Συζήτηση για την ”ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ. Για έναν κομμουνισμό του πεπερασμένου”
Η Πρωτοβουλία για τη δημιουργία μιας πανελλαδικής ανεξάρτητης ταξικής κίνησης, αναζητώντας τους δρόμους για τη συγκρότηση ενός κινήματος ανατροπής στην εποχή μας, διοργάνωσε τη Δευτέρα 9/12/2013 συζήτηση με τον Ευτύχη Μπιτσάκη για το βιβλίο του:
“ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ. Για έναν κομμουνισμό του πεπερασμένου”
-Μπορούν να υπάρξουν βιώσιμες σοσιαλιστικές κοινωνίες ;
-Αντιφάσκουν μήπως, με την εγωιστική ανθρώπινη φύση;
Δείτε την εισηγητική ομιλία του αγωνιστή της αριστεράς καθηγητή Ευτύχη Μπιτσάκη καθώς και τον ενδιαφέροντα διάλογο που ακολούθησε. Η εκδήλωση έγινε στην αίθουσα της κίνησης.
Συναρπαστικός πραγματικά ο λόγος του Ευτύχη Μπιτσάκη, με τις αιχμές του προς όλες τις κατευθύνσεις. Η εισηγητική του ομιλία ξεκίνησε κάπως έτσι:
“Να ευχαριστήσω τους οργανωτές αυτής της συνάντησης, κι εσάς που ήρθατε εδώ.
Πρέπει να πω ότι είναι μάλλον η πρώτη φορά που μιλάω σε εργαζόμενους με κάπως πιο εξειδικευμένη έννοια. Συνήθως οι λεγόμενοι διανοούμενοι τα λένε μεταξύ τους και οι μεγάλες σοφίες τους πολλές φορές δε φτάνουνε στον κόσμο. Είναι ο καταμερισμός δουλειάς, τα ΜΜΕ τα οποία είναι παγιδευμένα, όλη αυτή η κατάσταση όπου, οι παραγωγοί, αυτοί που συντηρούν την κοινωνία είναι αποκομμένοι από αυτό που λέμε πολιτισμό και κουλτούρα. Και είναι πολύ σημαντικό που συνδικαλιστές αποφάσισαν να κάνουν μια σειρά διαλέξεις, συναντήσεις ας τις πούμε, γιατί η διάλεξη είναι κάτι πιο στενό από αυτό που καταλαβαίνω ότι χρειάζεται να γίνει εδώ.
Λοιπόν, αυτό το βιβλίο δεν έπρεπε να το γράψω εγώ, έπρεπε να το έχει γράψει το Κομμουνιστικό Κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, κάποια από τις οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Γιατί; Γιατί αυτό το μέγα θέμα δεν είναι δουλειά ενός ανθρώπου, πρέπει να είναι προϊόν μιας συλλογικής δουλειάς. Από τη στιγμή όμως που η αριστερά μας ασχολείται πιο πολύ με τον εμφύλιο πόλεμο, μεταξύ τους, παρά με τα θεωρητικά ζητήματα, κάποιος πρέπει να γράψει για το εάν η ανθρώπινη φύση είναι συμβατή με το σοσιαλισμό.
Πρέπει να πω ότι γίνανε διάφορες δουλειές αλλά γίνανε ατομικά και δε βρήκανε καμιά απήχηση στα επιτελεία. Δηλαδή ο Κάππος ο αείμνηστος έγραψε βιβλίο γι’ αυτό το θέμα , όχι για την ανθρώπινη φύση, γενικά για την κατάρρευση. Εγώ αμέσως μετα την κατάρρευση έγραψα ένα βιβλίο, «Ένα φάντασμα πλανιέται», ο Ρούσης επίσης έγραψε. Μόλις φτιάξαμε τη «Διαλεκτική», το πρώτο άρθρο ήτανε ακριβώς αν η ανθρώπινη φύση είναι συμβατή με το σοσιαλισμό.”
Αφήστε μια απάντηση