O λαός της Τουρκίας έχει το λόγο και όχι ο ιμπεριαλισμός

1Η Τουρκία τυλίγεται όλο και πιο επικίνδυνα στα δίχτυα της «αυγής της Οδύσσειας» στρατηγική του αμερικάνικου  ιμπεριαλισμού με την οποία συμμάχησε και προσχώρησε ο Ερντογάν με τις εξελίξεις στη Λιβύη ,τη Συρία κ.λ.π. για να στηρίξει και να προωθήσει τον ηγεμονικό ρόλο της Τουρκίας σε ένα διευρυμένο ισλαμικό τόξο στη Μεσόγειο και τη Μέση ανατολή.
Τα πλατειά εξεγερτικά φαινόμενα που κατακλύζουν το ιστορικό κέντρο του Οθωμανισμού και τις άλλες πόλεις της Τουρκίας ασφαλώς εδράζονται στις αντιφάσεις και αντιθέσεις της σύγχρονης ισλαμικής νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής Τουρκίας.

Όμως αυτές οι αντιθέσεις απείχαν πολύ ακόμα από το να δημιουργήσουν εξεγερτικά φαινόμενα απονομιμοποίησης του καθεστώτος Ερντογάν.

 
Απαιτήθηκε γι αυτό η ενεργοποίηση τους από εξωγενείς παράγοντες που εισήγαγε με την  «αυγή της Οδύσσειας»  ο ίδιος ο Ερντογάν στη Τουρκία. Ο σουνιτικός φονταμενταλισμός με τον οποίον ο Ερντογάν πίστευε ότι θα πάρει ηγετική θέση στο μπλοκ των δυνάμεων της «αυγής της Οδύσσειας» είχε ήδη πολιτικούς ηγεμόνες την  ΑΛ-Κάιντα και τους Αμερικανούς,  όπως έδειξαν οι περιπτώσεις της Λιβύης και της Συρίας. Σε αυτούς έπρεπε να υποχωρεί συνεχώς ο Ερντογάν οξύνοντας τις εσωτερικές και εξωτερικές αντιθέσεις που οδήγησαν στη σημερινή έκρηξη.

 
Ακόμη κι αν σήμερα επιβληθεί προσωρινά ο Ερντογάν οι πραγματικοί νικητές και κυρίαρχοι θα είναι οι ακραίες αντιδραστικές δυνάμεις του σουνιτικού φονταμενταλισμού με τις οποίες οι ΗΠΑ  έχουν στρατηγική συμμαχία.

Αυτοί οι παράγοντες είναι που καθορίζουν και μανιπουλάρουν την κατεύθυνση των εξελίξεων, που αποδεσμεύουν τα αυθόρμητα και μαζικά  εξεγερτικά φαινόμενα στην τούρκικη επικράτεια.
Η καταδίκη του δολοφονικού οθωμανικού –χαλιφικού αυταρχισμού του ερντογανικού καθεστώτος είναι αυτονόητη και χωρίς υποσημειώσεις, μαζί με τη καταδίκη της πολιτικής τους απέναντι στη Συρία και τη Λιβύη κ.λ.π.

Όμως αυτό δεν μπορεί να αφήσει στο απυρόβλητο τις πιο καθυστερημένες ιστορικά δυνάμεις του κεμαλισμού που περιθωριοποιημένες κοινωνικά και πολιτικά βρίσκουν πολιτικό ρόλο σαν άμεσοι διαμεσολαβητές του ιμπεριαλισμού στις πολιτικές εξελίξεις στη Τουρκία. Αυτές οι δυνάμεις είναι σήμερα που με τη δυτική «δημοκρατική» λεοντή και στήριξη αγωνίζονται να κάνουν αναπότρεπτη και αναγκαία την άμεση παρέμβαση του στρατού στις πολιτικές εξελίξεις στη Τουρκία για λογαριασμό των Αμερικάνων και για δικά τους συμφέροντα.
Οι εξελίξεις στη Τουρκία δεν μπορεί παρά να είναι υπόθεση του λαού της και μόνο μέσα από ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες.
Αυτό είναι και το συμφέρον όλων των λαών της περιοχής καθώς έτσι κι αλλιώς οι εξελίξεις στη γειτονική μας χώρα θα επηρεάσουν ραγδαία την ευρύτερη περιοχή και θα είναι αφετηρία ενός νέου κύκλου της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής κρίσης .

      ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΕΑΜ  
eamgr.wordpress.com     

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *