Συνειδητοί υποτελείς ή ασυνείδητοι ερασιτέχνες;

protest-imageΘέλουμε παιδεία; Ή μήπως θέλουμε να αγοράζουμε προκατασκευασμένα κλάσματα γνώσης και τεχνολογικά προϊόντα σε συσκευασία;

 Του Γιάνη Μαΐστρου*

Η κυβέρνηση καταγγέλλεται από πολλές συλλογικότητες ότι επιχειρεί να «σαλαμοποιήσει» τις απολύσεις (που τις παρονόμασε «κινητικότητα» και «διαθεσιμότητα»), προσβλέποντας στον κοινωνικό αυτοματισμό. Επιχείρησε μες στο καλοκαίρι να εξοφλήσει τα «γραμμάτια» που υπέγραψε στους τροϊκανούς (κι επομένως στους τοκογλύφους), ερήμην του ελληνικού λαού και ουσιαστικά ερήμην του κοινοβουλευτικού ελέγχου…

Το Σύνταγμα της χώρας, οι νόμοι αλλά και όλες οι κοινωνικές κατακτήσεις, τα δικαιώματα, όχι μόνο δεν αποτελούν δέσμευση για το κυβερνητικό επιτελείο, αλλά «εμπόδιο» στο ξεπούλημα της χώρας και των δημόσιων χώρων, στην απαλοιφή κάθε κοινωνικού δικαιώματος. Είναι έγκλημα εις βάρος του ελληνικού λαού ο ευτελισμός της παιδείας και της αξιοπρέπειάς του, η κατάργηση στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων του, η στέρηση της περίθαλψης και υγείας ασθενών και υπερηλίκων, εντέλει της ζωής τους.

Οι ήπιες διαμαρτυρίες και η συλλογή υπογραφών δεν διαπερνούν το παχύ δέρμα της αναισθησίας και της αλαζονείας της εξουσίας. Οι υπουργοί και ο πρωθυπουργός, με τα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ, φροντίζουν εκ προοιμίου να συκοφαντούν το έργο του κλάδου που θέλουν να αφανίσουν. Μα πάνω απ’ όλα θέλουν τη φίμωση και την πειθάρχηση των πολιτών ως «υπηκόων»… Και φυσικά τρίβουν τα χέρια τους όταν ένας κλάδος στρέφεται, άμεσα ή έμμεσα, εναντίον του άλλου.

Η μόνη λύση είναι να βάλουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ φρένο σ’ αυτόν τον κατήφορο που μας παρασύρει ΟΛΟΥΣ, και όχι ΜΟΝΟ έναν κλάδο. Να βάλουμε πλάτες, το συντομότερο δυνατό, θέληση και πάθος με σκοπό να επανορθώσουμε τις καταστροφές που έκαναν οι αλαζόνες υποτακτικοί ενός απρόσωπου διεθνούς κεφαλαίου που εκμεταλλεύεται τον λαό, που αγνοεί τη βούλησή του και ακυρώνει την αυτοδιάθεσή του.

Μ’ αυτό το πνεύμα, το μόνο μέσο είναι μια γενική απεργία, μια γενικευμένη καθήλωση του κρατικού μηχανισμού και των δημόσιων λειτουργιών, όπου υπηρετούμε κι εμείς οι δάσκαλοι στο κατακρεουργημένο σώμα της εκπαίδευσης, όλων των βαθμίδων. Μόνο έτσι θα ιδρώσουν κάποια αυτιά κι έχουμε την ελπίδα να αλλάξει η καταστροφική πορεία της χώρας. Για την ακρίβεια, πρώτα θα ανησυχήσουν οι ξένοι εντολείς της ελληνικής «κυβέρνησης» και μετά η ίδια!

