Την ερχόμενη Πέμπτη έρχεται στην Αθήνα άλλο ένα τσούρμο από τους τεχνοκράτες της τρόικας. Τα συνεταιράκια της κυβέρνησης Παπανδρέου, θα σχεδιάσουν μαζί με τους υπουργούς του ΓΑΠ νέες ανθρωποθυσίες του εργαζόμενου λαού, των λαϊκών στρωμάτων «σπονδές» στην ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.
«Η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει σε νέες αλλαγές στο συνταξιοδοτικό σύστημα και να εξετάσει περαιτέρω αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, ακόμη και μείωση των συντάξεων, νέες περικοπές στα φάρμακα και στις συνταγογραφήσεις», διαβάζουμε στον αστικό τύπο. Κι αυτό γιατί με πρόσχημα την επιμήκυνση ή όπως αλλιώς θα το που το παζάρι για την πληρωμή των τοκογλυφικών «δανειακών συμβάσεων» χρειάζονται να «πιάσουν τους αριθμούς».
Δεν θα κάνουμε αναλυτικό σχολιασμό αυτής της προοπτικής. Αλλά πέρα απ’ τους αριθμούς υπάρχουν και οι άνθρωποι. Και στην εποχή της κυβέρνησης του Μνημονίου οι άνθρωποι έχουν ελάχιστοι σημασία. Ένα δημοσίευμα από την τοπική εφημερίδα της Λέσβου «Εμπρός» τα λέει όλα:
Στο έλεος του Θεού αφήνονται ασθενείς με μυοπάθεια μετά από απόφαση του Υπουργείου Υγείας που κοινοποιήθηκε σε όλα τα νοσοκομεία, σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται η χρήση φαρμάκων για ασθένειες που δεν περιλαμβάνονται στις ενδείξεις του. Συγκεκριμένα, η ανοσοσφαιρίνη που χορηγούνταν μέχρι και πριν από μερικούς μήνες για τη συγκεκριμένη πάθηση σε μορφή ορού στους ασθενείς με μυοπάθεια, δεν μπορεί πλέον να χορηγείται γιατί στις ενδείξεις του φαρμάκου δεν περιλαμβάνεται η συγκεκριμένη πάθηση. Κι αυτό, τη στιγμή που οι γιατροί συστήνουν το συγκεκριμένο φάρμακο για την ανακούφιση εξαιρετικά επίπονων συμπτωμάτων της ασθένειας.
Έτσι, στη Μυτιλήνη, αρκετοί ασθενείς που υποφέρουν από την ασθένεια βλέπουν εδώ και μήνες την κατάστασή τους να επιδεινώνεται και τους γιατρούς να σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Όπως λένε οι ασθενείς, το όλο ζήτημα εντάσσεται απλά στην πολιτική των «περικοπών» που εφαρμόζουν τα υπουργεία, αφού το συγκεκριμένο φάρμακο είναι από τα πιο ακριβά.
«Πάσχω εδώ και χρόνια από μυασθένεια και από τον περασμένο Αύγουστο δε μου χορηγούν από το Νοσοκομείο Μυτιλήνης ανοσοσφαιρίνη, γιατί λένε ότι δεν έχει την έγκριση του ΕΟΦ. Βλέπω την κατάστασή μου όσο πάει να χειροτερεύει, οι μύες μου παραλύουν και δεν μπορώ να κάνω τίποτα πλέον στο σπίτι. Αν δεν είχα την οικογένειά μου και το πρόγραμμα “Βοήθεια στο Σπίτι”, θα ήμουν σε τραγική κατάσταση. Θα μας αφήσουν να μείνουμε παράλυτοι», λέει στο «Ε» η 60χρονη Δέσποινα Σιμιτσή από τα Λουτρά, στην οποία επί οκτώ χρόνια, κάθε 40 ημέρες, της χορηγούσαν το συγκεκριμένο φάρμακο και ξαφνικά τώρα «διαπιστώνουν» ότι… δεν πρέπει να χορηγείται.
Υ.Γ Η φωτο είναι από zougla.gr
Αφήστε μια απάντηση