Eίναι γνωστό ότι οι αστικές κυβερνήσεις νομοθετούν αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα τον Αύγουστο. Αν και τα «μπάνια του λαού» έχουν καταργηθεί για μεγάλο μέρος του λαού, ο Αύγουστος και ειδικά το πρώτο δεκαπενθήμερό του εξακολουθεί να λειτουργεί ως περίοδος κοινωνικής άπνοιας και χαμηλού πολιτικού ενδιαφέροντος, συνθήκες που επιτρέπουν στις κυβερνήσεις να κάνουν τις βρομοδουλειές τους. Τυχαίο είναι, άραγε, ότι η ηγεσία του Περισσού διάλεξε αυτή ακριβώς την περίοδο για να κάνει το επιχειρηματικό της colpo grosso, πουλώντας τον ραδιοτηλεοπτικό 902 σε άγνωστο ακόμα καπιταλιστή, ο οποίος κρύβεται πίσω από ένα πλέγμα offshore εταιριών, που ξεκινούν από τις βρετανικές Παρθένες Νήσους και καταλήγουν στην Κύπρο;Οσο κι αν η ηγεσία του Περισσού καλύπτεται πίσω από τις κραυγές του συγκροτήματος Ψυχάρη και δευτερευόντως του ΣΥΡΙΖΑ (φτάνοντας να προβάλει ακόμη και γελοιότητες, όπως ότι το κακόφημο συγκρότημα στηρίζει πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ), υπάρχουν μια σειρά ζητήματα που δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από το προπέτασμα κομματικού πατριωτισμού που σηκώθηκε. Αλλωστε, κάθε φορά που ο Περισσός κάνει κάποια βρομοδουλειά (όπως όταν απέλυε εργαζόμενους από την Τυποεκδοτική, τον 902, τον Ριζοσπάστη), πάντοτε απέφευγε να συζητήσει επί της ουσίας, αλλά σήκωνε προπέτασμα κομματικού πατριωτισμού («μας πολεμάει το κεφάλαιο» – με το οποίο, κατά τα άλλα, συνεργάζονται αρμονικότατα κάνοντας μπίζνες).
Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα με τη σειρά.
«Σημειώνεται ακόμα ότι το ΚΚΕδεν πουλάει τη συχνότητα από την οποία εκπέμπει ο “902”, αφού αυτή αποτελεί δημόσια περιουσία. Πουλάει την εταιρία και τις υποδομές της, οι οποίες φτιάχτηκαν με την οικονομική συμβολή χιλιάδων μελών και φίλων του Κόμματος και αποτελούν δική του περιουσία», έγραψε ο Ριζοσπάστης στις 6 Αυγούστου. Το κομματικό όργανο, την ίδια μέρα, φιλοξενούσε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του Περισσού, η οποία ανέφερε: «Η πώληση αφορά υποδομές, μηχανήματα και αυτοκίνητα της εταιρίας. Ο διακριτικός τίτλος και τα σήματα, λεκτικά και ηχητικά, παραμένουν στο Κόμμα». Τίποτα για τις συχνότητες, αλλά σαν να πούλησαν απλώς τον μηχανολογικό εξοπλισμό των σταθμών τους.
Ας ξεκινήσουμε απ’ αυτό, που αποτελεί και την ουσία. Ενα χοντροκομμένο ψέμα. Αλήθεια, η διοίκηση της Περισσός ΑΕ πούλησε μόνο τα μηχανήματα, τα αυτοκίνητα και το καταστατικό μιας εταιρίας εκπομπής ραδιοτηλεοπτικών μέσων και όχι τις ραδιοτηλεοπτικές της συχνότητες; Και βρέθηκε καπιταλιστής να δώσει 3,7 εκατ. ευρώ γι’ αυτόν τον εξοπλισμό; Αν είναι αυτό το πραγματικό τίμημα (αναφέρεται στο φάκελο που κατατέθηκε στο ΕΣΡ), και δεν έχει δοθεί ένα επιπλέον ποσό «μαύρα».
Αν πάρουμε κατά γράμμα τις ανακοινώσεις της ηγεσίας του Περισσού, ο καπιταλιστής που κρύβεται πίσω από τις offshore αγόρασε μηχανήματα και αυτοκίνητα και θα αναζητήσει συχνότητες από το κράτος! Ανοιχτά, βέβαια, δεν τόλμησαν να ισχυριστούν κάτι τέτοιο. Γιατί ακόμη και τα μικρά παιδιά γνωρίζουν πως εκείνο που αγόρασε ο καπιταλιστής από τον Περισσό είναι μια εταιρία που κατέχει μια ραδιοφωνική και μια τηλεοπτική συχνότητα πανελλαδικής εμβέλειας. Ο όποιος εξοπλισμός (που δεν είναι δα και η τελευταία λέξη της τεχνολογίας) δεν αξίζει τίποτα ή, αν θέλετε, αξίζει πενταροδεκάρες, καθώς είναι παλιός και μεταχειρισμένος. Στην ευρωπαϊκή αγορά βρίσκει κανείς άφθονο τέτοιο εξοπλισμό να πουλιέται, μετά από ανανεώσεις υλικού που κάνουν ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί. Οι συχνότητες είναι όλα τα λεφτά και αυτές πούλησε ο Περισσός. Απλά, στα χαρτιά δεν μπορεί να πει ότι πούλησε τις συχνότητες, γιατί αυτές πράγματι ανήκουν στον κράτος. Ομως, οι καπιταλιστές τις πουλάνε, βγάζοντας «αέρα». Πουλάνε πανάκριβα κάτι που έχουν πάρει τζάμπα.
Oταν ο Περισσός απαντά στους επικριτές του, ότι δεν έκανε τίποτα διαφορετικό απ’ αυτό που έχουν κάνει ένα σωρό άλλοι καπιταλιστές, που πούλησαν κανάλια και ραδιόφωνα, αυτό ακριβώς εννοεί. Οτι πούλησε αέρα κοπανιστό, για τον οποίο δεν έχει πληρώσει ούτε μια δεκάρα. Πούλησε τις συχνότητες που τις πήρε τζάμπα από το κράτος ως πολιτικό κόμμα. Γιατί δεν βγαίνουν να το πουν στα ίσια αυτό; Από τη μια λένε ότι «ο 902 όπως και ο Ριζοσπάστης δεν είναι καπιταλιστικές επιχειρήσεις που λειτουργούν όπως τα άλλα ΜΜΕ των μεγαλοεπιχειρηματιών» και από την άλλη ότι «ο 902 και οι άλλες επιχειρήσεις του Κόμματος δεν είναι σοσιαλιστικές νησίδες. Λειτουργούν μέσα στον καπιταλισμό και υφίστανται τις συνέπειες των νόμων του, άρα και της κρίσης του». Ας διαλέξουν ένα από τα δύο, όμως, γιατί και τα δύο δεν μπορεί να ισχύουν.
Δεν είναι τυχαίο ότι ειδικά αυτό το θέμα, δηλαδή του χρυσοπουλήματος συχνοτήτων, που αποτελούν κρατική περιουσία και για την απόκτηση των οποίων δεν πλήρωσαν ούτε ένα σεντ (ή δραχμή), δεν λέει κουβέντα το συγκρότημα Ψυχάρη. Δε θέλει ν’ ανοίξει τέτοιο θέμα, γιατί απλούστατα και το αμαρτωλό συγκρότημα και οι άλλοι καπιταλιστές κάνουν τα ίδια. Πουλάνε (ή αγοράζουν) συχνότητες που δεν τους ανήκουν, ενώ την ίδια ώρα ξεσηκώνουν σάλο μέγα για τις άδειες των ταξί και των φορτηγών, που έγιναν εμπορεύσιμες αξίες.
Πουλήσαμε για να μπορέσουμε να ξοφλήσουμε τις υποχρεώσεις προς εργαζόμενους, ασφαλιστικά ταμεία και εφορία, ισχυρίζεται ο Περισσός. Αν είναι έτσι, τότε γιατί απέλυσαν τόσο κόσμο την τελευταία διετία; Γιατί δεν τους κρατούσαν και αυτούς μέχρι τώρα, ώστε να αποζημιωθούν κανονικά με την πώληση; Το ουσιαστικότερο είναι άλλο. Πόσες ακριβώς είναι οι υποχρεώσεις τους προς εργαζόμενους, Ταμεία, κράτος; Οι ίδιοι δεν έχουν πει λέξη, όμως στον αστικό Τύπο δημοσιεύτηκαν στοιχεία του φακέλου που κατατέθηκε στο ΕΣΡ (στοιχεία που δεν διαψεύστηκαν από τον Περισσό), σύμφωνα με τα οποία τα 3/5 του τιμήματος (περίπου 2,2 εκατ. ευρώ) καταβλήθηκαν από τους αγοραστές αμέσως, ενώ με τα υπόλοιπα θα αποπληρωθούν οι υποχρεώσεις της εταιρίας που άλλαξε χέρια. Δεδομένου ότι οι εργαζόμενοι «μετατάχθηκαν» σε άλλες κομματικές επιχειρήσεις, πριν την πώληση, ο νέος ιδιοκτήτης ανέλαβε μόνο τις υποχρεώσεις της εταιρίας προς ασφαλιστικά ταμεία και κράτος. Ο Περισσός θα πληρώσει μόνο τις αποζημιώσεις του προσωπικού και τα δεδουλευμένα που τους χρώσταγε. Είναι αυτές 2,2 εκατ. ευρώ; Ούτε το ένα δέκατο από το ποσό δεν είναι. Αρα, γύρω στα 2 εκατ. ευρώ από το «νόμιμο» τίμημα είναι καθαρό κέρδος, για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Χώρια τα «μαύρα».