Αν διασωθεί ένας κλάδος και χαθεί έστω και ένα πανεπιστημιακό τμήμα ή ένα σχολείο, χάσαμε ΟΛΟΙ! Αν σωθεί η χημεία και χαθεί η φυσική ή τα μαθηματικά ή οι ξένες γλώσσες, ή η τέχνη και ο πολιτισμός, ή η βασική έρευνα, η κριτική και η δημιουργικότητα, ΧΑΣΑΜΕ ΟΛΟΙ. Οταν εξοστρακίζουν το χαμόγελο και τον έρωτα για ζωή εισπράττουν οργή και θάνατο. Αν χαθεί ένας λαός και φύγουν απέλπιδες οι νέοι για την ξενιτειά, αφήνοντας πίσω μόνον απομάχους, θα ’ναι αργά.

Καθένας μας στον χώρο του μπορεί να ορθώσει φωνή και να κάνει πράξη την αντίσταση στη βαρβαρότητα και στην ανομία της κυβερνητικής πολιτικής, με τη δική μας νομιμότητα, με πάθος και πίστη, με το αίσθημα δικαίου, αλλά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ! Τι κάνουμε όλοι μαζί σήμερα για τους εργαζόμενους στα ΑΕΙ, κι όχι μόνο επειδή έρχεται και η σειρά των διδασκόντων, αλλά επειδή ΕΝΝΟΟΥΜΕ ότι δεν θα μπορεί να λειτουργήσει το Πανεπιστήμιο με το μισό προσωπικό; Ποιος μπορεί να στερήσει το δικαίωμα στην απεργία εργαζομένων που τους κλέβουν τη δουλειά και τους ακυρώνουν ως πρόσωπα και μέλη μιας κοινότητας; Υπάρχει άλλη δράση με συνέπεια λόγων και έργων; Ποιος μπορεί να συνταχθεί με την αυτοκτονική επίθεση στο Πανεπιστήμιο και τη διάλυσή του, με την ισοπέδωση σπουδών, με την κατάργηση ζωτικών λειτουργιών και υπηρεσιών προς τον ελληνικό λαό; Ποιο αγαθό πρέπει να υπερασπιστούμε; Τη «διάσωση» ενός κουτσουρεμένου εξαμήνου σπουδών σ’ ένα μηχανιστικό κι αυταρχικό εκπαιδευτήριο ή την ποιοτική δημόσια εκπαίδευση που μέχρι σήμερα προσφέραμε με κοινωνική καταξίωση, διεθνή εμβέλεια και κύρος;

Αν δεν αντιδράσουμε, θα δολοφονήσουν αυτό που εμείς νοούμε και λειτουργούμε ως Πανεπιστήμιο, μαζί με όλους τους δημόσιους χώρους και τα κοινωνικά δικαιώματα. Ας το λειτουργήσουμε με τις δικές μας δυνάμεις σαν μια ανάσα ζωής, ως διακριτή ρωγμή… ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ! Θέλουν να «ξεπαστρέψουν» το Πανεπιστήμιο απ’ αυτό που εκείνοι ονομάζουν «ανομία», γι’ αυτό πρέπει και μπορούμε ν’ αναδείξουμε τη δική μας κοινωνική νομιμότητα, με πάθος και δυναμισμό! Είναι καθήκον μας να μην αποδεχθούμε τις βίαιες πράξεις ακραίου αυταρχισμού και αλαζονείας και να δώσουμε μαθήματα ήθους, συνέπειας και εντιμότητας δίπλα στον ελληνικό λαό.

Η κατάσταση απαιτεί από την πανεπιστημιακή κοινότητα να ορθώσει τείχος προστασίας του δημόσιου Πανεπιστημίου, να κάνει το καθήκον της ασκώντας δριμεία κριτική στη σκόπιμη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης και να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να μη κατισχύσει η συνταγματική εκτροπή με την καταστροφή και ιδιωτικοποίησή της! Το άρθρο 16 που εξασφαλίζει το αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ ισχύει! Επιπλέον, είναι δικαίωμα και υποχρέωση όλων των πολιτών η αντίσταση στη βίαιη κατάλυση του Συντάγματος (και από «κυβερνητικά» επιτελεία).

 
* Επίκουρος καθηγητής ΕΜΠ

Πηγή:fsyn.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *