Πρώτο μήνυμα ανεπιτυχές. Η συγκέντρωση στο Σύνταγμα ήταν πολύ κατώτερη των περιστάσεων. Λίγος κόσμος. Κυρίως απεργοί από τις συγκοινωνίες. Εκεί φαίνεται ότι δίνεται μάχη. Αλλά και αυτός ο κόσμος που φαινόταν οργισμένος, στο Σύνταγμα τιθάσευσε την οργή του.
Στο υπόλοιπο κομμάτι μάλλον διέκρινες τα παλιά επετειακά. Χαλαρότητα, καπελάκια για να μη μας κάψει ο ήλιος, κλπ., κλπ. Η γραφειοκρατία έχει κάνει τεράστια ζημιά. Και κάνει ακόμα. Αλλά από μια στιγμή και μετά δεν φταίει μόνο η γραφειοκρατία. Μετά τις ομιλίες – μίγμα κλάψας και ανέξοδων λεονταρισμών – των γραφειοκρατών , δίπλωσαν σιγά σιγά τα πανό και την έκαναν. Έμειναν μόνο απεργοί από τις συγκοινωνίες – κυρίως του ΟΑΣΑ – που καταλάβαιναν ότι το πράγμα πάει να τους αδειάσει. Είχαμε πολλά θερμά πηγαδάκια και έντονη ανησυχία. Την Πέμπτη στη Γενική Συνέλευση θα κριθούν πολλά.
Τότε εμφανίστηκε και το ΠΑΜΕ. (Αφού πληροφορήθηκε φαίνεται ότι η άλλη συγκέντρωση είχε τελειώσει). Λίγα πράγματα. Αλλά το χειρότερο δεν ήταν αυτό. Το χειρότερο είναι ότι μόλις έφτασαν στην συμβολή των οδών Όθωνος και Αμαλίας έκαναν αλυσίδες και μέτωπο προς τους συγκεντρωμένους και σταμάτησαν για λίγο μπροστά στον κήπο. Το έχουν ξανακάνει, αλλά αυτή τη φορά που ήταν και εργαζόμενοι από τις συγκοινωνίες ήταν αχαρακτήριστο, εξοργιστικό. Στις διαμαρτυρίες αρκετών συγκεντρωμένων ότι το μέτωπο πρέπει να το έχουν στα ΜΑΤ και όχι στους απεργούς οι επικεφαλής έκαναν τους Κινέζους. Παρέμειναν 10 λεπτά μπροστά στον κήπο. Μετά από την τεράστια ντουντούκα καλούσαν τον κόσμο τους να διαλυθεί προς τις στήλες του Ολυμπίου Διός. «Διαλυόμαστε προς τα κάτω και δεξιά φώναζε συνεχώς η ντουντούκα».
Πάντα δεξιά, σχολίασε εύστοχα ένας απεργός. Ούτε έτσι βεβαίως μπορεί να γίνει τίποτα.
Ο Γιωργάκης και το υπόλοιπο σκυλολόι θα τρίβουν τα χέρια τους.
Ας ελπίσουμε ότι αύριο θα είναι μια καλύτερη μέρα. Θα είμαστε όλοι εκεί.
Β.
Εγώ πάλι είμαι μέλος του ΚΚΕ. Ηρεμία συνάδελφοι, ηρεμία.
Δε γίνονται για πλάκα οι διαφορετικές συγκεντρώσεις. Υπάρχει ριζικά διαφορετική αντίληψη για το πώς πρέπει να πορευτεί το κίνημα ώστε να είναι νικηφόρο. Υπάρχει ριζικά διαφορετική αντίληψη και για το τί σημαίνει ο όρος "νίκη" σήμερα.
Κανείς δε βάζει τους "χιλιάδες εργαζόμενους που παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο, με τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες". Κανείς.
Τους καλούμε όμως να ξεκόψουν από αυτές τις ηγεσίες. ΟΡΙΣΤΙΚΑ. θεωρούμε ότι είναι τραγικά επιτακτική ανάγκη.
Η περιφρούρηση, γενικά το ΠΑΜΕ, δε θα εμποδίσει ποτέ κανέναν ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΕΣ ΗΓΕΣΙΕΣ να μπεί στη πορεία του.
Επίσης όμως δε θα κάνει στην πάντα ώστε ξαφνικά οι 2 συγκεντρώσεις να γίνουν 1.
Και αυτό είναι θέμα πολιτικό.
Εάν θέλετε να κάνετε κριτική σε αυτό καλώς.
Αλλά κριτική ως προς το πού είχε μέτωπο, πού είχε στραμμένο το βλέμμα η περιφρούρηση κτλ., μου φαίνεται και ανούσιο και αποπροσανατολιστικό.
Καλή απεργία σε όλους!
Δεν είμαι μέλος του ΚΚΕ αλλά το ψηφίζω και πηγαίνω στις απεργίες με το ΠΑΜΕ. Παιδιά καλή η κριτική εκ του ασφαλούς αλλά ας πάρουν και οι άλλοι τις ευθύνες τους, το ΚΚΕ ή το ΠΑΜΕ δεν είναι σημαία ευκαιρίας του κάθε απόκληρου ΠΑΣΟΚΟΥ που έμεινε έξω από τη μοιρασιά και προσπαθεί να ξαναπάρει το μπεζαχτά. Πού ήταν ρε όλοι αυτοί ένα χρόνο που είμαστε στους δρόμους; Αυτοί δεν έλεγαν ότι το ΠΑΜΕ αναστατώνει την οικονομική ζωή, δυσφημίζει τη χώρα και κλείνει τους δρόμους; Ας έλθουν μαζί μας. Πάντως εγώ με αριστεριστές που τα βρίσκουν από την πίσω πόρτα με την εξουσία και με αγωνιστές του Σαββατοκύριακου δεν συμπορεύομαι.
Βρε δεν ντρέπεσαι; Βάζεις στο ίδιο τσουβάλι χιλιάδες εργαζόμενους που παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο, με τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες; Δηλαδή όποιος δεν γουστάρει να καρπώνεται τον αγώνα του το "Κ"ΚΕ είναι ξεπουλημένος; Όποιος θέλει να παλέψει ταξικά, δίχως καθοδηγητές και νταβατζήδες είναι ξεπουλημένος;
Αρκετά με τα απολιθωμένα και κολλημένα μυαλά σας!
Εννοείται να μην καταλαβαίνετε ή να κάνετε πως δεν ξαταλαβαίνετε. Αγωνοστικές περγαμηνές στους ξεπουλημένους δεν δίνουμε για να διαιωνίζονται στισ καρέκλες τους και να κάνουν τα συνέδρια των κλαδων τους και της ΓΣΕΕ χειρότερα και από του Καρακίτσου. Η ανοχή τέλος. Αν θέλετε να ειστε ουρά του Παναγόπουλου δικαιώμά σας. ¨Ομως αυτή την ωρα οι εργαζόεμοι π΄ρεπει να σαρλωσουν και τις ξεπουλημένες ηγεσίες, Ή μάλλον πρώτα πρέπει να σαρώσουν τα αναχώματα και τους ξεπουλημένους. Αρκετά με όλους εσας.