Μια παλιά ιστορία

Σύντροφοι του ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ σαν παλιά καραβάνα που είμαι στο αντικαπιταλιστικό κίνημα θα ήθελα να σας διηγηθώ μια ιστορία που έχει διαδραματιστεί πριν αρκετά χρόνια. Ο λόγος για τον οποίον το κάνω αφήνω να τον καταλάβατε εσείς.

Ηταν χειμώνας του 1998 και υπουργός Δημόσιας Τάξης ήταν ο Γιώργος Ρωμαίος. Η δράση της 17 Νοέμβρη είχε γίνει εφιάλτης για ντόπιες και ξένες μυστικές υπηρεσίες.
Ηταν επίσης η εποχή που τα λεφτά από τα «μυστικά κονδύλια» του υπουργείου Δημόσιας Τάξης δινόταν αφειδώς και ήταν αρκετοί οι επιτήδειοι που θησαύριζαν απ’ αυτά, ειδικά υψηλόβαθμοι μπάτσοι όπως ο …. και ο … (σημ δικιά μας: σβήσαμε τα ονόματα αφού δεν μπορούμε να διαπιστώσουμε την βασιμότητα των γραφομένων) που σήμερα ο πρώτος, απόστρατος πια, διαθέτει πολυτελέστατη βίλα στην Πολιτεία, ενώ ο δεύτερος τουριστική μονάδα στην Κρήτη.

Τότε σε συνεργασία της ΕΥΠ με την CIA τέθηκε σε εφαρμογή το «σχέδιο Δύτης». Υπό την επίβλεψη του …. χρησιμοποιήθηκε ένας ποινικός κρατούμενος ο Ανδρέας Λεγάκης –ο οποίος είναι ναρκομανής και για να βρει την δόση του είχε διαπράξει ληστεία μετά φόνου ενός ανθοπώλη- έχοντας καταδικαστεί σε πολυετή φυλάκιση.
Του υποσχέθηκαν απαλλαγή απ’ την ποινή του και αυτός ανέλαβε να συνεργαστεί με τους μπάτσους διοχετεύοντας όπλα σε άτομα που οι ασφαλίτες είχαν υπόνοιες ότι συμμετείχαν στην 17 Νοέμβρη. Ο Λεγάκης είχε επαφές με τον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο λόγω της πολυετούς φιλίας που είχε με τον αναρχικό Χ.Μ. πήρε όπλα από τους μπάτσους που είχαν μέσα τους δορυφορικούς «κοριούς» και τα προώθησε σε γνωστούς του στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο.

Το σχέδιο της ΕΥΠ-CIA απέτυχε παταγωδώς και το φινάλε του το διαβάζουμε σε ένα άρθρο της «Ελευθεροτυπίας».