“Από μικροί στα βάσανα” – για να συνηθίσουν στην εντατική εκμετάλλευση από νωρίς

Στην ταινία “Real Genius” με το Βαλ Κίλμερ στις δόξες του, παρακολουθούσαμε πριν μερικές δεκαετίες τις περιπέτειες μερικών ιδιοφυών φοιτητών, που τους έφερναν από πολύ μικρή μάλιστα ηλικία στα καλύτερα πανεπιστήμια, και το πως τους πίεζαν, αλλά και τους εκμεταλλεύονταν.

Η ταινία βέβαια ήταν μια “νεανική” ταινία των 80’s, κωμωδία, αλλά παρά τα χρόνια της, η σάτιρα που κάνει, έστω και με “ποπ-κορν διάθεση” όπως θα έλεγαν και οι κινηματογραφικοί κριτικοί, είναι πολύ εύστοχη.

Η εντατικοποίηση από πολύ μικρή ηλικία, σε βάρος της ανάπτυξης άλλων πλευρών της “ανθρώπινης προσωπικότητας” ήταν από τότε φανερή, και σήμερα ισχύει περισσότερο από ποτέ, καθώς η άρχουσα τάξη προετοιμάζει από νωρίς τους αυριανούς εργάτες για εντατικοποιημένα ωράρια και έναν τρομερό συνδυασμό “προσόντων” που είναι χρήσιμα για το κεφάλαιο, με πλήρη αμορφωσιά σε άλλους τομείς που το κεφάλαιο δεν επιθυμεί να αναπτύξουν οι εργάτες.

Θυμηθήκαμε αυτή την ταινία, διαβάζοντας αυτήν εδώ την ιστορία, που περιγράφει επίσης ένα σύγχρονο “παιδί-θαύμα”, που λόγω ακριβώς της ικανότητας του “ξεζουμίζεται” ίσως πιο άγρια απ’ ότι όλοι μας:

Εγινε «µετρ» του σκακιού σε ηλικία 9 ετών και 11 µηνών, ο νεώτερος στην ιστορία των ΗΠΑ. Οµως ο µικρός Σάµιουελ Σεβιάν διχάζει τους αµερικανούς σκακιστές.

Ο Σάµιουελ Σεβιάν, ο οποίος γιόρτασε την Κυριακή τα 10α γενέθλιά του, ανακηρύχθηκε «µετρ» του σκακιού σε ηλικία 9 ετών, 11 µηνών και 25 ηµερών – κατά 11 ηµέρες µικρότερος από τον προηγούµενο νεώτερο αµερικανό «µάστερ», τον Νίκολας Νιπ από το Σαν Φρανσίσκο.

Εγινε αµέσως διάσηµος και για έναν επιπλέον λόγο: διότι δεν γελάει ποτέ. Οταν, σε ηλικία έξι ετών, είχε βραβευτεί για πρώτη φορά σε σκακιστικό διαγωνισµό στη Φλόριντα, άκουγε υποµονετικά τον υπεύθυνο να ανακοινώνει τα ονόµατα των δέκα καλύτερων του διαγωνισµού από την τελευταία ως την πρώτη θέση. Μόλις άκουσε το όνοµά του, ανέβηκε σκεφτικός στην εξέδρα για να παραλάβει το βραβείο, που του έφτανε µέχρι τη µέση. Από τότε δεν έπαψε να κερδίζει τις παρτίδες.

Η νίκη τουΣάµιουελ σε τόσο µικρή ηλικία δεν είναι τόσο εντυπωσιακή για τους µυηµένους – ο προηγούµενος «ρέκορντµαν», ο Νίκολας Νιπ, ήταν µόλις 11 ηµέρες µεγαλύτερος. Η ηλικία εισόδο υστον κόσµο του επαγγελµατικού σκακιού µειώνεται διαρκώς. Οµως αυτή τη φορά κάποιοι λάτρεις του αρχαίου παιχνιδιού άρχισαν να εκφράζουν δειλά κάποιες διαφωνίες.

Οπως ο «µετρ» Χικάρου Νακαµάρα, ο Ιάπωνας που έχει πάρει την αµερικανική υπηκοότητα και είναι σήµερα, στα 23 του, δέκατος στην παγκόσµια κατάταξη.Ηταν κι αυτός στην εποχή του ο νεώτερος «µετρ» – το 1998, σε ηλικία 10 ετών και 79 ηµερών.Και ήταν ο πρώτος που κατήγγειλε πρόσφατα ως εσφαλµένη την πρακτική να προωθούνται οι µικροί σκακιστές παίζοντας τη µία παρτίδα µετά την άλλη εναντίον εθελοντών αντιπάλων, ώστε να συγκεντρώνουν όσο το δυνατόν περισσότερους πόντους. Μ’ αυτόν τον τρόποείχε κερδίσει οΝιπ (από τον Νακαµάρα…) το προηγούµενο ρεκόρ του νεώτερου «µάστερ»,για να καταγράψει στη συνέχεια µια σειρά από ήττες.

Ο Νακαµάρα διατύπωσε τις ανησυχίες του στους «Νιου Γιορκ Τάιµς» και η πολεµική συνεχίστηκε στο Ιντερνετ. Στο στόχαστρο βρέθηκαν οι γονείς των παιδιών. «Η τάση των γονιών να πρωταγωνιστούν στα σπορ µέσω των παιδιών τους είναι γνωστή: όµωςοι καταχρήσεις στον κόσµο του σκακιού είναι πλέον αφόρητες», λέει ο εµπειρογνώµονας Μαρκ Γκίνσµποργκ. Τον Σάµιουελ έσπρωξε στο σκάκι ο γιατρός πατέρας του, ο Αρµέν Σεβιάν, που ήταν και ο ίδιοςσκακιστής και κατάγεται από την Αρµενία, µια χώρα µε µεγάλη σκακιστική παράδοση, και τα κατορθώµατα του µικρού Σάµιουελ έκαναν πολλούς να µιλήσουν για τον «νέο Μπόµπυ Φίσερ». Από την άλλη, ο Φίσερ, ο οποίος θεωρείται ο µεγαλύτερος σκακιστής όλων των εποχών, µπορεί µεν να έπαιξε για πρώτη φορά σε τουρνουά σε ηλικία έξι ετών, όµως το τουρνουά ήταν ερασιτεχνικό και ο µελλοντικός παγκόσµιος πρωταθλητής έχασε µέσα σε 15 λεπτά.

Κλείνοντας, μερικές σκηνές με το καταπληκτικό σάουνττρακ της ταινίας Real Genius, που βέβαια δεν αρκούν για να την περιγράψουν σε όσους δεν την έχουν δει. Όσοι την έχουν δει πάντως, σίγουρα θα θυμούνται την τελευταία σκηνή, με το ποπ-κορν στο σπίτι του καθηγητή (που την βρήκα μόνο μεταγλωτισμένη στα…ιταλικά, προφανώς αυθεντικό βίντεο στα αγγλικά έχει διαγραφεί. Δεν πειράζει όμως, οι διάλογοι είναι ελάχιστοι, και το τραγούδι υπάρχει):

ΥΓ: Όπως θα έχετε καταλάβει, σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα να δείτε αυτή την ταινία, έστω και παλιά, έστω και “επιφανειακή”, κτλ. Ειδικά όσοι έχετε περάσει από διαβάσματα σε σχολείο, πανεπιστήμιο, κτλ, θα την εκτιμήσετε (πιστεύω)

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *