( αποσπάσμα από την επιστολή του ΄Ενγκελς προς τον Ζόργκε στις 2 ∆εκεµβρίου του 1893)
Οι φορείς αυτών των αντιλήψεων, που αυτοβούλως έχουν επωμιστεί τα βαριά ιστορικά καθήκοντα της πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, βρέθηκαν χέρι – χέρι με τις καθεστωτικές δυνάμεις να κάνουν κριτική στους «υποκινητές/καθοδηγητές» των μεταναστών, που έκαναν την κατάληψη στη Νομική.
Πρώτο απ’ όλους το ΚΚΕ, δεν αναγνωρίζει τους μετανάστες ως κοινωνικό υποκείμενο, που δύναται να συγκροτείται σε κοινωνική δύναμη, αυτοπροσδιορίζοντας τη θέση του στην κοινωνία, και να παράγει πολιτική, παρεμβαίνοντας για να στηρίξει αυτή τη θέση. Όλες λοιπόν οι πολιτικές πρακτικές των κάθε είδους κοινωνικών υποκειμένων, θα πρέπει να είναι υποταγμένες στη γραμμή του κόμματος, αλλιώς κάνουν κακό στο κίνημα και ρίχνουν νερό στο μύλο της αντίδρασης:
«Αυτοί που οδήγησαν τους μετανάστες στο υπό ανακαίνιση παλιό κτήριο της Νομικής, με αυτή την ενέργεια δεν υπηρετούν τα δίκαια αιτήματα των μεταναστών – προσφύγων, αλλά τους εκθέτουν περισσότερο στη συκοφάντηση και στις απειλές αντιδραστικών κομμάτων και μηχανισμών, στην κρατική καταστολή και στους εκβιασμούς των κυκλωμάτων που τους εκμεταλλεύονται. Ταυτόχρονα προσφέρουν υπηρεσίες στις δυνάμεις που επιθυμούν και επεξεργάζονται την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Συμβάλλουν στον παραπέρα εκφυλισμό των φοιτητικών συλλόγων εφόσον καλύπτουν τις επιλογές και τις ενέργειές τους με δήθεν συλλογικές διεργασίες και αποφάσεις».
ΑΘΗΝΑ 25/1/2011 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
Δυστυχώς κι άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, έχουν εκφράσει απαράδεκτες απόψεις για τα ταξικά μας αδέλφια, Απεργούς Πείνας. Όπως το άρθρο του ΡΟΥΝΤΙ ΡΙΝΑΛΝΤΙ «ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ», που δημοσιεύτηκε στο «ΔΡΟΜΟ» της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, στις 29-1-2011.
Μοιράζει ευθύνες, απαράδεκτους χαρακτηρισμούς, καταλογίζει παιχνίδια. Κρίμα, μια από τα ίδια, ότι δεν είναι δικό μου, είναι εχθρικό.
H επιμονή ότι το μεταναστευτικό δεν βρίσκεται στην ατζέντα του αντιμνημονιακού αγώνα, δεν είναι τυχαία. Λες και η χρήση του ρατσισμού, η διαίρεση των εργαζομένων στην Ελλάδα με φυλετικές και εθνικές προκαταλήψεις, δεν είναι τμήμα της συνολικής προσπάθειας τροποποίησης του πολιτικού σκηνικού προς τα δεξιά. Λες και δεν αποτελεί το ζήτημα του ρατσισμού, μοχλό για τη θωράκιση του αυταρχισμού. Οι μετανάστες, οι εργάτες γης της Μανωλάδας, της Μηχανιώνας, της Σκάλας Λακωνίας παρουσιάζονται σαν κατώτερης πολιτικοποίησης προσωπικότητες, που «πατρονάρονται».
Παραγράφουν τη μαζική συμμετοχή της μεταναστευτικής νεολαίας στα Δεκέμβριανα. Αποσιωπούν τη μεγάλη διαδήλωση για το κοράνι, τον Ιούνη του 2009.
Ακριβώς αυτή τη διάκριση χρησιμοποιεί και ο αστισμός για να ισοπεδώσει τις συλλογικές αντιστάσεις. Είναι η θεωρία της υποκίνησης των κοινωνικών αγώνων από περιθωριακές μειοψηφίες, που υποκινούν τις καταπιεσμένες λαϊκές τάξεις, ενάντια στη καθεστηκυία τάξη, με στόχο να επιβάλλουν τη δική τους εξουσία πάνω στο λαό.
Νίκη στην απεργία πείνας των 300 μεταναστών εργατών
ΣΚΑΝΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΟΣ
πρώην μεταλλεργάτης, νυν εκπαιδευτικός
Από τα πιο λιτά και σωστά ατομικά κείμενα που έχουν βγεί.Ένα μπράβο στον συγγραφέα που τοποθετεί το θέμα στη σωστή του βάση!
Υ.Γ. Πάντα θα 'τα έχουμε' με τα επίσημα κόμματα της αριστεράς,που επανειλημμένα αποδεικνύονται κατώτερα των περιστάσεων.
pali meto kke taxete ante re oust