Γράφει ο Ορέστης Κ.
ΕΝΙΑΙΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ. ΤΩΡΑ!
Για να διώξουμε κυβέρνηση και τρόικα.
Να απαλλαγούμε από μνημόνια και χρέος.
Για μια φιλολαική διέξοδο από την κρίση.
O εφιάλτης δίχως τέλος για τους εργαζόμενους και τα λαικά στρώματα, ξεπέρασε ήδη την τριετία.Η καταστροφή είναι ανυπολόγιστη συγκρίνεται μόνο με βαρυά ήττα σε καταστροφικό πόλεμο. Η κορύφωση του δράματος πλησιάζει. Ότι απέμεινε από εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις του παρελθόντος βρίσκεται ήδη στην <<κλίνη του Προκρούστη>>.
Η χώρα μετατρέπεται σε παραγωγική έρημο με <<οάσεις Κόσκο-τάουν>>.
Το πλιάτσικο στην δημόσια περιουσία επιταχύνεται. Τα πάντα βγαίνουν στο σφυρί,υπο τις καθεστωτικές ιαχές, για απόβαση επενδυτών και
γεωπολιτική αναβάθμιση της θέσης μας στην ευρύτερη περιοχή.
Σχολεία,παιδικοί σταθμοί,νοσοκομεία βάζουν λουκέτο το ένα μετά το άλλο. Αποτελούν πλέον πολυτέλεια.
Οι απολύσεις σε ΔΕΚΟ-τράπεζες-ιδιωτικό τομέα απελευθερώνονται πλήρως.
Μετά την καρατόμηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας παίρνει σειρά και ο γλίσχρος κατώτατος μισθός των 586 e (μειχτά). Αργά ή γρήγορα
πάμε σε μισθό 380 e χωρίς κανένα ασφαλιστικό δικαίωμα( το περιβόητο σύστημα mini job που κάνει θραύση στη Γερμανία).
Το <<ταμπού>> των απολύσεων στο δημόσιο πέφτει. Μετά το <<μαύρο>> στην ΕΡΤ χιλιάδες εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι στους δήμους, στην αμυντική Βιομηχανία(ΕΑΣ,ΕΒΟ,ΕΑΒ) καθώς και οι συμβασιούχοι θα προστεθούν στην στρατιά των 1,5 εκατομμυρίων (επίσημα) ανέργων. Το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ υπολογίζει
(μετριοπαθώς) ότι η ανεργία στις αρχές του 2014 θα ξεπεράσει το 30%.
Τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν και ανοίγει ο δρόμος για σύνταξη- επίδομα κηδείας των 360 e για όλους τους συνταξιούχους.
Οι κατασχέσεις σπιτιών άρχισαν. Οι σύγχρονοι Σάυλοκ (Τράπεζες) διψούν διαρκώς για νέο αίμα, δεν τους φτάνουν τα 170 δις e που μας βούτηξαν την τελευταία πενταετία.
Αυτή είναι η αμείλικτη πραγματικότητα της << Νέας Ελλάδας>> των Σαμαρά-Βενιζέλου και των αφεντικών τους σε Ε.Ε και Δ.Ν.Τ.
Και εμείς; Τι κάνουμε απέναντι στην καταστροφή που μας απειλεί;
Ποιο δρόμο θα διαλέξουν τελικά οι αγωνιστικές και ταξικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος; Τι θα κάνουν οι κομμουνιστές και γενικότερα οι μαχόμενες αριστερές δυνάμεις;
Ο ένας δρόμος είναι λίγο-πολύ γνωστός : Να συνεχίσουμε στην ίδια ρότα που πορευόμαστε τα 3 τελευταία δραματικά χρόνια. Κατακερματισμός δυνάμεων, διασπαστικές επιλογές, μικροηγεμονισμοί,πρόκληση εμφυλίων στο εσωτερικό μας,πρόταξη της διαφορετικότητας και της επαναστατικής καθαρότητας …και μια σειρά άλλα δεινάπου ταλανίζουν και καθηλώνουν απέναντι στο ενιαίο και αρραγές μπλοκ Ε.Ε-Δ.Ν.Τ- ελληνικής ολιγαρχίας και του πολιτικού τους προσωπικού.