Γιατί μιλάμε για «μαύρα»; Γιατί όταν κάνεις επιχειρηματικά παιχνίδια με offshore εταιρίες, κάνεις παιχνίδια «στο κατάμαυρο». Τυχαίο είναι ότι ο Περισσός ανακοίνωσε την πώληση του 902 χωρίς να πει σε ποιον τον πουλάει; Από το συγκρότημα Ψυχάρη μάθαμε το όνομα της εταιρίας: A-Orizon Media Ltd, με έδρα την Κύπρο και μετοχικό κεφάλαιο μόλις 2.000 ευρώ! Από το ίδιο συγκρότημα μάθαμε ότι η εταιρία αυτή ανήκει σε μια άλλη, η οποία έχει έδρα τις Παρθένες Νήσους και επίσης άγνωστους ιδιοκτήτες.
Τι απάντησε ο Περισσός στον άγριο πόλεμο που του εξαπέλυσε το συγκρότημα Ψυχάρη; «Η αγοράστρια εταιρία είναι η “Α-ORIZON MEDIΑ LTD”, η οποία είναι κυπριακή εταιρία που έχει συσταθεί όπως ορίζει η κυπριακή νομοθεσία. Δεν είμαστε φυσικά αδιάφοροι πού πάει ο σταθμός. Παίρνουμε αυτό το ζήτημα υπόψη. Γι’ αυτό στο συμβόλαιο της αγοραπωλησίας, για παράδειγμα, καθορίζεται ότι η εταιρεία “Ραδιοτηλεοπτική” δε θα δοθεί, ούτε θα μεταπωληθεί σε πολιτικό κόμμα»!
Το μόνο που τους νοιάζει είναι μη τυχόν και πάει ο σταθμός στον ΣΥΡΙΖΑ, που τον λιγουρευόταν όσο τίποτα στον κόσμο και που πλέον έχει τα φράγκα για να τον πάρει, αν του τον πουλούσαν. Το αν θα πάει σ’ έναν φασίστα δεν τους νοιάζει καθόλου. «Εμείς εξασφαλίσαμε ότι δε θα πάει, ούτε θα μεταπωληθεί σε κάποιο πολιτικό κόμμα και όλη μας η προσπάθεια ήταν τα σύμβολα του 902, το ηχητικό σήμα, η ονομασία του να μην μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν σε σχέση με τις πολιτικές επιλογές του νέου αγοραστή», δήλωσε ο Ν. Σοφιανός σε παρέμβασή του στον ΣΚΑΙ. Οι πολιτικές επιλογές του νέου αγοραστή τους είναι αδιάφορες, αρκεί ο σταθμός να μην ονομάζεται 902 και να μην έχει το ίδιο λογότυπο και το ίδιο ηχητικό σήμα. Αυτά, όμως, θα τα άλλαζε έτσι κι αλλιώς και ο νέος ιδιοκτήτης, όχι τόσο για πολιτικούς όσο για επιχειρηματικούς λόγους. Δε θα ήθελε να ταυτιστούν τα νέα ραδιοκάναλά του με μια ραδιοφωνική συχνότητα την οποία παρακολουθούσε ένα ακραιφνώς κομματικό ακροατήριο και με μια τηλεοπτική συχνότητα που στο μεγαλύτερο μέρος της ημέρας προσπαθούσε να εξαπατήσει τους τηλεθεατής πουλώντας τους προϊόντα με το χαρακτήρα… μαγικού φίλτρου.
