Ο Νίκος Τσιµπίδας, εκπρόσωπος των δηµοσιογράφων στην ΕΡΑ, ήταν στο µικρόφωνο του ραδιοφώνου την Πέµπτη τα ξηµερώµατα, όταν τα ΜΑΤ εισέβαλαν στο ραδιοµέγαρο και στο στούντιο. Συγκλόνισε µε τα τελευταία του λόγια, κλείνοντας µε το «Ψυχή βαθειά». Μιλάει στο Πριν και τον Κυριάκο Νασόπουλο για τον αγώνα της ΕΡΤ και τη συνέχειά του. «Για να περάσουµε από τις περήφανες ήττες στις µεγαλειώδεις νίκες», όπως λέει
– Ποιες ήταν οι σκέψεις και τα συναισθήµατά σας τη στιγµή που ήσασταν στο στούντιο της ΕΡΑ και απ’ έξω βρισκόταν η διµοιρία των ΜΑΤ έτοιµη να µπει µέσα να σας κόψει στον αέρα;
– Ήταν µια πρωτόγνωρη κατάσταση που δεν πίστευα ποτέ ότι θα ζήσω – όσο κι αν την είχαµε συζητήσει µε άλλους συναδέλφους όλον αυτό τον καιρό, τι θα κάνουµε δηλαδή αν έρθουν οι αστυνοµικές δυνάµεις µέσα στο ραδιοµέγαρο. Θεώρησα ότι πρέπει να συνεχίσω να ενηµερώνω τον κόσµο για το τι συµβαίνει και να µείνω στο µικρόφωνο. Αυτή ήταν η αρχική µου σκέψη. Και η δεύτερη, ίσως και η µεγαλύτερη, αγωνία µου ήταν να ξεκαθαρίσω στον κόσµο ότι από την στιγµή που θα φύγουµε εµείς από το κτήριο αυτά τα µικρόφωνα δεν θα είναι πλέον της ΕΡΤ. Δεν θα είναι η ΕΡΑ, δεν θα είναι οι αγωνιζόµενοι εργαζόµενοί της, δεν θα είναι η φωνή των πολιτών που µας έχουν στηρίξει όλον αυτό τον καιρό.
– Θεωρείτε ότι η Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση ήταν η φωνή του κόσµου µόνο τους τελευταίους πέντε µήνες ή λειτουργούσε έτσι και πριν από την έναρξη των κινητοποιήσεών σας τον περασµένο Ιούνη;
– Η Ελληνική Ραδιοφωνία κυρίως, µε τους 19 περιφερειακούς σταθµούς, όλα αυτά τα χρόνια ήταν η φωνή της τοπικής κοινωνίας. Αλλά έτσι όπως διαµορφώθηκε τους τελευταίους πέντε µήνες, και κυρίως από τον Αύγουστο και µετά, ήταν µια τελείως αδέσµευτη φωνή η οποία ενδυναµώθηκε ακόµα περισσότερο και µετεξελίχθητε ευρύτερα σε φωνή γενικότερα όλης της κοινωνίας που βρισκόταν στο πλάι µας.
– Ποια συµπεράσµατα βγάλατε από τον αγώνα σας, ο οποίος διαρκεί πέντε και πλέον µήνες;
– Είναι ένας αγώνας ο οποίος πιστεύω ότι έχει αφήσει παρακαταθήκη σε πολλά επίπεδα. Σε εργασιακό, συνδικαλιστικό, πολιτικό, οργανωτικό και διαχειριστικό επίπεδο. Αυτά βέβαια θα χρειαστεί κάποιος χρόνος για να αποτιµηθούν και να δούµε ακριβώς τι µπορούµε να κρατήσουµε. Γιατί πάρα πολλά πράγµατα δοκιµάστηκαν και πολλά άλλα τέθηκαν σε εφαρµογή ξεφεύγοντας από τη θεωρία. Πιστεύω ότι µόλις γίνει αυτό -και θέλει λίγο χρόνο για να γίνει- τα θετικά που θα κρατήσουµε πρέπει να τα χρησιµοποιήσουµε για να µπολιάσουµε αντίστοιχα εγχειρήµατα τα οποία υπάρχουν σήµερα παντού στην κοινωνία. Εγχειρήµατα αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης, αυτοδιαχείρισης. Να τα µπολιάσουµε όλα αυτά και να τα ενισχύσουµε, έτσι ώστε να καταφέρουµε όλοι να ριζώσουµε πιο δυνατά και την επόµενη φορά να µην µπορούν να µας ξεριζώσουν τόσο εύκολα.
– Πώς κρίνετε συνολικά τη στάση της Αριστεράς αλλά και των υπόλοιπων κοµµατιών του κινήµατος απέναντι στον αγώνα σας; Υπήρξε η απαραίτητη αλληλεγγύη ή για άλλη µια φορά παρατηρήθηκε έλλειµµα;
– Νοµίζω τα τελευταία χρόνια έχουµε δει προχωρήµατα σε όλα τα επίπεδα. Βασικά, στον τρόπο που το κίνηµα αντιµετωπίζει τέτοιες καταστάσεις µεγάλων αγώνων. Στην περίπτωση της ΕΡΤ είδαµε έναν κόσµο ο οποίος µπορεί να είναι από διαφορετικές κινηµατικές εκφάνσεις, να οργανώνεται, να συσπειρώνεται και να δίνει έναν αγώνα διαρκείας. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να κρατήσουµε ως θετικό. Και από κει και µετά να δούµε τι συµπεράσµατα µπορούµε να βγάλουµε για το τι θα µπορούσαµε να είχαµε κάνει διαφορετικά. Τι θα µπορούσαµε να είχαµε κάνει ώστε να δυναµώσουµε τον αγώνα ακόµα παραπάνω. Πιστεύω ότι έχει έρθει η ώρα να πάµε από την τακτική της περήφανης ήττας στην τακτική της µεγαλειώδους νίκης.
– Ποια είναι η επόµενη µέρα για τους αγωνιζόµενους εργαζόµενους της ΕΡΤ; Ποια είναι τα επόµενά, άµεσα βήµατά σας;
– Τώρα στρεφόµαστε σε δυο πράγµατα. Πρώτο, να συνεχίσουµε µέσω Τουίτερ να βγάζουµε το πρόγραµµα από την Αθήνα. Κάνουµε µεγάλες τεχνικές προσπάθειες και φυσικά καλούµε τον κόσµο να συγκεντρώνεται εδώ και να συµβάλει ώστε να συνεχίσουµε να βγαίνουµε διαδικτυακά. Και, δεύτερο, να ενισχύσουµε τους συναδέλφους στους περιφερειακούς σταθµούς και στη Θεσσαλονίκη, όπου µας χρειάζονται. Ήδη κάποιοι συνάδελφοι έχουν φύγει και έχουν πάει προς τις περιφέρειες αλλά και στη Θεσσαλονίκη. Έστω για λίγες µέρες. Έπειτα θα ακολουθήσουν κι άλλοι συνάδελφοι. Θα πρέπει να γίνεται αυτό εναλλάξ και συνεχώς. Για να ισχυροποιηθούν περαιτέρω οι εκεί σταθµοί και το πρόγραµµά τους.
Πηγή: ΠΡΙΝ
Αφήστε μια απάντηση