Από το “Ποντίκι”
Από τους χιλιάδες αριθμούς που ακούγονται αυτές τις μέρες με αφορμή την κατάθεση του προϋπολογισμού, ένας έχει ιδιαίτερη σημασία. Είναι ο αριθμός που μιλάει για την προβλεπόμενη το 2011 ανεργία, η οποία, με την κομψή φρασεολογία που θα χρησιμοποιήσουν κυβερνητικοί αξιωματούχοι και μιντιακοί παρατρεχάμενοι, «θα κυμανθεί μεταξύ 14% και15%». Ο αριθμός αυτός, ωστόσο, αποκτά τη σημασία και το ειδικό του βάρος, αν διατυπωθεί με άλλον τρόπο: Ένα εκατομμύριο (1.000.000) άνθρωποι άνεργοι. Ένα εκατομμύριο άνθρωποι στον δρόμο! Και είμαστε ακόμη στην αρχή…
Με τη «λογική» Πάγκαλου, που θέλει να διαμορφώσει την πεποίθηση ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε», μπορεί κανείς να παραμείνει στους αριθμούς, να ξεχνά ότι περιγράφουν ανθρώπους και να υποστηρίξει ότι κάποιοι (οι άνεργοι), οι οποίοι είναι συνυπεύθυνοι για το χάλι της χώρας, θα θυσιαστούν για τις καλύτερες μέρες που υπόσχεται η κυβέρνηση, μετά την έξοδο από το τούνελ.
Όμως, ακόμη και με αυτή την ανθρωποφάγο λογική, οι θυσίες που επιβάλλει στην κοινωνία η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης (του ΔΝΤ) δεν έχουν το παραμικρό αντίκρισμα.
Από τους αριθμούς αντιλαμβάνεται κανείς τη μάταιη προσπάθεια. Σύμφωνα με αυτούς τους αριθμούς, λοιπόν, το 2011 το ελληνικό Δημόσιο θα πληρώσει για τόκους 15,8 δισ. ευρώ. Πέρυσι είχε πληρώσει 13,209 δισ. Αυτό με πολύ απλά λόγια σημαίνει ότι παρά τα μέτρα λιτότητας, παρά την άγρια φορολογία, παρά την απόλυτα περιοριστική πολιτική, το ελληνικό χρέος θα εκτιναχτεί στα 330,130 δισ. ευρώ. Πέρυσι ήταν στα 313,290 δισ. Δραματική είναι και η διόγκωση των χρεολυσίων, από τα 19,504 δισ. ευρώ φέτος στα 27,625 δισ. ευρώ, με αύξηση 41,6%!!!
Η ισχυρότερη έκφραση της αποτυχίας της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης αποτυπώνεται τελικά στα ποσοστά της ανεργίας. Εκεί οι αριθμοί αποκτούν «σάρκα και οστά». Ακόμη και τα επίσημα στοιχεία προκαλούν τρόμο, καθώς «περιμένουν» 300.000 νέους ανέργους μέσα στη διετία και ποσοστό ανεργίας 15% επί του ενεργού δυναμικού.
Η κατάσταση στην πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη. Η ΓΣΕΕ υπολογίζει ότι η ανεργία ήδη είναι 20% και πολλοί αναλυτές συμφωνούν ότι οι άνθρωποι χωρίς εργασία στο τέλος του ερχόμενου χρόνου θα είναι τριπλάσιοι από όσους αναφέρονται στις επίσημες στατιστικές.
Μαζί με τους ανέργους, οι υποαμειβόμενοι εργαζόμενοι, που ήδη αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της νομοθετικής εκθεμελίωσης των εργασιακών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων, κάνουν τη χώρα ελκυστική στον παγκόσμιο επενδυτικό υπόκοσμο: Απεριόριστη δεξαμενή εργαζομένων (ανεργία, φτηνό εργατικό κόστος), ελαστική νομοθεσία (fast track επενδύσεις, χωρίς πολλές πολλές διατυπώσεις), πρόθυμο και φιλικό πολιτικό προσωπικό, οι όπου γης αετονύχηδες έχουν ήδη εφορμήσει για να βάλουν στο χέρι ό ,τι εξακολουθεί να έχειαξία σε αυτόντοτόπο.
Αφήστε μια απάντηση