Ένας Γιωργάκης, μα τι Γιωργάκης

 

Πολλές φορές αναρωτιέται κανείς αν πρέπει να ασχολείται με τα σύγχρονα «ευφυολογήματα» των κυβερνώντων και των παπαγάλων τους. Και βέβαια τις περισσότερες φορές αρκετοί λέμε ότι είναι κρίμα να αφιερώνουμε χρόνο για να νικήσουμε τη βλακεία. Διότι η βλακεία ως γνωστόν είναι ανίκητη. Σκέτη υπερδύναμη.

Έτσι όμως που ήρθαν τα πράγματα μάλλον κάτι πρέπει να αναθεωρήσουμε από την στάση μας έναντι της βλακείας. Γιατί είναι μεν βλακώδη όσα λεν καπιταλιστές, κυβερνώντες και παπαγαλάκια, αλλά δεν παύουν να είναι τα σύγχρονα επιχειρήματα του «κεφάλαιου» έναντι της εργασίας.
Έτσι είναι. Και γι’ αυτό πρέπει να κάνει κανείς πέτρα την καρδιά του και να ασχοληθεί ακόμα και με τον αρχιερέα, τον αρχιεπίσκοπο της καπιταλιστικής βλακείας στη χώρα, τον δεύτερο τη τάξη πολίτη – πρώτος είναι ο Κάρολος, τρομάρα του – τον Γιωργάκη του Αντρέα και της Μάργκαρετ Παπαντρέου.(Ποδήλατο ποιος τον έμαθε ρε παιδιά;).

Διαβάσαμε λοιπόν από τα πρακτικά της βουλής των λαμόγιων, την τοποθέτηση του Γιωργάκη στην επίκαιρη ερώτηση της Παπαρήγα για το πολυνομοσχέδιο της πλήρους καρατόμησης των εργατικών δικαιωμάτων. Και τι δεν είπε ο αφιλότιμος. Περιβόλι πραγματικό. Από το βήμα της βουλής των λαμόγιων έστειλε τους δημοκρατικούς του χαιρετισμούς στην Κερατέα, στο Λαύριο στους διαδηλωτές που θα πλημμυρήσουν τους δρόμους τις επόμενες μέρες.

Είπε: «Σεβόμαστε κάθε απεργία και κάθε διαδήλωση γιατί πραγματικά είναι δικαίωμα του ελληνικού λαού και των πολιτών της χώρας να μπορούν να εκφράσουν ελεύθερα τις απαιτήσεις τους και τον πόνο τους που πραγματικά κατανοούμε ότι είναι μεγάλος». Γι’ αυτό όλοι μα όλοι ας προετοιμαστούμε κατάλληλα για τις επόμενες μέρες. Θάχουμε γεγονότα. Το είπε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ο Γιωργάκης.
Πάντως το ΠΑΣΟΚ δεν φταίει καθόλου για την κατάσταση που έχουν έρθει οι εργαζόμενοι. Το ξεκαθάρισε και αυτό … ο Γιωργάκης. «Εσείς – η Παπαρήγα – όμως περιγράφετε συμπτώματα που δεν είναι αποτελέσματα της δικής μας πολιτικής. Είναι μια πραγματικότητα που οφείλουμε να αλλάξουμε και να αφήσουμε πίσω, μια αντιπαραγωγική οικονομία». Αυτά.

Τελικά υπάρχει εργασιακός μεσαίωνας ή δεν υπάρχει; Εδώ τοποθετήθηκε με θάρρος και παρρησία ο πρωθυπουργός της χώρας, του Αντρέα και της Μάργκαρετ.

Στην αρχή είπε ότι υπάρχει εργασιακός μεσαίωνας και όποιος δεν τον βλέπει μάλλον είναι τυφλός. Προσέξτε παρακαλώ. Είπε: «…Μιλήσατε για το εργασιακό πλαίσιο και είπατε για τον εργασιακό μεσαίωνα. Μα υποκρίνεστε νομίζω. Σήμερα δεν υπάρχει εργασιακός μεσαίωνας; Είμαι σίγουρος ότι έχετε πάει στα μαγαζιά, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ρωτήστε τους εργαζόμενους αν παίρνουν υπερωρίες, αν δουλεύουν υπερωρίες και παίρνουν τα λεφτά των υπερωριών, αν υπάρχει σιγουριά στη δουλειά τους. Δυστυχώς, υπάρχουν θέματα εργασιακού μεσαίωνα δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια».

Υπάρχει λοιπόν. Καθαρά πράγματα. Αφού υπάρχει, η λαοπρόβλητη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τον θεσμοθετεί κι’ όλας. Ορίστε: «Αυτό το οποίο εμείς κάνουμε σήμερα είναι ακριβώς να εναρμονίσουμε μια πραγματικότητα με τις εργασιακές υποχρεώσεις που υπάρχουν μέσα βεβαίως και από τις επιχειρησιακές συμβάσεις». Υπάρχει μεσαίωνας και τον θεσμοθετεί ο Γιωργάκης. Και αφού τον θεσμοθετήσει … παύει να υπάρχει!!!!

Ναι…ναι. Προσέξτε τι λέει εν κατακλείδι ο πρωθυπουργός της χώρας του Αντρέα και της Μάργκαρετ: «Δημιουργείται μεσαίωνας; Το αντίθετο. Με τον νέο πλαίσιο ούτε καταργούνται, ούτε αναιρούνται, ούτε υποβαθμίζονται οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις. Ούτε καταργείται ο κατώτατος μισθός, ούτε καθιερώνονται ελεύθερες απολύσεις όπως ισχυρίζονται ορισμένοι. Και φυσικά δεν μειώνονται γενικευμένα οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα»… Και το καλυτερότερο από τα καλύτερα: «Ενισχύεται η δυνατότητα διαπραγμάτευσης και σε επιχειρησιακό επίπεδο»!

Τι τους κοιτάμε ρεεε…Τι τους κοιτάμε.

13/12/2010

Β.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *