της Μαριάννας Τζιαντζή
Tι σχέση έχουν η Κυψέλη, το Γαλάτσι και το Πέραμα με τη Σέντραλ Βάλεϊ, την Κεντρική Πεδιάδα της Καλιφόρνιας; Κι εκεί κι εδώ το νερό έγινε ακριβοθώρητο νεράκι… όχι βέβαια για όλους, αλλά για τους πιο φτωχούς, για τους «αόρατους» ανθρώπους.
Σε εκατοντάδες νοικοκυριά έχει διακοπεί η παροχή νερού, ενώ στις 30 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας των «κομμένων» στα κεντρικά γραφεία της ΕΥΔΑΠ με σύνθημα «Κανένα σπίτι χωρίς νερό».
Πορεία διαμαρτυρίας για το νερό κάνουν και οι μετανάστες Μεξικανοί στη Σέντραλ Βάλεϊ, όπως βλέπουμε στις εικόνες που έχει τραβήξει ο εξαιρετικός φωτογράφος Ματ Μπλακ, ο οποίος είναι γέννημα θρέμμα της περιοχής και, εδώ και 15 χρόνια, φωτογραφίζει τις παραγκουπόλεις όπου ζουν οι εργάτες γης.
στο νερό
Ο ίδιος γράφει χαρακτηριστικά: «Σ’ αυτή τη χειρότερη οικονομική κρίση μετά το Κραχ του ΄29, ελάχιστες περιοχές έχουν υποφέρει τόσο όσο η Κεντρική Πεδιάδα στην Καλιφόρνια, όπου η ύφεση και η τριών χρόνων ξηρασία έχουν σπείρει την καταστροφή. Σε ορισμένες κοινότητες, η ανεργία ξεπέρασε το 40% ενώ οι κατασχέσεις σπιτιών έφτασαν τις 40 την ημέρα. Χιλιάδες εκτάρια αγροτικής γης μένουν ακαλλιέργητα εξαιτίας της έλλειψης νερού […] Η πεδιάδα αυτή είναι μια αγροτική αυτοκρατορία δίχως προηγούμενο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Η έκτασή της είναι μεγαλύτερη από ό,τι 10 αμερικανικές πολιτείες κι εδώ βρίσκονται μερικές από τις πλουσιότερες φάρμες στον κόσμο. Κάθε χρόνο εδώ παράγονται λαχανικά και φρούτα αξίας 20 δισ. δολαρίων, σχεδόν η μισή ποσότητα των αγροτικών προϊόντων της εγχώριας κατανάλωσης. Αν και αυτός ο πλούτος προέρχεται από τη γη, ο τρόπος παραγωγής του δεν έχει τίποτα το φυσικό. Η Κεντρική Πεδιάδα, που κάποτε είχε κυματιστούς λόγους, έχει ισοπεδωθεί: φράγματα έχουν υψωθεί στα ποτάμια και οι λίμνες που δημιουργήθηκαν έχουν αποξηρανθεί. Σε μερικές φάρμες η εργασία είναι τόσο αυτοματοποιημένη που τα τρακτέρ καθοδηγούνται μέσω δορυφόρου. Μερικές φορές η καλλιεργήσιμη γη είναι τόσο εκτεταμένη και μονότονη που χιλιάδες μέλισσες, οι οποίες βρίσκονται στην εποχή της γονιμοποίησης, πεθαίνουν κάθε χρόνο επειδή δεν μπορούν να βρουν το δρόμο για να επιστρέψουν στις κυψέλες τους. Τόσο πολύ νερό έχει αντληθεί από τον υδροφόρο ορίζοντα που σε οριμένες περιοχές το έδαφος έχει κατεβεί μέχρι και 15 μέτρα».
«Το πιο σημαντικό είναι ότι η σπορά, η συγκομιδή και η φροντίδα των αγροκτημάτων γίνεται από μετανάστες που τους κουβαλούν εδώ με φορτηγά: ελάχιστοι κερδίζουν πάνω από 10.000 δολάρια το χρόνο, οι 8 στους 10 είναι χωρίς χαρτιά ενώ σχεδόν κανείς δεν ξέρει το όνομα του εργοδότη του!
«Μέσα από τις ρίζες αυτού του αφύσικου πλούτου ξεπροβάλλει μια δυσλειτουργική κοινωνία, κοινότητες με χρόνια υψηλή ανεργία και ενδημική φτώχεια που γεννούν κοινωνικά δεινά τα οποία συνήθως συνδέουμε με τις μεγάλες πόλεις. Ο αλκοολισμός και η χρήση ναρκωτικών έχουν πάρει τερατώδεις διαστάσεις, τα ποσοσά εφηβικής εγκυμοσύνης είναι από τα υψηλότερα στη χώρα, ενώ η εγκληματικότητα και οι συμμορίες είναι στοιχεία της καθημερινότητας.
«… Η Κεντρική Πεδιάδα είναι μια σύχρονη αργοτική δυστοπία, ένα τοπίο πλούσιο και ταυτόχρονα εξαθλιωμένο, βιομηχανοποιημένο αλλά αγροτικό, κατοικημένο αλλά χωρίς αστικό ιστό: ένα βασίλειο της σκόνης που θρέφει εκατομμύρια ανθρώπους και, ταυτόχρονα, τρώει τα σωθικά του».
Και στην Αθήνα, μικρές παραγκουπόλεις είναι κρυμμένες μες στην «κανονική», την αναπτυγμένη πόλη. Βασικές υποδομές, που συνδέονται με την πόλη, όπως το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα, γίνονται απαγορευμένες για χιλιάδες νοικοκυριά που αναγκάζονται να ζουν σε τριτοκοσμικές συνθήκες. Η διαφορά τους από τις κοινότητες της Καλιφόρνιας είναι ότι οι κατοικίες εδώ είναι από μπετόν και σίδερο και όχι από υλικά κατεδαφίσεων και περιβάλλονται από ένα ωκεανό πολυκατοικιών και όχι από αχανή αγροκτήματα.
3 Αυγούστου 2013
Πηγή: Μαριάννα Τζιαντζή
Αφήστε μια απάντηση