Το αποτέλεσμα ; Παρά τους επιμέρους ηρωικούς αγώνες, πολυάριθμές απεργίες και διαδηλώσεις, σημαντικές λαικές εξάρσεις και ξεσπάσματα ( κινήματα σε πλατείες, αντιδράσεις για <<ξαφνικό θάνατο>> της ΕΡΤ κ.α) δεν μπορέσαμε ως τώρα να τους σταματήσουμε. Αν συνεχίσουμε τα ίδια δεν πρόκειται να τους ανατρέψουμε..Θα πέφτουμε ο ένας μετά τον άλλο και η βαρβαρότητα θα πλησιάζει όλο και πιο κοντά. Ήδη το φασιστικό τέρας δείχνει τα δόντια του.
Ο άλλος δρόμος βρίσκεται μπροστά μας και είναι πια μονόδρομος. Κοινή δράση των εργαζομένων, λαική ενότητα παντού,νικηφόρος ενιαίος συντονισμός όλων των εργατικών οργανώσεων( Ε.Κ, Ομοσπονδίες,πρωτοβάθμια σωματεία,λαικές όργανώσεις και άλλες συλλογικότητες) που κινούνται σε αγωνιστική-ταξική κατεύθυνση.Μεγάλες λαικές πρωτοβουλίες με διάρκεια και σχέδιο κλιμάκωσης μέχρι να τους αναγκάσουμε να πέσουν.
Ασφυκτική πίεση από <<τους κάτω>> σε όλες τις αριστερές δυνάμεις για στοιχειώδη συννενόηση και συμπόρευση ώστε να στηριχτεί πολιτικά και με κάθε μέσο ένας αυθεντικός και πολύμορφος πόλεμος διαρκείας μέχρι την τελική νίκη.Εδώ θα φανούν οι πραγματικοί φίλοι και σύμμαχοι των καταπιεσμένων.
ΜΑΖΙ ΧΤΥΠΑΜΕ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣΤΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ υπενθυμίζει η ένδοξη επαναστατική κληρονομιά μας.
ΜΑΖΙΚΟΣ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΟ ΕΧΘΡΟ πρέπει να είναι ο στόχος μας σήμερα. Τώρα!
Το κοινό πλαίσιο πάλης.οι δυνάμεις που πρέπει να μπουν άμεσα σε κίνηση, η απαραίτητη εμπροσθοφυλακή υπάρχουν και μπορούν να πολλαπλασιασθούν γοργά αν υπερισχύσουν τελικ η τόλμη και η αποφασιστικότητα μπροστά στις ιστορικές ευθύνες που επωμιζόμαστε για την επιβίωση και το μέλλον της τάξης μας.
Να προχωρήσουμε τώρα σε μεγάλες πρωτοβουλίες για να παραμερισθούν όλα τα εμπόδια που μας καθηλώνουν στην διαρκή ήττα και φέρνουν με μαθηματική ακρίβεια την συντριβή μας. Εδώ υπάρχει <<πεδίο δόξης λαμπρό>> για όλους και εδώ τελικά θα κριθούν οι πάντες.Οι <<απεργοσπάστες της ενιαιομετωπικής πάλης>> έτσι κι αλλοιώς θα τιμωρηθούν -και πολύ σκληρά-από του ίδιους τους εργαζόμενους.
Ας συζητήσουμε ανοιχτά και έντιμα μέσα στις εργατικές μάζες.Ας ανοίξουμε τον βηματισμό μας γιατί χάσαμε ήδη πολύτιμο χρόνο και πληθαίνουν οι νεκροί μας.
Αφήστε μια απάντηση