askordoulakos
“Δεν σας κάνει εντύπωση κ. Τσάμο, ότι τα δύο μεγάλα κόμματα, το ΠΑΣΟΚ κι η ΝΔ, αλλά και το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς, είναι κατά της απεργίας σας;”
Μανώλης Καψής στο βραδυνό δελτίο του ΜΕGA (28-07-2010), απευθυνόμενος στον πρόεδρο του σωματείου μεταφορέων -ιδιοκτητών φορτηγών αυτοκινήτων.
Η αντιμετώπιση της απεργίας των μεταφορέων -ιδιοκτητών φορτηγών αυτοκινήτων (άσχετα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς) από τα ΜΜΕ, με πρώτο και καλύτερο το θλιβερό MEGA , ανέδειξε δύο σημαντικές πολιτικές παραμέτρους της παρούσας κρίσης:
1. Η παρούσα κυβέρνηση αποτελείται -στην πλειοψηφία της-από αδιάφορους (πνευματικώς) και ασυγκρότητους (πολιτικώς) τύπους. Ορισμένοι εξ’ αυτών μάλιστα αγγίζουν το σημείο της ηλιθιότητας, γεγονός, το οποίο διαπιστώνεται εύκολα με μια απλή ματιά στη σύνταξη, στην αλληλουχία και στο νοηματικό περιεχόμενο ορισμένων δηλώσεων ανώτατων κι ανώτερων κυβερνητικών στελεχών.
2. Η εν λόγω κυβέρνηση επιδεικνύει πολιτική (κάποιοι και προσωπική) δειλία, στο να περάσει τα μέτρα του ΔΝΤ, μολονότι η ίδια κυβέρνηση ανεδειξε το ΔΝΤ ως τη μόνη λύση. Και για το λόγο αυτό ΕΚΧΩΡΗΣΕ ΑΝΟΙΧΤΑ πλέον, την άσκηση της πολιτικής στα ΜΜΕ, με πρώτο “κανόνι” το MEGA.
Τα ρεμάλια της παρασιτικής δημοσιογραφίας υποστήριζαν με ελεεινό κι αναξιοπρεπή τρόπο την κυβέρνηση και τραμπούκιζαν ανοιχτά -κατά ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΤΡΟΠΟ-τους συνδικαλιστές, σε στημένα πάνελ, με δυσανάλογη “δύναμη πυρός”, αφού ένας συνδικαλιστής είχε ν’ αντιμετωπίσει 3 δημοσιογράφους, 2 εκπροσώπους των φιλήσυχων και χοντρόπετσων επαγγελματιών, έναν υποργό κι έναν γραμματέα υποργείου. Σύνολό;1 εναντίον 7! Μάλιστα!
Σ’αυτά τα υποκείμενα και μ’ αυτήν την τακτική εκχώρησε η κυβέρνηση των δειλών τζιτζιφιόγκων την άσκηση της πολιτικής και την αντιμετώπιση της κοινωνίας!
Σε ανθρώπους, οι οποίοι όχι μόνο προσωπική κι ανδρική αξιοπρέπεια δεν έχουν, αλλά ούτε καν επαγγελματική, αφού καταδέχονται να στηρίζουν και να “ξεπλένουν” με τέτοια ξεδιαντροπιά τους νεόπλουτους αλητήριους του πολιτικού συστήματος, χωρίς να τηρούν καν τα προσχήματα. Η πολιτική πλέον ασκείται από την πλέμπα της ενσωματωμένης δημοσιογραφίας, η οποία ως πλέμπα, άρα και συμπλεγματική, βγάζει χυδαία κι ειρωνικά τη γλώσσα στη δοκιμαζομενη κοινωνία, ελπίζοντας ότι θα κατωχυρώσει κάποιο ξεροκόμματο στο πλάι των κατακτητών.Το λαικό κίνημα δεν πρέπει να υποτιμήσει την πραγματικότητα αυτή.
Η άμεση συγκρότηση ενός ανοιχτού και διαρκούς πολιτικού μετώπου κατά της παρασιτικής-κυβερνώσας δημοσιογραφίας, είναι επιτακτική, όσο ποτέ άλλοτε!
ΣΩΣΤΟΣ