Το γεγονός είναι ένα: πήραν τζάμπα συχνότητες πανελλαδικής εμβέλειας και τις μοσχοπουλάνε, αδιαφορώντας για τη χρήση που θα τους κάνει ο νέος αγοραστής. Με τι θράσος τότε μιλάνε για συχνότητες που αποτελούν «δημόσια περιουσία»;
Το όνομα που παίζει έντονα στην πιάτσα είναι αυτό του Βρυώνη, ιδιοκτήτη του καναλιού Extra, που έχει μετατραπεί σε ντουντούκα των νεοναζί. Ο εν λόγω καπιταλιστής έκανε στην αρχή μια διάψευση, μετά μια σιβυλλική δήλωση και μετά σιωπή, μολονότι το όνομά του εξακολουθεί ν’ ακούγεται. Ο Περισσός, φυσικά, ξέρει ποιος κρύβεται πίσω από τις offshore εταιρίες, αλλά ανέλαβε δέσμευση να μη μιλήσει και ως καλή καπιταλιστική επιχείρηση τηρεί το λόγο του. Κάποια στιγμή, όμως, όταν οι συχνότητες λειτουργήσουν με το νέο τους όνομα, θα μάθουμε και ποιος κρύβεται πίσω από τις offshore. Μέχρι τότε, ο Περισσός θα εξευτελίζεται πολιτικά, φιλοξενώντας ανακοινώσεις της Α-Οrizon Media Ltd, υπογεγραμμένες από κάποιον δικηγόρο ονόματι Γιάννη Μπούρα, με τις οποίες η offshore διαμαρτύρεται για όσα λέγονται σε βάρος της από το συγκρότημα Ψυχάρη (χωρίς να το κατονομάζει), ισχυριζόμενη ότι τα δημοσιεύματα «προσβάλλουν το κύρος της νόμιμης κυπριακής – ευρωπαϊκής εταιρίας μας»!
Μέχρι η offshore να κάνει «λεπτομερείς και υπεύθυνες ανακοινώσεις», όπως υπόσχεται ο πληρεξούσιος δικηγόρος της (τυχαίο είναι ότι η παρθενική αυτή ανακοίνωση πρωτοδημοσιεύτηκε στο πόρταλ 902.gr του Περισσού και την επομένη φιλοξενήθηκε και στο Ριζοσπάστη;), ο Σοφιανός (και άλλα στελέχη του Περισσού) θα εμφανίζεται και θα λέει απείρου κάλλους παπάρες, όπως:«Η εταιρία έχει έδρα την Κύπρο (…) και υπόκειται στους νόμους και στους κανόνες της κυπριακής κυβέρνησης και οικονομίας (…) γίνανε αρκετό διάστημα συζητήσεις για να καταληχθούν μια σειρά ζητήματα, προφανώς θέλει να ασχοληθεί στο χώρο των μέσων ενημέρωσης, προφανώς έχει το οικονομικό εκτόπισμα για να μπορέσει να αναλάβει (…) Είμαστε σε πλήρη συνεννόηση με τους εργαζόμενους του 902. Αν μπει στον κόπο (σ.σ. ο Παπαδημούλης) μπορεί να διαβάσει και τις δηλώσεις τους στον Ριζοσπάστη, θα πάρουν τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις τους (…) Οχι, όχι. Το είπαμε κι αυτό καθαρά» (δε θα μείνουν οι εργαζόμενοι στο σταθμό, ο νέος καπιταλιστής θα τον πάρει «καθαρό» από προσωπικό, συλλογικές συμβάσεις και δικαιώματα).
Αν δεν υπήρχε το συγκρότημα Ψυχάρη, ο Περισσός θα έπρεπε να το εφεύρει. Η λυσσασμένη επίθεσή του και η συντήρηση του θέματος με πρωτοσέλιδα και δισέλιδα αφιερώματα επί τόσες μέρες προσφέρει στον Περισσό ένα άλλοθι για να «επεξεργαστεί» το κομματικό ακροατήριο, αποφεύγοντας την ουσία του ζητήματος και πηγαίνοντας τη συζήτηση στο «για δες ποιος μιλάει». Και να μπορούν η φυλλάδα του και στελέχη του, όπως ο Σοφιανός, να λένε «φίδια» του τύπου «το συγκρότημα Λαμπράκη σκοπεύει να στηρίξει ΣΥΡΙΖΑ και θεωρεί ότι η κριτική που κάνει το ΚΚΕ στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ενοχλητική», όταν είναι γνωστό ότι ο Ψυχάρης και τα στελέχη του έχουν καταξεσκίσει τον ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζουν να τον ξεσκίζουν, ενώ η γραμμή είναι να γράφουν πάντοτε καλά λόγια για τον Περισσό, τη σταθερότητα απόψεων και την υπευθυνότητά του (ακόμα και ο Πρετεντέρης υποχρεώθηκε να το κάνει με μια τανάλια να του σφίγγει την καρδιά).
