεί να βάλει στην τσέπη του ένας φουκαράς δημοσιογράφος από εκβιασμούς κύριε εισαγγελέα; Πέντε, δέκα πενήντα, εκατό εκατομμύρια το πολύ. Μα είναι..λεφτά αυτά κύριε εισαγγελέα όταν οι ΜΙΖΕΣ και οι ΚΟΜΠΙΝΕΣ στα δημόσια έργα αναφέρονται σε ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ και μάλιστα ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΑ κάθε χρόνο, ενώ ο κάθε καλαμαράς Μιχαλόπουλος μπορεί να εκβιάζει 2-3 ανθρώπους κάθε 5 ή 10 χρόνια;».
Αυτός, λοιπόν ο «εκβιαστής και υβριστής και εμπορικώς λωποδύτης της ελεεινής μορφής της εμπορικής πιάτσας με ακάλυπτες επιταγές, με εκβιασμούς και με λαθροχειρίες» σύμφωνα με τις δηλώσεις του μακαρίτη Ευ. Γιαννόπουλου που παραθέσαμε αρχικά έρχεται σήμερα να παρουσιαστεί σαν αρχάγγελος της κάθαρσης στην μπλοκόσφαιρα.
Αφήστε μια απάντηση