Γιατί τόση λυσσασμένη αντίδραση από τον Ψυχάρη, που κατέχει πλέον το 100% των μετοχών του Συγκροτήματος; Μήπως ήταν στα παζάρια με τον Περισσό για ν’ αγοράσει αυτός τις συχνότητες και μπήκε σφήνα ο (όποιος) άλλος; Μήπως του είχαν υποσχεθεί το σταθμό και γι’ αυτό τόσον καιρό τώρα οι φυλλάδες του έγραφαν επαίνους για τον Περισσό, θάβοντας παράλληλα τον ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως γιατί ο Περισσός παζάρεψε παρασκηνιακά με κάποιον άλλο, χωρίς να βγει στην αγορά με ανοιχτή πρόταση πώλησης, οπότε ο Ψυχάρης βρέθηκε αιφνιδιασμένος; Μήπως απλά επειδή δε θέλει άλλον καναλάρχη στην πιάτσα, η οποία έτσι κι αλλιώς έχει στενέψει; Μήπως γιατί φοβάται ότι ο Σαμαράς στήνει δικό του κανάλι και θα χάσει την αποκλειστικότητα το Συγκρότημα;
Δεν έχει καμιά σημασία να κάνουμε εικασίες και σενάρια, όταν δεν γνωρίζουμε το παρασκήνιο. Ο Ψυχάρης είναι ένας πανίσχυρος καπιταλιστής, με τεράστια πολιτική δύναμη και έχει δείξει πολλές φορές ότι είναι αδίστακτος στους πολέμους που ανοίγει. Γι’ αυτό και ξεκίνησε πόλεμο στο νέο καπιταλιστή, πριν αυτός αποκαλυφθεί και ανοίξει τα χαρτιά του. Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που έχουμε πόλεμο ανάμεσα στους «βαρόνους των μίντια», ο οποίος καταλήγει σε μια ειρήνη, η οποία απλώς προετοιμάζει τον επόμενο πόλεμο.
Αν, όμως, ο Ψυχάρης «δεν δικαιούται για να ομιλεί», αν ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να σιχτιριστεί για την υποκρισία και τα κροκοδείλια δάκρυά του, μήπως «δικαιούται για να ομιλεί» ο Περισσός, με τις μπίζνες του, με την κερδοσκοπία του σε βάρος της «δημόσιας περιουσίας», με τη στυγνή καπιταλιστική συμπεριφορά έναντι εργαζόμενων;
ΥΓ: Για εκείνους τους εργαζόμενους του 902, που βγαίνουν και υπερασπίζονται την κομματική γραμμή, δυο λόγια μόνο. Εχουμε και άλλες φορές δει εργαζόμενους σε καπιταλιστικές επιχειρήσεις να υπερασπίζονται τις αντεργατικές επιλογές του καπιταλιστή ιδιοκτήτη, επειδή τους ψιθύρισε στ’ αυτί ότι θα πάρουν όλα τα δεδουλευμένα και ολόκληρη την αποζημίωση, ενώ θα κοιτάξει να τους βολέψει κάπου αλλού. Στις επιχειρήσεις αυτούς τους αποκαλούν «ρουφιάνους του αφεντικού». Στις κομματικές επιχειρήσεις ίσως το «κομματόσκυλα» να θεωρηθεί πιο εύφημος χαρακτηρισμός. Η ουσία, όμως, είναι η ίδια. Αλήθεια, πού ήταν όλοι αυτοί, όταν απολύονταν οι «ζωηροί» και «απείθαρχοι» συνάδελφοί τους από τον 902, το Ριζοσπάστη, την Τυποεκδοτική («ζωηροί» και «απείθαρχοι» γιατί ζητούσαν τα δεδουλευμένα για να θρέψουν τις οικογένειές τους, ενώ δεν υποτάσσονταν στην αγιαστούρα των ηγετικών στελεχών, των οποίων τις ψεύτικες υποσχέσεις είχαν βαρεθεί). Φαίνεται πως τους εκφράζει η παροιμιώδης ατάκα της Λιάνας Κανέλλη (συνέντευξη στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»: «Δεν είναι απολύσεις, με την έννοια του ότι το ΚΚΕ δεν είναι ο Μάνεσης»! Φανατικιά ορθόδοξη χριστιανή η κυρία Κανέλλη γνωρίζει καλά πως το κρέας βαφτίζεται ψάρι και γίνεται νηστίσιμο.
Πηγή:“Κόντρα”
Αφήστε μια απάντηση